Гаўя (прыток Нёмана)

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Гаўя
Палац. Выгляд з берагу ракі Гаўя.jpg
Характарыстыка
Даўжыня 100 км
Басейн 1 680 км²
Расход вады 13,6 м³/с
Вадацёк
Выток  
 • Месцазнаходжанне Ашмянскае ўзвышша
 • Каардынаты 54°19′25″ пн. ш. 25°34′43″ у. д.HGЯO
Вусце Нёман
 • Каардынаты 53°49′51″ пн. ш. 25°35′37″ у. д.HGЯO
Размяшчэнне
Водная сістэма Нёман → Балтыйскае мора

Краіны
Рэгіён Гродзенская вобласць
Раён Іўеўскі раён
physical
выток
выток
вусце
вусце
physical
выток
выток
вусце
вусце
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Гаўя — рака ў Літве і Іўеўскім раёне Беларусі, правы прыток Нёмана. Даўжыня 100 км, у межах Беларусі 68 км. Вадазбор 1680 км². Сярэднегадавы расход вады ў вусці 13,6 м³/с. Сярэдні нахіл воднай паверхні 0,9 .

Паходжанне назвы[правіць | правіць зыходнік]

Паводле лінгвіста Аляксандраса Ванагаса, назва балцкая, значыць "шпаркая, хуткая".[1]

Асноўныя прытокі[правіць | правіць зыходнік]

Справа: Матрона, Лынтупка, Апіта, Жыжма, Вядроўка. Злева: Вярсока, Падакупка, Клява, Якунька.

На рацэ[правіць | правіць зыходнік]

Помнікі прыроды: Жамыслаўскі ясень (на левым беразе каля в. Жамыслаўль). ГЭС: Жэмыслаўская

Агульнае[правіць | правіць зыходнік]

Пачынаецца на паўднёва-заходніх схілах Ашмянскага ўзвышша Шальчынінкайскага раёна Літвы. Замярзае ў канцы снежня, крыгалом у 2-й палове сакавіка.

Даліна выразная. Пойма лугавая, шырынёй ад 0,1 да 0,9 км. Рэчышча звілістае, на асобных участках каналізаванае, шырыня яго ў межань 12—20 м. Берагі стромкія.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Ресурсы поверхностных вод СССР. Описание рек и озёр и расчёты основных характеристик их режима. Т. 5. Белоруссия и Верхнее Поднепровье. Ч. 1–2. – Л., 1971.
  • Природа Белоруссии: Попул. энцикл. / БелСЭ; Редкол.: И. П. Шамякин (гл. ред.) и др. — Мн.: БелСЭ, 1986. — 599 с., 40 л. ил. (руск.)
  • Блакітная кніга Беларусі : Энцыклапедыя / рэдкал.: Н. А. Дзісько і інш. — Мн.: БелЭн, 1994. — 415 с. — 10 000 экз. — ISBN 5-85700-133-1.
  1. A. Vanagas. Lietuvių hidroniimų etimologinis žodynas. Vilnius, 1981. P. 108-109.