Перайсці да зместу

Белгіпс

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Белгіпс
Тып ААТ
Заснаванне 4 верасня 1944
Ранейшыя назвы Мінскі гіпсавы завод
Заснавальнікі Савет Народных Камісараў БССР
Краіна
Размяшчэнне Сцяг Беларусі Беларусь, Мінск
Адрас
Галіна будаўніцтва
Прадукцыя гіпсакардонныя лісты
пазагрэбнявыя гіпсавыя пліты
сухія будаўнічыя сумесі
Колькасць супрацоўнікаў
  • 200 чал. (2020)
Матчына кампанія Knauf[d]
Сайт belgips.by

ААТ «Белгіпс» — беларуская кампанія па вытворчасці будаўнічых матэрыялаў[ru][1], заснаваная ў красавіку 1948 года як Мінскі гіпсавы завод.

З мая 2019 года размяшчаецца ў аграгарадку Гатава Мінскага раёна. Па стане на 2021 год было адзіным у Беларусі вытворцам будаўнічых матэрыялаў з гіпсу і мела 115 кропак продажу праз 19 дылераў у Беларусі, у тым ліку 33 — у Мінску, 11 — у Брэсце, 10 — у Гродне, па 9 — у Гомелі і Магілёве, 5 — у Віцебску, а таксама 12 — у Мінскім раёне, 4 — у Бабруйску, 3 — у Баранавічах, па 2 — у Оршы, Лідзе і Полацку. Па адной краме працавала ў яшчэ 23 гарадах — Асіповічах, Барысаве, Бярозе, Ганцавічах, Дружным (Пухавіцкі раён), Жлобіне, Жодзіне, Іванаве, Івацэвічах, Мазыры, Маладзечне, Маларыце, Мар’інай Горцы, Наваполацку, Пінску, Пружанах, Рагачове, Светлагорску, Слоніме, Століне, Слуцку, Фаніпалі (Дзяржынскі раён), Чэрвені[2].

Вырабы

[правіць | правіць зыходнік]

На 2021 год «Белгіпс» выпускаў наступныя вырабы:

Гісторыя

[правіць | правіць зыходнік]

4 верасня 1944 года Савет народных камісараў Беларускай ССР ухваліў Пастанову № 44 аб будаўніцтве Мінскага гіпсавага завода. 14 красавіка 1948 года Мінскі гіпсавы завод запусцілі за 2 км ад горада, дзе цяпер вуліца Казлова, д. 24. Гадавая магутнасць цэха гіпсу склала 48.000 тон. 1 студзеня 1949 года стварылі вытворчасць перагародкавых пазаграбневых плітаў магутнасцю 150.000 кв. м за год. 13 мая 1952 года ўвялі ў дзеянне цэх гіпсакардону. У 1973 годзе магутнасць цэха гіпсу павялічылі з 53.000 тон да 176.500 тон за год. У 1997 годзе прадпрыемства перайменавалі ў Мінскі завод гіпсу і гіпсавых буддэталяў. У 2001 годзе ўнітарнае прадпрыемства пераўтварылі ў адкрытае акцыянернае таварыства «Белгіпс»[4].

25 кастрычніка 2013 года Дзяржаўны камітэт па маёмасці Беларусі абвясціў конкурс на адбор укладальніка для прыватызавання 99,5 % паёў «Белгіпсу». Інвестар меў цягам 5 гадоў павялічыць статутны фонд на 43 млн еўра. З іх да 1 ліпеня 2016 года 24,7 млн еўра мелі накіраваць на павелічэнне вытворчасці гіпсакардонных лістоў да 10 млн кв. м за год. У пасёлку Гатава на поўдні Мінскага раёна прадугледжвалася ўзвядзенне завода будаўнічых матэрыялаў з гіпсу. Яго гадавая магутнасць мела скласці 30 млн кв.м гіпсакардонных лістоў і 500 000 кв.м плітаў, а таксама 100 000 тон сухіх будаўнічых сумесяў[5]. 16 студзеня 2014 года А. Лукашэнка падпісаў Указ № 34 "Аб некаторых пытаннях ААТ «Белгіпс», паводле якога пастанавіў прадаць каля 2 млн паёў расійскаму ТАА «Волма» (Валгаград) за 5,27 млн долараў ЗША. Паводле інвестыцыйнага дагавора, да ліпеня 2018 года «Белгіпс» вызвалілі ад мытаў і падатку на дададзеную вартасць пры ўвозе абсталявання і сыравіны[6]. Таксама ў 2017—2021 гадах прадпрыемства вызвалілі ад падатку на прыбытак[7]. 28 студзеня 2014 года Дзяржаўны камітэт па маёмасці Беларусі паведаміў пра заключэнне дагаворы продажу паёў расійскаму прадпрыемству «Волма»[6]. 19 лютага 2014 года старшыня Дзяржкаммаёмасці Беларусі Георгій Кузняцоў паведаміў: «У (матчынай) кампаніі ёсць кар’еры ва Украіне, таму гіпс для вытворчасці прывозяць адтуль»[8].

