Лявонавічы (Пухавіцкі раён)

Лявонавічы
Краіна	Беларусь
Вобласць	Мінская
Раён	Пухавіцкі
Сельсавет	Шацкі
Каардынаты	53°26′04″ пн. ш. 27°43′05″ у. д.HGЯO
Водныя аб’екты	Шаць
Насельніцтва	▼71 чал. (2019);
Часавы пояс	UTC+3
Тэлефонны код	+375 1713
Аўтамабільны код	5
СААТА	6244890031

Ляво́навічы^[1] (трансліт.: Liavonavičy, руск.: Леоновичи) — вёска ў Пухавіцкім раёне Мінскай вобласці, на рацэ Шаць. Уваходзіць у склад Шацкага сельсавета.

Гісторыя

Вядома з пачатку XVIII стагоддзя як вёска з складзе маёнтка Шацк, уласнасць Тызенгаўзаў. У 1735 годзе Шацк быў куплены на імя Антонія Аскеркі, старасты мазырскага^[2]. Паселішча ўваходзіла ў склад Менскага павета Менскага ваяводства Вялікага Княства Літоўскага.

У выніку другога падзелу Рэчы Паспалітай 1793 года тэрыторыя апынулася ў складзе Расійскай імперыі, у Ігуменскім павеце Мінскай губерні. У 1799 годзе былі вёска, капліца, маёнтак Аскеркі. Жыццё Юзафа Габрыеля Аскеркі не па сродках вычарпала яго рэсурсы і прывяло да эксдывізіі ў канцы 1812 года, якая працягвалася да 1816 года. Эксдывізійны суд складаўся з Караля Тавянскага, Пятра Завадскага і Вінцэнта Павенскага^[3]. Юзафоў з вёскай Лявонавічы (30 дымоў) былі аддзелены на карысць Качноўскіх. Уласнасць тут мелі Юркевічы, Абранпольскія і інш^[4].

У 1858 годзе вёска ў маёнтку Пчолка, уласнасць Сабецкай, таксама вёска ў маёнтку Юзафоў, уласнасць Л. Абранпольскага.

Пасля 1861 года ў Шацкай воласці Ігуменскага павета. У 1888 годзе землеўласнікам у засценку Лявонавічы быў праваслаўны дваранін Якаў Васілевіч Матусевіч, меў 20 дзесяцін зямлі^[5]. У вёсцы землеўласнікамі былі: праваслаўны селянін Ціт Тарасевіч (7,5 дзесяцін), праваслаўны дваранін Мацвей Міхайлавіч Татур (13 дзесяцін)^[6].

З канца лютага 1918 года тэрыторыя акупаваная войскамі Германскай імперыі. 25 сакавіка 1918 года згодна з Трэцяй Устаўной граматай абвешчана часткай Беларускай Народнай Рэспублікі. У снежні 1918 года занята Чырвонай Арміяй, з 1 студзеня 1919 года ў адпаведнасці з пастановай І з’езда КП(б) Беларусі яна ўвайшла ў склад Савецкай Беларусі, з 27 лютага 1919 года — у ЛітБел ССР. У час польска-савецкай вайны ў жніўні 1919 — ліпені 1920 гадоў пад акупацыяй Польшчы (Мінская акруга ГУУЗ).

З 31 ліпеня 1920 года ў Беларускай ССР. У 1920-х гадах працавала школа 1-й ступені. У пачатку 1930-х гадоў праведзена прымусовая калектывізацыя, створаны калгас «Энергія», былі кузня, стальмашня, рымарня.

У Другую сусветную вайну з канца чэрвеня 1941 года да пачатку ліпеня 1944 года пад акупацыяй Германіі.

Насельніцтва

1755 год — 31 двор
1799 год — 32 двары, 172 жыхары
1816 год — 6 двароў
1858 год — у маёнтку Пчолка 46 рэвізскіх душ, у маёнтку Юзафоў 132 жыхары
1897 год — 83 двары, 462 жыхары
1908 год — 61 двор, 394 жыхары
1917 год — 93 двары, 425 жыхароў, усе беларусы^[7]
1960 год — 406 жыхароў
2002 год — 70 двароў, 167 жыхароў
2009 год — 95 жыхароў^[8]
2012 год — 50 двароў, 90 жыхароў
2019 год — 71 жыхар^[9]

Крыніцы

↑ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (DJVU)
↑ SgKP 1890, s. 755.
↑ SgKP 1890, s. 756.
↑ SgKP 1884, s. 146.
↑ Списокъ Землевладѣльцевъ Минской Губерніи за 1888 год 1889, с. 200.
↑ Памяць 2003, с. 77—99.
↑ Список населенных мест Б.С.С.Р. (б. Минской губернии) 1924, с. 125.
↑ Итоговые данные перепеси населения Республики Беларусь 2009 года Архівавана 2 кастрычніка 2019.
↑ Belarus (нявызн.). pop-stat.mashke.org. Праверана 29 мая 2025.

Літаратура

Лявонавічы // Гарады і вёскі Беларусі: Энцыклапедыя. Т. 8: Мінская вобласць, кн. 4 / рэдкал.: Т. У. Бялова (дырэктар) і інш. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2013. — С. 156. — 2 000 экз. — ISBN 978-985-11-0735-9.
Памяць: Пухавіцкі раён: Гісторыка-дакументальныя хронікі гарадоў і раёнаў Беларусі / Укл. А. А. Прановіч; Рэдкал.: А. М. Карлюкевіч і інш.. — Мінск: Беларусь, 2003. — 749 с. — ISBN 985-01-0251-9.
Ярмоловичъ В. С. Списокъ населенныхъ мѣстъ Минской губерніи. — Минскъ: Изданіе Минскаго Губернскаго Статистическаго Комитета, 1909. — 231 с.
Список населенных мест Б.С.С.Р. (б. Минской губернии) / Центральное Статистическое Бюро Б.С.С.Р.. — Минск: Белтрестпечать, 1924.
Jelski A. Leonowicze // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom V: Kutowa Wola — Malczyce (польск.). — Warszawa, 1884. — S. 146.
Jelski A. Szack // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom XI: Sochaczew — Szlubowska Wola (польск.). — Warszawa, 1890. — S. 755—758.
Списокъ Землевладѣльцевъ Минской Губерніи [за 1888 год] / Изданіе Минскаго Губернскаго Статистическаго Комитета. — Минскъ: Минская Губернская Типографія, 1889. — 419 с.

Спасылкі

На Вікісховішчы пакуль няма медыяфайлаў па тэме, але Вы можаце загрузіць іх

[1] Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (DJVU)

[FOOTNOTESgKP1890755-2] SgKP 1890, s. 755.

[FOOTNOTESgKP1890756-3] SgKP 1890, s. 756.

[FOOTNOTESgKP1884146-4] SgKP 1884, s. 146.

[FOOTNOTEСписокъ_Землевладѣльцевъ_Минской_Губерніи_за_1888_год1889200-5] Списокъ Землевладѣльцевъ Минской Губерніи за 1888 год 1889, с. 200.

[FOOTNOTEПамяць200377—99-6] Памяць 2003, с. 77—99.

[FOOTNOTEСписок_населенных_мест_Б.С.С.Р._(б._Минской_губернии)1924125-7] Список населенных мест Б.С.С.Р. (б. Минской губернии) 1924, с. 125.

[8] Итоговые данные перепеси населения Республики Беларусь 2009 года Архівавана 2 кастрычніка 2019.

[9] Belarus (нявызн.). pop-stat.mashke.org. Праверана 29 мая 2025.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]