Тры колеры: Белы
«Тры ко́леры: Бе́лы» (фр.: Trois couleurs: Blanc, польск.: Trzy kolory: Biały) — мастацкі фільм 1994 года, пастаўлены польскім кінарэжысёрам Кшыштафам Кеслёўскім. Галоўныя ролі выканалі Збігнеў Замахоўскі і Жулі Дэльпі[10].
«Белы» з’яўляецца другой часткай трылогіі «Тры колеры». Паводле задумы аўтараў сцэнарыя Кшыштафа Кеслёўскага і Кшыштафа Пясевіча кожны фільм трылогіі тым ці іншым чынам акцэнтуе ўвагу на адным з ідэалаў Вялікай французскай рэвалюцыі, адлюстраваных у дэвізе «Свабода, роўнасць, братэрства». Тэма фільма «Тры колеры: Белы» — роўнасць.
Прэм’ера фільма адбылася 26 студзеня 1994 года ў Францыі[11]. 15 лютага «Белы» быў паказаны ў межах конкурснай праграмы 44-га Берлінскага кінафестывалю , дзе быў адзначаны «Сярэбраным мядзведзем» за найлепшую рэжысуру[12]. Апроч таго фільм быў удастоены намінацыі на Еўрапейскую кінапрэмію за найлепшы фільм.
Анатацыя
[правіць | правіць зыходнік]Пасля разводу са сваёй жонкай-францужанкай Дамінік (Жулі Дэльпі) польскі цырульнік Караль (Збігнеў Замахоўскі) аказваецца адзін на парыжскіх вуліцах — без грошай і пашпарта. Дзякуючы выпадковай сустрэчы з суайчыннікам яму ўдаецца вярнуцца ў Польшчу. Там Караль разумее, што не можа забыцца на жонку, і ў яго нараджаецца ідэя. Ён праварачвае некалькі паспяховых аперацый на чорным рынку , і атрымлівае дастаткова грошай для таго, каб прыступіць да ажыццяўлення свайго плана. Паставіўшы на кон усё, што ў яго ёсць, Караль яшчэ не ведае, чым усё гэта скончыцца…
Акцёрскі склад
[правіць | правіць зыходнік]Збігнеў Замахоўскі | – Караль Караль |
Жулі Дэльпі | – Дамінік Відаль |
Януш Гаяс | – Мікалай |
Ежы Штур | – Юрэк, брат Караля |
Цэзары Пазура | – гаспадар канторы |
Гжэгаж Вархал | – «Элегант», партнёр гаспадара канторы |
Ежы Трэля | – пан Бронэк, кіроўца Караля |
Ежы Новак | – стары фермер |
Аляксандр Бардзіні | – натарыус |
Цэзары Гарасімовіч | – інспектар паліцыі |
Бартломей Топа | – Яцак, супрацоўнік фірмы Караля |
Барбара Дзекан | – пані Эва, касірка ў канторы |
Мажэна Трыбала | – супрацоўніца гатэля «Марыёт» |
Пётр Махаліца | – чалавек ля канторы |
Вытворчасць
[правіць | правіць зыходнік]Здымкі
[правіць | правіць зыходнік]Фільмы трылогіі здымаліся паслядоўна. Так, здымкі «Белага» пачаліся 9 лістапада 1992 года, адразу па завяршэнні здымак «Сіняга», і працягваліся да 1 лютага 1993 года[13]. Кеслёўскі ў сваёй аўтабіяграфіі прыгадвае: «У першую чаргу мы знялі ўсё, што тычылася „Сіняга“. Адразу затым, практычна на наступны дзень, мы пачалі здымаць французскія эпізоды „Белага“. У нас было дзесяць-дванаццаць здымачных дзён у Парыжы, а затым мы паехалі ў Польшчу, дзе працавалі ўжо з новай групай»[14].
Мантаж
[правіць | правіць зыходнік]Мантаж апынуўся самым важным этапам стварэння фільма — як і ў выпадку з «Сінім», канчатковы выгляд «Белага» склаўся пасля таго, як Кеслёўскі і рэжысёр мантажу Урсула Лесіяк прапрацавалі розныя версіі. На сустрэчы ў Парыжы ў 1997 годзе, мантажор прыгадала, што існавала 13 версій карціны, і дадала, што апошняя амаль цалкам адрознівалася ад першапачатковага сцэнарыя[15].
Музыка
[правіць | правіць зыходнік]Саўндтрэк да фільма «Тры колеры: Белы» напісаў польскі кампазітар Збігнеў Прайснер. У якасці музычнага альбома саўндтрэк быў выдадзены 7 лютага 1994 года[16]. Пазней неаднойчы перавыдаваўся[17].
