Бранскі фронт
Бранскі фронт | |
---|---|
Гады існавання | 14 жніўня 1941 года, 24 снежня 1941 года, 28 сакавіка 1943 года - 10 лістапада 1941 года, 12 сакавіка 1943 года, 10 кастрычніка 1943 года |
Краіна | СССР |
Падпарадкаванне | камандуючаму войскамі фронту |
Уваходзіць у | Узброеных Сіл СССР |
Тып | фронт |
Складаецца з | упраўленне, аб'яднанні, злучэнні, воінскія часці і ўстановы |
Функцыя | абарона |
Колькасць | аб'яднанне |
Удзел у | Вялікая Айчынная вайна |
Камандзіры | |
Вядомыя камандзіры | Камандуючыя войскамі, гл. спіс |
Бранскі фронт — аператыўнае аб’яднанне (фронт) Чырвонай арміі (РСЧА), у гады Вялікай Айчыннай вайны.
Першае фарміраванне
[правіць | правіць зыходнік]Сфарміраваны 14 жніўня 1941 года на стыку Цэнтральнага і Рэзервовага франтоў для прыкрыцця Бранскага кірунку. На сфарміраванне кіраўніцтва (штаба) фронту былі накіраваны рэшткі кіравання 20-га стралковага корпуса і штаб 25-га мехкорпуса. Штаб-кватэра — Бранск.
Камандуючым войскамі фронту быў прызначаны генерал-лейтэнант А. І. Яроменка, начальнікам штаба — генерал-маёр Г. Ф. Захараў, начальнікам артылерыі фронту — генерал-маёр М. П. Дзмітрыеў, камандуючым ваенна-паветранымі сіламі (ВПС) фронту — генерал-маёр Ф. П. Палынін.
У складзе фронту спачатку было кіраўніцтва і дзве арміі:
- 13-я армія (камандуючы — генерал-маёр К. Д. Голубеў, з 31 жніўня — генерал-маёр А. М. Гараднянскі) вяла цяжкія баі і адыходзіла на поўдзень і паўднёвы ўсход пад націскам 2-й танкавай групы Гудэрыяна.
- ізноў створаная магутная 50-я армія (камандуючы — генерал-маёр М. П. Пятроў) прыкрывала парыў паміж 13-й арміяй і Рэзервовым фронтам.
26 жніўня ў сувязі з расфарміраваннем Цэнтральнага фронту дзве яго арміі (3-я і 21-я) былі перададзены ў падначаленне Бранскага фронту.
- 21-я армія (камандуючы — генерал-лейтэнант В. І. Кузняцоў) аб'яднала войскі 3-й і 21-й армій, якія адыходзілі з раёна Гомеля і Мазыра.
- штаб 3-й арміі (камандуючы — генерал-маёр Я. Р. Крэйзер) прыняў войскі на стыку 13-й і 50-й армій.
30 верасня пачаўся наступ нямецкіх войскаў групы армій «Цэнтр» на Маскву. Большая частка войскаў Бранскага фронту апынулася ў акружэнні, камандуючы войскамі фронту генерал-палкоўнік А. І. Яроменка быў паранены і 14 кастрычніка яго змяніў генерал-маёр Г. Ф. Захараў, а з 7 кастрычніка 1941 — генерал-маёр М. П. Пятроў (паранены, а затым памёр ад ран 10 кастрычніка), начальнік штаба — палкоўнік Л. М. Сандалаў. Бранскі фронт расфарміраваны 10 лістапада 1941 года.
Другое фарміраванне
[правіць | правіць зыходнік]Сфарміраваны 24 снежня 1941 года. Войскі фронту бралі ўдзел у наступальным этапе Маскоўскай бітвы, у Балхоўскай аперацыі, у Варонежска-Варашылаўградскай абарончай аперацыі, у Варонежска-Харкаўскай наступальнай аперацыі, у Малаархангельскай аперацыі.
Камандуючыя:
- генерал-палкоўнік Я. Ц. Чэрэвічэнка (да 2 красавіка 1942 года)
- генерал-лейтэнант П. І. Голікаў (да 7 ліпеня 1942 года)
- генерал-лейтэнант Н. Я. Чыбісаў (да 13 ліпеня 1942 года)
- генерал-лейтэнант К. К. Ракасоўскі (да 27 верасня 1942 года)
- генерал-лейтэнант М. А. Рэйтэр (да 12 сакавіка 1943 года)
12 сакавіка 1943 года пераназваны ў Рэзервовы фронт (другога фарміравання).
Трэцяе фарміраванне
[правіць | правіць зыходнік]Сфарміраваны 28 сакавіка 1943 года. Войскі фронту ўдзельнічалі ў Арлоўскай аперацыі, Бранскай аперацыі.
Камандуючыя:
- генерал-палкоўнік М. А. Рэйтэр (да 5 чэрвеня 1943 года)
- генерал-палкоўнік М. М. Папоў
З 10 кастрычніка 1943 года — Прыбалтыйскі фронт.