Перайсці да зместу

Шанхай Мастэрс 2014 (снукер)

Гэты артыкул уваходзіць у лік выдатных
З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі


Шанхай Мастэрс 2014
Фота
Сезон 2014/2015
Тэрміны 8 — 14 верасня 2014
Арэна Шанхайская гранд-сцэна
Горад Шанхай
Краіна Кітай
Арганізацыя WPBSA
Спонсар Bank of Communications
Фармат Рэйтынгавы турнір
Агульны прызавы фонд £456,000
Прызавыя пераможцы £85,000
Мінулы чэмпіён Сцяг Кітая Дзін Цзюньхуэй
Фінал
Пераможца Сцяг Англіі Сцюарт Бінэм
Фіналіст Сцяг Паўночнай Ірландыі Марк Ален
Лік 10:3
Статыстыка турніру
Колькасць удзельнікаў 40 (+96)
Колькасць матчаў 39 (+92)
Колькасць фрэймаў 297 (+701)
Колькасць соценных серый 25 (+34)
Найвышэйшая серыя 144 (Бары Хокінс)
(кваліфікацыя: 142 (Курт Мэфлін))
←2013Шанхай Мастэрс2015→
Снукерны сезон 2014/2015
←Чэмпіянат свету
па снукеры з 6-цю
чырвонымі шарамі
Адкрыты чэмпіянат Балгарыі→

Шанха́й Ма́стэрс 2014 (англ.: Shanghai Masters 2014, таксама вядомы як Bank of Communications Shanghai Masters 2014 — ад назвы спонсара) — прафесійны рэйтынгавы турнір па снукеры, які праходзіў з 8 па 14 верасня 2014 года на шанхайскай гранд-сцэне, у Шанхаі, Кітай. Турнір стаў восьмым розыгрышам Шанхай Мастэрс, які быў заснаваны ў 2007 годзе. «Bank of Communications» у чацвёрты раз запар спансаваў Шанхай Мастэрс. Прызавы фонд турніру склаў £456 000 (на £31 000 больш, чым у мінулым годзе), з якіх £85 000 атрымаў пераможца (на £5 000 больш, чым у мінулым годзе).

Турнір уключаў у сябе чатыры кваліфікацыйныя раўнды, якія праходзілі на працягу чатырох дзён з 12 па 15 жніўня 2014 года на арэне «Метрадром» у Барнслі, Англія, і ў якіх гулялі 112 удзельнікаў (103 прафесіянальных снукерыста і 9 аматараў). 16 пераможцаў апошняга кваліфікацыйнага раўнда трапілі ў асноўную стадыю, дзе да іх далучыліся 16 першых сеяных ігракоў і 8 уладальнікаў уайлдкард, якія гулялі ў папярэднім раўндзе супраць васьмярых ігракоў, якія прайшлі кваліфікацыю. Пасля гэтага, 32 снукерыста гулялі на выбыванне, пачынаючы з 1/16 фіналу. Ва ўайлдкард раўндзе і першых двух раўндах асноўнай сетцы на шанхайскай гранд-сцэне выкарыстоўвалася чатыры гульнявыя сталы, у чвэрцьфіналах — два, а ў паўфіналах і фінале — адзін.

Леташні фіналіст турніру Сяа Гадун саступіў у кваліфікацыі Джымі Робертсану з лікам 4:5. Пяць з васьмі першых нумароў пасеву выбылі ў першым жа раўндзе, уключаючы другога нумара рэйтынгу аўстралійца Ніла Робертсана, які саступіў Майклу Уайту (4:5), і чацвёртага сеянага Роні О’Салівана, які прайграў Алану Мак-Манусу (3:5). Абодва, Уайт і Мак-Манус, самы малады прафесіянал на турніры і адзін з самых узроставых удзельнікаў адпаведна, былі дэбютантамі Шанхай Мастэрс і здолелі дайсці да чвэрцьфінальнай стадыі. З топ-8 сеяных гульцоў да 1/4 фіналу дайшлі толькі леташні пераможца Дзін Цзюньхуэй і чэмпіён свету Марк Сэлбі, якія атрымалі першы і другі нумары пасеву адпаведна. Яны абодва прайгралі ў паўфінальнай стадыі: Дзін саступіў Сцюарту Бінэму (4:6), а СэлбіМарку Алену (5:6). Найвышэйшую серыю ў асноўнай стадыі турніру ў другі раз запар аформіў Бары Хокінс, які зрабіў брэйк у 140 ачкоў у матчы першага раўнда супраць Марка Уільямса.

Пераможцам турніру стаў Сцюарт Бінэм, які перайграў на сваім шляху да тытула кітайца Лі Хана (5:3), Дамініка Дэйла (5:1), Алана Мак-Мануса (5:1) у чвэрцьфінале, леташняга чэмпіёна Дзіна Цзюньхуэя (6:4) у паўфінальным матчы, а таксама разграміў Марка Алена ў фінальным паядынку з лікам 10:3. Гэтая перамога стала другім рэйтынгавым тытулам у кар’еры брытанца, а таксама першым спаборніцтвам рэйтынгавага ўзроўню, выйграным Бінэмам за тры гады (у ліпені 2011 года ён выйграў адкрыты чэмпіянат Аўстраліі).

Горад Шанхай

Шанхай Мастэрс 2014 года стаў восьмым розыгрышам Шанхай Мастэрс (англ.: Shanghai Masters), які праходзіць штогод з 2007 года на шанхайскай гранд-сцэне, у Шанхаі, Кітай[1].

Шанхай Мастэрс 2014 праходзіў пад эгідай сусветнай асацыяцыі прафесійнага більярда і снукера (англ.: World Professional Billiards and Snooker Association) і ўваходзіў у каляндар мэйн-тура, а таксама з'яўляўся трэцім рэйтынгавым турнірам снукернага сезона 2014/2015[2][3].

Матчы асноўнай стадыі турніру (39 паядынкаў) гуляліся на чатырох сталах на шанхайскай гранд-сцэне, а кваліфікацыя спаборніцтва праходзіла амаль за месяц да гэтага на арэне Метрадром у Барнслі, Англія[4][5].

Прызавыя грошы

[правіць | правіць зыходнік]

Bank of Communications у чацвёрты раз запар спансаваў Шанхай Мастэрс[6][7][8]. Прызавы фонд турніру павысіўся ў параўнанні з мінулым годам на £25,000 і склаў £450,000, стаўшы рэкордным прызавым фондам гэтага турніру. Таксама на £5,000 больш у параўнанні з розыгрышам 2013 года атрымаў пераможца турніру — £85,000[9].

Згодна з грашовай рэйтынгавай сістэмай, якая прыняла статус афіцыйнай з сезона 2014/2015, прызавыя грошы сталі эквівалентнымі рэйтынгавым ачкам. Такім чынам, рэйтынг снукерыста стаў адлюстроўваць суму прызавых грошай, якія ён зарабіў на рэйтынгавых турнірах за апошнія два гады. Аднак, у адрозненні ад падліку ачкоў у сезонах 2012/2013 і 2013/2014[10], калі снукерыст, які прайграваў у першым жа матчы на турніры, атрымліваў у рэйтынг колькасць ачкоў у два разы меншую за колькасць прызавых грошай, з сезона 2014/2015 снукерыст, які прайгравае ў сваім першым матчы, увогуле не атрымлівае рэйтынгавых ачкоў[9].

Дасягненне Прызавыя
Пераможца
£85,000
Фіналіст
£35,000
Паўфіналісты
£19,500
Чвэрцьфіналісты
£12,000
1/8 фіналу
£8,000
1/16 фіналу
£6,000
1/24 фіналу
£2,500
1/32 фіналу
£1,750
1/48 фіналу
£400
Вышэйшы брэйк у кваліфікацыі
£200
Вышэйшы брэйк у асноўнай стадыі
£2,000
Агульны прызавы фонд
£450,000

Фармат турніру

[правіць | правіць зыходнік]
Шанхайскі крыты стадыён — месца праведзення Шанхай Мастэрс

На Шанхай Мастэрс 2014 прыняло ўдзел 136 ігракоў, з якіх 119 — удзельнікі мэйн-тура і 17 — аматары. 64 удзельнікі — ігракі з нумарамі пасеву з 65 па 112, 7 снукерыстаў, якія не мелі рэйтынгавых ачкоў і адпаведна не мелі нумара пасеву, а таксама 9 аматараў — пачалі турнір з першага кваліфікацыйнага раўнда ў фармаце матча на выбыванне (32 гульні), які праходзіў 12 жніўня 2014 года (амаль за месяц да асноўнай стадыі). У ім ігракі з нумарамі пасеву з 65 па 96 гулялі супраць астатніх снукерыстаў. 32 пераможцы матчаў першага раўнда выходзілі ў другі кваліфікацыйны раўнд, у якім гулялі супраць удзельнікаў з нумарамі пасеву з 33 па 64 (32 гульні). Другі круг праходзіў 13 жніўня 2014 года. Усе 32 пераможцы матчаў другога раўнда гулялі паміж сабой у трэцім кваліфікацыйным раўндзе (16 гульняў), які праходзіў 14 жніўня 2014 года. Затым 16 пераможцаў матчаў трэцяга раўнда выходзілі ў заключны чацвёрты кваліфікацыйны раўнд, дзе гулялі супраць удзельнікаў з нумарамі пасеву з 17 па 32 (16 гульняў). Чацвёрты круг кваліфікацыі праходзіў 15 жніўня 2014 года. Кваліфікацыя Шанхай Мастэрс праходзіла на арэне Метрадром у Барнслі, Англія. Такім чынам, у асноўную стадыю спаборніцтва выйшлі 16 ігракоў, якія далучыліся да 16 снукерыстаў з нумарамі пасеву з 1 па 16 і 8 уладальнікаў уайлдкард. Васьмёра ўладальнікаў уайлдкард гулялі ў папярэднім уайлдкард раўндзе супраць васьмярых выпадковых гульцоў з тых, якія прайшлі кваліфікацыю[4][11].

Такім чынам, 8 пераможцаў чацвёртага кваліфікацыйнага раўнда, якія не гулялі ў уайлдкард раўндзе, 8 пераможцаў матчаў уайлдкард раўнда і 16 ігракоў, якія трапілі на чэмпіянат без кваліфікацыі, гулялі ў асноўнай стадыі на выбыванне, пачынаючы з 1/16 фіналу, дзе топ-16 сеяных гульцоў сустракаюцца з астатнімі гульцамі. Лёсаванне турніру прадвызначала немагчымасць сустрэчы ігракоў топ-16 раней за 1/8 фіналу, ігракоў топ-8 раней чвэрцьфіналаў, ігракоў з першай чацвёркі сеяных раней паўфіналу і двух першых сеяных раней фіналу Шанхай Мастэрс. Пяць раўндаў асноўнай стадыі (а таксама ўайлдкард раўнд) прайшлі на працягу сямі дзён (гульні ўайлдкард раўнда і 1/16 фіналу расцягнутыя на тры дні) на шанхайскай гранд-сцэне ў Шанхаі, Кітай[5][12].

Стадыя Тэрміны КФ НДП
Першы кваліфікацыйны раўнд 12 жніўня 9 5
Другі кваліфікацыйны раўнд 13 жніўня 9 5
Трэці кваліфікацыйны раўнд 14 жніўня 9 5
Чацвёрты кваліфікацыйны раўнд 15 жніўня 9 5
Уайлдкард раўнд 8—9 верасня 9 5
1/16 фіналу 8—10 верасня 9 5
1/8 фіналу 11 верасня 9 5
1/4 фіналу 12 верасня 9 5
1/2 фіналу 13 верасня 11 6
Фінал 14 верасня 19 10

Кваліфікацыйная сетка

[правіць | правіць зыходнік]

[3][4][13]

  Першы раўнд
да 5 перамог
Другі раўнд
да 5 перамог
Трэці раўнд
да 5 перамог
Чацвёрты раўнд
да 5 перамог
                                     