Крытыка
[правіць | правіць зыходнік]Вядомы амерыканскі кінакрытык Роджэр Эберт у сваім першапачатковым аглядзе 17 чэрвеня 1994 года адзначыў фільм 3,5 зоркамі з 4[18]. Аднак пазней, 9 сакавіка 2003 года выпусціў новую рэцэнзію, у якой удастоіў усю трылогію «Тры колеры» 4 зорак і змясціў яе ў свой спіс «Выдатных фільмаў»[19].
Узнагароды
[правіць | правіць зыходнік]Паводле рэсурса «Internet Movie Database» фільм меў 2 узнагароды і 7 намінацый[12]:
Кінафестываль / Кінапрэмія | Дата | Прэмія / Катэгорыя | Намінант(ы) | Вынік | Сп. |
---|---|---|---|---|---|
Берлінскі кінафестываль | 10-21.02.1994 | «Залаты мядзведзь» | «Тры колеры: Белы» | Намінацыя | [20] |
«Сярэбраны мядзведзь» за найлепшую рэжысуру | Кшыштаф Кеслёўскі | Перамога | |||
Фелікс | 27.11.1994 | Найлепшы еўрапейскі фільм | «Тры колеры: Белы» | Намінацыя | [21] |
Кінафестываль на Фарэрскіх астравах | 1994 | «Залаты месяц» за найлепшы фільм | «Тры колеры: Белы» | Намінацыя | |
«Залаты месяц» за найлепшы сцэнарый | Кшыштаф Кеслёўскі, Кшыштаф Пясевіч, Агнешка Холанд, Эдвард Жэброўскі, Эдвард Класіньскі, Марцін Лятала | Перамога | |||
Супольнасць ланцуга прэмій | 1994 | Найлепшы фільм на замежнай мове | «Тры колеры: Белы» | Намінацыя | [22] |
Асацыяцыя кінакрытыкаў Чыкага | 13.03.1995 | Найлепшы фільм на замежнай мове | «Тры колеры: Белы» | Намінацыя | [23] |
Асацыяцыя кінакрытыкаў Турцыі | 1995 | Найлепшы замежны фільм | «Тры колеры: Белы» | 9-е месца | |
20/20 | 19.02.2015 | Найлепшы фільм на замежнай мове | «Тры колеры: Белы» | Намінацыя | [24] |
Крыніцы
[правіць | правіць зыходнік]- ↑ а б в Person Profile // Internet Movie Database — 1990. Праверана 17 чэрвеня 2022.
- ↑ http://www.zelluloid.de/filme/index.php3?id=5968 Праверана 18 сакавіка 2018.
- ↑ а б в http://www.imdb.com/title/tt0111507/ Праверана 9 красавіка 2016.
- ↑ а б http://www.filmaffinity.com/es/film311623.html Праверана 9 красавіка 2016.
- ↑ http://www.adorocinema.com/filmes/filme-85307/ Праверана 9 красавіка 2016.
- ↑ а б в г http://stopklatka.pl/film/trzy-kolory-bialy Праверана 9 красавіка 2016.
- ↑ а б в г д е ё https://web.archive.org/web/20200329091434/https://europeanfilmawards.eu/en_EN/film/three-colours-white.5389 Праверана 29 сакавіка 2020.
- ↑ а б в г д е ё ж з і к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я аа аб ав http://www.imdb.com/title/tt0111507/fullcredits Праверана 9 красавіка 2016.
- ↑ а б Box Office Mojo — 1999. Праверана 17 чэрвеня 2022.
- ↑ Trois couleurs: Blanc (1994) — IMDb (англ.). Сайт «Internet Movie Database». Праверана 14 снежня 2019.
- ↑ Trois couleurs: Blanc — Release Info (англ.). Сайт «Internet Movie Database». Праверана 14 снежня 2019.
- ↑ а б Trois couleurs: Blanc — Awards (англ.). Сайт «Internet Movie Database». Праверана 14 снежня 2019.
- ↑ Trois couleurs: Blanc — Filming & Production (англ.). Сайт «Internet Movie Database». Праверана 3 лістапада 2021.
- ↑ Krzysztof Kieślowski, Danusia Stok. «Kieślowski on Kieślowski» 1993, p. 220.
- ↑ Annette Insdorf. «Double Lives, Second Chances» 1999.
- ↑ Trois Couleurs: Blanc (Original Film Soundtrack) - Zbigniew Preisner (англ.). Сайт «AllMusic». Праверана 16 чэрвеня 2020.
- ↑ Zbigniew Preisner – Trois Couleurs: Blanc (Bande Originale Du Film) (англ.). Сайт «Discogs». Праверана 16 чэрвеня 2020.
- ↑ Roger Ebert. White movie review & film summary (1994) — Roger Ebert (англ.). Роджэр Эберт (17 чэрвеня 1994). Праверана 14 снежня 2019.
- ↑ Roger Ebert. Three Colors Trilogy: Blue, White, Red Movie Review — Roger Ebert (англ.). Роджэр Эберт. (9 сакавіка 2003). Праверана 14 снежня 2019.
