Юзаф Францішак Сапега: Розніца паміж версіямі

Юзаф Францішак Сапега
Юзаф Францішак Сапега
	Józef Franciszek Sapieha
	; Юзаф Францішак Сапега
	; Герб «Ліс»
Падскарбі надворны літоўскі
	1713 — 1744
Папярэднік	Павел Кароль Сангушка
Пераемнік	Ігнацы Сапега
Нараджэнне	1679
Смерць	11 красавіка 1744; Пратулін, Берасцейскі павет
Месца пахавання	Боцькі;
Род	Сапегі
Бацька	Францішак Стэфан Сапега
Маці	Ганна Крысціна Любамірская
Жонка	Крысціна Браніцкая
Дзеці	Тадэвуш, Тэрэза
Званне	генерал
	Ордэн Белага арла
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Інтэрактыўны прагляд гісторыі

[недагледжаная версія]

← Папярэдняя праўка Наступная праўка →

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

ВізуальнаВікіразметка

Лінейны

Версія ад 18:08, 6 студзеня 2013

Юзаф Францішак САПЕГА (1679 — 11 красавіка 1744) — дзяржаўны дзеяч Вялікага Княства Літоўскага.

Быў паслом з берасцейскага сойміка на элекцыйны сойм 1697. Пасля вучыўся ва ўніверсітэце горада Грац (Аўстрыя), наведаў Баварыю, Францыю, Галандыю, Іспанію, Турцыю. У першыя гады Паўночнай вайны 1700-1721 прытрымліваўся нейтралітэта, але ў 1706 канчаткова падтрымаў Станіслава Ляшчынскага, потым Аўгуста II, які ў 1713 надаў яму ўрад надворнага падскарбія ВКЛ. На працягу свайго жыцця беспаспяхова імкнуўся вярнуць пад уладу надворнага падскарбія эканоміі. Адзін з актыўных дзеячоў Віленскай канфедэрацыі 1716, быў адным з 3 паслоў ад канфедэратаў з-пад Ленчнай да Аўгуста II, выбраны кансіліярыюшам ад шляхты Берасцейскага ваяводства. У 1720 — пачатку 1730-х гадоў у шэрагах антыкаралеўскай апазіцыі ВКЛ. Падчас бескаралеўя ўцягнуты ў канфлікт са стражнікам ВКЛ Антоніем Пацеем наконт пасады палкоўніка Берасцейскага ваяводства. Гэта прывяло да раздваення сойміка, на адным з іх Юзаф Францішак і быў абраны павятовым палкоўнікам. Выказаўся за кандыдатуру на трон Станіслава Ляшчынскага і беспаспяхова прэтэндаваў на пасаду рэгіментара. Вызначаны Ляшчынскім адным з пленіпатэнтаў для стварэння Генеральнай канфедэрацыі ў Дзікаве. У 1735 удзельнічаў у акцыях атрадаў канфедэратаў на Падоллі, быў пасрэднікам у перапісцы Ляшчынскага з крымскім ханам Каплан-Гірэем. Пасля прызнаў каралём Аўгуста III, імкнуўся атрымаць сенатарскую пасаду. У апошнія гады жыцця зблізіўся з Радзівіламі, выступаў за прымірэнне з імі іншых Сапегаў.

Сям'я

Быў сынам Францішка Стэфана і Ганны Крысціны Любамірскай. Меў братоў Яна Казіміра і Ежы Феліцыяна. Ажаніўся ў 1709 з Крысцінай Браніцкай (памерла ў 1761), сястрой вялікага кароннага гетмана Яна Клеменса Браніцкага, меў з ёй сына Тадэвуша і дачку Тэрэзу (памерла да 1784), якая выйшла першы раз за літоўскага харужага Гераніма Фларыяна Радзівіла, але потым развялася і выйшла другі раз за літоўскага падчашага Яўхіма Караля Патоцкага.

Крыніцы

Сапега Юзаф Францішак // Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т.. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя.

Спасылкі

Генеалогія магнацкіх радоў Рэчы Паспалітай

↑ Гісторыя Сапегаў : жыццяпісы, маёнткі, фундацыі — Мн.: Віктар Хурсік, 2017. — С. 67. — 586 с. — ISBN 978-985-7025-75-6
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q122382124"></a>

[_ffb2770f8d31588d-1] Гісторыя Сапегаў : жыццяпісы, маёнткі, фундацыі — Мн.: Віктар Хурсік, 2017. — С. 67. — 586 с. — ISBN 978-985-7025-75-6
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q122382124"></a>

[1]