81  Сцяг Англіі Майкл Джорджыу 5   38  Сцяг Англіі Джэк Лісоўскі 5
104  Сцяг Англіі Раян Кларк 0   81  Сцяг Англіі Майкл Джорджыу 4     38  Сцяг Англіі Джэк Лісоўскі 5     18  Сцяг Уэльса Мэцью Стывенс 3
91  Сцяг Англіі Бары Пінчэс П   43  Сцяг Кітая Цаа Юйпэн 5   43  Сцяг Кітая Цаа Юйпэн 4     38  Сцяг Англіі Джэк Лісоўскі 5
 Сцяг Тайланда Танават Тырапонгпайбун А   91  Сцяг Англіі Бары Пінчэс 0
92  Сцяг Англіі Олівер Лайнс 1   55  Сцяг Англіі Майк Дан 5
101  Сцяг Англіі Алан Тэйлар 5   101  Сцяг Англіі Алан Тэйлар 3     55  Сцяг Англіі Майк Дан 5     25  Сцяг Англіі Мартын Гоўлд 5
93  Сцяг Англіі Дэвід Грэйс 4   51  Сцяг Англіі Альфрэд Бёрдэн 4   108  Сцяг Кітая Цянь Пэнфэй 1     55  Сцяг Англіі Майк Дан 4
108  Сцяг Кітая Цянь Пэнфэй 5   108  Сцяг Кітая Цянь Пэнфэй 5
73  Сцяг Англіі Алекс Дэйвіс 5   60  Сцяг Англіі Пітэр Лайнс 3
 Сцяг Англіі Мітчэл Ман 4   73  Сцяг Англіі Алекс Дэйвіс 5     73  Сцяг Англіі Алекс Дэйвіс 5     23  Сцяг Кітая Лян Вэньбо 5
86  Сцяг Англіі Ліам Хайфілд 5   41  Сцяг Шатландыі Энтані Мак-Гіл 5   41  Сцяг Шатландыі Энтані Мак-Гіл 4     73  Сцяг Англіі Алекс Дэйвіс 2
 Сцяг Англіі Сідні Уілсан 2   86  Сцяг Англіі Ліам Хайфілд 3
65  Сцяг Англіі Кірэн Уілсан 5   36  Сцяг Англіі Дэвід Гілберт 1
 Сцяг Уэльса Дэніэл Уэлс 3   65  Сцяг Англіі Кірэн Уілсан 5     65  Сцяг Англіі Кірэн Уілсан 4     30  Сцяг Англіі Пітэр Эбдан 1
71  Сцяг Паўночнай Ірландыі Джо Свэйл 5   61  Сцяг Англіі Джымі Уайт 4   71  Сцяг Паўночнай Ірландыі Джо Свэйл 5     71  Сцяг Паўночнай Ірландыі Джо Свэйл 5
 Сцяг Англіі Зак Сурэці 4   71  Сцяг Паўночнай Ірландыі Джо Свэйл 5
87  Сцяг Шатландыі Рос М’юр 2   42  Сцяг Шатландыі Джэймі Бёрнэт 4
102  Сцяг Англіі Ян Бэрнс 5   102  Сцяг Англіі Ян Бэрнс 5     102  Сцяг Англіі Ян Бэрнс 0     24  Сцяг Уэльса Дамінік Дэйл 5
83  Сцяг Шатландыі Фрэйзер Патрык 4   44  Сцяг Паўночнай Ірландыі Джэрард Грын 2    Сцяг Англіі Майкл Уослі 5      Сцяг Англіі Майкл Уослі 4
 Сцяг Англіі Майкл Уослі 5    Сцяг Англіі Майкл Уослі 5
68  Сцяг Кітая Лі Хан П   57  Сцяг Англіі Найджэл Бонд 2
106  Сцяг Кітая Чжан Аньда А   68  Сцяг Кітая Лі Хан 5     68  Сцяг Кітая Лі Хан 5     31  Сцяг Англіі Марк Джойс 2
85  Сцяг Англіі Крыс Норбэры 3   63  Сцяг Ірландыі Дэвід Морыс 5   63  Сцяг Ірландыі Дэвід Морыс 2     68  Сцяг Кітая Лі Хан 5
 Сцяг Шатландыі Эдэн Шараў 5    Сцяг Шатландыі Эдэн Шараў 3
70  Сцяг Кітая Лю Хаацян 5   53  Сцяг Англіі Джымі Робертсан 5
98  Сцяг Англіі Крыс Мелінг 1   70  Сцяг Кітая Лю Хаацян 4     53  Сцяг Англіі Джымі Робертсан 5     21  Сцяг Кітая Сяа Гадун 3
95  Сцяг Англіі Крэйг Стэдмэн П   37  Сцяг Англіі Бэн Вуластан 5   37  Сцяг Англіі Бэн Вуластан 4     53  Сцяг Англіі Джымі Робертсан 5
 Сцяг Ірландыі Джон Сатан А   95  Сцяг Англіі Крэйг Стэдмэн 4
94  Сцяг Мальты Тоні Драга 5   45  Сцяг Уэльса Джэймі Джонс 5
 Сцяг Катара Ахмед Саіф 3   94  Сцяг Мальты Тоні Драга 2     45  Сцяг Уэльса Джэймі Джонс 5     26  Сцяг Шатландыі Алан Мак-Манус 5
77  Сцяг Англіі Хамад Міа 5   39  Сцяг Англіі Род Лоўлер 5   39  Сцяг Англіі Род Лоўлер 1     45  Сцяг Уэльса Джэймі Джонс 3
103  Сцяг Шатландыі Майкл Лэслі 3   77  Сцяг Англіі Хамад Міа 3
67  Сцяг Фінляндыі Робін Хал 5   52  Сцяг Англіі Роры Мак-Лаўд 5
 Сцяг Англіі Олівер Браўн 2   67  Сцяг Фінляндыі Робін Хал 2     52  Сцяг Англіі Роры Мак-Лаўд 3     29  Сцяг Уэльса Майкл Уайт 5
88  Сцяг Тайланда Рачаёцін Ятарук 4   47  Сцяг Тайланда Дэчават Пумджаенг 5   47  Сцяг Тайланда Дэчават Пумджаенг 5     47  Сцяг Тайланда Дэчават Пумджаенг 3
 Сцяг Тайланда Джэймс Уотана 5    Сцяг Тайланда Джэймс Уотана 1
89  Сцяг Англіі Лі Пэйдж 5   58  Сцяг Англіі Робі Уільямс 5
99  Сцяг Англіі Джэймс Кэхіл 4   89  Сцяг Англіі Лі Пэйдж 3     58  Сцяг Англіі Робі Уільямс 2     20  Сцяг Уэльса Раян Дэй 5
82  Сцяг Мальты Алекс Борг 5   59  Сцяг Бельгіі Лука Брэсэль 5   59  Сцяг Бельгіі Лука Брэсэль 5     59  Сцяг Бельгіі Лука Брэсэль 3
 Сцяг Англіі Джо О'Конар 3   82  Сцяг Мальты Алекс Борг 1
76  Сцяг Уэльса Эндру Пэджэт 4   33  Сцяг Нарвегіі Курт Мэфлін 5
110  Сцяг Англіі Джоэль Уолкер 5   110  Сцяг Англіі Джоэль Уолкер 3     33  Сцяг Нарвегіі Курт Мэфлін 0     32  Сцяг Англіі Том Форд 4
75  Сцяг Шатландыі Скот Дональдсан 5   35  Сцяг Англіі Эндру Хігінсан 5   35  Сцяг Англіі Эндру Хігінсан 5     35  Сцяг Англіі Эндру Хігінсан 5
 Сцяг Уэльса Джэймі Рыс Кларк 3   75  Сцяг Шатландыі Скот Дональдсан 4
79  Сцяг Англіі Эндру Норман 4   64  Сцяг Англіі Дэйв Харальд 2
112  Сцяг Англіі Стывен Холуарт 5   112  Сцяг Англіі Стывен Холуарт 5     112  Сцяг Англіі Стывен Холуарт 3     19  Сцяг Уэльса Марк Уільямс 5
96  Сцяг Кітая Чжоу Юэлун П   56  Сцяг Тайланда Цепчая Ун-Нух 5   56  Сцяг Тайланда Цепчая Ун-Нух 5     56  Сцяг Тайланда Цепчая Ун-Нух 3
 Сцяг Англіі Стыў Дэвіс А   96  Сцяг Кітая Чжоу Юэлун 3
78  Сцяг Аўстраліі Віні Калабрэзэ 5   54  Сцяг Англіі Мэцью Сэлт 5
107  Сцяг Англіі Ян Гловер 4   78  Сцяг Аўстраліі Віні Калабрэзэ 1     54  Сцяг Англіі Мэцью Сэлт 5     17  Сцяг Англіі Марк Дэвіс 2
72  Сцяг Англіі Крыс Уэйкелін 5   50  Сцяг Індыі Адыт’я Мехта 4   72  Сцяг Англіі Крыс Уэйкелін 1     54  Сцяг Англіі Мэцью Сэлт 5
100   Аляксандр Урсенбахер 1   72  Сцяг Англіі Крыс Уэйкелін 5
69  Сцяг Тайланда Напон Саенхам 5   48  Сцяг Кітая Юй Дэлу 1
 Сцяг Англіі Эшлі Карці 2   69  Сцяг Тайланда Напон Саенхам 5     69  Сцяг Тайланда Напон Саенхам 1     28  Сцяг Ірландыі Фергал О’Браен 5
84  Сцяг Англіі Эліят Слесар 2   49  Сцяг Англіі Джэймі Коўп 5   49  Сцяг Англіі Джэймі Коўп 5     49  Сцяг Англіі Джэймі Коўп 2
111  Сцяг Уэльса Лі Уолкер 5   111  Сцяг Уэльса Лі Уолкер 2
80  Сцяг Англіі Сэм Бэйрд 5   62  Сцяг Англіі Гэры Уілсан 4
105  Сцяг Кітая Лу Нін 3   80  Сцяг Англіі Сэм Бэйрд 5     80  Сцяг Англіі Сэм Бэйрд 4     22  Сцяг Англіі Майкл Холт 5
66  Сцяг Англіі Сцюарт Кэрынгтан 5   46  Сцяг Англіі Энтані Хэмілтан 2   66  Сцяг Англіі Сцюарт Кэрынгтан 5     66  Сцяг Англіі Сцюарт Кэрынгтан 4
97  Сцяг Кітая Лу Чэньвэй 2   66  Сцяг Англіі Сцюарт Кэрынгтан 5
90  Сцяг Кітая Цаа Сіньлун 2   34  Сцяг Ірландыі Кен Доэрці 5
109  Сцяг Уэльса Джэк Джонс 5   109  Сцяг Уэльса Джэк Джонс 4     34  Сцяг Ірландыі Кен Доэрці 5     27  Сцяг Англіі Марк Кінг 0
74  Сцяг Англіі Джон Эстлі 5   40  Сцяг Шатландыі Маркус Кэмбэл 3   74  Сцяг Англіі Джон Эстлі 2     34  Сцяг Ірландыі Кен Доэрці 5
 Сцяг Канады Алекс Пагулаян 2   74  Сцяг Англіі Джон Эстлі 5

Соценныя серыі

[правіць | правіць зыходнік]

У 94 матчах кваліфікацыйнай стадыі было выканана 34 соценных серый. Сцюарт Кэрынгтан, які пачаў турнір з першага кваліфікацыйнага раўнда і згуляў чатыры матчы, выканаў тры соценныя брэйкі. Апроч таго, 24-ы сеяны Дамінік Дэйл у матчы заключнага кваліфікацыйнага этапу таксама выканаў тры сэнчуры. У другім кваліфікацыйным раўндзе 33-і сеяны турніру Курт Мэфлін у паядынку супраць Джоэля Уолкера зрабіў брэйк у 142 балы, які стаў найвышэйшым на стадыі кваліфікацыі. Такім чынам, прадстаўнік Нарвегіі атрымаў узнагароду ў £200 за вышэйшы брэйк у кваліфікацыі.

Ніжэй прадстаўленыя ўдзельнікі, упарадкаваныя па іх найвышэйшай серыі на турніры. Насупраць пералічаны ўсе соценныя брэйкі кожнага гульца[14][15].

Гулец 100+ Усе серыі 100+
Сцяг Нарвегіі Курт Мэфлін 1 142
Сцяг Англіі Мэцью Сэлт 1 140
Сцяг Уэльса Джэк Джонс 1 139
Сцяг Ірландыі Дэвід Морыс 1 136
Сцяг Англіі Джымі Робертсан 1 136
Сцяг Англіі Сцюарт Кэрынгтан 3 129, 108, 102
Сцяг Уэльса Майкл Уайт 2 128, 110
Сцяг Кітая Цаа Юйпэн 1 125
Сцяг Уэльса Дамінік Дэйл 3 123, 120, 111
Сцяг Англіі Роры Мак-Лаўд 1 121
Сцяг Шатландыі Алан Мак-Манус 1 120
Сцяг Тайланда Напон Саенхам 1 119
Сцяг Фінляндыі Робін Хал 1 117
Сцяг Англіі Майкл Уослі 2 112, 108
Сцяг Англіі Кірэн Уілсан 1 112
Сцяг Кітая Лі Хан 1 112
Сцяг Кітая Сяа Гадун 1 111
Сцяг Англіі Алекс Дэйвіс 1 110
Сцяг Англіі Джэймі Коўп 1 110
Сцяг Англіі Мэцью Сэлт 2 107, 105
Сцяг Кітая Цянь Пэнфэй 1 106
Сцяг Паўночнай Ірландыі Джэрард Грын 1 103
Сцяг Англіі Эндру Хігінсан 1 102
Сцяг Паўночнай Ірландыі Джо Свэйл 1 101
Сцяг Англіі Ян Бэрнс 1 101
Сцяг Тайланда Цепчая Ун-Нух 1 100
Сцяг Англіі Джэк Лісоўскі 1 100
Увогуле 34 Найвышэйшы брэйк: 142 (Курт Мэфлін)
Другі нумар сусветнага рэйтынгу Ніл Робертсан.

У асноўнай стадыі Шанхай Мастэрс 2014 прынялі ўдзел 16 гульцоў, якія мелі найвышэйшыя нумары пасеву, 16 снукерыстаў, якія перамаглі ў матчах чацвёртага кваліфікацыйнага раўнда, а таксама 8 уладальнікаў уайлдкард.

Шэсць снукерыстаў: Ніл Робертсан[16], Марк Сэлбі[17], Шон Мёрфі[18], Сцюарт Бінэм[19], Дзін Цзюньхуэй[20] і Раян Дэй[21] прымалі ўдзел у восьмым розыгрышы Шанхай Мастэрс запар, не прапусціўшы, такім чынам, ніводнага турніру з самога заснавання ў 2007 годзе.

8 кітайскіх аматараў атрымалі ўайлдкард ад арганізатараў турніру: Чжаа Сіньтун, які ўжо атрымліваў такі ​​ж прывілей у 2012[7] і 2013[8] гадах (абодва разы саступіў у стартавых паядынках), і Юань Сыцзюнь, які таксама атрымаў уайлдкард у 2013 годзе (таксама не сумеў прайсці бар'ер уайлдкард раўнда)[8], а таксама навічкі турніру Янь Бінтаа, Чэнь Цзыфань, Ню Чжуан, Сюй Сы, Чжан Юн і Хуан Цзяхаа.

