Перайсці да зместу

(28) Белона

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
(28) Белона Сімвал астэроіда БелонаM:
Астэроід Белона 11,8 m на фоне зорак 12 m і фонавых галактык
Адкрыццё
Першаадкрывальнік Роберт Лютэр
Месца выяўлення Дзюсельдорф
Дата выяўлення 1 сакавіка 1854
Эпанім Белона
Альтэрнатыўныя абазначэнні 1951 CC2
Катэгорыя Галоўны пояс астэроідаў
Арбітальныя характарыстыкі[1]
Эпоха 14 сакавіка 2012 года
JD 2456000.5
Эксцэнтрысітэт (e) 0,1507604
Вялікая паўвось (a) 415,437 млн км
(2,7770240 а.а.)
Перыгелій (q) 352,805 млн км
(2,3583588 а.а.)
Афелій (Q) 478,068 млн км
(3,1956892 а.а.)
Перыяд абарачэння (P) 1 690,316 сут (4,628 г)
Сярэдняя арбітальная скорасць 17,771 км/с
Схіленне (i) 9,42988°
Даўгата ўзыходнага вузла (Ω) 144,33820°
Аргумент перыгелія (ω) 344,46148°
Сярэдняя анамалія (M) 78,98244°
Фізічныя характарыстыкі[2]
Дыяметр 120,90 ± 3,4 км
Маса 1,9×1018 кг
Шчыльнасць 2,000 г/см³
Паскарэнне свабоднага падзення на паверхні 0,0338 м/с²
2-я касмічная скорасць 0,0639 км/с
Перыяд вярчэння 15,706 гад
Спектральны клас S
Абсалютная зорная велічыня 7,09m
Альбеда 0,1763
Сярэдняя тэмпература паверхні 163 К (−110 °C)

(28) Белона (лац.: Bellona) — буйны астэроід галоўнага пояса, які належыць да светлага спектральнага класа S. Ён быў адкрыты 1 сакавіка 1854 года нямецкім астраномам Робертам Лютэрам у Дзюсельдорфскай абсерваторыі, Германія і названы ў гонар Белоны, старажытнарымскай багіні вайны, якая ўваходзіць у світу Марса. Назва была прапанавана нямецкім астраномам Іаганам Энке і сімвалізавала пачатак Крымскай вайны[3].

Арбіта астэроіда Белона і яго становішча ў Сонечнай сістэме
  1. Elements and Ephemeris for (28) Bellona(недаступная спасылка). Minor Planet Center. Архівавана з першакрыніцы 25 чэрвеня 2012. Праверана 10 студзеня 2022.
  2. Asteroid Data Sets (англ.)
  3. Lutz D. Schmadel, International Astronomical Union. Dictionary of Minor Planet Names. — 5-th Edition. — Berlin Heidelberg New-York: Springer-Verlag, 2003. — P. 18. — ISBN 3-540-00238-3.
  • Ďurech, Josef; Kaasalainen, Mikko; Herald, David; Dunham, David; Timerson, Brad; Hanuš, Josef; Frappa, Eric; Talbot, John; Hayamizu, Tsutomu; Warner, Brian D.; Pilcher, Frederick; Galád, Adrián (2011). "Combining asteroid models derived by lightcurve inversion with asteroidal occultation silhouettes" (PDF). Icarus. 214 (2): 652–670. arXiv:1104.4227. Bibcode:2011Icar..214..652D. doi:10.1016/j.icarus.2011.03.016. Архівавана з арыгінала (PDF) 3 сакавіка 2016. Праверана 1 снежня 2015.