Макс Фердынанд Перуц

З пляцоўкі Вікіпедыя
Перайсці да: рух, знайсці
Макс Фердынанд Перуц
ням.: Max Ferdinand Perutz
Max Perutz.jpg
Дата нараджэння

19 мая 1914(1914-05-19)
Месца нараджэння

Вена, Аўстра-Венгрыя[1]
Дата смерці

6 лютага 2002(2002-02-06) (87 гадоў)
Месца смерці

Кембрыдж, акруга Кембрыдж[d], Кембрыджшыр[d], Англія, Вялікабрытанія[2]
Грамадзянства

Flag of the United Kingdom.svg Вялікабрытанія
Flag of Austria.svg Аўстрыя
Дзеці:

Robin Perutz[d]
Род дзейнасці

біёлаг, малекулярны біёлаг, хімік, прафесар універсітэта
Навуковая сфера

біяхімія, малекулярная біялогія
Альма-матар

каледж св. Пятра[d]
Венскі ўніверсітэт
Кембрыджскі ўніверсітэт
Навуковы кіраўнік

John Desmond Bernal[d]
Узнагароды і прэміі

Nobel prize medal.svg Нобелеўская прэмія па хіміі (1962)
Commons-logo.svg Макс Фердынанд Перуц на Вікісховішчы

Макс Фердынанд Перуц (ням.: Max Ferdinand Perutz; 19 мая 1914, Вена — 6 лютага 2002, Кембрыдж) — англійскі біяхімік, спецыялізаваўся ў галіне малекулярнай біялогіі, член Лонданскага каралеўскага таварыства (1954). Член Амерыканскай акадэміі мастацтваў і навук (1963), Нацыянальнай акадэміі навук ЗША (1970), член Аўстрыйскай акадэміі навук (1963) і шматлікіх навуковых таварыстваў.

Асноўныя працы[правіць | правіць зыходнік]

Упершыню расшыфраваў прасторавую будову малекулы гемаглабіну.

Нобелеўская прэмія[правіць | правіць зыходнік]

Нобелеўская прэмія па хіміі (1962; сумесна з Дж. Кендру).

Сачыненні[правіць | правіць зыходнік]

  • Proteins and nucleic acids. Amst.— [а. о.], 1962

Зноскі

  1. ↑ Перуц Макс Фердинанд // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
  2. ↑ Нямецкая нацыянальная бібліятэка, Берлінская дзяржаўная бібліятэка, Баварская дзяржаўная бібліятэка і інш. Record #118592866 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 30 снежня 2014.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Лаўрэаты Нобелеўскай прэміі па хіміі ў 1951—1975 гадах

Эдвін Макмілан / Глен Сібарг (1951) • Арчэр Марцін / Рычард Сінг (1952) • Герман Штаўдынгер (1953) • Лайнус Полінг (1954) • Вінсент дзю Віньё (1955) • Сірыл Хіншэлвуд / Мікалай Сямёнаў (1956) • Александэр Тод (1957) • Фрэдэрык Сенгер (1958) • Яраслаў Гейраўскі (1959) • Уілард Лібі (1960) • Мелвін Калвін (1961) • Макс Перуц / Джон Кендру (1962) • Карл Цыглер / Джуліа Ната (1963) • Дораці Ходжкін (1964) • Роберт Вудварт (1965) • Роберт Малікен (1966) • Манфрэд Эйген / Рональд Норыш / Джордж Портэр (1967) • Ларс Онсагер (1968) • Дэрэк Бартан / Од Хасель (1969) • Луіс Лелуар (1970) • Герхард Герцберг (1971) • Крысціян Анфінсен / Станфард Мур / Уільям Стайн (1972) • Эрнст Фішэр / Джэфры Уілкінсан (1973) • Пол Флоры (1974) • Джон Корнфарт / Уладзімір Прэлаг (1975)
Прагляд гэтага шаблона
  Тэматычныя сайты
Слоўнікі і энцыклапедыі
Нарматыўны кантроль
BAV: ADV11510544 · BNC: a11125615 · BNE: XX1095892 · BNF: 12201257j · CONOR: 167955299 · EGAXA: 000773515 · GND: 118592866 · ISNI: 0000 0003 5386 311X, 0000 0001 2275 5613 · LCCN: n86000363 · NDL: 00472952 · NKC: jn19990006472 · NLA: 36141710 · NTA: 075074877 · NUKAT: n96106221 · SUDOC: 030636132 · VIAF: 58146
Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Макс_Фердынанд_Перуц&oldid=3110230"