У 2014 годзе на шанхайскую гранд-сцэну патрапіла 8 дэбютантаў: Алан Мак-Манус (26)[22], Майкл Уайт (29)[23], Янь Бінтаа[24], Чэнь Цзыфань[25], Ню Чжуан[26], Сюй Сы[27], Чжан Юн[28] і Хуан Цзяхаа[29].

Да гэтага ніводны гулец не здолеў выйграць тытул Шанхай Мастэрс два разы. Шэсць удзельнікаў розыгрышу 2014 года станавіліся пераможцамі спаборніцтва: Дамінік Дэйл (2007), Рыкі Уолдэн (2008), Роні О’Саліван (2009), Марк Сэлбі (2011), Джон Хігінс (2012) і Дзін Цзюньхуэй (2013)[1].

Самым узроставым удзельнікам асноўнай стадыі Шанхай Мастэрс 2014 года стаў 45-гадовы Джо Свэйл. Кену Доэрці падчас турніру было 44 гады, а Алану Мак-Манусу — 43.

Ніжэй прадстаўлена табліца, якая дэманструе статыстыку выступленняў удзельнікаў спаборніцтва на ўсіх папярэдніх турнірах Шанхай Мастэрс[6][7][8][30][31][32][33].

Леташні пераможца
Чэмпіён свету
Дэбютант турніру
П Р Гулец ДН Дэбют Найлепшы вынік АС М В П Ф ВФ ПФ 50+[у 1] 100+[у 1] НС[у 1] Ф/50+[у 1] Ф/100+[у 1] ПГ (£)[у 2]
1 3 Сцяг Кітая Дзін Цзюньхуэй 01.04.1987 2007 Перамога (2013) 7 15 9 6 60% 122 66 56 54,1% 43 6 132 2,84 20,33 111,175
2 1 Сцяг Англіі Марк Сэлбі 19.06.1983 2007 Перамога (2011) 7 22 16 6 72,7% 173 103 70 59,5% 47 11 131 3,68 15,73 125,140
3 2 Сцяг Аўстраліі Ніл Робертсан 11.02.1982 2007 Паўфінал (2011) 7 14 7 7 50% 103 54 49 52,4% 32 2 122 3,22 51,5 48,890
4 4 Сцяг Англіі Роні О’Саліван 05.12.1975 2007 Перамога (2009) 3 12 10 2 83,3% 108 68 40 63% 52 10 145 2,08 10,8 87,000
5 5 Сцяг Англіі Бары Хокінс 23.04.1979 2008 Паўфінал (2013) 4 7 3 4 42,9% 54 27 27 50% 11 2 140 4,91 27 36,845
6 6 Сцяг Англіі Джад Трамп 20.08.1989 2008 Фінал (2012) 5 10 5 5 50% 88 41 47 46,6% 35 7 135 2,51 12,57 50,825
7 7 Сцяг Англіі Шон Мёрфі 10.08.1982 2007 Паўфінал (2009, 2012) 7 17 10 7 58,8% 132 71 61 53,8% 45 10 143 2,93 13,2 61,625
8 8 Сцяг Ганконга Марка Фу 08.01.1978 2007 Чвэрцьфінал (2008) 6 10 4 6 40% 78 40 38 51,3% 28 2 124 2,79 39 34,645
9 10 Сцяг Шатландыі Джон Хігінс 18.05.1975 2007 Перамога (2012) 6 18 13 5 72,2% 139 81 58 58,3% 46 8 147 3,02 17,38 117,775
10 9 Сцяг Паўночнай Ірландыі Марк Ален 22.02.1986 2009 1/8 фіналу (2011, 2012) 5 7 2 5 28,6% 50 21 29 42% 13 1 100 3,85 50 31,915
11 11 Сцяг Англіі Сцюарт Бінэм 21.05.1976 2007 Чвэрцьфінал (2007, 2012) 7 15 8 7 53,3% 107 52 55 48,6% 27 6 142 3,96 17,83 45,795
12 12 Сцяг Англіі Рыкі Уолдэн 11.11.1982 2008 Перамога (2008) 5 13 9 4 69,2% 110 62 48 56,4% 34 6 139 3,24 18,33 81,050
13 13 Сцяг Шатландыі Стывен Магуайр 13.03.1981 2007 Паўфінал (2008) 6 12 6 6 50% 96 48 48 50% 31 5 124 3,1 19,2 40,200
14 14 Сцяг Англіі Джо Пэры 13.08.1974 2008 Чвэрцьфінал (2012) 4 7 3 4 42,9% 52 29 23 55,8% 18 4 131 2,89 13 30,865
15 16 Сцяг Шатландыі Грэм Дот 12.05.1977 2007 Паўфінал (2007) 6 14 8 6 57,1% 107 53 54 49,5% 28 2 108 3,82 53,5 43,640
16 17 Сцяг Англіі Роберт Мілкінс 06.03.1976 2010 1/8 фіналу (2011, 2013) 4 8 4 4 50% 61 32 29 52,5% 15 1 109 4,07 61 27,225
19 20 Сцяг Уэльса Марк Уільямс 21.03.1975 2007 Фінал (2011) 6 17 11 6 64,7% 138 79 59 57,2% 39 6 132 3,54 23 73,070
20 22 Сцяг Уэльса Раян Дэй 23.03.1980 2007 Фінал (2007) 7 19 12 7 63,2% 142 79 63 55,6% 58 9 135 2,45 15,78 59,750
22 23 Сцяг Англіі Майкл Холт 07.08.1978 2007 Паўфінал (2013) 4 9 5 4 55,6% 67 35 32 52,2% 18 4 115 3,72 16,75 39,440
23 24 Сцяг Кітая Лян Вэньбо 05.03.1987 2008 Фінал (2009) 4 8 4 4 50% 64 30 34 46,9% 14 2 118 4,57 32 44,175
24 25 Сцяг Уэльса Дамінік Дэйл 29.12.1971 2007 Перамога (2007) 4 10 7 3 70% 86 53 33 61,6% 27 8 143 3,19 10,75 67,300
25 27 Сцяг Англіі Мартын Гоўлд 14.09.1981 2010 1/8 фіналу (2010, 2011, 2013) 4 9 5 4 55,6% 73 38 35 52,1% 18 3 127 4,06 24,33 28,475
26 26 Сцяг Шатландыі Алан Мак-Манус 21.01.1971 2014 0 0 0 0 0 0 0 8,425
28 29 Сцяг Ірландыі Фергал О’Браен 08.03.1972 2007 1/8 фіналу (2011) 4 7 3 4 42,9% 51 26 25 51% 13 0 73 3,92 25,750
29 31 Сцяг Уэльса Майкл Уайт 05.07.1991 2014 0 0 0 0 0 0 0 8,900
34 38 Сцяг Ірландыі Кен Доэрці 17.09.1969 2007 Чвэрцьфінал (2009) 3 7 4 3 57,1% 54 27 27 50% 14 2 129 3,86 27 23,225
35 35 Сцяг Англіі Эндру Хігінсан 13.12.1977 2009 1/8 фіналу (2010) 4 6 2 4 33,3% 40 15 25 37,5% 8 0 96 5 24,590
38 39 Сцяг Англіі Джэк Лісоўскі 25.06.1991 2011 1/16 фіналу (2011) 1 2 1 1 50% 15 8 7 53,3% 2 0 60 7,5 7,000
53 54 Сцяг Англіі Джымі Робертсан 03.05.1986 2012 Уайлдкард раўнд (2012) 1 1 0 1 0% 9 4 5 44,4% 1 0 82 9 8,300
54 55 Сцяг Англіі Мэцью Сэлт 07.03.1985 2009 1/16 фіналу (2009) 1 2 1 1 50% 12 7 5 58,3% 5 2 128 2,4 6 9,090
68 70 Сцяг Кітая Лі Хан 04.10.1990 2010 Уайлдкард раўнд (2010, 2011) 2 2 0 2 0% 13 3 10 23,1% 2 0 55 6,5 250
71 74 Сцяг Паўночнай Ірландыі Джо Свэйл 29.08.1969 2009 1/16 фіналу (2009) 1 1 0 1 0% 8 3 5 37,5% 3 0 52 2,67 9,615
УК А[у 3] Сцяг Кітая Янь Бінтаа 16.02.2000 2014 0 0 0 0 0 0 0 0
УК А[у 3] Сцяг Кітая Чэнь Цзыфань 2014 0 0 0 0 0 0 0 0
УК А[у 3] Сцяг Кітая Ню Чжуан 2014 0 0 0 0 0 0 0 0
УК А[у 3] Сцяг Кітая Сюй Сы 2014 0 0 0 0 0 0 0 0
УК А[у 3] Сцяг Кітая Чжан Юн 21.07.1995 2014 0 0 0 0 0 0 0 0
УК А[у 3] Сцяг Кітая Чжаа Сіньтун 2012 Уайлдкард раўнд (2012, 2013) 2 2 0 2 0% 17 7 10 41,2% 4 0 98 4,25 0
УК А[у 3] Сцяг Кітая Юань Сыцзюнь 2013 Уайлдкард раўнд (2013) 1 1 0 1 0% 5 0 5 0% 0 0 14 0
УК А[у 3] Сцяг Кітая Хуан Цзяхаа 2014 0 0 0 0 0 0 0 0
  1. а б в г д Лічацца толькі серыі, зробленыя ў асноўных стадыях турніру
  2. Лічацца без уліку бонусных прызавых за найлепшы брэйк турніру
  3. а б в г д е ё ж Падчас турніру гулец з'яўляўся аматарам і не ўваходзіў у сусветны рэйтынг

Першы дзень (8 верасня)

[правіць | правіць зыходнік]
Шон Мёрфі

Выбылі: Сцяг Кітая Сюй Сы, Сцяг Кітая Чжан Юн, Сцяг Кітая Юань Сыцзюнь, Сцяг Паўночнай Ірландыі Джо Свэйл (71), Сцяг Кітая Ню Чжуан, Сцяг Кітая Лян Вэньбо (23), Сцяг Англіі Роні О’Саліван (4), Сцяг Кітая Чэнь Цзыфань

8 верасня на шанхайскай гранд-сцэне пачаліся паядынкі асноўнай стадыі Шанхай Мастэрс 2014, якія гуляліся на працягу дзвюх сесій за чатырма сталамі адначасова. Першы дзень уключаў у сябе 6 матчаў уайлдкард раўнда і два матчы 1/16 фіналу. 20-ы нумар пасеву Раян Дэй з Уэльса сустракаўся з аматарам Сюем Сы і не саступіў яму ніводнага фрэйма, перамогшы з лікам 5:0 і серыямі 57, 52 і 64 ачкі. У сваю чаргу вышэйшым брэйкам кітайца стаў падыход у 35 балаў у першай партыі[відэа 1]. Суайчыннік Раяна двухразовы чэмпіён свету[34][35] Марк Уільямс таксама пачынаў турнір з уайлдкард раўнда і сустракаўся з Чжанам Юнам. Валіец выйграў першы фрэйм, зрабіўшы серыю ў 59 балаў, пасля чаго прайграваў 0:35 у другой партыі, але здзейсніў падыход у 29 ачкоў, а пад канец фрэйма падвоіў лік клірэнсам у 25 балаў. Пры ліку 2:30 у трэцяй партыі 39-гадовы Уільямс выканаў яшчэ адну серыю ў 59 ачкоў і пазней скончыў фрэйм, забіўшы апошні ружовы шар. Марк зрабіў падыход у 41 ачко пры ліку 15:12 у чацвёртым фрэйме, але Чжан здзейсніў выдатны клірэнс у 47 балаў і выйграў першае ачко, размачыўшы лік да перапынку. Брытанскі снукерыст узяў пятую партыю з падыходамі ў 43 і 26 балаў, але кітайскі аматар быў мацней у шостым фрэйме, дзякуючы некалькім выніковым падыходам. Пры ліку 4:2 на карысць Марка Уільямса ён выканаў дзве серыі ў 31 і 41 ачко ў сёмай партыі і, такім чынам, здабыў сабе месца ў 1/16 фіналу, перамогшы апанента з лікам 5:2. 22-і сеяны Майкл Холт у сваім матчы ўайлдкард раўнда гуляў супраць маладога аматара Юаня Сыцзюня. Холт пачаў сустрэчу брэйкам у 47 балаў, пасля чаго сумеў давесці партыю да перамогі, а Сыцзюнь дамінаваў у другім фрэйме і зраўняў лік — 1:1. Брытанскі гулец пакінуў за сабой тры наступныя партыі з паўсоценнымі брэйкамі 67, 60 і 72, у той час як яго праціўнік аформіў падыход у 41 ачко ў чацвёртым фрэйме. Юань вёў у шостай партыі з лікам 28:1, пасля чаго 34-гадовы Холт перахапіў ініцыятыву і выйшаў наперад з лікам 42:28 пры ўсіх каляровых шарах на стале. Кітайскі аматар набраў 14 балаў у першым падыходзе, зраўняўшы лік, а таксама забіў ружовы і чорны шары, скараціўшы адставанне ў матчы — 2:4. Англічанін саступаў у наступным фрэйме з лікам 0:20, але зрабіў брэйк у 49 балаў, а пазней лік стаў 63:32 на яго карысць. Сыцзюнь здзейсніў падыход у 19 ачкоў, пакінуўшы на стале ружовы і чорны, а пазней забіў і ружовы шар, скараціўшы адставанне да ліку 57:63. Такім чынам, кітаец меў магчымасць выдрапаць яшчэ адну партыю, але чорны шар дастаўся Майклу, які давёў матч да перамогі з лікам 5:2. У гэты час 7-ы сеяны Шанхай Мастэрс 2014 Шон Мёрфі і Джо Свэйл з Паўночнай Ірландыі, які патрапіў на спаборніцтва, выйграўшы чатыры кваліфікацыйныя матчы, адкрылі першы раўнд асноўнай сеткі. 32-гадовы Мёрфі пачаў паядынак з падыходу ў 35 балаў, але пазней яго праціўнік адказаў серыяй у 48 ачкоў і завяршыў фрэйм перамогай на каляровых шарах. Шон здзейсніў брэйкі ў 80 і 102 (відэа) балы ў двух наступных фрэймах, не дазволіўшы апаненту набраць ніводнага ачка, і, такім чынам, выйшаў наперад у матчы з лікам 2:1, пасля чаго выканаў серыю ў 65 балаў у наступнай партыі. Але, прайграючы з лікам 16:65, Свэйл сумеў зарабіць 12 штрафных ачкоў, а таксама зачысціць усе каляровыя шары да апошняга чорнага ўключна, пасля якога лік у партыі стаў 70:69 на карысць былога паўфіналіста чэмпіянату свету, а лік у матчы да перапынку стаў роўным — 2:2. 45-гадовы Джо выйшаў наперад, выйграўшы наступны фрэйм з серыяй у 54 ачкі, але чэмпіён свету 2005 года дамінаваў у шостай партыі і выйграў яе на апошнім сінім шары. Пасля гэтага Мёрфі зноў выйшаў наперад, 4:3, дзякуючы брэйку ў 56 балаў, але яго апанент пачаў восьмы фрэйм з серыі ў 50 ачкоў і давёў яе да перамогі, зраўняўшы лік у матчы і давёўшы яго да вырашальнай партыі. У дзявятым фрэйме 74-ы нумар сусветнага рэйтынгу набраў першыя 8 балаў, але англічанін прадэманстраваў добрую пазіцыйную гульню і скончыў паядынак брэйкам у 75 ачкоў[відэа 2]. Такім чынам, Шон Мёрфі, які прайграваў у 1/16 фіналу Шанхай Мастэрс у 2007 і 2008 годзе, у шосты раз запар выйшаў у 1/8 фіналу гэтага турніру[18][36].

