Стэнаграфія
Стэнаграфія (ад грэч. στενός — вузкі, цесны і γράφειν — пісаць) — спосаб пісьма з дапамогай спецыяльных знакаў і цэлага шэрагу скарачэнняў, які дае магчымасць хутка запісваць вусную мову. Хуткасць стэнаграфічнага запісу перавышае хуткасць звычайнага ў 4-7 разоў.
У 2009 г. першы адпаведны беларускамоўны падручнік выдаў Станіслаў Суднік[1][2].
Зноскі
- ↑ Глеб Лабадзенка. Адзіны ў свеце падручнік па беларускай стэнаграфіі напісаў краязнаўца з Ліды // Звязда : газета. — 9 чэрвеня 2010. — № 110 (26816). — С. 8. — ISSN 1990-763x.
- ↑ Станіслаў Суднік. Стэнаграфія / Навук.рэд.Павел Сцяцко. — Ліда: Таварыства беларускай мовы, 2009. — 224 с.
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Міхневіч А. Я. Стэнагра́фія // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — С. 231. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15).
Слоўнікі і энцыклапедыі | ||||
|---|---|---|---|---|