@@ Радок 4: / Радок 4: @@
  | арыгінальнае імя =Józef Franciszek Sapieha
  | партрэт =Juzef Francišak Sapieha. Юзэф Францішак Сапега.jpg
- | шырыня партрэта =
+ | шырыня партрэта =200px
  | подпіс =Юзаф Францішак Сапега
  | герб= Herb Sapiehów.PNG
- | шырыня герба =
+ | шырыня герба =100px
  | подпіс герба= Герб «[[Ліс (герб)|Ліс]]»
@@ Радок 20: / Радок 20: @@
  | пераемнік = [[Ігнацы Сапега]]
- | дата нараджэння =[[1679]]
+ | дата нараджэння =1679
  | месца нараджэння =
- | дата смерці = [[11 красавіка]] [[1744]]
+ | дата смерці = 11.4.1744
  | месца смерці =[[Пратулін]], [[Берасцейскі павет]]
  | пахаваны =
@@ Радок 31: / Радок 31: @@
  | муж =
  | жонка = Крысціна [[Браніцкія|Браніцкая]]
- | дзеці =Тадэвуш, Тарэза
+ | дзеці =Тадэвуш, Тэрэза
  | рэлігія =
- | узнагароды =
+ | узнагароды ={{{!}} style="background: transparent"
+{{!}} {{ордэн Белага Арла}}
+{{!}}}
  | аўтограф =
  | Commons            =
@@ Радок 41: / Радок 43: @@
 '''Юзаф Францішак САПЕГА''' ([[1679]] — {{ДС|11|4|1744}}) — дзяржаўны дзеяч [[Вялікае Княства Літоўскае|Вялікага Княства Літоўскага]].
-Быў паслом з берасцейскага сойміка на элекцыйны сойм 1697. Пасля вучыўся ва ўніверсітэце горада [[Грац]] ([[Аўстрыя]]), наведаў [[Баварыя|Баварыю]], [[Францыя|Францыю]], [[Галандыя, гістарычная вобласць|Галандыю]], [[Іспанія|Іспанію]], [[Турцыя|Турцыю]]. У першыя гады [[Паўночная вайна|Паўночнай вайны 1700-1721]] прытрымліваўся нейтралітэта, але ў [[1706]] канчаткова падтрымаў [[Станіслаў Ляшчынскі|Станіслава Ляшчынскага]], потым [[Аўгуст Моцны|Аўгуста II]], які ў 1713 надаў яму ўрад [[надворны падскарбі ВКЛ|надворнага падскарбія ВКЛ]]. На працягу свайго жыцця беспаспяхова імкнуўся вярнуць пад уладу надворнага падскарбія [[эканомія|эканоміі]]. Адзін з актыўных дзеячоў [[Віленская канфедэрацыя 1716|Віленскай канфедэрацыі 1716]], быў адным з 3 паслоў ад канфедэратаў з-пад Ленчнай да [[Аўгуст Моцны|Аўгуста II]], выбраны кансіліярыюшам ад шляхты [[Берасцейскае ваяводства|Берасцейскага ваяводства]]. У 1720-пачатку 1730-х гадоў у шэрагах антыкаралеўскай апазіцыі ВКЛ. Падчас бескаралеўя ўцягнуты ў канфлікт са [[стражнік ВКЛ|стражнікам ВКЛ]] [[Антоні Пацей|Антоніем Пацеем]] наконт пасады палкоўніка Берасцейскага ваяводства. Гэта прывяло да раздваення сойміка, на адным з іх Юзаф Францішак і быў абраны павятовым палкоўнікам. Выказаўся за кандыдатуру на трон Станіслава Ляшчынскага і беспаспяхова прэтэндаваў на пасаду [[рэгіментар]]а. Вызначаны Ляшчынскім адным з пленіпатэнтаў для стварэння Генеральнай канфедэрацыі ў Дзікаве. У 1735  удзельнічаў у акцыях атрадаў канфедэратаў на [[Падолле|Падоллі]], быў пасрэднікам у перапісцы Ляшчынскага з [[Крымскае ханства|крымскім ханам]] [[Каплан-Гірэй|Каплан-Гірэем]]. Пасля прызнаў каралём [[Аўгуст III|Аўгуста III]], імкнуўся атрымаць сенатарскую пасаду. У апошнія гады жыцця зблізіўся з [[Радзівілы|Радзівіламі]], выступаў за прымірэнне з імі іншых [[Сапегі|Сапегаў]].
