Ілья Леанідавіч Алексіевіч

З пляцоўкі Вікіпедыя
У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Алексіевіч.
Футбол
Ілья Алексіевіч
Поўнае імя Ілья Леанідавіч Алексіевіч
Нарадзіўся 10 лютага 1991(1991-02-10)[1][2] (31 год)
Грамадзянства Flag of Belarus.svg Беларусь
Рост 172 см
Вага 66 кг[3]
Пазіцыя паўабаронца
Інфармацыя пра клуб
Клуб Беларусь Гомель
Нумар 13
Клубная кар’ера[* 1]
2008—2010 Беларусь Тарпеда (Жодзіна) 17 (0)
2011—2012 Беларусь Гомель 56 (5)
2013—2015 Беларусь БАТЭ (Барысаў) 59 (3)
2016 Грэцыя Панэталікос (Агрыніён) 3 (0)
2017 Беларусь Шахцёр (Салігорск) 9 (1)
2017 →  Беларусь Тарпеда-БелАЗ (Жодзіна) 9 (0)
2018 Беларусь Тарпеда-БелАЗ (Жодзіна) 21 (0)
2019—2020 Беларусь Мінск 19 (0)
2021 Беларусь Крумкачы (Мінск) 7 (0)
2022— Беларусь Гомель 23 (2)
Нацыянальная зборная[* 2]
2009 Беларусь Беларусь (да 19) 3 (0)
2010—2012 Беларусь Беларусь (да 21) 16 (1)
2011—2012 Беларусь Беларусь (алімпійская) 7 (0)
2012—2014 Беларусь Беларусь 9 (1)
Узнагароды і медалі
Дзяржаўныя і ведамасныя ўзнагароды
Майстар спорту Беларусі
  1. ↑ Колькасць гульняў і галоў за прафесійны клуб лічыцца толькі для розных ліг нацыянальных чэмпіянатаў, адкарэктавана станам на 10 студзеня 2023.
  2. ↑ Колькасць гульняў і галоў за нацыянальную зборную ў афіцыйных матчах, адкарэктавана станам на 18 лістапада 2015

Ілья Алексіевіч (нар. 10 лютага 1991, Жодзіна) — беларускі футбаліст, паўабаронца клуба «Гомель» і былы ігрок нацыянальнай зборнай Беларусі.

Клубная кар’ера[правіць | правіць зыходнік]

Выхаванец жодзінскага «Тарпеда», гуляў за гэты клуб да 2010 года. У сакавіку 2011 года перайшоў у «Гомель», дзе хутка стаў адным з асноўных паўабаронцаў. 4 жніўня таго ж года, гуляючы ў Лізе Еўропы, адкрыў лік сваім галам у еўракубках, паразіўшы браму турэцкага «Бурсаспора».

У лістападзе 2012 года перайшоў у барысаўскі БАТЭ[4]. У сезоне 2013 спачатку выхадзіў на замену, але хутка стаў іграком стартавага складу. 18 жніўня 2013 года ў матчы супраць «Гомеля» атрымаў траўму, з-за якой адсутнічаў да кастрычніка, пасля вярнуўся ў асноўны склад.

Першую палову 2014 года правёў у аснове барысаўчан, але ўвосень стаў часцей заставацца на лаўцы запасных. Першую палову сезона 2015 прапусціў з-за траўмы, з чэрвеня пачаў з’яўляцца на полі і хутка вярнуў месца ў складзе.

У студзені 2016 года ў якасці свабоднага агента падпісаў кантракт з клубам грэчаскай Суперлігі «Панэталікос»[5]. Аднак, згуляў усяго тры матчы, пасля чаго атрымаў траўму і доўгі час не з’яўляўся на полі. У маі 2016 года кантракт з грэчаскім клубам быў разарваны па згодзе бакоў[6].

У другой палове 2016 года знаходзіўся без клуба, аднаўляючыся ад траўмы і набіраючы форму. У студзені 2017 года падпісаў кантракт з салігорскім «Шахцёрам»[7]. Пачынаў сезон 2017 у якасці іграка асновы, аднак пазней з-за траўм стаў радзей з’яўляцца на полі. У жніўні 2017 года быў аддадзены ў арэнду жодзінскаму «Тарпеда-БелАЗ»[8]. У складзе жодзінцаў хутка стаў асноўным апорным паўабаронцам, толькі амаль увесь кастрычнік 2017 года прапусціў з-за траўмы.

У студзені 2018 года, пакінуўшы «Шахцёр» у якасці свабоднага агента, падпісаў з «Тарпеда-БелАЗ» аднагадовы кантракт[9]. У студзені 2019 года па заканчэнні кантракта пакінуў жодзінскі клуб[10].

Неўзабаве пасля зыходу з жодзінскага клуба стаў трэніравацца з «Мінскам», з якім у лютым 2019 года падпісаў кантракт[11]. Пачынаў сезон 2019 у якасці трывалага іграка асновы, аднак у ліпені атрымаў траўму, з-за якой да канца сезона амаль не з’яўляўся на полі. У снежні 2019 года па заканчэнні кантракта пакінуў «Мінск»[12], аднак у маі 2020 года вярнуўся ў склад каманды. У ліпені 2020 года пакінуў сталічны клуб[13].

У ліпені 2021 года далучыўся да «Крумкачоў»[14], з кастрычніка замацаваўся ў стартавым складзе каманды. У сакавіку 2022 года стаў іграком «Гомеля»[15], дзе таксама рэгулярна з’яўляўся ў аснове. У студзені 2023 года падоўжыў кантракт з гомельскім клубам[16].

Міжнародная кар’ера[правіць | правіць зыходнік]

Гуляў за моладзевую зборную Беларусі. Прымаў удзел у Алімпійскіх гульнях у Лондане.

14 лістапада 2012 года дэбютаваў у нацыянальнай зборнай Беларусі ў таварыскім матчы супраць Ізраіля.

Дасягненні[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі

  1. ↑ Ilia Aleksievich // Transfermarkt — 2000. Праверана 9 кастрычніка 2017.
  2. ↑ Illya Aleksiyevich // FBref.com
  3. ↑ https://www.fcgomel.by/team/main-roster/ilya-aleksievich/
  4. ↑ Футбол. Илья Алексиевич стал игроком БАТЭ
  5. ↑ Илья Алексиевич перешел в греческий "Панетоликос"
  6. ↑ Илья Алексиевич расторг контракт с "Панетоликосом"
  7. ↑ "Шахтер" объявил о подписании контракта с Ильей Алексиевичем
  8. ↑ "Шахтер" отдал Алексиевича в аренду "Торпедо-БелАЗ"
  9. ↑ "Шахтер" объявил о подписании контракта с Ильей Алексиевичем
  10. ↑ Четыре игрока покинули "Торпедо-БелАЗ"
  11. ↑ Алексиевич стал игроком "Минска"
  12. ↑ Алексиевич и Ковель покинули "Минск"
  13. ↑ Алексиевич покинул "Минск"
  14. ↑ Алексиевич официально перешел в «Крумкачы»
  15. ↑ Илья Алексиевич подписал контракт с "Гомелем"
  16. ↑ Алексиевич и Ануфриев поставили подписи под новыми контрактами с "Гомелем" (руск.) . football.by (10 студзеня 2023). Праверана 10 студзеня 2023.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Ілья_Леанідавіч_Алексіевіч&oldid=4313929"