7 кастрычніка 2015 года пачата будоўля новага завода ў пасёлку Гатава[9]. У 2016 годзе асучаснілі вытворчасць у Мінску[4]. 22 лістапада 2017 года нямецкае прадпрыемства «Кнаўф» (Іпгофен, зямля Баварыя) набыло 50 % паёў «Белгіпсу»[4]. Да 15 чэрвеня 2018 года ў будоўлю завода ў Гатаве ўклалі 60 млн еўра з разлікам акупнасці цягам 15 гадоў[10]. 30 мая 2019 года ў пасёлку Гатава на поўдні Мінскага раёна адчынілі новы завод будаўнічых матэрыялаў[11]. Па выніках 2019 года сярэднемесячны заробак работнікаў «Белгіпсу» склаў 1682 рублі (805 $)[12].

23 сакавіка 2020 года пайшчыкам стала ТАА «Нямецкае таварыства ўкладанняў і развіцця» (Кёльн, зямля Паўночны Рэйн — Вестфалія)[4]. На сакавік 2020 года «Белгіпс» быў адзіным у Беларусі вытворцам будаўнічых матэрыялаў з гіпсу. На заводзе ў Гатаве выраблялі гіпсакардонныя лісты, сухія будаўнічыя сумесі, пазаграбнявыя пліты і хімічныя дадаткі-прэміксы[13]. Сярод іншага, «Белгіпс» арандаваў кардонную фабрыку ў Пухавічах для перапрацоўкі тэтрапака[12]. У Пухавіцкі завод уклалі каля 900 000 еўра з запланаваных 2 млн. Магутнасці прадпрыемства мела хапіць на палову адкідаў з тэтрапаку ў Беларусі, якія складала ад 9000 да 13 000 тон за год. Таксама прадугледжвалася перапрацоўка талерак, шпалераў і этыкетак[14]. На заводзе «Белгіпсу» ў Гатаве працавала 200 чалавек[15]. У 2020 годзе завод у Гатаве забяспечыў унутраны рынак Беларусі гіпсакардоннымі лістамі і паставіў звыш 60 % вырабаў за мяжу. Пры гэтым увоз гіпсакардону ў Беларусь скараціўся на 18 % амаль на 1 млн кв.метраў. На чэрвень 2021 года вытворчая магутнасць завода ў Гатаве складала 30 млн кв. м гіпсакардонных лістоў, 500.000 кв. м пазаграбеневых плітаў, 100.000 тон сухіх будаўнічых сумесяў, 8000 тон прэміксаў і 15.000 кубаметраў успучанага перліту за год[11].

Сацыяльны праект

[правіць | правіць зыходнік]

У лютым 2015 года даччынае ААТ «Белгіпс-Эка» ўсталявала ў Мінску зялёныя кантэйнеры «Макулатура» для збору і перадачы кніг у бібліятэкі і школы. У сартаванні кніг супрацоўнікам прадпрыемства дапамагалі слухачы Мінскага ўніверсітэта трэцяга ўзросту[16]. Да жніўня 2015 года сабралі каля 5.000 кніг для перадачы ва ўстановы аховы здароўя, прытулкі і турмы[17]. 1 лютага 2016 года Савет Міністраў Беларусі ўхваліў Пастанову № 82, паводле якой вызначыў «Белгіпс» у якасць аднаго з заказчыкаў пастаўкі адкідаў з кардону і паперы для дзяржаўных патрэбаў[18]. 8 красавіка 2016 года кіраўнік дабрачыннага кнігаабмену «Кнізе — другое жыццё» Фёдар Грышкавец паведаміў, што ў грамадскія ўстановы перадалі звыш 15 000 кніг[19]. На 14 верасня 2016 года пры сартаванні макулатуры з зялёных кантэйнераў «Белгіпс-Эка» былі знойдзены і пазней перададзены ў Нацыянальную бібліятэку Беларусі 4 рэдкія кнігі: 1) лацінамоўны «Падручнік маральнага багаслоўя» бернардзінскага манаха Францішка Прылуцкага, выдадзены ў 1765 годзе ў Віленскай друкарні каталіцкага ордэна піяраў; 2) кіеўскі «Псалтыр» 1888 года; 3) 1-ы том «Твораў Памялоўскага» 1909 года; 4) «Творы Мікалая Гогаля» 1921 года[20]. Да студзеня 2017 года за 2 гады дабрачыннага кнігаабмену перадалі 25.000 кніг. Атрыманыя выданні на сядзібе «Белгіпс-Эка» адсартавалі студэнты[21]. На сакавік 2020 года з 700 кантэйнераў сабралі каля 80 000 кніг, з якіх 60 000 раздалі грамадскім установам[12].