Алан Мак-Манус

У другой сесіі першага гульнявога дня трэці валійскі гулец, Майкл Уайт, гуляў ва ўайлдкард раўндзе супраць Ню Чжуана. 29-ы сеяны добра пачаў паядынак, зрабіўшы брэйкі ў 98 і 92 балы ў першых фрэймах, а таксама дамінаваўшы ў трэцяй партыі, у той час, як яго праціўнік набраў толькі 11 балаў. Ён працягваў давіць на Ню ў наступным фрэйме, зрабіўшы серыю ў 48 ачкоў у пачатку партыі, але кітаец адказаў брэйкам у 68 балаў і скараціў адставанне да двух ачкоў да перапынку — 1:3. З дапамогай падыходаў у 49 і 20 ачкоў 23-гадовы Майкл выйграў пяты фрэйм, а брэйкам у 59 балаў ён паставіў кропку ў паядынку. Фіналіст Шанхай Мастэрс 2009[32] Лян Вэньбо з Кітая ў матчы ўайлдкард раўнда гуляў супраць свайго суайчынніка Яня Бінтаа. У першай партыі, якая праходзіла ў тактычнай барацьбе, снукерысты набралі 41 штрафное ачко на дваіх, а лік адкрыў Бінтаа, забіўшы апошнія руды і сіні шары. Лян дамінаваў у наступным фрэйме, але з серыяй у 85 балаў 14-гадовы аматар вярнуў сабе лідарства ў матчы — 2:1. З падыходамі ў 23 і 46 балаў Янь узяў верх у чацвёртай партыі, а брэйкі ў 53 і 70 ачкоў прынеслі яму ў пэўнай ступені сенсацыйную перамогу ў паядынку над больш дасведчанным апанентам з лікам 5:1 і месца ў 1/16 фіналу рэйтынгавага турніру ў другі раз у сезоне і ў кар'еры[37]. У гэты час гуляўся другі матч 1/16 фіналу паміж 4-м сеяным Роні О’Саліванам, фіналістам чэмпіянату свету 2014[38], і дэбютантам спаборніцтва шатландцам Аланам Мак-Манусам, чвэрцьфіналістам апошняга сусветнага першынства[38]. Апошні раз спартсмены сустракаліся ў далёкім 2004 годзе на Мастэрс, дзе О'Саліван перамог з лікам 6:0[39]. Роні О’Саліван, які не прымаў удзел на турнірах у Усі і ў Аўстраліі і для якога Шанхай Мастэрс стаў першым рэйтынгавым першынствам у сезоне[40], адкрыў лік у матчы, дзякуючы брэйку ў 57 балаў, пасля чаго 43-гадовы шатладскі снукерыст дамінаваў у другой партыі і зраўняў лік. У трэцім фрэйме 38-гадовы О'Саліван выканаў выдатны тотал-клірэнс у 139 балаў (відэа), а ў пачатку чацвёртай партыі 26-ы сеяны Алан зрабіў падыход у 51 ачко, пасля чаго давёў фрэйм да перамогі і зраўняў лік да перапынку — 2:2. Роні пачаў пятую партыю, павёўшы 28:0, пасля чаго яго апанент аформіў серыю ў 47 ачкоў і выйшаў наперад, але пяціразовы чэмпіён свету адказаў брэйкам у 45 балаў і пазней давёў фрэйм да перамогі на апошнім рудым шары. Мак-Манус паказаў добрую тактычную гульню ў пачатку шостай партыі, зарабіўшы 17 штрафных ачкоў, але пры ліку 26:0 дазволіў О'Салівану, які быў у фінале Шанхай Мастэрс у 2008[31], а таксама перамог на турніры ў 2009 годзе[32], аформіць паўсоценную серыю, 54, пасля чаго здолеў выканаць выдатны клірэнс і на апошнім чорным шары ў трэці раз зраўняў лік у паядынку. Пры ліку 29:35 у сёмым фрэйме Алан Мак-Манус зрабіў пераможную серыю ў 39 балаў і ўпершыню выйшаў наперад у матчы, 4:3, а таксама дамінаваў у восьмай партыі і выйграў яе на апошнім ружовым шары, узяўшы трэці фрэйм запар і выйшаўшы ў другі раўнд[відэа 3]. У яшчэ адной сустрэчы першага гульнявога дня сустрэліся кітайскія снукерысты Лі Хан, які два разы прайграваў у папярэднім уайлдкард раўндзе Шанхай Мастэрс, і дэбютант Чэнь Цзыфань. 68-ы сеяны Лі пакінуў за сабой дзве першыя партыі з брэйкамі ў 78 і 51 ачко, а яго апанент дамінаваў у наступным фрэйме, скараціўшы адставанне. З падыходамі ў 36 і 43 ачкі 23-гадовы Лі Хан выйграў чацвёрты фрэйм, а ў пачатку пятай партыі Чэнь аформіў брэйк у 60 балаў, пасля чаго давёў фрэйм да перамогі, зрабіўшы лік 2:3. 70-ы нумар сусветнага рэйтынгу, які дэбютаваў у мэйн-туры ў сезоне 2008/2009[41], дамінаваў у наступнай партыі, выйграўшы яе з серыяй у 40 балаў, пасля чаго яго праціўнік аформіў першы сэнчуры ў матчы, 106 балаў, і лік стаў 4:3 на карысць прафесіянала. Лі Хан адказаў сваім соценным брэйкам, 102, і давёў гэты кітайскі паядынак да перамогі з лікам 5:3, упершыню выйшаўшы ў 1/16 фіналу Шанхай Мастэрс[42][43][44][45][5].

Уайлдкард раўнд
Раян Дэй (20)
Сцяг Уэльса Уэльс
5-0 Сюй Сы
Сцяг Кітая Кітай
67-35, 102-18 (57), 91-29, 69-23 (52), 84-7 (64)[хт 1]
Марк Уільямс (19)
Сцяг Уэльса Уэльс
5-2 Чжан Юн
Сцяг Кітая Кітай
95-3 (59), 59-48, 69-42 (59), 56-59, 88-28, 9-66, 72-0
Майкл Холт (22)
Сцяг Англіі Англія
5-2 Юань Сыцзюнь
Сцяг Кітая Кітай
73-29, 25-66, 78-19 (67), 78-41 (60), 72-0 (72), 42-55, 70-57
Майкл Уайт (29)
Сцяг Уэльса Уэльс
5-1 Ню Чжуан
Сцяг Кітая Кітай
112-0 (92), 98-10 (98), 89-1, 48-72 (68), 73-29, 59-14 (59)
Лян Вэньбо (23)
Сцяг Кітая Кітай
1-5 Янь Бінтаа
Сцяг Кітая Кітай
59-92, 66-16, 0-95 (85), 32-74, 39-79 (53), 0-74 (70)
Лі Хан (68)
Сцяг Кітая Кітай
5-3 Чэнь Цзыфань
Сцяг Кітая Кітай
78-6 (78), 68-16 (51), 35-67, 79-13, 24-72 (60), 67-39, 0-106 (106), 102-0 (102)
1/16 фіналу
Шон Мёрфі (7)
Сцяг Англіі Англія
5-4 Джо Свэйл (71)
Сцяг Паўночнай Ірландыі Паўночная Ірландыя
39-78, 81-0 (80), 102-0 (102), 69-70 (65 Мёрфі), 35-71 (54), 74-42, 78-32 (56), 2-64 (50), 95-8 (75)
Роні О’Саліван (4)
Сцяг Англіі Англія
3-5 Алан Мак-Манус (26)
Сцяг Шатландыі Шатландыя
84-0 (57), 25-63, 139-0 (139), 17-70 (51), 77-50, 54-62 (54 О'Саліван), 35-68, 48-72

Другі дзень (9 верасня)

[правіць | правіць зыходнік]
Марк Уільямс

Выбылі: Сцяг Англіі Бары Хокінс (5), Сцяг Шатландыі Джон Хігінс (9), Сцяг Кітая Хуан Цзяхаа, Сцяг Англіі Мэцью Сэлт (54), Сцяг Англіі Роберт Мілкінс (16), Сцяг Англіі Джад Трамп (6), Сцяг Англіі Джэк Лісоўскі (38), Сцяг Англіі Рыкі Уолдэн (12)

9 верасня на Шанхай Мастэрс былі згуляныя апошнія матчы ўайлдкард раўнда, а таксама працягвалася стадыя 1/16 фіналу. 5-ы нумар пасеву Бары Хокінс, леташні паўфіналіст турніру[8], сустракаўся з фіналістам Шанхай Мастэрс 2011[6] Маркам Уільямсам з Уэльса. Снукерысты сустракаліся паміж сабой 10 разоў і, нягледзячы на тое, што толькі адна іх сустрэча адбылася на рэйтынгавым узроўні, Хокінс перамог толькі аднойчы, аднак апошні раз яны гулялі паміж сабой у лістападзе 2010 года, калі Бары яшчэ не з'яўляўся гульцом топ-16[46]. Двухразовы чэмпіён свету Уільямс няўпэўнена пачаў паядынак у той час, як 35-гадовы Бары з серыямі ў 70 і 50 балаў пакінуў за сабой дзве першыя партыі. 39-гадовы валіец выйграў трэці фрэйм на каляровых шарах і дамінаваў у чацвёртай партыі, зраўняўшы лік у матчы да перапынку. Хокінс, які дайшоў да фіналу чэмпіянату свету ў 2013 годзе[47], выйграў пятую партыю на апошнім жоўтым шары, але Марк Уільямс зноў зраўняў лік, аформіўшы серыю ў 68 ачкоў у шостым фрэйме. Пры ліку 7:34 у сёмай партыі англічанін зрабіў падыход у 42 балы, пасля чаго 20-ы нумар сусветнага рэйтынгу набраў 13 ачкоў і скараціў адставанне да ліку 47:49. Бары забіў руды і сіні шары, але памыліўся на ружовым шары і падарыў 6 штрафных балаў праціўніку, які забіў ружовы і чорны шары, давёўшы партыю да перамогі. Упершыню саступаючы ў ліку, 3:4, Хокінс, які два разы выходзіў у 1/8 фіналу Шанхай Мастэрс[48], выканаў найвышэйшую серыю на турніры — тотал-клірэнс у 144 ачкі (відэа) — і вывеў паядынак у вырашальны фрэйм. Снукерыст з Англіі меў магчымасць пачаць атаку ў дзявятай партыі, але не выкарыстаў свае шанцы і Уільямс перамог у фрэйме з падыходамі ў 32 і 29 ачкоў і давёў матч да перамогі з лікам 5:4[відэа 4], у шосты раз выйшаўшы ў другі круг асноўнай сеткі шанхайскага першынства.

У гэты час 9-ы сеяны Джон Хігінс з Шатландыі гуляў супраць Раяна Дэя. З 15 матчаў паміж снукерыстамі валіец выйграў усяго 3, аднак характэрна, што Дэй і Хігінс ужо тройчы да гэтага сустракаліся на Шанхай Мастэрс. У 2008 годзе Раян перамог з лікам 5:3, а ў розыгрышах 2009 і 2012 гадоў шатландскі спартовец атрымліваў упэўненыя перамогі — 5:1 і 5:0 адпаведна[49]. Пераможца Шанхай Мастэрс 2012[7] Хігінс адкрыў лік у матчы з серыяй у 68 балаў у стартавай партыі. Пасля гэтага Дэй, які дайшоў да фіналу на першым розыгрышы турніру ў 2007 годзе[30], выйграй два наступныя фрэймы з серыямі ў 70 і 78 ачкоў, не дазволіўшы праціўніку забіць ніводнага шара. Пры ліку 43:46 у чацвёртай партыі 39-гадовы Джон зрабіў пераможны падыход у 20 балаў і выйграў фрэйм на каляровых шарах. Пасля перапынку чатырохразовы чэмпіён свету узяў яшчэ два ачкі з брэйкамі ў 63 і 55 ачкоў і зрабіў лік 4:2 на сваю карысць. 22-і нумар рэйтынгу перахапіў ініцыятыву і дамінаваў у наступных партыях і зраўняў лік з брэйкамі ў 55 і 102 (відэа) бала. Хігінс, які яшчэ ні разу не прайграваў раней за 1/8 фіналу Шанхай Мастэрс[50], меў выдатную магчымасць выйграць вырашальны дзявяты фрэйм, але спыніў атаку на 43 ачках і дазволіў праціўніку павесці серыю, якая стала пераможным клірэнсам у 77 балаў. Такім чынам, снукерыст з Уэльса ў трэці раз запар і ў шосты раз у кар'еры выйшаў у 1/8 фіналу Шанхай Мастэрс[відэа 5][21].

