Валерый Мікалаевіч Гапееў

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Валерый Мікалаевіч Гапееў
Gapeev Valery.jpg
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння 6 лютага 1963(1963-02-06) (60 гадоў)
Месца нараджэння
Грамадзянства
Альма-матар
Месца працы
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці пісьменнік, журналіст, настаўнік
Мова твораў беларуская[1]
Грамадская дзейнасць
Член у
Прэміі
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы
Лагатып Вікіцытатніка Цытаты ў Вікіцытатніку

Валерый (Валеры) Мікалаевіч Гапееў (нар. 6 лютага 1963, п. Восава, Рагачоўскі раён, Гомельская вобласць) — беларускі пісьменнік, журналіст.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзіўся ў сялянскай сям’і. Вучыўся ў Балатнянскай сярэдняй школе, потым — у Мінскім электратэхнікуме сувязі (цяпер — каледж сувязі) па спецыяльнасці «радыёсувязь і радыёвяшчанне». Працаваў майстрам у вучылішчы ў Казахстане, служыў у савецкай арміі (1982—1984). Пасля працаваў на «Інтэграле».

У 1992 годзе пераехаў з сям’ёй у Івацэвічы, працаваў на заводзе. У гэты ж час пачаў пісаць прозу. Працаваў у раённай газеце ў якасці пазаштатнага карэспандэнта. У 1995 годзе быў запрошаны на працу карэспандэнтам у новаствораную «Газету Уладзіміра Кудзінава» (пасля — «Газета для вас»). У 1997 годзе перайшоў на працу ў раённую газету «Івацэвіцкі веснік». Працаваў у рэдакцыі раённай газеты карэспандэнтам, загадчыкам аддзела, адказным сакратаром. Звольнены «па згодзе бакоў» у лістападзе 2021 года.

Са снежня 2006 года быў сябрам праўладнага Саюза пісьменнікаў Беларусі, у ліпені 2013 года выйшаў з яго[3]. У чэрвені 2015 года прыняты ў незалежны Саюз беларускіх пісьменнікаў[4].

Жанаты, сын нарадзіўся ў 1989 годзе, дачка — ў 1998 годзе.

Творчасць[правіць | правіць зыходнік]

На XXV Мінскай кніжнай выстаўцы-кірмашы. Раздача аўтографаў

Валерыю Гапееву, які «наракаў, што прападае ў сваіх Івацэвічах у самоце», на пачатку творчасці моцна дапамог паэт Галубовіч, які працаваў у аддзеле крытыкі штотыднёвіка «Літаратура і мастацтва». Ён апублікаваў ліст ад Гапеева ў «ЛіМе», што для пісьменніка сталася адмашкай — «напорыстага і пісучага Гапеева сталі друкаваць часта і многа»[5]. Першае сур’ёзнае апавяданне «Абсалютнае жаданне» было надрукавана ў часопісе «Маладосць». Часопіс «Крыніца» надрукаваў дэтэктыў на рускай мове «…И два в остатке». Невялікія карацелькі (сатырычныя гумарэскі) друкаваліся ў газетах.

Наконт творчасці Валерыя Гапеева думкі крытыкаў разыходзяцца. Адны лічаць яго кнігі добрымі[6], станоўча адзначаючы ўзровень яго твораў[7]. Іншыя называюць яго творы не надта ўдалымі, сентыментальнымі[8], а таксама плоскімі і са слабой лексікай[9]. Адзначаецца і тое, што аўтар часам надзяляе ў сваіх творах дзяцей дарослымі якасцямі і досведам, а дарослых – дзіцячымі[5].

Сам Валерый Гапееў так кажа пра сваю творчасць:

«Часта пытаюцца — чаму пішу ў асноўным для падлеткаў?
Цяжка адказаць адным сказам. Можа і таму, што не надта для іх хочуць пісаць. Крыўдна бачыць праз чвэрць стагоддзя ў бібліятэках тыя ж творы беларускай літаратуры для дзяцей і юнацтва. І ў планах на пазашкольнае чытанне — усё тыя ж аўтары. Як быццам час спыніўся. Ці літаратура спынілася. Тая ж ідэалогія, тыя ж прынцыпы і тая ж вера…

Цвёрда перакананы, што няма дзіцячых праблем. Ёсць праблемы ў нашых дзяцей. І яны перажываюцца імі настолькі ж балюча, як і мы перажываем свае. Гэта і хоча данесці да чытача: і юнага, і сталага».[10]

Прызнанне[правіць | правіць зыходнік]

Бібліяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Кнігі[правіць | правіць зыходнік]

