Джэймс Уотсан Кронін

Джэймс Уотсан Кронін
James Watson Cronin
Амерыканскі фізік, лаўрэат Нобелеўскай прэміі
Дата нараджэння	29 верасня 1931(1931-09-29)[…]
Месца нараджэння	Чыкага, акруга Кук, Ілінойс, ЗША
Дата смерці	25 жніўня 2016(2016-08-25)[…] (84 гады)
Месца смерці	Сент-Пол, акруга Рамсі[d], Мінесота, ЗША
Грамадзянства	ЗША
Род дзейнасці	фізік, вучоны-ядзершчык, выкладчык універсітэта
Навуковая сфера	ядзерная фізіка
Месца працы	Чыкагскі ўніверсітэт Калеж дэ Франс Універсітэт Юты Прынстанскі ўніверсітэт
Альма-матар	Паўднёвы метадысцкі ўніверсітэт[d] Чыкагскі ўніверсітэт Highland Park High School[d]
Навуковы кіраўнік	Samuel King Allison[d]
Член у	Лонданскае каралеўскае таварыства Нацыянальная акадэмія дэі Лінчэі Нацыянальная акадэмія навук ЗША Амерыканская акадэмія мастацтваў і навук Расійская акадэмія навук Амерыканскае фізічнае таварыства Сусветная акадэмія навук[d] Славенская акадэмія навук і мастацтваў Istituto Veneto di Scienze, Lettere ed Arti[d]
Узнагароды	медаль Джона Прайса Ветэрыла[d] (1976) ганаровы доктар Універсітэта П'ера і Марыі Кюры[d] (1994) член Амерыканскага фізічнага таварыства[d] honorary doctorate of the University of Santiago de Compostela[d] (2009) замежны член Лонданскага каралеўскага таварыства[d] (2007) прэмія Эрнэста Арланда Лоўрэнса[d] (1976) грант Гугенхайма
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Джэймс Уотсан Кронін (анг. James Watson Cronin; 29 верасня 1931, Чыкага, ЗША — 25 жніўня 2016, Сент-Пол, ЗША) — амерыканскі фізік, лаўрэат Нобелеўскай прэміі па фізіцы (1980), сумесна з Валам Логсдэнам Фічам, «за адкрыццё парушэнняў фундаментальных прынцыпаў сіметрыі ў распадзе нейтральных K-мезонаў».

Біяграфія

Нарадзіўся 29 верасня 1931 года ў Чыкага (ЗША). У 1951 годзе скончыў Паўднёвы метадысцкі ўніверсітэт і працягнуў адукацыю ў Чыкагскім універсітэце, дзе ў 1955 г. атрымаў ступень доктара філасофіі. Пасля гэтага ён працаваў у Брукхэвенскай нацыянальнай лабараторыі. З 1958 г. па 1971 г. працаваў у Прынстанскім універсітэце, пасля чаго стаў прафесарам у Чыкагскім універсітэце.

Кронін працаваў над распадам гіперонаў і вытворчасцю мюонаў. Ён вызначыў поўнае эфектыўнае сячэнне рассеяння піонаў на пратоны і ўдасканаліў іскравыя камеру, якую ён першым з фізікаў пачаў ужываць для рэгістрацыі часціц па фатаграфіях іскраў.

Да самай смерці працаваў у галіне фізікі элементарных часціц над эфектам Кроніна.

Літаратура

• Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 8: Канто — Кулі / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1999. — Т. 8. — С. 477. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0144-3 (т. 8).

Спасылкі

• Інфармацыя з сайта Нобелеўскага камітэта (англ.)