Барбарова (Пухавіцкі раён)

Вёска Барбарова Краіна Беларусь Вобласць Мінская Раён Пухавіцкі Сельсавет Навапольскі Каардынаты 53°29′11″ пн. ш. 27°44′11″ у. д. Першая згадка кан. XVIII ст. Ранейшыя назвы Барбараў Насельніцтва ▼13 чал. (2019) Часавы пояс UTC+3 Тэлефонны код +375 1713 Паштовыя індэксы 222839 Аўтамабільны код 5 СААТА 6244840005 Барбарова на карце Беларусі ±

Барбарова на Вікісховішчы

Барбаро́ва (трансліт.: Barbarova, руск.: Барбарово) — вёска ў Пухавіцкім раёне Мінскай вобласці. Уваходзіць у склад Навапольскага сельсавета. Месціцца за 32 км на захад ад Мар’інай Горкі, 84 км ад Мінска, 35 км ад чыгуначнай станцыі Рудзенск на лініі Мінск — Асіповічы, на аўтадарозе Р69 Смалявічы — Шацк.

Назва

Назва паходзіць ад уласнага імя Барбара. Верагодна, ад імя дачкі Юзафа Прозара, якая валодала фальваркам пасля бацькі.

Гісторыя

Вялікае Княства Літоўскае і Расійская імперыя

Медальён з выявай Юзафа Прозара, заснавальніка Барбарова. Фрагмент карціны Францішка Смуглевіча «Партрэт радзіны Прозараў» (1789)

Фальварак Барбараў пры гасцінцы з Сяргеевічаў да Шацка заклаў у XVIII ст. Юзаф Прозар, ваявода віцебскі. Уваходзіў у склад Менскага павета Вялікага Княства Літоўскага, належаў да дамена Сяргеевічы. Юзаф Прозар з жонкай Аляксандрай з Заранкаў мелі дзвюх дачок: Барбару і Ружу. Фальварак Барбараў і іншыя дамены Сяргеевічаў у спадчыну атрымала Барбара (гл. Сяргеевічы).

Па Другім падзеле Рэчы Паспалітай 1793 года ў Расійскай імперыі, у складзе Ігуменскага павета Мінскай губерні. Пасля 1861 года ў Цітвянскай воласці Ігуменскага павета. У 1863 годзе фальварак падзелены паміж дворскай службай. У 1888 годзе адкрытая школа граматы, у 1890 годзе вучылася 14 хлопчыкаў.

Найноўшы час

З канца лютага 1918 года тэрыторыя акупаваная войскамі Германскай імперыі. 25 сакавіка 1918 года згодна з Трэцяй Устаўной граматай воласць абвешчана часткай Беларускай Народнай Рэспублікі. У снежні 1918 года занята Чырвонай Арміяй, з 1 студзеня 1919 года ў адпаведнасці з пастановай І з’езда КП(б) Беларусі яна ўвайшла ў склад Савецкай Беларусі, з 27 лютага 1919 года — у ЛітБел ССР. У час польска-савецкай вайны ў жніўні 1919 — ліпені 1920 гадоў пад акупацыяй Польшчы (Мінская акруга ГУУЗ).

З 31 ліпеня 1920 года ў Беларускай ССР.

У Другую сусветную вайну з канца чэрвеня 1941 года да пачатку ліпеня 1944 года акупаваная нацысцкай Германіяй. Была спаленая частка вёскі і забітыя 10 яе жыхароў. Пасля вайны вёска адноўленая.

Да 29 чэрвеня 2006 года вёска ўваходзіла ў склад Сяргеевіцкага сельсавета. З 2006 года па 28 мая 2013 года ў складзе Праўдзінскага пассавета. 28 траўня 2013 года вёска перададзеная з ліквідаванага Праўдзінскага пассавета ў склад Навапольскага сельсавета.

Насельніцтва

• 1897 год — 8 двароў, 69 жыхароў
• 1908 год — 8 двароў, 50 жыхароў
• 1917 год — 12 двароў, 73 жыхары
• 1940 год — 18 двароў, 88 жыхароў
• 1960 год — 68 жыхароў
• 1999 год — 24 жыхары
• 2002 год — 12 двароў, 18 жыхароў
• 2010 год — 16 жыхароў
• 2012 год — 9 гаспадарак, 11 жыхароў
• 2019 год — 13 жыхароў

Спіс вуліц

• Цэнтральная вуліца

Літаратура

• Барбарова // Гарады і вёскі Беларусі. Т. 8 : Мінская вобласць, кн. 4 / Т.У. Бялова (галоўны рэдактар) і інш. — Мінск: Беларуская энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2013. — С. 116. — 528 с. — 2 000 экз. — ISBN 978-985-11-0735-9.
• Памяць: Пухавіцкі раён: Гісторыка-дакументальныя хронікі гарадоў і раёнаў Беларусі / Укл. А. А. Прановіч; Рэдкал.: А. М. Карлюкевіч і інш.. — Мінск: Беларусь, 2003. — 749 с. — ISBN 985-01-0251-9.
• Жучкевич В. А. Краткий топонимический словарь Белоруссии. — Мн.: Изд-во БГУ, 1974.
• Jelski A. Barbarów // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. — Tom XV, cz. 1: Abablewo — Januszowo. — 1900. — С. 84. — 640 с.

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Барбарова (Пухавіцкі раён)