Еўрапейская інтэграцыя

Еўрапейскі саюз

Гэты артыкул — частка серыі: «Палітычнае ўпарадкаванне Еўрапейскага саюза»

Парламент Старшыня Марцін Шульц Найбуйнейшыя фракцыі: ЕНП : (Вэбер) С&Д : (Пітэла) Палітычны састаў 8-га парламента 8-ы склад Дэпутаты (751) перыяд 2014-19 Бюро Намеснік старшыні Квестар Канферэнцыя Заканадаўчая працэдура

Савет міністраў Старшыня Італія Склады: Агульныя пытанні Знешняя палітыка Эканоміка (Еўра) Заканадаўчая працэдура Звычайная заканадаўчая працэдура Галасаванне Сакратарыят Генеральны сакратар Увэ Карсепіус Камітэт прадстаўнікоў

Еўрапейскі савет Старшыня Дональд Туск Партыі Спіс сустрэч

Камісія Камісія Юнкеру Старшыня Жан-Клод Юнкер Намеснікі старшыні Камісары Грамадзянская служба Генеральны сакратар Кэтрын Дэй

Суд Суд Агульная юрысдыкцыя Трыбунал грамадзянскай службы Спіс членаў Рашэнні

Іншыя інстытуты Цэнтральны банк Старшыня ЕСЦБ Еўра ЭВС Еўразона Еўразона ў 2015 годзе Злічальная палата Бюджэт ЕББМ Інвестыцыйны банк Камітэт рэгіёнаў ЕСЕК Еўраомбудсмен Іншыя органы Агенцтвы Нацыянальныя парламенты

Унутраная палітыка Бюджэт Чатыры свабоды Эканамічная зона Агульны рынак Свабода, бяспека, справядлівасць Шэнгенская зона Шэнгенская зона Палітыкі Сельскагаспадарчая Энергетычная Рыбалоўная Рэгіянальная Грамадзянства Праеўрапеізм Еўраскептыцызм Інтэграцыя Наддзяржаўнасць Федэралізм ЗШЕ Еўропа розных хуткасцяў Выключэнні Пашыранае супрацоўніцтва Выхад з саюза

Знешняя палітыка Вярхоўны прадстаўнік Кэтрын Эштан Замежнапалітычная служба Знешняя палітыка Абарона Пашырэнне

Выбары 1979, 1984, 1989 1994, 1999, 2004, 2009 Вынікі выбараў з 1979 года 2014 (апошнія) 2019 (наступныя) Палітычныя партыі ЕНП ПЕС ЕЛДР Свабодны альянс Зялёныя АЕН Левыя Дэмакраты Фракцыі ЕНП С&Д АЛДЕ Зялёныя — ЕСА ЕКР ЕАЛ/ЛПК ЕСД Акруга Акруга Еўрапейскага парламента Рэферэндумы

Права Acquis communautaire Вяршэнства Субсідыярнасць Дагаворы; Рым 1957 Зліццё 1965 АЕА 1986 Маастрыхт 1992 Амстэрдам 1997 Ніца 2001 Лісабон 2007 Асноўныя свабоды Членства

Еўрапейская інтэграцыя — працэс паступовага збліжэння і паглыбленага супрацоўніцтва еўрапейскіх краін і народаў у сферах эканомікі, права, культуры і палітыкі.

Пачатак інтэграцыйных працэсаў на еўрапейскім кантыненце датуецца канцом 1940-х гадоў. Еўрапейская інтэграцыя адбываецца галоўным чынам у рамках Еўрапейскага саюза, але таксама, прынамсі ў пэўных аспектах, — Савета Еўропы, Арганізацыі Паўночнаатлантычнага дагавора і АБСЕ.

Паводле вядомага амерыканскага палітолага Леона Ліндберга, інтэграцыя — гэта двухузроўневы працэс:

1. Добраахвотнае адмаўленне з боку нацыянальных дзяржаў ад паўнамоцтваў прымаць незалежныя рашэнні (суверэнітэту) ў пэўных сферах палітыкі (рашэнні прымаюцца або супольна ўрадамі дзяржаў-удзельніц або іх прымаць новаўтвораныя цэнтральныя інстытуцыі).
2. Пераарыентацыя прызнання, чаканняў і дзейнасці нацыянальных палітычных актараў на карысць гэтага новага цэнтра.

Існуе 2 спосабы ажыццяўлення інтэграцыі: праз шчыльнае міждзяржаўнае супрацоўніцтва, або праз стварэнне наднацыянальных інстытуцыяў з уласнымі кампэтэнцыямі. У рамках еўрапейскай інтэграцыі былі створаныя міждзяржаўныя структуры і наднацыянальныя істытуцыі, здольныя каардынаваць прыняцце і забяспечваць выкананне сваіх рашэнняў у самых разнастайных сферах жыццядзейнасці. Даследчыкі лічаць, што да 80% сацыяльна-эканамічнага заканадаўства дзяржаў-членаў прымаецца праз узаемадзеянне ў рамках ЕС.

Інтэграцыя ставіць пад пытанне межы суверэнітэту і нават мэтазгоднасць існавання нацыянальнай дзяржавы як формы палітычнай арганізацыі чалавечых супольнасцей. Аднак больш як 60-гадовая гісторыя еўрапейскай інтэграцыі не пакуль не спрычынілася да яе поўнага скасавання і ўзнікнення Злучаных Штатаў Еўропы.

Гл. таксама

• Пашырэнне Еўрапейскага саюза
• Еўраскептыцызм
• Наддзяржаўнасць
• Неафункцыяналізм
• Рымская імперыя

Літаратура

• Аляксандр Лагвінец. http://elib.bsu.by/bitstream/123456789/31025/1/1996_1_JILIR_lagvinets_r.pdf Еўрапейская інтэграцыя і лёс нацыянальнай дзяржавы Архівавана 20 лютага 2017. // «Белорусский журнал международного права и международных отношений», №1, сентябрь-ноябрь 1996 г.

Спасылкі

• Leon N. Lindberg, The Political Dynamics of European Economic Integration Архівавана 27 сакавіка 2014.
• Ian Bache, Stephen George, and Simon Bulmer, Politics in the European Union. 3rd Edition; Chap. 1 Theories of European Integration Архівавана 21 кастрычніка 2012.
• Андрэй Казакевіч. Гісторыя еўрапейскай інтэграцыі(недаступная спасылка)
• Аляксандр Лагвінец. Еўрапейскі вектар развіцця — падмурак нацыянальнага інтарэсу Беларусі, 1 лістапада 2003