Антэ Павеліч

	Антэ Павеліч; Ante Pavelić
10 красавіка 1941 — 8 мая 1945
Манарх:	Таміслаў II (1941—1943)
Папярэднік:	пасада заснавана
Пераемнік:	пасада скасавана
	1-ы міністр замежных спраў Харватыі
16 красавіка — 9 чэрвеня 1941
Папярэднік:	пасада заснавана
Пераемнік:	Младэн Лоркавіч
	2-і міністр узброеных сіл Харватыі
4 студзеня — 2 верасня 1943
Папярэднік:	Слаўка Кватарнік
Пераемнік:	Міраслаў Наўраціл
	Лідар партыі Усташаў
7 студзеня 1929 — 8 мая 1945
Папярэднік:	пасада заснавана
Пераемнік:	пасада скасавана
Партыя:	Харвацкая партыя права (1910—1929); Усташы (1929—1945); Харвацкі вызваленчы рух (1956—1959)
Адукацыя:	Заграбскі ўніверсітэт
Прафесія:	Адвакат
Веравызнанне:	каталіцтва
Нараджэнне:	14 ліпеня 1889; Брадзіна, Боснія, Аўстра-Венгрыя
Смерць:	28 снежня 1959 (70 гадоў); Мадрыд, Мадрыд, аўтаномная супольнасць, Іспанія
Аўтограф:
Антэ Павеліч на ВікіСховішчы

А́нтэ Па́веліч (харв.: Ante Pavelić [ǎːnte pǎʋelit͡ɕ]; 14 ліпеня 1889, Коніц, Боснія і Герцагавіна — 28 снежня 1959, Мадрыд, Іспанія) — харвацкі дзяржаўны дзеяч, глава тэрарыстычнай нацысцкай арганізацыі ўсташаў. Па адукацыі і прафесіі адвакат. У 1915—29 сакратар нацыяналістычнай Харвацкай партыі права. У 1929 арганізаваў у Італіі арганізацыю ўсташаў. У 1941—45 глава Незалежнай дзяржавы Харватыя, створанай ў красавіку 1941 пры падтрымцы нацыстаў і італьянскіх фашыстаў. Арганізатар пераследавання і генацыду сербаў, яўрэяў, цыганаў і тэрору супраць палітычных праціўнікаў. У 1945 збег з Югаславіі (хаваўся ў Аўстрыі, Італіі, Аргенціне, Іспаніі). У 1945 завочна прысуджаны югаслаўскім народным судом да смяротнага пакарання смерцю. Памёр 28 снежня 1959 у Мадрыдзе.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]