У рамках уайлдкард раўнда чвэрцьфіналіст розыгрышу 2009 года[32] Кен Доэрці сустракаўся з аматарам Хуанам Цзяхаа. 44-гадовы ірландзец выйграў першы фрэйм на каляровых шарах, пасля чаго дамінаваў у дзвюх наступных партыях, выйграўшы іх з вышэйшым брэйкам у 48 балаў і зрабіўшы лік 3:0. Зрабіўшы серыю ў 42 ачкі ў чацвёртым фрэйме, кітаец павёў у ліку 46:0, але Доэрці здзейсніў цудоўны брэйк у 91 бал, павялічыўшы свой адрыў да чатырох партый. Кітайскі аматар размачыў лік, зачысціўшы ўсе каляровыя шары ў наступным фрэйме, пасля чаго аформіў першы сэнчуры ў матчы, 114, і скараціў адставанне да двух фрэймаў. Кен вёў серыю ў сёмай партыі, але спыніўся на 36 балах, пасля чаго Хуан зрабіў серыю ў 71 ачко, зрабіўшы лік 71:36 і пакінуўшы на стале адзін чырвоны шар. Азіят забіў чырвоны шар у той час, як ірландскі снукерыст прадэманстраваў цудоўную тактычную гульню і зарабіў 30 штрафных ачкоў, а пазней забіў жоўты, зялёны і руды, выйшаўшы наперад у ліку 75:72, але Цзяхаа забіў сіні і фрэйм-бол ружовы, выйграўшы трэцюю партыю запар. Пасля гэтага чэмпіён свету 1997 года выканаў два выніковых падыходу ў 37 і 42 балы ў восьмым фрэйме, не пакінуўшы праціўніку шанцаў на працяг барацьбы, і ўпершыню з 2010 года выйшаў у асноўную сетку Шанхай Мастэрс[51]. У апошнім матчы ўайлдкард раўнда сустракаліся 54-ы сеяны Мэцью Сэлт, які толькі аднойчы гуляў у 1/16 фіналу Шанхай Мастэрс у 2009 годзе, і Чжаа Сіньтун, які ў трэці раз запар атрымаў права на ўдзел у ўайлдкард раўндзе Шанхай Мастэрс. Кітаец выйграў першую партыю, забіўшы апошнія ружовы і чорны шары, а Сэлт зраўняў лік, забіўшы сіні і ружовы шары ў другой партыі, а таксама дамінаваў у трэцім фрэйме, выйшаўшы наперад з лікам 2:1. Чжаа дамінаваў у чацвёртай партыі, а пазней ён выйграў пяты фрэйм на каляровых шарах і шосты фрэйм з серыяй у 57 ачкоў, зрабіўшы лік 4:2 на сваю карысць. З падыходамі ў 38 і 30 балаў 29-гадовы англічанін перамог у сёмай партыі, але Сіньтун быў мацней у наступным фрэйме і выйшаў у 1/16 фіналу турніру, стаўшы, такім чынам, другім аматарам, які перамог у паядынку ўайлдкард раўнда[52][5].

Дамінік Дэйл

Другая сесія другога гульнявога дня ўключала ў сябе яшчэ чатыры матчы 1/16 фіналу. 16-ы нумар пасеву Роберт Мілкінс гуляў супраць ірландца Фергала О'Браена, які займаў 29-е месца ў рэйтынгу. 42-гадовы О'Браен дамінаваў у першых дзвюх партыях, выйграўшы іх з вышэйшым брэйкам у 75 ачкоў, у той час, як яго сапернік, які два разы праходзіў у 1/8 фіналу гэтага спаборніцтва[53], набраў толькі 23 бала. Пасля гэтага ірландскі снукерыст перамог у трэцяй партыі на каляровых шарах, а з дапамогай пераможнай серыі ў 38 ачкоў ён узяў верх у чацвёртым фрэйме, і лік у матчы стаў 4:0. 38-гадовы Мілкінс пакінуў за сабой пятую партыю, забіўшы апошнія зялёны і руды шары, і размачыў лік, пасля чаго О'Браен выканаў брэйк у 63 ачкі ў шостым фрэйме і пазней давёў партыю і ўвесь паядынак да перамогі з лікам 5:1 і ў другі раз выйшаў у 1/8 фіналу Шанхай Мастэрс[54]. 6-ы нумар сусветнага рэйтынгу Джад Трамп сустракаўся з валійцам Дамінікам Дэйлам. Англічанін, які быў у фінале Шанхай Мастэрс 2012 года[7], але ў чатырох астатніх розыгрышах, у якіх ён прымаў удзел, саступаў адразу ў 1/16 фіналу[55], выйграваў ва ўсіх пяці папярэдніх матчах паміж гульцамі (усе на рэйтынгавым узроўні), у тым ліку два разы на чэмпіянатах свету ў 2012 і 2013 гадах[56]. Ён узяў першы фрэйм на каляровых шарах, але Дэйл, пераможца дэбютнага розыгрышу Шанхай Мастэрс у 2007 годзе[30], дамінаваў у другой партыі і зраўняў лік. 25-гадовы Джад, які атрымаў рэйтынгавы тытул на адкрытым чэмпіянаце Аўстраліі ў пачатку сезона[57], аформіў серыю ў 100 балаў (відэа) у трэцім фрэйме, пасля чаго яго праціўнік пакінуў за сабой чацвёртую партыю, дзякуючы серыі ў 57 балаў. 24-ы сеяны турніру пачаў пяты фрэйм брэйкам у 45 балаў, пасля чаго давёў яго да перамогі на каляровых, і выдатна правёў дзве наступныя партыі, зрабіўшы два сэнчуры, 103 (відэа) і 102 (відэа) ачкі, і выйшаў у 1/8 фіналу шанхайскага рэйтынгавага турніру ўпершыню з трыумфальнага 2007 года і ў другі раз у кар'еры[відэа 6][58]. Такім чынам, Джад Трамп далучыўся да О'Салівана і Хокінса, якія, будучы гульцамі топ-8, вылецелі з турніру ў першым раўндзе. Таксама ў гэты час да стала выйшлі дзеючы пераможца турніру Дзін Цзюньхуэй з Кітая і 38-ы сеяны Джэк Лісоўскі з Англіі. 3-і нумар рэйтынгу дамінаваў у першых двух фрэймах і павёў у ліку 2:0, пасля чаго Лісоўскі, які ў другі раз пасля 2011 года патрапіў на спаборніцтва[59], выйграў трэцюю партыю на каляровых шарах. Азіят вярнуў сабе ініцыятыву і выйграў дзве наступныя партыі, аформіўшы серыю ў 128 ачкоў (відэа) у пятым фрэйме і зрабіўшы лік 4:1. Пры ліку 0:1 у шостай партыі 23-гадовы Джэк пачаў атаку, але спыніўся на 44 балах, дазволіўшы апаненту павесці пераможную серыю ў 67 ачкоў і выйсці ў наступны раўнд з лікам 5:1. Такім чынам, Дзін выйшаў у 1/8 фіналу Шанхай Мастэрс у другі раз запар і ў пяты раз у кар'еры[відэа 7][20]. Апошнім матчам, які завяршыўся ў другі гульнявы дзень, стала сустрэча 12-га сеянага Рыкі Уолдэна, які выйграў свой першы рэйтынгавы турнір у Шанхаі ў 2008 годзе[31], і Майкла Холта, паўфіналіста леташняга розыгрышу[8]. 36-гадовы Холт павёў у ліку 46:1 у стартавым фрэйме, пасля чаго яго праціўнік выканаў серыю ў 46 балаў і пазней выйшаў наперад з лікам 62:47, але Майкл зарабіў 18 штрафных ачкоў і здабыў перамогу ў партыі на апошнім ружовым шары, адкрыўшы лік у паядынку. 31-гадовы Рыкі Уолдэн пачаў другі фрэйм серыяй у 67 балаў і пазней давёў партыю да перамогі на апошнім сінім шары і зраўняў лік у паядынку. Майкл Холт выйграў трэці фрэйм з серыяй у 66 балаў, а пры ліку 0:43 у чацвёртым фрэйме выдрапаў яго на каляровых шарах і сышоў на перапынак пры ліку 3:1 на сваю карысць. Уолдэн пакінуў за сабой пятую партыю, аформіўшы брэйк у 80 балаў, а таксама вёў з лікам 40:0 у наступнай, але Холт адыграў адставанне і пакінуў за сабой партыю, зачысціўшы каляровыя шары з зялёнага да ружовага, і зрабіў лік 4:2, пасля чаго дамінаваў у сёмым фрэйме і давёў матч да перамогі з лікам 5:2, у другі раз запар і ў трэці раз у кар'еры выйшаўшы ў 1/8 фіналу шанхайскага спаборніцтва[60][61][62][63][64][5].

Уайлдкард раўнд
Кен Доэрці (34)
Сцяг Ірландыі Ірландыя
5-3 Хуан Цзяхаа
Сцяг Кітая Кітай
70-51, 83-21, 95-10, 91-46 (91), 34-84, 12-119 (114), 75-83 (71 Хуан), 79-7
Мэцью Сэлт (54)
Сцяг Англіі Англія
3-5 Чжаа Сіньтун
Сцяг Кітая Кітай
55-65, 66-47, 64-1, 16-68, 44-55, 14-77 (57), 73-47, 22-63
1/16 фіналу
Бары Хокінс (5)
Сцяг Англіі Англія
4-5 Марк Уільямс (19)
Сцяг Уэльса Уэльс
75-5 (70), 66-19 (50), 46-63, 1-69, 64-29, 0-72 (68), 58-66, 144-0 (144), 15-66
Джон Хігінс (9)
Сцяг Шатландыі Шатландыя
4-5 Раян Дэй (20)
Сцяг Уэльса Уэльс
73-28 (65), 0-70 (70), 0-78 (78), 63-46, 74-0 (63), 104-23 (55), 1-79 (55), 16-115 (102), 43-78 (77)
Роберт Мілкінс (16)
Сцяг Англіі Англія
1-5 Фергал О’Браен (28)
Сцяг Ірландыі Ірландыя
14-77, 9-76 (75), 52-61, 21-60, 68-25, 0-88 (63)
Джад Трамп (6)
Сцяг Англіі Англія
2-5 Дамінік Дэйл (24)
Сцяг Уэльса Уэльс
64-50, 16-86, 117-1 (100), 41-80 (57), 39-73, 0-103 (103), 5-117 (102)
Дзін Цзюньхуэй (1)
Сцяг Кітая Кітай
5-1 Джэк Лісоўскі (38)
Сцяг Англіі Англія
63-32, 85-16, 45-72, 63-37, 128-4 (128), 68-4 (67)
Рыкі Уолдэн (12)
Сцяг Англіі Англія
2-5 Майкл Холт (22)
Сцяг Англіі Англія
62-83, 76-49 (67), 0-68 (66), 44-74, 89-32 (80), 40-60, 8-84

Трэці дзень (10 верасня)

[правіць | правіць зыходнік]
Майкл Уайт

Выбылі: Сцяг Кітая Янь Бінтаа, Сцяг Аўстраліі Ніл Робертсан (3), Сцяг Кітая Лі Хан (68), Сцяг Англіі Джо Пэры (14), Сцяг Англіі Джымі Робертсан (53), Сцяг Англіі Эндру Хігінсан (35), Сцяг Ірландыі Кен Доэрці (34), Сцяг Ганконга Марка Фу (8)

