Міхаіл Канстанцінавіч Дзітэрыхс

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
(Пасля перасылкі з Міхаіл Дзітэрыхс)
Міхаіл Канстанцінавіч Дзітэрыхс
Нараджэнне 5 (17) красавіка 1874, 17 красавіка 1874(1874-04-17) ці 17 красавіка 1871(1871-04-17)[1]
Смерць 9 кастрычніка 1937(1937-10-09)[3], 9 верасня 1937(1937-09-09) ці 1937[1]
Бацька Konstantin Dieterichs[d]
Маці Olga Musnitskaya[d]
Жонка Q99819454?
Дзеці Мікалай Міхайлавіч Гарчакоў[d] і Q22045585?
Веравызнанне Праваслаўная Царква і праваслаўе
Адукацыя
Дзейнасць ваенны, салдат, палітык
Навуковая дзейнасць
Навуковая сфера ваенная справа[4]
Прыналежнасць Расійская імперыя і Белы рух
Род войскаў Руская імператарская армія, кавалерыя і пяхота
Званне генерал-маёр і генерал-лейтэнант
Бітвы
Узнагароды
ордэн Лазні Order of St. Vladimir 2nd class with swords ордэн Святой Ганны I ступені ордэн Святога Станіслава 1 ступені з мячамі Order of St. Vladimir, 3rd class with Swords Order of Saint Vladimir 4th class with swords and bow Order of St. Anna 2nd class with swords ордэн Святога Станіслава 2 ступені з мячамі Order of St. Anne 3rd class with swords and bow ордэн Святога Станіслава 3 ступені Ваенны крыж афіцэр Ордэна Ганаровага легіёна залатая зброя «За храбрасць»
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Міхаіл Канстанцінавіч Дзітэрыхс (5 (17) красавіка 1874, Санкт-Пецярбург — 9 кастрычніка 1937, Шанхай) — рускі генерал і грамадскі дзеяч. Адзін з арганізатараў Белага руху ў Сібіры.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

У ліпені 1919 камандаваў Сібірскім войскам А. В. Калчака, у ліпені — лістападзе 1919 — Усходнім фронтам. Асабіста курыраваў следства па забойстве Царскай Сям'і, якое праводзілася следчым М. А. Сакаловым. Адстойваў праваслаўна-манархічныя пазіцыі. Здолеў згуртаваць вакол сябе праваслаўных рускіх людзей і правесці ў 1922 у Прымор'і Прыамурскі Земскі сабор, на якім яго ўдзельнікі абвясцілі, што «Вярхоўная Усерасійская ўлада прыналежыць Царскаму Дому Раманавых». На гэтым саборы генерал быў абраны «кіраўніком і ваяводай земскай раці», «кіраўніком Прыамурскага Земскага края». З кастрычніка 1922 у эміграцыі, дзе на аснове следчай справы М. А. Сакалова выпусціў кнігу аб забойстве Царскай Сям'і і іншых членах Дома Раманавых.

Зноскі

  1. ↑ а б в Erik Amburger database Праверана 1 верасня 2021.
  2. ↑ а б Дитерихс Михаил Константинович // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
  3. ↑ Дитерихс Михаил Константинович // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 27 верасня 2015.
  4. ↑ а б Czech National Authority Database Праверана 7 лістапада 2022.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Святая Русь: Энциклопедический словарь русской цивилизации / сост. О.А. Платонов. — М, 2000. — 1040 с. ISBN 5-901364-01-5
Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Міхаіл_Канстанцінавіч_Дзітэрыхс&oldid=4485483"