Перайсці да зместу

Юрый Леанідавіч Сівакоў

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Версія ад 01:36, 12 красавіка 2023, аўтар (удзельнік выдалены) (выдаленае кароткае апісанне змен)
Дагледжаная версія гэтай старонкі, зацверджаная 12 красавіка 2023, была заснавана на гэтай версіі.
Юрый Леанідавіч Сівакоў
Сцяг Міністр унутраных спраў Беларусі Сцяг
8 лютага 1999 — 21 красавіка 2000
Прэзідэнт Аляксандр Лукашэнка
Папярэднік Валянцін Агалец
Пераемнік Уладзімір Навумаў
Сцяг Міністр спорту і турызму Беларусі Сцяг
23 студзеня 2003 — 6 ліпеня 2005
Папярэднік Яўген Ворсін
Пераемнік Аляксандр Грыгараў
Нараджэнне 5 жніўня 1946(1946-08-05) (78 гадоў)
Адукацыя
Ваенная служба
Прыналежнасць СССР
Званне
Генерал-лейтэнант
Генерал-лейтэнант
Узнагароды
У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Сівакоў.

Юрый Леанідавіч Сівакоў (5 жніўня 1946, в. Аноры Кіраўскага раёна Сахалінскай вобласці) — беларускі дзяржаўны дзеяч, міністр унутраных спраў (люты 1999 — красавік 2000), міністр спорту і турызму (2003—2005), генерал-лейтэнант.

Біяграфія

У 1966 годзе скончыў Далёкаўсходняе Вышэйшае танкавае вучылішча, у 1977 — камандны факультэт Ваеннай акадэміі бронетанкавых войскаў, у 1995 — Акадэмію кіравання пры Прэзідэнце Рэспублікі Беларусь.

Вайсковую службу праходзіў на розных камандных пасадах, працаваў у апараце Савета міністраў РБ, Савета бяспекі РБ.

У 1999—2000 гадах — міністр унутраных спраў.

У 2000—2001 гадах — намеснік кіраўніка Адміністрацыі прэзідэнта.

У 2003—2005 гадах — міністр спорту і турызму Беларусі.

Шэраг дзяржаўных ордэнаў і медалёў, ордэн Князя Уладзіміра III ступені Рускай праваслаўнай царквы.

Санкцыі

Сівакоў уключаны у Чорны спіс Еўрасаюза, бо яго імя звязваюць са знікненнямі людзей у Беларусі  (руск.) (бел.[1][2]. Таксама Сівакоў знаходзіцца ў спісе спецыяльна прызначаных грамадзян і заблакіраваных асоб ЗША[3], у санкцыйных спісах Вялікабрытаніі[4], Канады[5] і Швейцарыі[6].

Зноскі

  1. ↑ Экс-глава МВД, который остался под санкциями ЕС: «Как к этому отношусь? Положительно» (руск.)(недаступная спасылка). TUT.BY. Архівавана з першакрыніцы 19 ліпеня 2017. Праверана 24 жніўня 2017.
  2. ↑ Халип, Ирина. Тайна «расстрельного» пистолета. Бывший палач фактически обвинил высшее руководство Белоруссии в организации убийств политических оппонентов (руск.). Новая газета  (укр.) (бел. (19 лютага 2003). Праверана 8 верасня 2020.
  3. ↑ OFAC Sanctions List Search, Міністэрства фінансаў ЗША
  4. ↑ CONSOLIDATED LIST OF FINANCIAL SANCTIONS TARGETS IN THE UK (англ.). gov.uk  (англ.) (бел.. Праверана 25 снежня 2020.
  5. ↑ Regulations Amending the Special Economic Measures (Belarus) Regulations: SOR/2022-167 (англ.). Canada Gazette (25 чэрвеня 2022). Праверана 10 красавіка 2023.
  6. ↑ Sanctions program: Belarus: Verordnung vom 11. Dezember 2020 über Massnahmen gegenüber Belarus (SR 946.231.116.9), Anhang 1 Origin: EU Sanctions: Art. 2 Abs. 1 (Finanzsanktionen) und Art. 3 Abs. 1 (Ein- und Durchreiseverbot) (англ.). Staatssekretariat für Wirtschaft (7 ліпеня 2021). Архівавана з першакрыніцы 7 ліпеня 2021. Праверана 10 ліпеня 2021.

Спасылкі

Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Юрый_Леанідавіч_Сівакоў&oldid=4476546"