10 верасня на Шанхай Мастэрс 2014 сканчалася стадыя 1/16 фіналу — першага раўнда асноўнай сеткі. 15-ы сеяны турніру Грэм Дот з Шатландыі сустракаўся з кітайцам Янем Бінтаа, які прайшоў у 1/16 праз папярэдні ўайлдкард раўнд і ў другі раз у сезоне і ў жыцці гуляў у гэтым раўндзе на рэйтынгавым узроўні[37]. Шатландскі снукерыст, які гуляў у паўфінале Шанхай Мастэрс у 2007 годзе[30], хутка ўвайшоў у гульню і выйграў тры стартавыя партыі з брэйкамі ў 65, 69 і 66 ачкоў і зрабіў лік 3:0 у той час, як лепшым падыходам яго праціўніка была серыя ў 21 бал. Пры ліку 32:45 у чацвёртым фрэйме і ўсіх каляровых шарах на стале 37-гадовы Грэм забіў жоўты, зялёны і руды, пасля чаго паставіў добры снукер на сінім і зарабіў 10 штрафных ачкоў, а таксама забіў сіні шар і выйшаў наперад у ліку 56:45. Пасля гэтага Янь пакінуў за сабой ружовы і выйграў сваё першае ачко на апошнім чорным шары. Азіят таксама дамінаваў у натупнай партыі і скараціў адставанне да аднаго фрэйма і меў магчымасць працягнуць пераможную серыю, калі пачаў добрую атаку ў шостым фрэйме, але спыніўся на ліку 45:7, дазволіўшы апаненту зраўняцца з сабой і выйграць партыю на каляровых шарах. Серыя ў 58 балаў дапамагла Доту выйграць сёмы фрэйм, які стаў апошнім і пасля якога лік стаў 5:2 на карысць чэмпіёна свету 2006 года, які ў чацвёрты раз выйшаў у 1/8 фіналу Шанхай Мастэрс[відэа 8][65]. 2-і нумар сусветнага рэйтынгу Ніл Робертсан з Аўстраліі гуляў супраць валійца Майкла Уайта. 32-гадовы аўстраліец, які ўжо выйграў Усі Класік у пачатку сезона[66], пакінуў за сабой першыя дзве партыі з вышэйшым брэйкам у 43 балы, а пры ліку 0:46 у трэцім фрэйме выканаў серыю ў 96 ачкоў і зрабіў лік 3:0 на сваю карысць. З дапамогай клірэнса ў 32 балы, 23-гадовы снукерыст з Уэльса, які дайшоў да чвэрцьфіналаў чэмпіянату свету[47] і адкрытага чэмпіянату Індыі[67] ў 2013 годзе і ўпершыню ў кар'еры здолеў увайсці ў топ-32 рэйтынгу, размачыў лік у чацвёртай партыі, а таксама выйграў пятую партыю з серыямі ў 48 і 55 балаў і шостую з брэйкам у 55 ачкоў, зраўняўшы лік у матчы. Ніл, які быў у паўфінале Шанхай Мастэрс у 2011 годзе[6], пачаў сёмы фрэйм з серыі ў 50 балаў, на якую 29-ы сеяны спаборніцтва адказаў сваім брэйкам у 51 ачко, пасля чаго Робертсан перамог у тактычнай дуэлі і скончыў партыю перамогай, зрабіўшы лік 4:3 на сваю карысць. Дэбютант шанхайскага рэйтынгавага турніру Уайт дамінаваў у восьмай партыі і перавёў вырашэнне пераможцы ў дзявяты фрэйм. У вырашальнай партыі аўстраліец першым атрымаў шанец на серыю, але здолеў набраць толькі 16 балаў, пасля чаго дальні чырвоны шар дазволіў яго праціўніку пачаць свой брэйк, і Майкл Уайт набраў 64 балы і здзейніў сенсацыю, перайграўшы аднаго з фаварытаў першынства з лікам 5:4, а таксама замацаваў свой статус аднаго з самых перспектыўных маладых снукерыстаў[відэа 9].

11-ы сеяны Сцюарт Бінэм сустракаўся з кітайцам Лі Ханам, які займаў 70-ы радок у афіцыйным рэйтынгу. Азіят зрабіў серыю ў 62 ачкі ў пачатку першага фрэйма, пасля чаго англічанін выдрапаў партыю на каляровых шарах, дзякуючы некалькім выніковым падыходам. 23-гадовы кітайскі снукерыст працягваў сярыйную гульню, зрабіўшы цудоўны брэйк у 136 балаў у другой партыі, серыю ў 65 ачкоў у трэцяй і 141 бал у чацвёртым фрэйме, якія прынеслі яму лідарства з лікам 3:1. Пасля перапынку 38-гадовы Сцюарт перахапіў ініцыятыву і, дазволіўшы праціўніку набраць толькі 7 ачкоў у трох наступных партыях, выйшаў наперад з лікам 4:3, дзякуючы тром паўсоценным серыям — 96, 91 і 78. Восьмы фрэйм праходзіў у пазіцыйнай барацьбе, вынікам якой стаў пераможны брэйк у 20 балаў Бінэма, які да гэтага два разы выходзіў у чвэрцьфіналы гэтага турніру. Такім чынам, брытанскі снукерыст у сёмы раз у кар'еры выйшаў у 1/8 фіналу Шанхай Мастэрс[19], перамогшы Лі з лікам 5:3. 40-гадовы Джо Пэры гуляў супраць 25-га сеянага турніру Мартына Гоўлда. Снукерысты сустракаліся паміж сабой у паўфінале Усі Класік у пачатку сезона, дзе Джо перамог апанента з лікам 6:4[68]. 14-ы нумар сусветнага рэйтынгу дамінаваў у пачатку сустрэчы і выйграў тры першыя фрэймы з адным паўсоценным брэйкам — 60 балаў. 33-гадовы Гоўлд, які ў пяты раз запар удзльнічаў на Шанхай Мастэрс і ніколі не праходзіў далей за 1/8 фіналу, выйграў чацвёртую партыю на каляровых шарах, пасля чаго пры ліку 13:35 у пятай партыі Джо Пэры зрабіў яшчэ адзін брэйк за 50, 64 ачкі, і лік у паядынку стаў 4:1 на яго карысць. Мартын выканаў сэнчуры-брэйк, 105, у шостым фрэйме, пасля чаго пакінуў за сабой наступны фрэйм і з серыяй у 83 балы зраўняў лік у матчы — 4:4. Пры ліку 1:40 у вырашальным фрэйме Пэры, які даходзіў да 1/4 фіналу на Шанхай Мастэрс у 2012 годзе[7], спрабаваў перахапіць ініцыятыву, але набраў 28 балаў за два падыходы, пасля чаго яго сапернік атрымаў чатыры штрафныя ачкі і, забіўшы апошнія руды і сіні шары, здабыў месца ў 1/8 фіналу шанхайскага турніру ў другі раз запар і ў чацвёрты раз у сваёй прафесійнай снукернай кар'еры[69][70][71][5].

Стывен Магуайр

Падчас вячэрняй сесіі трэцяга гульнявога дня 13-ы нумар пасеву Стывен Магуайр з Шатландыі сустракаўся з 28-гадовым Джымі Робертсанам. Магуайр, які выйграў чэмпіянат свету па снукеры з шасцю чырвонымі шарамі менш, чым за тыдзень да гэтага[72], выйграў першую партыю з серыяй у 54 ачкі, а яго праціўнік узяў наступны фрэйм на каляровых шарах, зраўняўшы лік у паядынку. 33-гадовы шатландзец пакінуў за сабой наступны фрэйм з брэйкам у 66 ачкоў, пасля чаго павялічыў адрыў з падыходамі ў 25 і 37 ачкоў у чацвёртай партыі. Стывен, які дайшоў да паўфіналу Шанхай Мастэрс у 2008 годзе[31], выйграў яшчэ два фрэймы пасля перапынку з серыямі ў 61 і 46 балаў і з лікам 5:1 выйшаў у другі раўнд плэй-оф. 9-ы нумар рэйтынгу Марк Ален з Паўночнай Ірландыі гуляў супраць Эндру Хігінсана. 28-гадовы Ален узяў першую партыю на каляровых шарах, пасля чаго вёў з лікам 50:0 у другім фрэйме, але, дзякуючы падыходам у 37 і 26 ачкоў, Хігінсан выдрапаў партыю на апошнім ружовым шары і зраўняў лік. Снукерыст з Паўночнай Ірландыі, які ніводнага разу не праходзіў далей за 1/8 фіналу Шанхай Мастэрс[73], выйграў яшчэ два фрэйма з серыямі ў 79 і 87 балаў, а пасля перапынку яго праціўнік, для якога лепшым дасягненнем на турніры таксама была толькі 1/8, да якой ён дайшоў у 2010 годзе[74], пакінуў за сабой наступныя дзве партыі з брэйкамі ў 87 і 45 ачкоў, зрабіўшы лік 3:3. Марк дамінаваў у сёмым фрэйме, выйграўшы яго з лепшай серыяй у 43 ачкі, пасля чаго 36-гадовы англічанін зрабіў падыход у 49 балаў на старце восьмай партыі, але ўпусціў фрэйм, дазволіўшы апаненту правесці пераможную серыю ў 68 ачкоў і ў трэці раз выйсці ў другі раўнд на Шанхай Мастэрс[73]. Праціўнікам чэмпіёна свету Марка Сэлбі па першаму раўнду быў адзін з самых узроставых удзельнікаў Кен Доэрці з Ірландыі. 45-гадовы Доэрці няўдала пачаў паядынак, набраўшы толькі 38 ачкоў у трох першых партыях у той час, як яго праціўнік павёў у ліку 3:0, аформіўшы серыі 50, 99 і 61 ачко. Чвэрцьфіналіст Шанхай Мастэрс 2009 пакінуў за сабой чацвёрты фрэйм з брэйкам у 68 балаў, скараціўшы адставанне да двух ачкоў, пасля чаго 31-гадовы Марк, які стаў чэмпіёнам у Шанхаі ў 2011 годзе[6], выйграў зацяжную пятую партыю. Ірландзец перамог у наступным фрэйме на каляровых шарах, але, дзякуючы двум выніковым падыходам у сёмай партыі, Сэлбі зрабіў лік 5:2 і ў другі раз запар і ў шосты раз у кар'еры выйшаў у 1/8 фіналу на Шанхай Мастэрс[відэа 10][17].

Марка Фу з Ганконга гуляў супраць уладальніка ўайлдкард 17-гадовага Чжаа Сіньтуна, які даходзіў да 1/8 фіналу International Championship 2012 і Усі Класік 2014[75], але ніколі не далучаўся да прафесіяналаў. Снукерысты абмяняліся соценнымі серыямі — 117 ачкоў набраў Фу (відэа) і 114 баламі адказаў яго праціўнік (відэа) — у пачатку матча, пасля чаго кітайскі аматар, які дайшоў да фіналу чэмпіянату свету па снукеры сярод аматараў у 2013 годзе[76], дамінаваў у двух наступных фрэймах, выйграўшы іх з вышэйшай серыяй у 56 балаў, і зрабіў лік 3:1 на сваю карысць. 8-ы нумар пасеву, які дайшоў да чвэрцьфінальнай стадыі Шанхай Мастэрс у 2008 годзе[31], пакінуў за сабой пятую партыю, пасля чаго Чжаа выйграў наступны фрэйм на каляровых шарах, і лік стаў 4:2 на яго карысць. Фу выйграў сёмую партыю з пераможным брэйкам у 66 балаў, пасля чаго выйграў восьмы фрэйм на каляровых шарах і перавёў паядынак у вырашальную дзявятую партыю. Марка набліжаўся да перамогі ў дзвятым фрэйме, але пры ліку 64:1 памыліўся на матч-боле пры спробе згуляць сіні шар у цэнтральную лузу і дазволіў свайму маладому апаненту вярнуцца да стала і выканаць цудоўны клірэнс у 64 балы, выйграўшы партыю і паядынак на апошнім шары з лікам 65:64[відэа 11]. Такім чынам, у першым раўндзе Шанхай Мастэрс 2014 з турніру вылецела 5 гульцоў з топ-8 (усе акрамя Дзіна, Марка Сэлбі і Шона Мёрфі) і 9 гульцоў з топ-16 сеяных[77][78][79][5].

1/16 фіналу
Грэм Дот (15)
Сцяг Шатландыі Шатландыя
5-2 Янь Бінтаа
Сцяг Кітая Кітай
73-13 (65), 69-21 (69), 66-16 (66), 56-58, 26-69, 71-45, 67-7 (58)
Ніл Робертсан (3)
Сцяг Аўстраліі Аўстралія
4-5 Майкл Уайт (29)
Сцяг Уэльса Уэльс
64-46, 87-4, 96-46 (96), 41-72, 17-107 (55), 0-80 (55), 81-55 (50 Робертсан, 51 Уайт), 6-82, 21-65 (64)
Сцюарт Бінэм (11)
Сцяг Англіі Англія
5-3 Лі Хан (68)
Сцяг Кітая Кітай
74-62 (62 Лі), 0-136 (136), 5-96 (65), 0-141 (141), 104-1 (96), 98-5 (91), 86-1 (78), 54-43
Джо Пэры (14)
Сцяг Англіі Англія
4-5 Мартын Гоўлд (25)
Сцяг Англіі Англія
60-15, 81-1 (60), 77-39, 30-66, 77-35 (64), 0-105 (105), 38-60, 0-83 (83), 29-53
Стывен Магуайр (13)
Сцяг Шатландыі Шатландыя
5-1 Джымі Робертсан (53)
Сцяг Англіі Англія
80-0 (54), 29-47, 72-0 (66), 67-45, 86-32 (61), 78-8
Марк Ален (10)
Сцяг Паўночнай Ірландыі Паўночная Ірландыя
5-3 Эндру Хігінсан (35)
Сцяг Англіі Англія
64-42, 50-63, 88-5 (79), 87-18 (87), 11-87 (87), 12-52, 76-9, 68-49 (68)
Марк Сэлбі (2)
Сцяг Англіі Англія
5-2 Кен Доэрці (34)
Сцяг Ірландыі Ірландыя
90-26 (50), 99-0 (99), 73-12 (61), 0-74 (68), 57-30, 50-71, 62-2
Марка Фу (8)
Сцяг Ганконга Ганконг
4-5 Чжаа Сіньтун
Сцяг Кітая Кітай
117-0 (117), 13-114 (114), 23-91 (56), 38-69, 60-37, 46-64, 114-33 (66), 73-51, 64-65 (64 Сіньтун)

Чацвёрты дзень (11 верасня)

[правіць | правіць зыходнік]
Грэм Дот

Выбылі: Сцяг Уэльса Марк Уільямс (19), Сцяг Уэльса Раян Дэй (20), Сцяг Уэльса Дамінік Дэйл (24), Сцяг Англіі Шон Мёрфі (7), Сцяг Шатландыі Стывен Магуайр (13), Сцяг Англіі Майкл Холт (22), Сцяг Кітая Чжаа Сіньтун, Сцяг Англіі Мартын Гоўлд (25)

