Леў I Макела

Леў I Макела
Леў I Макела
	грэч. Λέων A′; лац.: Flavius Valerius Leo
	; Бюст Льва I, Луўр.
Візантыйскі імператар
	457 — 474
Сумесна з	Леў II (473 — 474)
Папярэднік	Маркіян
Пераемнік	Леў II
Нараджэнне	каля 401; Фракія;
Смерць	19 студзеня 474; Канстанцінопаль, Візантыя;
Род	Львоў (заснавальнік дынастыі)
Жонка	Элія Верына[d]
Дзеці	Арыядна[d] і Лявонція[d]
Веравызнанне	Хрысціянства
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Леў I Макела (грэч. Λέων A′; лац.: Flavius Valerius Leo Augustus 401—18 студзеня 474) — усходне-рымскі імператар у 457—474 гадах.

Леў нарадзіўся ў Дакіі^[1]. Пагаворвалі нават што ў маладосці ён быў простым мясніком, і ў сталіцы доўгі час паказвалі ахвотнікам крамку, у якой Леў гандляваў мясам са сваёй жонкай Верынай. Пазней ён, аднак, камандаваў войскамі і кіраваў Сілімбрыяй.

Калі памёр імператар Маркіян, вайскаводы Аспар і Ардавурый (бацька і сын) узвялі Льва, які служыў у іх куратарам, на візантыйскі прастол. Яны спадзяваліся, што будуць за яго кіраваць імперыяй, але жорстка пралічыліся^[2]. У 463 годзе паміж імі адбыўся сур'ёзны разлад. Леў заклікаў да сябе на дапамогу ісаўрыйскіх федэратаў і наблізіў да сябе іх вайскавода, нейкага Тарасікадзісу Русумвладзеота, якому ён даў імя Зянона і выдаў за яго сваю дачку Арыядну.

Ардавурый вырашыў падпарадкаваць сабе ісаўраў, жадаючы падарваць уладу імператара. Але план яго быў раскрыты, і Леў загадаў забіць Аспара і яго сыноў (Ардавурыя ў тым ліку). Сам Зянон быў прызначаны вайскаводам Усходу. Аднак падданыя Льва недалюблівалі Зянона і былі настроены супраць яго. Леў, паміраючы, абвясціў імператарам свайго ўнука, сына Зянона і Арыядны, Льва II.

Леў сканаў 18 студзеня 474 года. Па словах Малха, Леў быў самым шчаслівым з цароў. Ён быў грозным як да падданых, так і варвараў. Аднак ён адрозніваўся прагай да грошай; у шматлікіх сваіх падданых адняў маёнткі і ўвёў цяжкія для народа падаткі^[3] .

Зноскі

↑ Кандзід. «Гісторыя».
↑ Феафан. «Хранаграфія».
↑ Малх. «Візантыйская гісторыя».

Літаратура

Кандзід. «Гісторыя»
Малх. «Візантыйская гісторыя»
Феофан. «Хранаграфія» У кн. Летопись византийца Феофана от Диоклетиана до царей Михаила и сына его Феофилакта, М. 1884

[1] Кандзід. «Гісторыя».

[2] Феафан. «Хранаграфія».

[3] Малх. «Візантыйская гісторыя».

[1]

[2]

[3]

Візантыйскія імператары
Усходняя Рымская імперыя 395—476 (да падзення Рыма)	Аркадзій Феадосій II Маркіян Леў I Леў II Зянон Васіліск Зянон
Візантыйская імперыя 476—1204 (пасля падзення Рыма)	Зянон Анастасій I Юстын I Юстыніян I Юстын II Тыберый II Маўрыкій Фока Іраклій I Іраклій II Канстанцін III Канстант II Канстанцін IV Юстыніян II Лявонцій Тыверый III Філіпік Анастасій II Феадосій III Леў III Артавазд Канстанцін V Леў IV Канстанцін VI Ірына Нікіфар I Стаўракій Міхаіл I Леў V Міхаіл II Феафіл Міхаіл III Васілій I Канстанцін Леў VI Аляксандр Канстанцін VII Раман I Хрыстафор Стэфан Канстанцін Раман Міхаіл Раман II Васілій II Нікіфар II Іаан I Васілій II Канстанцін VIII Раман III Зоя Феадора Міхаіл IV Міхаіл V Канстанцін IX Міхаіл VI Ісаак I Канстанцін X Раман IV Міхаіл VII Нікіфар III Аляксей I Іаан II Мануіл I Аляксей II Андронік I Ісак II Аляксей III Аляксей IV Ісак II Аляксей V
Лацінская імперыя (1204—1261)	Балдуін I Фландрскі Генрых I Фландрскі П'ер II дэ Куртэнэ Іаланта дэ Куртэнэ Роберт дэ Куртэнэ Балдуін II
Нікейская імперыя (1205—1261)	Феадор I Іаан III Феадор II Іаан IV Міхаіл VIII
Візантыйская імперыя (1261—1453)	Міхаіл VIII Андронік II Міхаіл IX Андронік III Іаан V Іаан VI Матфей Андронік IV Мануіл II Іаан VII Андронік V Іаан VIII Канстанцін XI (XII)

Рымскія імператары
Прынцыпат 27 да н.э. — 235	Актавіян Аўгуст Тыберый Калігула Клаўдзій Нерон Гальба Атон Вітэлій Веспасіян Ціт Даміцыян Нерва Траян Адрыян Антанін Пій Марк Аўрэлій і Луцый Вер Комад Пертынакс Дзідзій Юліян Песцэній Нігер Клодзій Альбін Септымій Север Каракала Гета Макрын і Дыядумен Геліягабал Аляксандр Север
Крызіс 235—284	Максімін Фракіец Гардыян I і Гардыян II Пупіен і Бальбін Гардыян III Філіп Араб Дэцый і Герэній Этруск Гастыліян Трэбаніян Гал і Валузіян Эміліян Валерыян I Галіен і Салонін Клаўдзій II Квінціл Аўрэліян Тацыт Фларыян Проб Кар Карын і Нумерыян
Дамінат 284—395	Дыяклетыян Максіміян Канстанцый I Хлор Галерый Флавій Север Максенцый Максімін Ліцыній з Валентам і Марцініянам Канстанцін I Канстанцін II Канстант Канстанцый II і Ветраніён Флавій Клаўдзій Юліян Іавіян Валентыніян I Валент II Грацыян Валентыніян II Феадосій
Заходняя імперыя 395—480	Ганорый Канстанцый III Канстанцін III Іаан Валентыніян III Петроній Максім і Паладый Авіт Маярыян Лібій Север Антэмій Алібрый Гліцэрый Юлій Непат Ромул Аўгуст
Усходняя імперыя 395—476 (да падзення Рыма)	Аркадзій Феадосій II Маркіян Леў I Макела Леў II Зянон Васіліск Зянон