Карл XV

Карл XV
Карл XV
	Karl XV
	8 ліпеня 1859 — 18 верасня 1872
Каранацыя	3 мая 1860
Папярэднік	Оскар I
Пераемнік	Оскар II
	8 ліпеня 1859 — 18 верасня 1872; (пад імем Карл IV)
Каранацыя	5 жніўня 1860
Папярэднік	Оскар I
Пераемнік	Оскар II
Нараджэнне	3 мая 1826[…]; Стакгольм, лен Стакгольм, Швецыя;
Смерць	18 верасня 1872[…] (46 гадоў); Мальмё, Мальмё, лен Мальмёхус[d], Швецыя;
Месца пахавання	царква Рыдархольмена;
Род	Бернадоты
Бацька	Оскар I
Маці	Жазефіна Лейхтэнбергская
Жонка	Луіза Нідэрландская[…]
Дзеці	Лавіса Шведская, Карл Оскар[d] і Carl Rudolf Bernadotte Nordenstam[d]
Веравызнанне	лютэранства
Член у	Шведская каралеўская акадэмія навук; Каралеўская акадэмія славеснасці, гісторыі і антыкварыяту[d];
Адукацыя	Упсальскі ўніверсітэт;
Дзейнасць	манарх
Манаграма
Званне	генерал
Узнагароды
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Карл XV (шведск.: Karl XV, 3 мая 1826 — 18 верасня 1872) — трэці кароль Швецыі і Нарвегіі (у Нарвегіі як Карл IV) з дынастыі Бернадотаў з 1859, старэйшы сын Оскара I (з 1857 рэгент падчас хваробы бацькі). Першы Бернадот, які нарадзіўся ў Швецыі. Жанаты з Луізай Нідэрландскай, дачкой малодшага сына Вілема I (1850). Пры ім праведзены маштабныя рэформы, уведзены сучаснае мясцовае (1862), царкоўнае (1863) і крымінальнае права (1864). Дэвіз караля быў: Land skall med lag byggas — «Зямлю пабудуе закон». Ён жа ў 1866 спрыяў рэформе рыксдага. Прыхільнік саюза скандынаўскіх дзяржаў, аднак падчас дацка-нямецкай вайны за Шлезвіг прытрымліваўся нейтралітэту. Карл быў мастаком і паэтам.

Пакінуў толькі адну дачку, Лавісу (Луізу); сын памёр у 2-гадовым узросце, таму прастол атрымаў у спадчыну брат Карла Оскар II. Пасля дасягнення незалежнасці Нарвегіі яе каралём стаў у 1905 Хокан VII — унук Карла XV, сын яго дачкі.

Зноскі

↑ ^а ^б RKDartists Праверана 23 жніўня 2017.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q17299517"></a>
↑ ^а ^б ^в ^г ^д ^е ^ё Karl XV — 1917.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q379406"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q1724971"></a>
↑ Hovförsamlingens kyrkoarkiv, Död- och begravningsböcker, SE/SSA/0007/F I/3 (1861-1874), bildid: 00033280_00065
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q64166606"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q10478639"></a>
↑ Olsson M. Riddarholmskyrkan - inventories and graves — 1937. — С. 460. Праверана 21 лютага 2019.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q61765464"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q61723518"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q6027483"></a>
↑ Bernadotteska gravkoret Праверана 3 сакавіка 2019.
↑ (unspecified title) Праверана 7 жніўня 2020.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Карл XV Шведский // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.) (руск.). — СПб., 1890—1907.

[_70ee8ccd72591036-1] а ^б RKDartists Праверана 23 жніўня 2017.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q17299517"></a>

[_74aa077e945593ff-2] а ^б ^в ^г ^д ^е ^ё Karl XV — 1917.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q379406"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q1724971"></a>

[_6aee4a40e7fdc5d1-3] Hovförsamlingens kyrkoarkiv, Död- och begravningsböcker, SE/SSA/0007/F I/3 (1861-1874), bildid: 00033280_00065
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q64166606"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q10478639"></a>

[_e1a0cdbeac450ebe-4] Olsson M. Riddarholmskyrkan - inventories and graves — 1937. — С. 460. Праверана 21 лютага 2019.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q61765464"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q61723518"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q6027483"></a>

[_8941dd915f007b55-5] Bernadotteska gravkoret Праверана 3 сакавіка 2019.