11 верасня на шанхайскай гранд-сцэне прайшлі 8 паядынкаў другога раўнда асноўнай сеткі Шанхай Мастэрс 2014. Марк Ален сустракаўся з двухразовым чэмпіёнам свету Маркам Уільямсам з Уэльса. З 14 матчаў, якія снукерысты правялі паміж сабой, Ален атрымаў перамогу ў 8 выпадках, Уільямс — у 5, і 1 паядынак завяршыўся ўнічыю. З 6 гульняў рэйтынгавага ўзроўню снукерысты выйгралі па 3 паядынкі. Валійскі гулец не перайграваў саперніка з чэрвеня 2012 года, калі аказаўся мацней у 1/8 фіналу Усі Класік з лікам 5:3, а апошняя рэйтынгавая сустрэча адбылася ў 1/16 фіналу на World Open 2014, дзе снукерыст з Паўночнай Ірландыі ўзяў верх з лікам 5:3[80]. 28-гадовы Марк выйграў першы фрэйм з серыяй у 67 ачкоў, пасля чаго зрабіў пераможны клірэнс у другой партыі і зрабіў лік 3:0, дзякуючы яшчэ аднаму паўсоценнаму брэйку — 56 балаў. Пасля гэтага Алену дастаўся і чацвёрты фрэйм пасля таго, як фіналіст Шанхай Мастэрс 2011 дапусціў тры памылкі пры гульні адкрытага чырвонага шара. Пасля перапынку Марк Уільямс здолеў узяць адну партыю, набраўшы 12 штрафных ачкоў на апошнім ружовым шары і зрабіўшы лік 1:4, пасля чаго Марк Ален здзейсніў брэйк у 85 ачкоў і ўпершыню ў сваёй кар'еры выйшаў у 1/4 фіналу Шанхай Мастэрс[відэа 12][73]. У адным з матчаў другога раўнда сышліся два валійскія снукерысты: Майкл Уайт, які сенсацыйна перамог Ніла Робертсана ў 1/16 фіналу, і Раян Дэй, які быў пасеяны пад 20-м нумарам. 23-гадовы гулец, які быў самым маладым прафесіяналам на турніры, прадэманстраваў цудоўны пачатак паядынку, узяўшы тры першыя партыі з серыямі ў 104, 78 і 128 ачкоў у той час, як яго апанент забіў толькі два чырвоныя шары і ніводнага каляровага. Уайт працягваў дамінаваць у чацвёртым фрэйме, зрабіўшы чацвёртую серыю за 50 балаў, 62 ачкі, але фіналіст першага розыгрышу Шанхай Мастэрс забіў чырвоны шар, пасля чаго зарабіў 4 штрафныя ачкі і выканаў выдатны пераможны клірэнс у 61 ачко, скараціўшы адставанне да ліку 1:3. Майкл узяў верх у пятай партыі, зрабіўшы серыю ў 71 бал, пасля чаго Раян пакінуў за сабой шостую з брэйкам у 94 балы, працягваючы выдатны ўзровень сярыйнасці снукерыстаў у матчы. У пачатку сёмага фрэйма дэбютант спаборніцтва сваю шостую паўсоценную серыю ў матчы і пазней давёў партыю да перамогі, усталяваўшы канчатковы лік 5:2 на сваю карысць і ў трэці раз у сваёй кар'еры выйшаў у чвэрцьфінал рэйтынгавага турніру[81]. 25-ы нумар рэйтынгу Дамінік Дэйл, які выбіў з турніру Джада Трампа ў першым крузе, гуляў супраць Сцюарта Бінэма. Адзіная рэйтынгавая сустрэча, якая праходзіла паміж снукерыстамі, адбывалася ў 1/16 фіналу World Open 2014, дзе валіец перамог у вырашальнай партыі — 5:4. Да яе Дамінік і Сцюарт гулялі яшчэ чатыры разы і атрымалі па дзве перамогі[82]. Нягледзячы на выдатны матч, які валійскі ігрок правёў у 1/16 фіналу, у гэты дзень ён не змог хутка ўвайсці ў гульню і набраў толькі 24 ачкі ў першых трох партыях, і з брэйкамі ў 71, 103 і 117 балаў Бінэм выйшаў наперад з лікам 3:0. Пасля гэтага англічанін выйграў і чацвёрты фрэйм на каляровых шарах, але снукерыст з Уэльса дамінаваў у пятай партыі, узяўшы яе з брэйкамі ў 35 і 42 ачкі, і размачыў лік — 1:4. Дзякуючы серыі ў 79 балаў, Сцюарт выйграў у шостай партыі і, паказаўшы выдатны ўзровень, выйшаў у чвэрцьфінальную стадыю Шанхай Мастэрс у трэці раз у кар'еры[19]. За чацвёртым сталом падчас першай сесіі чацвёртага гульнявога дня сышліся чэмпіёны свету 2005[83] і 2006[84] гадоў: Шон Мёрфі і Грэм Дот. Снукерысы 7 разоў перасякаліся на рэйтынгавым узроўні, і ў 6 выпадках Шон быў мацней, уключаючы матчы чэмпіянату Вялікабрытаніі 2012 (6:2), чэмпіянату свету 2013 (13:11) і World Open 2014 (5:4)[85]. Шатландзец адкрыў лік з серыяй у 98 ачкоў, пасля чаго яго праціўнік зраўняў лік, выйграўшы другую партыю з паўсоценным брэйкам у 55 балаў. Дот пакінуў за сабой трэці фрэйм на каляровых шарах і да перапынку зрабіў лік 3:1 з серыяй у 66 ачкоў. Мёрфі зрабіў сэнчуры, 121 (відэа), у пятым фрэйме, пасля чаго ўзяў верх у шостай партыі і зраўняў лік — 3:3. Пасля гэтага 37-гадовы Грэм вярнуў сабе ініцыятыву, выйграўшы сёмы фрэйм з пераможным брэйкам у 50 балаў і восьмы з вышэйшым падыходам у 42 балы. Такім чынам, Грэм Дот перамог у паядынку з лікам 5:3 і ў чацвёрты раз выйшаў у 1/4 фіналу Шанхай Мастэрс[відэа 13][65][86][5].

Фергал О’Браен

У другой сесіі былы другі нумар сусветнага рэйтынгу Стывен Магуайр і Алан Мак-Манус, які ўпершыню патрапіў на шанхайскі турнір[22], сустрэліся ў шатландскім дэрбі. З 10 матчаў, якія яны згулялі, Алан выйграў толькі 2 — апошні раз на кубку Мальты 2005 года[87]. 43-гадовы Мак-Манус, які за год падняўся з 43-га на 26-е месца ў табелі аб рангах[88][89], пакінуў за сабой стартавую партыю, пасля чаго выйграў другі фрэйм з брэйкам у 69 ачкоў, а таксама трэцюю і чацвёртую партыю з вышэйшымі падыходамі ў 37 і 35 балаў, давёўшы лік да 4:0. Магуайр выканаў серыю ў 96 балаў пасля перапынку, узяўшы першае ачко, але Алан перамог у шостай партыі з брэйкамі ў 38 і 24 ачкі, выйграўшы з лікам 5:1 і выйшаўшы ў чвэрцьфінал на Сцюарта Бінэма[відэа 14]. Майкл Холт сустракаўся з другім сеяным Маркам Сэлбі. Сэлбі выйграў усе тры рэйтынгавыя сустрэчы, якія яны правялі паміж сабой, апошняя з якіх адбылася ў 1/8 фіналу World Open 2012[90]. Чэмпіён свету адкрыў лік з пераможнай серыяй у 43 балы, пасля чаго выйграў другую партыю з брэйкамі ў 50 і 76 балаў, а таксама не дазволіў праціўніку навязаць барацьбу ў трэцім фрэйме, выйграўшы яго з серыяй у 65 ачкоў, і лік у паядынку стаў 3:0 на яго карысць. Пасля гэтага 36-гадовы Холт перахапіў ініцыятыву і ўзяў чацвёрты фрэйм з серыяй у 43 балы, а таксама пятую партыю. У шостай партыі леташні паўфіналіст саступаў з лікам 0:49, але здолеў перамагчы ў фрэйме з падыходамі ў 30 і 26 балаў і зраўняць лік — 3:3. Марк, які стаў чэмпіёнам у Шанхаі ў 2011 годзе[6], прайграваў у сёмай партыі з лікам 3:67, але скончыў партыю пераможным клірэнсам у 39 ачкоў, выйграўшы яе з лікам 68:67, а пазней дамінаваў у восьмым фрэйме і з пераможным брэйкам у 50 балаў у другі раз запар і ў шосты раз у кар'еры выйшаў у чвэрцьфінал Шанхай Мастэрс[17]. Уладальнік уайлдкард Чжаа Сіньтун з Кітая гуляў супраць 44-гадовага Фергала О'Браена. Азіят выйграў першую партыю з серыямі ў 41 і 80 ачкоў, пасля чаго Фергал перамог у другім фрэйме на каляровых шарах, а таксама ўзяў трэцюю партыю з брэйкамі ў 42 і 61 бал. Чжаа пакінуў за сабой чацвёрты фрэйм з серыяй у 69 ачкоў, а таксама пяты з двума падыходамі ў 33 балы і выйшаў наперад з лікам 3:2. Ірландзец дамінаваў у шостай партыі, а таксама на каляровых шарах узяў верх у сёмым фрэйме, зрабіўшы лік 4:3 на сваю карысць. Пры ліку 14:44 Сіньтун, які выбіў з спаборніцтва Мэцью Сэлта і Марку Фу, павёў атаку, але спыніўся на 28 балах, зрабіўшы лік 42:44, пасля чаго дазволіў праціўніку выканаць пераможны брэйк у 23 балы і ўпершыню выйсці ў 1/4 фіналу шанхайскага рэйтынгавага турніру[54]. Дзеючы чэмпіён Дзін Цзюньхуэй сустракаўся з 32-гадовым англічанінам Мартынам Гоўлдам. Снукерысты ўжо сустракаліся на Шанхай Мастэрс у 2011 годзе, калі ў 1/16 фіналу Мартын перамог свайго апанента з лікам 5:3[91]. Брытанскі ігрок выйграў стартавы фрэйм з падыходамі ў 49 і 32 балы, а пры ліку 42:23 на карысць Дзіна ў другой партыі завязалася тактычная барацьба, у ходзе якой снукерысты зарабілі па 28 штрафных балаў і пераможцам якой стаў Гоўлд, атрымаўшы магчымасць зачысціць стол да чорнага шара і зрабіць лік у паядынку 2:0 на сваю карысць. Пасля гэтага кітаец дамінаваў у матчы, выйграўшы трэці фрэйм з брэйкам у 96 балаў, чацвёрты — з падыходамі ў 60 і 30 ачкоў, а таксама пяты — з падыходамі ў 67 і 34 балы. Шостая партыя праходзіла ў пазіцыйнай барацьбе, і трэці нумар афіцыйнага рэйтынгу выйграў чацвёртае ачко запар на каляровых шарах, зрабіўшы лік 4:2 на сваю карысць, пасля чаго Мартын аформіў серыю ў 97 балаў і здолеў скараціць адставанне да аднаго ачка. Дзін выйграў восьмы фрэйм з лепшым падыходам у 28 балаў і зрабіў лік 5:3, выйшаўшы ў чвэрцьфінал Шанхай Мастэрс у другі раз запар і ў трэці раз у кар'еры[відэа 15][20][92][93][94][95][5].

1/8 фіналу
Марк Ален (10)
Сцяг Паўночнай Ірландыі Паўночная Ірландыя
5-1 Марк Уільямс (19)
Сцяг Уэльса Уэльс
67-1 (67), 60-51, 76-9 (56), 38-0, 51-72, 85-0 (85)
Майкл Уайт (29)
Сцяг Уэльса Уэльс
5-2 Раян Дэй (20)
Сцяг Уэльса Уэльс
116-0 (104), 115-1 (78), 128-1 (128), 62-66 (62 Уайт, 61 Дэй), 72-20 (71), 12-120 (94), 68-9 (55)
Дамінік Дэйл (24)
Сцяг Уэльса Уэльс
1-5 Сцюарт Бінэм (11)
Сцяг Англіі Англія
7-77 (71), 0-103 (103), 17-118 (118), 50-72, 79-8, 5-87 (79)
Грэм Дот (15)
Сцяг Шатландыі Шатландыя
5-3 Шон Мёрфі (7)
Сцяг Англіі Англія
98-1 (98), 41-80 (55), 86-41, 71-23 (66), 0-134 (121), 11-59, 75-13 (50), 89-33
Стывен Магуайр (13)
Сцяг Шатландыі Шатландыя
1-5 Алан Мак-Манус (26)
Сцяг Шатландыі Шатландыя
28-64, 0-114 (69), 10-72, 16-79, 97-0 (96), 7-63
Майкл Холт (22)
Сцяг Англіі Англія
3-5 Марк Сэлбі (2)
Сцяг Англіі Англія
41-68, 1-126 (50, 76), 0-66 (65), 59-20, 64-20, 60-49, 67-68 (59 Холт), 0-106 (50)
Чжаа Сіньтун
Сцяг Кітая Кітай
3-5 Фергал О’Браен (28)
Сцяг Ірландыі Ірландыя
121-1 (80), 51-66, 1-112 (61), 78-7 (69), 91-40, 0-71, 40-69, 42-67
Дзін Цзюньхуэй (1)
Сцяг Кітая Кітай
5-3 Мартын Гоўлд (25)
Сцяг Англіі Англія
24-95, 70-79, 100-6 (96), 90-5 (60), 101-18 (67), 59-23, 0-97 (97), 67-15

Пяты дзень (12 верасня)

[правіць | правіць зыходнік]
Марк Сэлбі

Выбылі: Сцяг Ірландыі Фергал О’Браен (28), Сцяг Уэльса Майкл Уайт (29), Сцяг Шатландыі Алан Мак-Манус (26), Сцяг Шатландыі Грэм Дот (15)

