Ігар Пятровіч Сергеенка

З пляцоўкі Вікіпедыя
Jump to navigation Jump to search
Ігар Сергеенка
Ігар Пятровіч Сергеенка.png
Кіраўнік Адміністрацыі Прэзідэнта Беларусі
з 6 снежня 2019
Прэзідэнт Аляксандр Лукашэнка
Кіраўнік урада Сяргей Румас
Папярэднік Наталля Качанава
Намеснік кіраўніка КДБ
Нараджэнне 14 студзеня 1963(1963-01-14) (58 гадоў)
Дзеці двое
Адукацыя
Дзейнасць палітык, ваенны
Месца працы
Ваенная служба
Званне
Генерал-маёр
У гэтага паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Сергеенка (значэнні).

Ігар Пятровіч Сергее́нка[заўв 1] (14 студзеня 1963, вёска Сталіца, Шаркаўшчынскі раён, Віцебская вобласць) — беларускі ваенны і дзяржаўны дзеяч. Са снежня 2019 года — кіраўнік Адміністрацыі Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь[2].

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзіўся ў 1963 годзе ў в. Сталіца Шаркаўшчынскага раёна Віцебскай вобласці.

У 1984 годзе скончыў гістарычны факультэт БДУ. У 1984—1986 гадах праходзіў службу ва Узброеных Сілах. З 1986 па 1988 год — загадчык вучэбна-метадычнага кабінета кафедры гісторыі КПСС і палітэканоміі Віцебскага дзяржаўнага медыцынскага інстытута. У 1988—1989 гадах — курсант Вышэйшых курсаў Камітэта дзяржаўнай бяспекі СССР.

У 1989—2010 гадах праходзіў службу на розных пасадах у органах Камітэта дзяржаўнай бяспекі Беларусі. У 2006 скончыў Акадэмію кіравання пры Прэзідэнце Рэспублікі Беларусь. 23 лютага 2007 года ўказам Прэзідэнта Беларусі яму было прысвоена званне генерал-маёра.

Паводле «Нашай Нівы», у 2008 годзе «пад яго кантролем», праходзіў працэс прызнання экстрэмісцкімі кніг «Лісты з лесу» Паўла Севярынца, «Выпадковы прэзідэнт» Святланы Калінкінай і Паўла Шарамета, а таксама газеты польскай меншасці «Głos znad Niemna»[3].

Ад студзеня 2010 года ўзначальваў упраўленне КДБ па Магілёўскай вобласці, ад красавіка 2013-га — першы намеснік старшыні КДБ. Уваходзіў у санкцыйны спіс Еўрасаюза як «адказны за рэпрэсіўную працу КДБ супраць грамадзянскай супольнасці і дэмакратычнай апазіцыі на Магілёўшчыне». Пазней працаваў у Гродне, адкуль пайшоў на павышэнне. У 2013 годзе прызначаны першым намеснікам старшыні КДБ па контравыведнай дзейнасці.

У канцы жніўня 2013 года менавіта ён расказаў журналістам пра завяршэнне расследавання справы аб так званым «плюшавым дэсанце». Аднак адмовіўся раскрываць падрабязнасці. Пазней стала вядома, што з фігурантаў Антона Сурапіна і Сяргея Башарымава знятыя абмежаванні волі.

У лютым 2017 года, як намеснік кіраўніка КДБ Валерыя Вакульчыка, браў удзел у круглым стале «Курапаты — мемарыял памяці і смутку», які праводзіла газета «Беларусь сегодня»[4]. Там ён выказваўся наконт «адкрытасці» архіваў КДБ.

6 снежня 2019 года прызначаны кіраўніком Адміністрацыі Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь[5].

31 жніўня 2020 года Ігара Сергеенку ўключылі ў спіс асобаў, на якіх накладзена бестэрміновая забарона на ўезд у Латвію, пяцігадовая забарона на ўезд у Эстонію і забарона на ўезд у Літву ў сувязі з тым, што «сваімі дзеяннямі ён арганізаваў і падтрымаў фальсіфікацыю прэзідэнцкіх выбараў 9 жніўня і наступнае гвалтоўнае задушэнне мірных пратэстаў»[6].

Асабістае жыццё[правіць | правіць зыходнік]

Жанаты, мае двух дзяцей.

Заўвагі[правіць | правіць зыходнік]

  1. ↑ Распаўсюджана памылковае напісанне Сергяенка, аднак, у беларускай мове яканне не адбываецца ў першым складзе перад націскам пасля заднеязычных г, к, х

Зноскі

  1. ↑ 1,0 1,1 http://president.gov.by/ru/administration_ru/
  2. ↑ president.gov.by
  3. ↑ Першым намеснікам старшыні КДБ стаў чалавек, які шукаў экстрэмізм у кнігах Севярынца і газеце «Глос з-над Немна», Наша Ніва, 5-12-2019
  4. ↑ История должна нас объединять, Беларусь сегодня
  5. ↑ Указ Президента Республики Беларусь от 6 декабря 2019 года № 446 «Об И. П. Сергеенко»
  6. ↑ Латвія, Літва і Эстонія ўключылі Лукашэнку і яшчэ 29 чыноўнікаў ў спіс пэрсон нон-грата. ПОЎНЫ СЬПІС

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Ігар_Пятровіч_Сергеенка&oldid=3813323"