[_795575f5d3c2cc3f-6] (unspecified title) Праверана 7 жніўня 2020.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

Манархі Швецыі
дынастыя Мунсё	Б’ёрн Жалезнабокі Эрык Б’ёрнсан Эрык Рэфілсан Анунд Упсальскі Б’ёрн з Хогі Эрык Анундсан (да 882) Б’ёрн Эрыксан (882—932) Олаф Б’ёрнсан (970—975) Эрык VI Сегерсель (Пераможны) (970—995) Олаф Шатконунг (995—1022) Анунд Якаб (1022—1050) Эмунд Стары (1050—1060)
дынастыя Стэнкіляў	Стэнкіль (1060—1066) Хальстэн (1066 — 1080-я) Інгэ I Старэйшы (1080-я — 1110-я) Блот-Свен (1084—1087) Філіп Хальстэнсан/Інгэ II Малодшы (1118 — 1120-я) Рагнвальд Дурны (1125—1126) Магнус I Моцны (1126—1130) Магнус II Хенрыксен (1160—1161)
Кіраванне Сверкераў і Эрыкаў	Сверкер Старэйшы (1130—1156) Эрык Святы (1156—1160) Карл Сверкерсан (1160—1167) Кнут I Эрыксан (1167—1196) Сверкер Малодшы Карлсан (1196—1208) Эрык X Кнутсан (1208—1216) Юхан I Сверкерсан (1216—1222) Эрык Эрыксан Шапялявы (ці Кульгавы) (1222—1229) Кнут II Хольмгерсан Доўгі (1229—1234) Эрык Эрыксан Шапялявы (ці Кульгавы) (1234—1249)
дынастыя Фолькунгаў	Біргер Ярль, рэгент (1248—1266) Вальдэмар I Біргерсан (1250—1275) Магнус I Ладулас (1275—1290) Біргер Магнусан (1290—1319) Магнус Эрыксан (1319—1363) Эрык XII (1356—1359)
дынастыя Мекленбургаў	Альбрэхт Мекленбургскі (1363—1389)
Каралі і намеснікі Кальмарскай уніі	Маргарыта I Дацкая (1389—1412) Эрык Памеранскі (1412—1439) Энгельбрэкт Энгельбрэктсан, рэгент (1435—1436) Карл VIII Кнутсан, рэгент (1438—1440) Крыстафер III Баварскі (1440—1448) Карл VIII Кнутсан (1448—1457, 1464—1465, 1467—1470) Крысціян I Дацкі (1457—1464) Стэн Стурэ Старэйшы, рэгент (1470—1497) Ганс (Юхан II) (1497—1501) Стэн Стурэ Старэйшы, другі раз рэгент (1501—1503) Свантэ Нільсан, рэгент (1504—1511) Стэн Стурэ Малодшы, рэгент (1512—1520) Крысціян II (1520—1523)
дынастыя Васа	Густаў I Ваза (1523—1560) Эрык XIV (1560—1568) Юхан III (1568—1592) Жыгімонт (1592—1599) Карл IX (1599—1611; рэгент да 1604) Густаў II Адольф (1611—1632) Крысціна (1632—1654; рэгенцтва, 1632—1644)
Пфальц-Цвейбрукенская дынастыя	Карл X Густаў (1654—1660) Карл XI (1660—1697; рэгенцтва, 1660—1672) Карл XII (1697—1718) Ульрыка Элеанора (1719—1720)
Гесэнская дынастыя	Фрэдрык I (1720—1751)
Гольштэйн-Готарпская дынастыя	Адольф Фрэдрык (1751—1771) Густаў III (1771—1792) Густаў IV Адольф (1792—1809; рэгенцтва, 1792—1796) Карл XIII (1809—1818)
дынастыя Бернадотаў	Карл XIV Юхан (1818—1844) Оскар I (1844—1859) Карл XV (1859—1872) Оскар II (1872—1907) Густаў V (1907—1950) Густаў VI (1950—1973) Карл XVI Густаў (з 1973)