Луі Эжэн Фелікс Неель

Луі Эжэн Фелікс Неель
фр.: Louis Néel
Дата нараджэння	22 лістапада 1904(1904-11-22)[…]
Месца нараджэння	Ліён, дэпартамент Рона, рэгіён Рона — Альпы, Метраполія Францыі, Францыя
Дата смерці	17 лістапада 2000(2000-11-17)[…] (95 гадоў)
Месца смерці	Брыў-ла-Гаярд[d], дэпартамент Карэз, рэгіён Лімузен
Грамадзянства	Францыя
Род дзейнасці	фізік, выкладчык універсітэта
Навуковая сфера	фізіка цвёрдага цела
Месца працы	CNRS[d] Grenoble University - Grenoble Alpes University[d]
Навуковая ступень	доктарская ступень[d]
Альма-матар	Вышэйшая нармальная школа[d] Lycée du Parc[d] факультэт прыродазнаўчых навук Парыжскага ўніверсітэта[d] Універсітэт Страсбурга Ліцэй Сент-Луі[d]
Член у	Лонданскае каралеўскае таварыства Леапальдзіна[d] Французская акадэмія навук Амерыканская акадэмія мастацтваў і навук Расійская акадэмія навук Нідэрландская каралеўская акадэмія навук
Узнагароды	залаты медаль CNRS[d] (1965) Нобелеўская прэмія па фізіцы (1970) Prix Félix-Robin[d] (1938) Three Physicists Prize[d] (1963) Прэмія Хольвека[d] (1952) Канкур жэнераль[d] ганаровы доктар Мадрыдскага ўніверсітэта Камплутэнсэ[d] (1978) замежны член Лонданскага каралеўскага таварыства[d] Blondel Medal[d] (1948)
Луі Эжэн Фелікс Неель на Вікісховішчы

Луі Эжэн Фелікс Неель (фр.: Louis Eugène Félix Néel; 22 лістапада 1904, Ліён, Францыя — 17 лістапада 2000) — французскі фізік, лаўрэат Нобелеўскай прэміі па фізіцы (1970). Палова прэміі «за фундаментальныя працы і адкрыцці, якія тычацца антыферамагнетызму і ферамагнетызму, якія пацягнулі за сабой важныя прыкладанні ў галіне фізікі цвёрдага цела». Другую палову прэміі атрымаў Ханес Альфвен «за фундаментальныя працы і адкрыцці ў магнітнай гідрадынаміцы і плённыя прыкладанні іх у розных галінах фізікі».

Работы Нееля па фізіцы цвёрдага цела знайшлі шматлікія прымяненні, асабліва ў паляпшэнні якасцей камп'ютарнай памяці. Прыкладна ў 1930 годзе ён выказаў здагадку, што можа існаваць новая форма магнітных паводзін рэчываў, названая пасля антыферамагнетызмам, у супрацьлегласць ферамагнетызму. Пры дасягненні вызначанай тэмпературы (кропкі Нееля) антыферамагнітныя ўласцівасці знікаюць. У 1947 годзе Неель паказаў, што павінны існаваць матэрыялы з уласцівасцямі ферымагнетызму. Акрамя таго Неель даў тлумачэнне слабай намагнічанасці некаторых парод, даўшы такім чынам магчымасць вывучаць гісторыю магнітнага поля Зямлі.