Сербскахарвацкая мова: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
др →Прыклады адрозненняў у лексіцы: выдаленне шаблона:FA, replaced: {{Link FA| → {{subst:Void| using AWB |
дрНяма тлумачэння праўкі |
||
Радок 1: | Радок 1: | ||
{{Інфармацыя пра мову |
{{Інфармацыя пра мову |
||
|колер = індаеўрапейская |
|||
|Назва мовы = Сербскахарвацкая |
|Назва мовы = Сербскахарвацкая |
||
|Назва мовы ў арыгінале = српскохрватски / hrvatskosrpski |
|Назва мовы ў арыгінале = српскохрватски / hrvatskosrpski |
||
Радок 6: | Радок 7: | ||
|Рэгіён = Цэнтральная Еўропа, Паўднёвая Еўропа |
|Рэгіён = Цэнтральная Еўропа, Паўднёвая Еўропа |
||
|Колькасць носьбітаў = каля 17 мільёнаў |
|Колькасць носьбітаў = каля 17 мільёнаў |
||
|катэгорыя = [[Мовы Еўразіі]] |
|||
|Класіфікацыя = [[Індаеўрапейскія мовы|Індаеўрапейская]] |
|Класіфікацыя = [[Індаеўрапейскія мовы|Індаеўрапейская]] |
||
: [[Славянскія мовы|Славянская]] |
|||
:: [[Паўднёваславянскія мовы|Паўднёваславянскія]] |
|||
::: '''Сербскахарвацкая''' |
|||
|Пісьменнасць = [[Лацінскі алфавіт|лацініца]], [[кірыліца]] |
|Пісьменнасць = [[Лацінскі алфавіт|лацініца]], [[кірыліца]] |
||
|Афіцыйная мова ў = |
|Афіцыйная мова ў = — |
||
|Рэгулюецца = |
|Рэгулюецца = — |
||
|Код па ISO 639-1 = sh |
|Код па ISO 639-1 = sh |
||
|Код па ISO 639-2(B) = scr, scc |
|Код па ISO 639-2(B) = scr, scc |
||
|Код па ISO 639-2(T) = |
|Код па ISO 639-2(T) = — |
||
|Код па SIL = |
|Код па SIL = — |
||
}} |
}} |
||
[[File:Serbo croatian language2005.png|thumb|300px|right]] |
[[File:Serbo croatian language2005.png|thumb|300px|right]] |
||
Радок 22: | Радок 24: | ||
'''Сербскахарвацкая''' ці '''харвацкасербская мова''' (таксама '''сербская або харвацкая''', '''харвацкая аб сербская''') (у арыгінале ''srpskohrvatski''/''cрпскохрватски'', ''hrvatskosrpski'', ''hrvatski ili srpski'', ''srpski ili hrvatski'') — існаваўшы раней тэрмін для абагульнення пад адной назвай сукупнасці дыялектаў, якія ўжываюцца ў [[Сербія|Сербіі]], [[Чарнагорыя|Чарнагорыі]], [[Боснія і Герцагавіна|Босніі і Герцагавіне]] і [[Харватыя|Харватыі]] — сучасныя [[сербская мова|сербская]], [[харвацкая мова|харвацкая]], [[баснійская мова|баснійская]] і [[чарнагорская мова|чарнагорская мовы]]. Афіцыйная мова [[Югаславія|Югаславіі]] (разам са [[славенская мова|славенскай]], пазней і [[македонская мова|македонскай]]) з [[1918]] да [[1991]] года. |
'''Сербскахарвацкая''' ці '''харвацкасербская мова''' (таксама '''сербская або харвацкая''', '''харвацкая аб сербская''') (у арыгінале ''srpskohrvatski''/''cрпскохрватски'', ''hrvatskosrpski'', ''hrvatski ili srpski'', ''srpski ili hrvatski'') — існаваўшы раней тэрмін для абагульнення пад адной назвай сукупнасці дыялектаў, якія ўжываюцца ў [[Сербія|Сербіі]], [[Чарнагорыя|Чарнагорыі]], [[Боснія і Герцагавіна|Босніі і Герцагавіне]] і [[Харватыя|Харватыі]] — сучасныя [[сербская мова|сербская]], [[харвацкая мова|харвацкая]], [[баснійская мова|баснійская]] і [[чарнагорская мова|чарнагорская мовы]]. Афіцыйная мова [[Югаславія|Югаславіі]] (разам са [[славенская мова|славенскай]], пазней і [[македонская мова|македонскай]]) з [[1918]] да [[1991]] года. |
||
Літаратурны стандарт |
Літаратурны стандарт засноўваўся на [[штокаўскі дыялект|штокаўскім дыялекце]] і дапускаў [[экаўскі дыялект|экаўскі]] і [[іекаўскі дыялект|іекаўскі]] варыянты (неафіцыйна яны лічыліся «ўсходнім» (сербскім) і «заходнім» (харвацкім) варыянтамі літаратурнай мовы). Да таго ж, фармальна дыялектамі сербскахарвацкай лічыліся [[кайкаўскі дыялект|кайкаўскі]] і [[чакаўскі дыялект]]ы, але яны не былі ў афіцыйным ужытку. |
