Макс Фердынанд Перуц
| Макс Фердынанд Перуц | |
| ням.: Max Ferdinand Perutz | |
 |
|
| Дата нараджэння | |
|---|---|
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | |
| Месца смерці | |
| Грамадзянства |
Вялікабрытанія |
| Навуковая сфера | |
| Альма-матар | |
| Навуковы кіраўнік | |
| Узнагароды і прэміі | |
 Макс Фердынанд Перуц на Вікісховішчы |
|
Макс Фердынанд Перуц (ням.: Max Ferdinand Perutz; 19 мая 1914, Вена — 6 лютага 2002, Кембрыдж) — англійскі біяхімік, спецыялізаваўся ў галіне малекулярнай біялогіі, член Лонданскага каралеўскага таварыства (1954). Член Амерыканскай акадэміі мастацтваў і навук (1963), Нацыянальнай акадэміі навук ЗША (1970), член Аўстрыйскай акадэміі навук (1963) і шматлікіх навуковых таварыстваў.
Асноўныя працы[правіць | правіць зыходнік]
Упершыню расшыфраваў прасторавую будову малекулы гемаглабіну.
Нобелеўская прэмія[правіць | правіць зыходнік]
Нобелеўская прэмія па хіміі (1962; сумесна з Дж. Кендру).
Сачыненні[правіць | правіць зыходнік]
- Proteins and nucleic acids. Amst.— [а. о.], 1962
Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]
|
||||||||
|
- Асобы
- Постаці навукі
- Нарадзіліся 19 мая
- Нарадзіліся ў 1914 годзе
- Памерлі 6 лютага
- Памерлі ў 2002 годзе
- Нарадзіліся ў Вене
- Памерлі ў Кембрыджы
- Постаці брытанскай біяхіміі
- Лаўрэаты Нобелеўскай прэміі па хіміі
- Узнагароджаныя медалём Коплі
- Члены Лонданскага каралеўскага таварыства
- Члены і члены-карэспандэнты Нацыянальнай акадэміі навук ЗША
