Кенет Вільсан

З пляцоўкі Вікіпедыя
Jump to navigation Jump to search
Кенет Г. Вільсан
англ.: Kenneth Geddes Wilson
Дата нараджэння 8 чэрвеня 1936(1936-06-08)[1][2][3]
Месца нараджэння
Дата смерці 15 чэрвеня 2013(2013-06-15)[1][2][3] (77 гадоў)
Месца смерці
Грамадзянства
Род дзейнасці фізік-тэарэтык, выкладчык універсітэта, педагог, фізік
Навуковая сфера фізіка крытычных з'яў
Месца працы
Альма-матар
Навуковы кіраўнік Мюрэй Гел-Ман
Вядомыя вучні Роман Джакіў
Майкл Пескін
Стывен Шэнкер
Вядомы як тэорыя скейлінгу
Член у
Узнагароды і прэміі
іншыя значэнні У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з імем Вільсан.

Кенет Гедэс Вільсан (англ.: Kenneth Geddes Wilson; нар. 8 чэрвеня 1936, Уолтхэм, штат Масачусетс, ЗША) — амерыканскі фізік, лаўрэат Нобелеўскай прэміі па фізіцы (1982) «за тэорыю крытычных з'яў у сувязі з фазавым пераходам».

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Для навучання ў Гарвардскім універсітэце Вільсан атрымаў стыпендыю па выніках матэматычнага спаборніцтва ім. Уільяма Лоўэла Путнэма. Ступень доктара філасофіі (PhD) ён атрымаў у 1961 годзе ў Каліфарнійскім тэхналагічным інстытуце пад кіраўніцтвам Мюрэя Гел-Мана.

У 1963 годзе прыйшоў працаваць у Карнельскі ўніверсітэт на фізічны факультэт у якасці асістэнт-прафесара, стаўшы ў 1970 годзе поўным прафесарам. У 1974 годзе атрымаў у Карнельскім універсітэце прафесуру ім. Джэймса Уікса па фізіцы. Разам з Леа Каданавым і Майклам Фішэрам быў удастоены прэміі Вольфа па фізіцы ў 1980 годзе. У 1982 годзе стаў лаўрэатам Нобелеўскай прэміі па фізіцы за развіццё тэорыі фазавых пераходаў другога роду, якая ўлічвае ўплыў бліжэйшых малекул.

У 1985 годзе быў прызначаны дырэктарам Карнельскага цэнтра тэорыі і мадэлявання ў навуцы і канструктарскім справе (больш вядомы як Карнельскі тэарэтычны цэнтр) - аднаго з пяці суперкамп'ютарных цэнтраў, што былі створаны пры дапамозе нацыянальнага навуковага фонду (ЗША).

Яго вучнямі былі Раман Джакіў і Майкл Пескін.

З 1988 года Вільсан з'яўляецца прафесарам фізічнага факультэта Універсітэта штата Агая.

Зноскі

  1. ↑ 1,0 1,1 Kenneth Geddes Wilson // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
  2. ↑ 2,0 2,1 Kenneth G. Wilson // SNAC — 2010. Праверана 9 кастрычніка 2017.
  3. ↑ 3,0 3,1 Kenneth G. Wilson // Музей Саламона Гугенхайма — 1937. Праверана 9 кастрычніка 2017.
  4. ↑ NNDB — 2002.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Лаўрэаты Нобелеўскай прэміі па фізіцы ў 1976—2000 гадах

Рыхтэр / Тынг (1976) • Ф. Андэрсан / Мот / Ван Флек (1977) • Капіца / Пензіяс / Р. Вільсан (1978) • Глэшау / Салам / Вайнберг (1979) • Кронін / Фіч (1980) • Бломберген / Шаўлаў / К. Сігбан (1981) • К. Вільсан (1982) • С. Чандрасекар / Фаўлер (1983) • Рубіа / ван дэр Мер (1984) • фон Клітцынг (1985) • Руска / Бініг / Рорэр (1986) • Беднарц / Мюлер (1987) • Ледэрман / Шварц / Стэйнбергер (1988) • Рамзей / Дэмельт / Паўль (1989) • Фрыдман / Кендал / Р. Тэйлар (1990) • дэ Жэн (1991) • Шарпак (1992) • Халс / Дж. Тэйлар (1993) • Брокхаўз / Шал (1994) • Перл / Райнес (1995) • Д. Лі / Ошэраў / Рычардсан (1996) • Чу / Коэн-Тануджы / Філіпс (1997) • Лафлін / Штормер / Цуі (1998) • ’т Хоафт / Велтман (1999) • Алфёраў / Кромер / Кілбі (2000)

Ву Цзяньсюн (1978) • Уленбек / Акіяліні (1979) • Фішэр / Каданаў / Вільсан (1980) • Дайсон / ’т Хоафт / Вайскопф (1981) • Ледэрман / Перл (1982) • Хан / Хірш / Майман (1983-84) • Херынг / Назьер (1984-85) • Фейгенбаўм / Лібшабер (1986) • Фрыдман / Росі / Джаконі (1987) • Пенроўз / Хокінг (1988) • дэ Жэн / Таўлес (1990) • Голдхабер / Тэлегдзі (1991) • Тэйлар (1992) • Мандэльброт (1993) • Гінзбург / Намбу (1994-95) • Уілер (1996-97) • Ааронаў / Беры (1998) • Шэхтман (1999) • Дэвіс / Косіба (2000) • Гальперын / Легет (2002-03) • Бру / Энглер / Хігс (2004) • Клепнер (2005) • Ферт / Грунберг (2006-07) • Клаўзер / Аспэ / Цайлінгер (2010) • Хайдэр / Разэ / Урбан (2011) • Бекенштэйн (2012) • Цолер / Сірак (2013)


Эйнштэйн Гэта пачатак артыкула пра вучонага-фізіка. Вы можаце дапамагчы праекту, выправіўшы і дапоўніўшы яго.
Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Кенет_Вільсан&oldid=3128406"