Зноскі

  1. ↑ Елена Авринская (29 мая 2018). "Директор ОАО «Белгипс»: степень готовности нового завода в Гатово — более 90 %"(руск.). Агентство «Минск-Новости». Праверана 2018-10-20.(недаступная спасылка)
  2. ↑ Дзе набыць (руск.). ААТ «Белгіпс» (15 мая 2021). Праверана 12 жніўня 2021.
  3. ↑ Каталог вырабаў (руск.). ААТ «Белгіпс» (15 мая 2021). Праверана 12 жніўня 2021.
  4. ↑ а б в г Пра нас (гісторыя развіцця) (руск.). ААТ «Белгіпс» (15 мая 2021). Праверана 12 жніўня 2021.
  5. ↑ Сяргей Куркач. «Белгіпсу» патрэбны перспектыўны інвестар. Газета «Звязда» (25 кастрычніка 2013). Праверана 12 жніўня 2021.
  6. ↑ а б Сяргей Куркач. «Белгіпс» мадэрнізуе расійскі інвестар // Звязда : газета. — 29 студзеня 2014. — № 16 (27626). — С. 4. — ISSN 1990-763x.
  7. ↑ А. Лукашэнка. Указ прэзідэнта Рэспублікі Беларусь ад 16 студзеня 2014 г. № 34 «Аб некаторых пытаннях ААТ «Белгіпс» (руск.). Нацыянальны прававы інтэрнэт-партал Рэспублікі Беларусь (18 студзеня 2014). Праверана 12 жніўня 2021.
  8. ↑ Сяргей Куркач. Спачатку «Інтэграл» і «Пеленг» // Звязда. — 20 лютага 2014. — № 32 (27642). — С. 2.
  9. ↑ Тэлеканал «Беларусь 1». Гіпсавы завод сусветнага ўзроўню пабудуюць пад Мінскам. Белтэлерадыёкампанія (7 кастрычніка 2015). Праверана 12 жніўня 2021.
  10. ↑ Тэлеканал «Беларусь 1». Новы завод «Белгіпс» у Гатаве адкрыюць восенню. Белтэлерадыёкампанія (15 чэрвеня 2018). Праверана 12 жніўня 2021.
  11. ↑ а б Руслан Пархамовіч: Мадэрнізацыя прадпрыемстваў будкомплексу накіраваная на забеспячэнне ўнутранага попыту. Беларускае тэлеграфнае агенцтва (30 чэрвеня 2021). Праверана 12 жніўня 2021.
  12. ↑ а б в Марыя Дадалка, Вольга Мядзведзева. «Нашыя магчымасці ў тым, што мы не спыняем вытворчасць» // Звязда. — 28 сакавіка 2020. — № 61 (29175). — С. 1, 2.
  13. ↑ Аб эканоміцы, будаўніцтве, каронавірусе і падтрымцы людзей - Лукашэнка наведаў ААТ «Белгіпс». БелТА (27 сакавіка 2020). Праверана 12 жніўня 2021.
  14. ↑ Аліна Грышкевіч. «Белгіпс» арандуе кардонную фабрыку ў Пухавічах для перапрацоўкі тэтрапака. БелТА (27 сакавіка 2020). Праверана 12 жніўня 2021.
  15. ↑ Наталля Брэвус, тэлеканал «Беларусь 1». Прэзідэнт наведаў прадпрыемства «Белгіпс». Белтэлерадыёкампанія (27 сакавіка 2020). Праверана 12 жніўня 2021.
  16. ↑ Ганна Касар. Трэці ўзрост — другая маладосць // Беларусь : часопіс. — Сакавік 2020. — № 3 (1038). — С. 14—15. — ISSN 0320-7544.
  17. ↑ Валяр’ян Шкленнік. «Залатыя» адкіды // Звязда. — 22 жніўня 2015. — № 160 (28018). — С. 5.
  18. ↑ Амаль 260 тыс. т адкідаў паперы і кардону плануецца нарыхтаваць у Беларусі ў 2016 годзе. Беларускае тэлеграфнае агенцтва (4 лютага 2016). Праверана 12 жніўня 2021.
  19. ↑ Святлана Бусько. «Я шмат чаго ўмею і гатова дзяліцца» // Звязда. — 9 красавіка 2016. — № 66 (28176). — С. 16.
  20. ↑ «Гэтая кніга XVIII стагоддзя знікла ў вайну з Будслаўскага манастыра». Газета «Новы час» (14 верасня 2016). Праверана 12 жніўня 2021.
  21. ↑ Яраслаў Лыскавец Любіш чытаць — умей і ратаваць // Чырвоная змена. — 5 студзеня 2017. — № 1 (15808). — С. 3.

Спасылкі

[правіць | правіць зыходнік]
Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Белгіпс&oldid=4727405"