Стывен Чу

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Стывен Чу
Steven Chu, 朱棣文
Міністр энергетыкі ЗША
21 студзеня 2009 — 22 красавіка 2013
Папярэднік Самуэль Бодман[d]
Пераемнік Эрнест Моніз[d]

Нараджэнне 28 лютага 1948(1948-02-28)[1][2][…] (76 гадоў)
Бацька Цзюй Чын Чу[d]
Партыя
Член у
Адукацыя
Навуковая ступень доктар філасофіі
Навуковае званне
Дзейнасць фізік, палітык, выкладчык універсітэта, навуковы работнік, climate activist
Навуковая дзейнасць
Навуковая сфера атамная фізіка
Месца працы
Узнагароды

грант Гугенхайма (1996)

Нобелеўская прэмія па фізіцы

Міжнародная прэмія караля Фейсала ў галіне навукі[d] (1993)

стыпендыя Аляксандра фон Гумбальта[d]

лекцыя імя Вольфганга Паўля[d] (1998)

замежны член Лонданскага каралеўскага таварыства[d] (2014)

прэмія памяці Рыхтмаера[d] (1990)

член Амерыканскага фізічнага таварыства[d] (1986)

Herbert P. Broida Prize[d] (1987)

прэмія Артура Шаўлава ў вывучэнні лазераў[d] (1994)

прэмія Гумбальта (1995)

член Аптычнага таварыства[d] (1991)

член Амерыканскай асацыяцыі садзейнічання развіццю навукі[d]

ганаровы доктар Пекінскага ўніверсітэта[d] (2008)

ганаровы доктар Кітайскага ўніверсітэта Ганконга[d] (1998)

ганаровы доктар Гарвардскага ўніверсітэта[d] (2009)

William F. Meggers Award[d] (1994)

honorary doctor of the Yale University[d] (23 мая 2010)

Honorary Fellow of the Institute of Physics[d]

Сайт energy.gov (англ.)
profiles.stanford.edu/… (англ.)
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Стывен Чу (англ.: Steven Chu, кіт.: 朱棣文, нар. 28 лютага 1948, горад Сент-Луіс, штат Місуры, ЗША) — амерыканскі фізік-эксперыментатар. За даследаванні ў галіне астуджэння і ўлоўлівання атамаў з выкарыстаннем лазерных тэхналогій у 1997 годзе ўзнагароджаны Нобелеўскай прэміяй па фізіцы (сумесна з Клодам Коэнам-Тануджы і Уільямам Філіпсам).

З 21 студзеня 2009 года па 22 красавіка 2013 года — міністр энергетыкі ў адміністрацыі прэзідэнта ЗША Барака Абамы.

У 2017 быў выбраны замежным членам НАН Беларусі.[5]

Прафесар Стэнфардскага ўніверсітэта (фізіка, малекулярная і клетачная фізіялогія). Апублікаваў больш за 280 прац па атамнай фізіцы і фізіцы палімераў, біяфізіцы, біялогіі, біявізуалізацыі, батарэях і іншых энергетычных тэхналогіях.

Зноскі

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]