+Быў паслом з берасцейскага сойміка на элекцыйны сойм 1697. Пасля вучыўся ва ўніверсітэце горада [[Грац]] ([[Аўстрыя]]), наведаў [[Баварыя|Баварыю]], [[Францыя|Францыю]], [[Галандыя, гістарычная вобласць|Галандыю]], [[Іспанія|Іспанію]], [[Турцыя|Турцыю]]. У першыя гады [[Паўночная вайна|Паўночнай вайны 1700-1721]] прытрымліваўся нейтралітэта, але ў [[1706]] канчаткова падтрымаў [[Станіслаў Ляшчынскі|Станіслава Ляшчынскага]], потым [[Аўгуст Моцны|Аўгуста II]], які ў 1713 надаў яму ўрад [[надворны падскарбі ВКЛ|надворнага падскарбія ВКЛ]]. На працягу свайго жыцця беспаспяхова імкнуўся вярнуць пад уладу надворнага падскарбія [[эканомія|эканоміі]]. Адзін з актыўных дзеячоў [[Віленская канфедэрацыя 1716|Віленскай канфедэрацыі 1716]], быў адным з 3 паслоў ад канфедэратаў з-пад Ленчнай да [[Аўгуст Моцны|Аўгуста II]], выбраны кансіліярыюшам ад шляхты [[Берасцейскае ваяводства|Берасцейскага ваяводства]]. У 1720 — пачатку 1730-х гадоў у шэрагах антыкаралеўскай апазіцыі ВКЛ. Падчас бескаралеўя ўцягнуты ў канфлікт са [[стражнік ВКЛ|стражнікам ВКЛ]] [[Антоні Пацей|Антоніем Пацеем]] наконт пасады палкоўніка Берасцейскага ваяводства. Гэта прывяло да раздваення сойміка, на адным з іх Юзаф Францішак і быў абраны павятовым палкоўнікам. Выказаўся за кандыдатуру на трон Станіслава Ляшчынскага і беспаспяхова прэтэндаваў на пасаду [[рэгіментар]]а. Вызначаны Ляшчынскім адным з пленіпатэнтаў для стварэння Генеральнай канфедэрацыі ў Дзікаве. У 1735  удзельнічаў у акцыях атрадаў канфедэратаў на [[Падолле|Падоллі]], быў пасрэднікам у перапісцы Ляшчынскага з [[Крымскае ханства|крымскім ханам]] [[Каплан-Гірэй|Каплан-Гірэем]]. Пасля прызнаў каралём [[Аўгуст III|Аўгуста III]], імкнуўся атрымаць сенатарскую пасаду. У апошнія гады жыцця зблізіўся з [[Радзівілы|Радзівіламі]], выступаў за прымірэнне з імі іншых [[Сапегі|Сапегаў]].
 == Сям'я ==
-Быў сынам [[Францішак Стэфан Сапега|Францішка Стэфана]] і Ганны Крысціны [[Любамірскія|Любамірскай]]. Меў братоў [[Ян Казімір Сапега|Яна Казіміра]] і [[Ежы Феліцыян Сапега|Ежы Феліцыяна]]. Ажаніўся ў 1709 з Крысцінай [[Браніцкія|Браніцкай]] (памерла ў 1761), сястрой [[Вялікія гетманы каронныя|вялікага кароннага гетмана]] [[Ян Клеменс Браніцкі|Яна Клеменса Браніцкага]], меў з ёй сына Тадэвуша і дачку Тарэзу (памерла да 1784), якая выйшла першы раз за [[Вялікі харужы літоўскі|літоўскага харужага]] [[Геранім Фларыян Радзівіл|Гераніма Фларыяна Радзівіла]], але потым развялася і выйшла другі раз за [[Падчашы вялікі літоўскі|літоўскага падчашага]] [[Яўхім Кароль Патоцкі|Яўхіма Караля Патоцкага]].
+Быў сынам [[Францішак Стэфан Сапега|Францішка Стэфана]] і Ганны Крысціны [[Любамірскія|Любамірскай]]. Меў братоў [[Ян Казімір Сапега|Яна Казіміра]] і [[Ежы Феліцыян Сапега|Ежы Феліцыяна]]. Ажаніўся ў 1709 з Крысцінай [[Браніцкія|Браніцкай]] (памерла ў 1761), сястрой [[Вялікія гетманы каронныя|вялікага кароннага гетмана]] [[Ян Клеменс Браніцкі|Яна Клеменса Браніцкага]], меў з ёй сына Тадэвуша і дачку Тэрэзу (памерла да 1784), якая выйшла першы раз за [[Вялікі харужы літоўскі|літоўскага харужага]] [[Геранім Фларыян Радзівіл|Гераніма Фларыяна Радзівіла]], але потым развялася і выйшла другі раз за [[Падчашы вялікі літоўскі|літоўскага падчашага]] [[Яўхім Кароль Патоцкі|Яўхіма Караля Патоцкага]].
 == Крыніцы ==
@@ Радок 51: / Радок 53: @@
 == Спасылкі ==
-[http://mariusz.eu.pn/genealogia/rody/sapiehowie04.html  Генеалогія магнацкіх радоў Рэчы Паспалітай]
+* [http://mariusz.eu.pn/genealogia/rody/sapiehowie04.html  Генеалогія магнацкіх радоў Рэчы Паспалітай]
 {{DEFAULTSORT:Сапега Юзаф Франіцшак}}