||
Упершыню тэрмін «сербскахарвацкая мова» быў выкарыстаны [[Славенія|славенскім]] філолагам [[Ярней Копітар|Ярнеем Копітарам]] у |
Упершыню тэрмін «сербскахарвацкая мова» быў выкарыстаны [[Славенія|славенскім]] філолагам [[Ярней Копітар|Ярнеем Копітарам]] у перапісцы ў [[1836]] годзе, хоць нельга выключыць, што Копітар пазнаёміўся з гэтым тэрмінам, чытаючы рукапіс працы [[Славакія|славацкага]] філолага [[Павел Іозеф Шафарык|Шафарыка]] «''Slovanské starožitnosti''» («''Славянскія старажытнасці''»), якая была надрукаваная ў [[1837]] годзе. |
||
З распадам Югаславіі афіцыйнымі мовамі новаствораных дзяржаў |
З распадам Югаславіі афіцыйнымі мовамі новаствораных дзяржаў сталі [[сербская мова|сербская]], [[харвацкая мова|харвацкая]], [[баснійская мова|баснійская]], [[чарнагорская мова|чарнагорская]] мовы. Тэрмін «сербскахарвацкая мова» пачаў знікаць з ужытку, спачатку з афіцыйных дакументаў, пасля паступова і з лінгвістычнай літаратуры. Сёння найменне «сербскахарвацкая мова» з'яўляецца дыскусійным гістарычна-палітычным пытаннем. Многія носьбіты лічаць тэрмін «сербскахарвацкая» палітычна некарэктным і нават абразлівым. Іншыя працягваюць ужываць гэты тэрмін. |
||
Сярод лінгвістаў няма адзінага погляду на лёс |
Сярод лінгвістаў няма адзінага погляду на лёс тэрміна. Ён усё яшчэ выкарыстоўваецца, дзякуючы лаканічнасці пры абазначэнні сукупнасці некалькі моў. Альтэрнатыўная назва ''баснійская/харвацкая/сербская мова'' (БХС) з'явілася ў афіцыйным ужытку ў замежжы. У рэгіянальнай лінгвістыцы існуе таксама тэрмін «цэнтральная паўднёваславянская дыясістэма». |
||
Узаемна зразумелыя формы сербскахарвацкай мовы працягваюць выкарыстоўвацца пад рознымі назвамі ў Сербіі, Чарнагорыі, Харватыі і Босніі і Герцагавіне. |
Узаемна зразумелыя формы сербскахарвацкай мовы працягваюць выкарыстоўвацца пад рознымі назвамі ў Сербіі, Чарнагорыі, Харватыі і Босніі і Герцагавіне. |
||
Радок 115: | Радок 117: | ||
|} |
|} |
||
{{Interwiki|sh| |
{{Interwiki|sh|cербскахарвацкай|}} |
||
{{Славянскія мовы}} |
{{Славянскія мовы}} |
||
{{ |
{{lang-stub}} |
||
[[Катэгорыя:Паўднёваславянскія мовы]] |
[[Катэгорыя:Паўднёваславянскія мовы]] |
Версія ад 01:45, 31 сакавіка 2015
Сербскахарвацкая | |
---|---|
Саманазва |
српскохрватски / hrvatskosrpski hrvatski ili srpski / српски или хрватски |
Краіны | Сербіі, Босніі і Герцагавіне, Чарнагорыі, Харватыі (пад рознымі назвамі) і іншых краінах |
Рэгіёны | Цэнтральная Еўропа, Паўднёвая Еўропа |
Афіцыйны статус | — |
Арганізацыя, якая рэгулюе | — |
Агульная колькасць носьбітаў | каля 17 мільёнаў |
Класіфікацыя | |
Катэгорыя | Мовы Еўразіі |
|
|
Пісьменнасць | лацініца, кірыліца |
Моўныя коды | |
ISO 639-1 | sh |
ISO 639-2 | — |
ISO 639-3 | hbs |
WALS | scr |
Ethnologue | hbs |
Linguasphere | 53-AAA-g |
ABS ASCL | 3507 |
IETF | sh |
Glottolog | sout1528 |
Вікіпедыя на гэтай мове |
Сербскахарвацкая ці харвацкасербская мова (таксама сербская або харвацкая, харвацкая аб сербская) (у арыгінале srpskohrvatski/cрпскохрватски, hrvatskosrpski, hrvatski ili srpski, srpski ili hrvatski) — існаваўшы раней тэрмін для абагульнення пад адной назвай сукупнасці дыялектаў, якія ўжываюцца ў Сербіі, Чарнагорыі, Босніі і Герцагавіне і Харватыі — сучасныя сербская, харвацкая, баснійская і чарнагорская мовы. Афіцыйная мова Югаславіі (разам са славенскай, пазней і македонскай) з 1918 да 1991 года.