  • «Пастка на рыцара»: Аповесць, апавяданні / Валерый Гапееў. — Мн.: Юнацтва, 2002. — 189,[2] с.: іл. — ISBN 985-05-0365-3.
  • «Урокі першага кахання»: аповесці / Валерый Гапееў. — Мн.: Літаратура і Мастацтва, 2010. — 187, [2] с.: іл. — ISBN 978-985-6941-28-6.
  • «Урокі першага кахання»: аповесці / Валерый Гапееў. — Мн.: Літаратура і Мастацтва, 2011. — 187, [2] с.: іл. — ISBN 978-985-6994-11-4.
  • «Ведзьміна тоня»: аповесць / Валерый Гапееў. — Мн.: Мастацкая літаратура, 2012. — 293, [1] с.: іл. — ISBN 978-985-02-1388-4.
  • «Праклён»: раман / Валеры Гапееў. — Мн.: Галіяфы, 2013. — 542, [3] с. — ISBN 978-985-7021-17-8.
  • «Я размалюю для цябе неба»: аповесць, п'еса, апавяданні: рэальнасць, містыка, фантастыка / Валеры Гапееў. — Мн.: Мастацкая літаратура, 2013. — 220, [2] с. — ISBN 978-985-02-1377-8.
  • «Сонечная паляна»: казка / Валеры Гапееў; мастак М. Міцкевіч. — Мн.: Мастацкая літаратура, 2013. — 66, [4] с.: каляр. іл. — ISBN 978-985-02-1468-3.
  • «Ноч цмока»: раман / Валеры Гапееў. — Мн.: Галіяфы, 2016. — 353, [1] с. — ISBN 978-985-7140-18-3.
  • «Мая мілая ведзьма»: Школьны раман / Валеры Гапееў. — Мн.: Мастацкая літаратура, 2017. — 257 с. — ISBN 978-985-02-1791-2.
  • «Пазл»: раман / Валерый Гапееў. — Мн.: Галіяфы, 2019. — 330, с.: іл. — ISBN 978-985-7209-05-7[15].
  • «Зніч ваўкалака»: прыгоды / Валерый Гапееў; — Мн.: — Мастацкая літаратура, 2020. —222 с.— ISBN 978-985-02-2031-8
  • «І хай ніхто не пойдзе пакрыўджаным або Грак і Монця Хрысцік»: чытво / Валеры Гапееў. — Мн.: Электронная кнігарня, 2020. — 236 с. — ISBN 978-985-7210-42-8
  • «Жэнька — каралева мышак: гісторыі з жыцця адной беларускай дзяўчынкі» / Валеры Гапееў; мастачка Элеанора Ляхновіч. — Мінск: Кніга­збор, 2021. — 112 с. — ISBN 978-985-883-025-0
  • «Вольнеры. Прадвесце»: фэнтэзі / Валеры Гапееў. — «Янушкевіч», 2023.

Артыкулы[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі

  1. а б https://zviazda.by/sites/default/files/pdf/2014/03/13sak-13.indd_.pdf
  2. а б в г д е http://kb.brl.by/index.php/heritage/item/1363-6-lyutaga-2018-goda-55-gadou-z-dnya-naradzhennya-valeryya-mikalaevicha-gapeeva-1963-pismennika-zhurnalista/1363-6-lyutaga-2018-goda-55-gadou-z-dnya-naradzhennya-valeryya-mikalaevicha-gapeeva-1963-pismennika-zhurnalista
  3. 6 лютага 2018 года — 55 гадоў з дня нараджэння Валерыя Мікалаевіча Гапеева (1963), пісьменніка, журналіста. kb.brl.by (21 студзеня 2018). Праверана 7-4-2021.
  4. Пасяджэнне Рады ГА «Саюз беларускіх пісьменнікаў» у чэрвені (+фота)(недаступная спасылка) (25 чэрвеня 2015). Архівавана з першакрыніцы 15 красавіка 2021. Праверана 7-4-2021.
  5. а б М. Южык. Як агідны Гапееў напісаў агідны «Праклён». Праверана 19 мая 2023.
  6. Добра і для многіх: новы раман Гапеева «Пазл». Наша Ніва (9 сакавіка 2019). Праверана 19 мая 2023.
  7. Дзяніс Марціновіч. Сучасная літаратура. Валеры Гапееў (7 верасня 2012). Праверана 19 мая 2023.
  8. Марына Весялуха Зазірнуць за гарызонт // Звязда : газ.. — Мн.: РВУ «Звязда», 2014-03-13. — № 46. — С. 5.
  9. М. Южык. Няўдачлівая адысея Валеры Гапеева, або Прыплыў не туды (1 чэрвеня 2018). Праверана 19 мая 2023.
  10. Крэйдзіч А.. Рыцар сучаснага Берасцейскага пісьменства(недаступная спасылка). Брэсцкая абласная газета «Заря» (11 лютага 2013). Архівавана з першакрыніцы 28 лютага 2018. Праверана 3 сакавіка 2018.
  11. Уручэнне літаратурнай прэміі імя У. Калесніка – 2011. Брэсцкая абласная бібліятэка імя М.Горкага (26 кастрычніка 2011). Праверана 24 лютага 2018.
  12. У Мінску адкрыты Стральцоўскі фэст і ўручаны «Залаты апостраф» Архівавана 7 лістапада 2017.
  13. Мікола Ляшкевіч. 24 лютага Валерыю Гапееву ўручаць Мядовую прэмію. Беларускае Радыё Рацыя (23 лютага 2018). Праверана 24 лютага 2018.
  14. Лаўрэатам Прэміі Цёткі стаў Валер Гапееў. Наша Ніва (4 мая 2018). Праверана 6 ліпеня 2018.
  15. Кісліцына Г.. Пять убийств в провинции. Почему стоит читать книгу Валерия Гапеева. TUT.BY (4 сакавіка 2019). Праверана 4 сакавіка 2019.(недаступная спасылка)

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]