Балканскія горы

Балканскія горы
	балг. Ста́ра планина́, Балка́н, серб. Стара планина, ст.-грэч. Αἶμος
	; Горы Стара-Планіна перасякаюць тэрыторыю Балгарыі з захаду на ўсход (здымак са спадарожніка NASA)
Краіна	Балгарыя; Сербія;
Перыяд утварэння	кайназой
Даўжыня	555 км
Найвышэйшая вяршыня	Боцеў
Вышэйшая кропка	2376 м
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Балканскія горы^[1], Ста́ра-Планіна́^[1] (балг.: Ста́ра планина́, Балка́н, сербск.: Стара планина, стар.-грэч.: Αἶμος, лац.: Haemus) — буйная горная сістэма ў Балгарыі (заходнія адгор’і таксама на тэрыторыі сучаснай Сербіі).

Перасякаюць Балгарыю з захаду на ўсход, падзяляючы яе на Паўночную і Паўднёвую Балгарыю. Даўжыня гор — каля 555 км, вышыня да 2376 м (гара Боцеў)^[1]. З’яўляюцца натуральным працягам Паўднёвых Карпат, перасечаныя ракой Дунай ля Жалезных варот. Сталі асновай назваў Балканскі паўвостраў і Балканы.

Геалогія[правіць | правіць зыходнік]

Вяршыні гор згладжаныя. Пакатыя паўночныя схілы пераходзяць у перадгор’і. Паўднёвыя схілы больш стромкія, прарэзаныя далінамі рэк Іскыр, Луда-Камчыя.

Стара-Планіна // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — С. 158. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15).
Ста́ра-Планина́, Балканские горы // Словарь современных географических названий / Рус. геогр. о-во. Моск. центр; Под общ. ред. акад. В. М. Котлякова. Институт географии РАН. — Екатеринбург: У-Фактория, 2006. (руск.)
Географические названия мира: Топонимический словарь. / Поспелов Е. М. — М: АСТ, 2001. (руск.)
География. Современная иллюстрированная энциклопедия. / Под редакцией проф. А. П. Горкина. — М.: Росмэн. 2006. (руск.)
Стара-Планина, Балканские горы // Большая советская энциклопедия : ([в 30 т.]) / гл. ред. А. М. Прохоров. — 3-е изд.. — М. : Советская энциклопедия, 1969—1978. (руск.)