Літаратурны стандарт засноўваўся на штокаўскім дыялекце і дапускаў экаўскі і іекаўскі варыянты (неафіцыйна яны лічыліся «ўсходнім» (сербскім) і «заходнім» (харвацкім) варыянтамі літаратурнай мовы). Да таго ж, фармальна дыялектамі сербскахарвацкай лічыліся кайкаўскі і чакаўскі дыялекты, але яны не былі ў афіцыйным ужытку.
Упершыню тэрмін «сербскахарвацкая мова» быў выкарыстаны славенскім філолагам Ярнеем Копітарам у перапісцы ў 1836 годзе, хоць нельга выключыць, што Копітар пазнаёміўся з гэтым тэрмінам, чытаючы рукапіс працы славацкага філолага Шафарыка «Slovanské starožitnosti» («Славянскія старажытнасці»), якая была надрукаваная ў 1837 годзе.
З распадам Югаславіі афіцыйнымі мовамі новаствораных дзяржаў сталі сербская, харвацкая, баснійская, чарнагорская мовы. Тэрмін «сербскахарвацкая мова» пачаў знікаць з ужытку, спачатку з афіцыйных дакументаў, пасля паступова і з лінгвістычнай літаратуры. Сёння найменне «сербскахарвацкая мова» з'яўляецца дыскусійным гістарычна-палітычным пытаннем. Многія носьбіты лічаць тэрмін «сербскахарвацкая» палітычна некарэктным і нават абразлівым. Іншыя працягваюць ужываць гэты тэрмін.
Сярод лінгвістаў няма адзінага погляду на лёс тэрміна. Ён усё яшчэ выкарыстоўваецца, дзякуючы лаканічнасці пры абазначэнні сукупнасці некалькі моў. Альтэрнатыўная назва баснійская/харвацкая/сербская мова (БХС) з'явілася ў афіцыйным ужытку ў замежжы. У рэгіянальнай лінгвістыцы існуе таксама тэрмін «цэнтральная паўднёваславянская дыясістэма».
Узаемна зразумелыя формы сербскахарвацкай мовы працягваюць выкарыстоўвацца пад рознымі назвамі ў Сербіі, Чарнагорыі, Харватыі і Босніі і Герцагавіне.
Прыклады адрозненняў у лексіцы
Беларуская мова | Харвацкая мова | Сербская мова |
---|---|---|
Параўнаць | Usporedba | Поређење (Poređenje) |
Еўропа | Europa | Европа (Evropa) |
Нідэрланды | Nizozemska | Холандија (Holandija) |
Італьянцы | Talijani | Италијани (Italijani) |
Сусвет | Svemir | Васиона (Vasiona) |
Пазваночнік | Kralježnica | Кичма (Kičma) |
Паветра | Zrak | Ваздух (Vazduh) |
Адукацыя | Odgoj | Васпитање (Vaspitanje) |
Тыдзень | Tjedan | Седмица (Sedmica) |
Гісторыя | Povijest | Историја (Istorija) |
Порткі | Hlače | Панталоне (Pantalone) |
Страўнік | Trbuh | Стомак (Stomak) |
Навука | Znanost | Наука (Nauka) |
Асобна | Osobno | Лично (Lično) |
Асоба | Osoba | Лице (Lice) |
Аб’яднаныя Нацыі | Ujedinjeni Narodi | Уједињене Нације (Ujedinjene Nacije) |
Хлеб | Kruh | Хлеб (Hleb) |
Штучнае | Umjetno | Вештачки (Veštački) |
Крыж | Križ | Крст (Krst) |