Дунілавіцкі сельсавет

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Дунілавіцкі сельсавет
Краіна  Беларусь
Уваходзіць у Пастаўскі раён
Уключае 51 населены пункт
Адміністрацыйны цэнтр Дунілавічы
Дата ўтварэння 12 кастрычніка 1940
Насельніцтва (2019) 1 068
Часавы пояс UTC+03:00
Код аўтам. нумароў 2

Дуні́лавіцкі сельсавет — адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў складзе Пастаўскага раёна Віцебскай вобласці Беларусі. Адміністрацыйны цэнтр — аграгарадок (да 2009 года вёска) Дунілавічы.

Утвораны 12 кастрычніка 1940 года ў складзе Дунілавіцкага раёна Вілейскай вобласці БССР. Цэнтр — гарадскі пасёлак Дунілавічы. З 20 верасня 1944 года ў складзе Полацкай вобласці. З 8 студзеня 1954 года ў складзе Маладзечанскай вобласці. 16 ліпеня 1954 года да сельсавета далучана тэрыторыя скасаванага Сяргеевіцкага сельсавета, статус цэнтра сельсавета паніжаны да вёскі[1]. 27 сакавіка 1959 года да сельсавета далучана тэрыторыя скасаванага Лучайкаўскага сельсавета[2]. З 20 студзеня 1960 года сельсавет у складзе Глыбоцкага раёна Віцебскай вобласці. 20 мая 1960 года ў адміністрацыйнае падпарадкаванне Варапаеўскага пассавета перададзены 19 населеных пунктаў (Адамова, Васевічы, Гаўрылавічы, Дашкі, Жылінскія, Зенькава, Карабаніха, Каралі, Карпавічы, Крыўка, Кукішы, Лісіцы, Лучай, Мацуры, Надазер’е, Пухаўка, Равы, Салаўіха і Скварцова)[3]. З 25 снежня 1962 года сельсавет у складзе Пастаўскага раёна. На 1 студзеня 1974 года ў складзе Дунілавіцкага сельсавета 22 населеныя пункты[4]. 27 снежня 1985 года ў склад сельсавета з адміністрацыйнага падпарадкавання Варапеўскага пассавета перададзены 2 населеныя пункты (Зенькава і Калінаўка)[5]. 16 сакавіка 2010 года скасавана вёска Драздоўшчына[6]. 21 чэрвеня 2023 года да сельсавета далучана тэрыторыя скасаванага Валкоўскага сельсавета (33 населеныя пункты: вёскі Валкі, Вараноўка, Верацеі, Гайдукі, Гаранаўшчына, Гігалы, Гінькі, Глінскія, Даравое, Дразды, Жданы, Жукава, Заруддзе, Заўлічча Новае, Колаўцы, Крывое 2, Курылавічы, Лазовікі, Ласіца, Ляхаўшчына, Мартулі, Марцінелевічы, Мацейкі, Маштаркі, Норыца, Плешкуны, Пятровічы, Рэдзькаўшчына, Сарокі, Сасноўшчына, Станілевічы, Хрыстова і Янчукі)[7].

Насельніцтва сельсавета паводле перапісу 2009 года (18 населеных пунктаў) — 1242 чалавекі[8], з іх 92,4 % — беларусы, 3,7 % — палякі, 3,0 % — рускія[9]; паводле перапісу 2019 года (18 населеных пунктаў) — 1068 чалавек[10].

Крыніцы[правіць | правіць зыходнік]

  1. Указ Президиума Верховного Совета Белорусской ССР от 16 июля 1954 г. Об объединении сельских советов Молодечненской области // Сборник законов Белорусской ССР и указов Президиума Верховного Совета Белорусской ССР: 1938—1955 гг. — Мн.: Изд. Президиума Верхов. Совета БССР, 1956. — 347 с.
  2. Рашэнне выканкома Маладзечанскага абласнога Савета дэпутатаў працоўных ад 27 сакавіка 1959 г. // Збор законаў, указаў Прэзідыума Вярхоўнага Савета Беларускай ССР, пастаноў і распараджэнняў Савета Міністраў Беларускай ССР. — 1959, № 4.
  3. Рашэнне выканаўчага камітэта Віцебскага абласнога Савета дэпутатаў працоўных ад 20 мая 1960 г. // Збор законаў, указаў Прэзідыума Вярхоўнага Савета Беларускай ССР, пастаноў і распараджэнняў Савета Міністраў Беларускай ССР. — 1960, № 16.
  4. Белорусская ССР. Административно-территориальное деление. На 1 января 1974 года. (руск.). — Выданне 5-е. — Мн.: Беларусь, 1974. — С. 57. — 248 с. — 10 000 экз.
  5. Рашэнне выканкома Віцебскага абласнога Савета народных дэпутатаў ад 27 снежня 1985 г. // Збор законаў Беларускай ССР, указаў Прэзідыума Вярхоўнага Савета Беларускай ССР, пастаноў Савета Міністраў Беларускай ССР. — 1986, № 4 (1846).
  6. Решение Поставского районного Совета депутатов от 16 марта 2010 г. № 160 Об упразднении сельских населенных пунктов
  7. Решение Витебского областного Совета депутатов от 21 июня 2023 г. № 402 Об изменениях в административно-территориальном устройстве Поставского района Витебской области
  8. Колькасць насельніцтва населеных пунктаў Віцебскай вобласці Беларусі паводле перапісу 2009 года
  9. Этнічны склад насельніцтва сельсаветаў Беларусі паводле перапісу 2009 года
  10. Насельніцтва населеных пунктаў Віцебскай вобласці Беларусі паводле перапісу 2019 года

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Административно-территориальное устройство БССР: справочник: в 2 т. / Главное архивное управление при Совете Министров БССР, Институт философии и права Академии наук БССР. — Минск: «Беларусь», 1985―1987.
  • Административно-территориальное устройство Республики Беларусь (1981—2010 гг.): справочник. — Минск: БелНИИДАД, 2012. — 172 с.