- ↑ Prizes & Honours 1994 (англ.). Сайт Берлінскага кінафестывалю. Архівавана з першакрыніцы 11 чэрвеня 2022. Праверана 30 ліпеня 2022.
- ↑ European Film Academy: Nominations 1994 (англ.). Афіцыйны сайт Еўрапейскай кінаакадэміі. Праверана 14 снежня 2019.
- ↑ Awards Circuit Community Awards (1994) (англ.). Сайт «Internet Movie Database». Праверана 9 кастрычніка 2021.
- ↑ ‘Dreams’ Takes Chi Crix Nod (англ.). Сайт часопіса «Variety» (19 сакавіка 1995). Архівавана з першакрыніцы 3 жніўня 2020. Праверана 9 кастрычніка 2021.
- ↑ 6th Annual 20/20 Award Nominees Announced (англ.)(недаступная спасылка). Сайт «20/20 Awards» (14 студзеня 2015). Архівавана з першакрыніцы 29 снежня 2019. Праверана 29 снежня 2019.
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]Кнігі
[правіць | правіць зыходнік]- Geoff Andrew. The ʻThree Coloursʼ Trilogy. — BFI Pub., 1998. — 96 p. — (BFI modern classics). — ISBN 0-85170-569-3.
- Annette Insdorf. Double Lives, Second Chances: The Cinema of Krzysztof Kieslowski. — Miamax, 1999. — 240 p.
- Marek Haltof. The Cinema of Krzysztof Kieślowski: Variations on Destiny and Chance. — Wallflower Press, 2004. — xiv, 191 p. — (Directors' Cuts). — ISBN 1-903364-91-4.
- Joseph Kickasola. The Films of Krzysztof Kieslowski: The Liminal Image. — A&C Black, 2004. — 332 p. — ISBN 978-0-82641-559-2.
- Krzysztof Kieślowski, Danusia Stok. Kieślowski on Kieślowski / Edited by Danusia Stok. — London: Faber and Faber, 1993. — xxiii, 268 p. — ISBN 0-571-16733-0.
- Slavoj Žižek. The Fright of Real Tears: Krzysztof Kieślowski Between Theory and Post-theory. — BFI Publishing, 2001. — 213 p.
- After Kieślowski: The Legacy of Krzysztof Kieślowski / Edited by Steven Woodward. — Wayne State University Press, 2009. — 247 p. — (Contemporary Film and Television Series). — ISBN 978-0-8143-3326-6.
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]- Тры колеры: Белы на сайце «AllMovie» (англ.) (на 14.12.2019)
- Тры колеры: Белы на сайце «FilmAffinity» (англ.) (на 14.12.2019)
- Тры колеры: Белы на сайце «FilmPolski.pl» (польск.)
- Тры колеры: Белы на сайце «FilmWeb.pl» (польск.) (на 14.12.2019)
- Тры колеры: Белы на сайце «Internet Movie Database» (англ.) (на 14.12.2019)
- Тры колеры: Белы на сайце «Metacritic» (англ.) (на 14.12.2019)
- Тры колеры: Белы на сайце «Rotten Tomatoes» (англ.) (на 14.12.2019)
- Тры колеры: Белы на сайце «КиноПоиск» (руск.) (на 14.12.2019)
- Фільмы паводле алфавіта
- Фільмы 1994 года
- Тры колеры (кінасерыя)
- Фільмы Францыі 1994 года
- Фільмы-драмы Францыі
- Кінакамедыі Францыі
- Фільмы Польшчы 1994 года
- Фільмы-драмы Польшчы
- Кінакамедыі Польшчы
- Фільмы-драмы Швейцарыі
- Кінакамедыі Швейцарыі
- Фільмы на французскай мове
- Фільмы на польскай мове
- Фільмы Кшыштафа Кеслёўскага
- Фільмы прадзюсара Марына Карміца
- Фільмы па сцэнарыях Кшыштафа Кеслёўскага
- Фільмы па сцэнарыях Кшыштафа Пясевіча
- Фільмы па сцэнарыях Агнешкі Холанд
- Фільмы па сцэнарыях Эдварда Жэброўскага
- Фільмы па сцэнарыях Эдварда Класіньскага
- Фільмы, музыку да якіх напісаў Збігнеў Прайснер
- Фільмы, знятыя ў Францыі
- Фільмы, знятыя ў Парыжы
- Фільмы, знятыя ў Польшчы
- Фільмы пра развод
- Фільмы пра імігрантаў
- Фільмы пра расы і этнасы
- Фільмы пра Парыж
- Фільмы пра Польшчу
- Фільмы — лаўрэаты прэміі «Сярэбраны мядзведзь» за найлепшую рэжысуру
- Выдатныя фільмы (Роджэр Эберт)
- Фільмы-драмы 1994 года