12 верасня на Шанхай Мастэрс 2014 праходзілі матчы чвэрцьфінальнай стадыі і ў адрозненні ад папярэдніх раўндаў на арэне выкарыстоўваліся ўсяго два снукерныя сталы. У адным з матчаў першай сесіі да стала выйшлі 28-ы сеяны турніру Фергал О’Браен з Ірландыі і першы нумар сусветнага рэйтынгу Марк Сэлбі. Снукерысты тры разы перасякаліся паміж сабой, у тым ліку два разы на рэйтынгавых турнірах. Ірландскі гулец перамог праціўніка ў іх першым матчы ў першым крузе чэмпіянату Вялікабрытаніі ў 2003 годзе з лікам 9:8, а таксама разграміў яго ў групавым этапе на Гран-пры 2006 з лікам 3:0. Апошні раз О'Браен і Сэлбі гулялі адзін з адным падчас аднаго з этапаў серыі PTC у 2012 годзе і англічанін не прайграў ніводнай партыі — 4:0[96]. Марк адкрыў лік у паядынку з серыяй у 75 балаў, пасля чаго саступаў у другой партыі з лікам 7:27, але выканаў серыю ў 36 ачкоў і давёў фрэйм да перамогі. Пры ліку 34:36 і каляровых шарах на стале чэмпіён свету атрымаў шанец на атаку і забіў жоўты, зялёны і руды, а сіні дастаўся ірландскаму снукерысту, пасля чаго пры ліку 43:41 Сэлбі здолеў забіць апошні ружовы шар і пакінуць за сабой трэцюю партыю, зрабіўшы лік 3:0 на сваю карысць. У чацвёртым фрэйме О'Браен ішоў наперадзе з лікам 48:31, але даў магчымасць саперніку пачаць атаку і, зрабіўшы пераможны падыход у 33 балы, выйграць чацвёртае ачко на каляровых шарах і наблізіцца да перамогі — 4:0. Пасля перапынку 42-гадовы Фергал не змог завязаць барацьбу, а яго апанент зрабіў серыю ў 46 ачкоў і пераможны брэйк у 76 балаў і з лікам 5:0 выйшаў у паўфінал Шанхай Мастэрс — упершыню з 2011 года і ў пяты раз у кар'еры[відэа 16][17]. Майкл Уайт, які ў трэці раз у кар'еры выйшаў у чвэрцьфінал рэйтынгавага турніру, сустракаўся з Маркам Аленам з Паўночнай Ірландыі. Адзіны матч, які гульцы правялі паміж сабой, адбыўся падчас 11-га этапу PTC 2011/2012 і застаўся за валійскім снукерыстам з лікам 4:1[97]. 9-ы нумар пасеву упэўнена выйграў дзве першыя партыі з брэйкамі ў 83 і 55 балаў, пасля чаго Уайт з падыходамі ў 50 і 38 ачкоў пакінуў за сабой трэці фрэйм, але Марк зрабіў серыю ў 74 ачкі ў чацвёртай партыі і зноў усталяваў адрыў у два фрэймы — 3:1. 23-гадовы Майкл пачаў атаку ў пятай партыі і аформіў падыход у 46 балаў, на што яго праціўнік адказаў серыяй у 39 ачкоў і зарабіў яшчэ 11 штрафных ачкоў, а пры ліку 46:52 і каляровых шарах на стале валійскі снукерыст забіў жоўты і зялёны, скараціўшы адставанне да ліку 51:52. Падчас тактычнай барацьбы за руды шар Ален паставіў снукер і зарабіў яшчэ 4 штрафных ачка, але пазней дазволіў апаненту забіць руды, пасля чаго яму дасталіся сіні і ружовы шары, а з імі і пятая партыя матча. Майкл Уайт панаваў каля стала ў трох наступных партыях, не дазволіўшы свайму праціўніку набраць ніводнага бала, і, аформіўшы серыі ў 85, 83 і 76 ачкоў, зраўняў лік і перавёў высвятленне пераможцы ў вырашальны фрэйм. Ён таксама вёў у ліку 32:7 у дзявятай партыі, але 28-гадовы гулец з Паўночнай Ірландыі перахапіў ініцыятыву і выдрапаў паядынак на каляровых шарах[відэа 17]. Такім чынам, Марк Ален, які быў у фіналах двух этапаў серыі PTC у жніўні 2014 года[98][99], адзін з якіх выйграў, упершыню выйшаў у паўфінал Шанхай Мастэрс[73][5].

Дзін Цзюньхуэй

У другой сесіі пятага гульнявога дня да сталоў выйшлі яшчэ дзве пары чвэрцьфіналістаў спаборніцтва. 11-ы нумар рэйтынгу Сцюарт Бінэм сустракаўся з 43-гадовым Аланам Мак-Манусам, які ўпершыню патрапіў на Шанхай Мастэрс[22]. З 7 матчаў, якія снукерысты правялі паміж сабой да гэтага, Алан выйграў толькі ў адным — на адным з этапаў серыі PTC 2011/2012, а яго праціўнік, у сваю чаргу, перамог Мак-Мануса ў кваліфікацыі да Шанхай Мастэрс 2007 года (5:4), два разы ў кваліфікацыях да чэмпіянатаў свету: у 2009 годзе з лікам 10:6, у 2011 — 10:2, а таксама тройчы на міні-рэйтынгавым узроўні. Такім чынам, гэтая сустрэча стала першай паміж гульцамі ў асноўнай стадыі рэйтынгавага турніру[100]. Англічанін пакінуў за сабой стартавую партыю з пераможным брэйкам у 50 балаў, пасля чаго шатландскі снукерыст здолеў зраўняць лік, выйграўшы другі фрэйм з трыма выніковымі падыходамі ў 21, 30 і 39 ачкоў. Пасля гэтага Бінэм дамінаваў у наступных партыях, выйграўшы трэцюю з серыяй у 47 балаў, чацвёртую — з падыходамі ў 20 і 24 і пятую — дзякуючы сэнчуры-брэйку ў 114 балаў, у той час, як Мак-Манус набраў у іх толькі 27 ачкоў. Апроч таго, 38-гадовы гулец з графства Эсэкс дамінаваў у шостым фрэйме і з дапамогай некалькіх падыходаў зрабіў лік 65:17 на сваю карысць, пасля чаго яго апанент спрабаваў адыграцца, але пры ліку 65:47 Сцюарт забіў апошні ружовы шар і паставіў кропку ў паядынку, усталяваўшы лік 5:1 і ўпершыню выйшаўшы ў паўфінальную стадыю першынства[відэа 18][19]. Апошнім паўфіналістам, які вызначыўся 12 верасня, стаў пераможца паядынку паміж дзеючым пераможцам Дзінам Цзюньхуэем і Грэмам Дотам, які выходзіў у паўфінал Шанхай Мастэрс у 2007 годзе[30]. Да гэтага спартсмены згулялі паміж сабой 8 матчаў, і азіят перамагаў 6 разоў, уключаючы матч 1/8 фіналу адкрытага чэмпіянату Кітая 2006 (5:2), матч групавога этапу Гран-пры 2006 (3:0), чвэрцьфінальны паядынак Мастэрс 2011 (6:2) і апошні двубой снукерыстаў у паўфінале International Championship 2013 (9:7), а перамога Дота ў 1/8 фіналу Шанхай Мастэрс 2007 з лікам 5:1 стала яго адзіным поспехам у матчах супраць Цзюньхуэя[101]. У стартавым фрэйме шатландзец вёў у ліку 41:19, але Дзін перахапіў ініцыятыву і пакінуў за сабой першае ачко, дзякуючы некалькім падыходам. Пасля гэтага кітаец, які выйграў пяць рэйтынгавых спаборніцтваў у мінулым сезоне, падвоіў сваю перавагу з пераможным брэйкам у 52 балы, але Грэм зрабіў серыю ў 89 балаў у трэцяй партыі і зрабіў лік 1:2. 3-ці нумар афіцыйнага рэйтынгу выйграў чацвёрты фрэйм на каляровых, але 37-гадовы шатландзец дамінаваў у пятай партыі і зноў скараціў адставанне да аднаго фрэйма — 2:3. Пасля гэтага 27-гадовы Дзін цалкам дамінаваў у паядынку, зрабіўшы серыю ў 101 бал у шостай партыі (відэа) і з падыходамі ў 56 і 26 ачкоў давёўшы матч да перамогі з лікам 5:2, і ў другі раз запар выйшаў у 1/2 фіналу Шанхай Мастэрс[відэа 19][20][102][103][104][105][5].

12 верасня
Фергал О’Браен (28)
Сцяг Ірландыі Ірландыя
0-5 Марк Сэлбі (2)
Сцяг Англіі Англія
5-98 (75), 27-59, 41-49, 48-64, 5-123 (76)
12 верасня
Майкл Уайт (29)
Сцяг Уэльса Уэльс
4-5 Марк Ален (10)
Сцяг Паўночнай Ірландыі Паўночная Ірландыя
11-84 (83), 0-81 (55), 88-18 (50), 9-74 (74), 55-67, 86-0 (85), 83-0 (83), 76-0 (76), 36-57
12 верасня
Сцюарт Бінэм (11)
Сцяг Англіі Англія
5-1 Алан МакМанус (26)
Сцяг Шатландыі Шатландыя
92-36 (50), 1-90, 80-17, 66-2, 119-8 (114), 71-47
Соценныя серыі: Бінэм: 114
12 верасня
Дзін Цзюньхуэй (1)
Сцяг Кітая Кітай
5-2 Грэм Дот (15)
Сцяг Шатландыі Шатландыя
72-41, 88-25 (52), 0-89 (89), 66-52, 36-73, 122-8 (101), 82-7 (56)
Соценныя серыі: Дзін: 101

Шосты дзень (13 верасня)

[правіць | правіць зыходнік]

Выбылі: Сцяг Англіі Марк Сэлбі (2), Сцяг Кітая Дзін Цзюньхуэй (1)

Марк Ален

13 верасня на шанхайскай гранд-сцэне ў рамках паўфінальнай стадыі Шанхай Мастэрс 2014, дзе паядынкі гуляліся да шасці перамог у фрэймах, вызначаліся ўдзельнікі фінальнага матча. У першай гульнявой сесіі да стала выйшлі 10-ы сеяны Марк Ален з Паўночнай Ірландыі, які ўпершыню прайшоў далей за 1/8 фіналу Шанхай Мастэрс[73], і лідар сусветнага рэйтынгу Марк Сэлбі. Снукерысты 12 разоў сустракаліся паміж сабой, з якіх англічанін атрымаў 7 перамог, уключаючы дзве перамогі ў чвэрцьфіналах Мастэрс 2009 і 2010 гадоў з аднолькавым лікам 6:5. Апроч таго, Ален і Сэлбі былі праціўнікамі ў фінальным паядынку першага этапу еўрапейскага туру ў бягучым сезоне, дзе Сэлбі перамог у вырашальнай партыі, прайграючы з лікам 0:3, — 4:3. Аднак, адзіны рэйтынгавы матч паміж гульцамі, які адбыўся ў рамках паўфіналу World Open 2012, застаўся за Маркам Аленам, які прайграваў з лікам 2:5, але здзейсніў камбэк і выдрапаў двубой з лікам 6:5[114]. 31-гадовы чэмпіён свету выдатна стартаваў і выйграў першую партыю з серыяй у 70 балаў, а другую — з соценным брэйкам у 116 ачкоў (відэа). Снукерыст з Паўночай Ірландыі пакінуў за сабой трэці фрэйм з паўсоценнай серыяй, 52, пасля чаго Сэлбі быў мацней у чацвёртай партыі, выйграўшы яе з брэйкам у 47 балаў, а таксама дамінаваў у пятым фрэйме, узяўшы яго з некалькімі выніковымі падыходамі і зрабіўшы лік у матчы 4:1 на сваю карысць. 28-гадовы Марк Ален зрабіў серыю ў 68 балаў у шостым фрэйме і скараціў адставанне да дзвюх партый, а серыя ў 71 бал у сёмым дапамагла Сэлбі зрабіць лік 5:2 і наблізіцца да перамогі. Ален, які быў у двух фіналах турніраў серыі PTC у жніўні 2014 года, адзін з якіх пакінуў за сабой, зрабіў два падыходы ў 27 балаў у пачатку восьмай партыі і пазней давёў яе да перамогі, пасля чаго прадэманстраваў добрую сярыйнасць, узяўшы яшчэ два фрэйма з брэйкамі ў 115 (відэа) — першы соценны брэйк спартоўца на спаборніцтве — і 64 ачкі, і лік у матчы стаў 5:5. Англійскі снукерыст, які перамагаў у Шанхаі ў 2011 годзе, першым атрымаў шанец на атаку ў вырашальнай партыі і выканаў серыю ў 63 балы, але страціў пазіцыю, няўдала патрапіўшы ў скопішча чырвоных. Марк Ален, які выйграў два рэйтынгавыя турніры ў Кітаі, World Open у 2012[115] і 2013[116] гадах, адказаў серыяй у 40 балаў, пасля чаго Сэлбі забіў апошні чырвоны і не здолеў згуляць пасля яго ружовы шар у цэнтральную лузу. Такім чынам, пры ліку 44:64 Ален атрымаў добрую магчымасць забіць усе каляровыя шары і паспяхова справіўся з гэтай задачай, выдрапаўшы перамогу на апошнім чорным шары і выйшаўшы ў фінал Шанхай Мастэрс 2014[відэа 20][117][5].

Другую пуцёўку ў фінал разыгралі дзеючы чэмпіён Дзін Цзюньхуэй і 11-ы сеяны Сцюарт Бінэм, які ўпершыню выйшаў у паўфінальную стадыю Шанхай Мастэрс[19]. Кітайскі снукерыст перамагаў саперніка ў 1/8 фіналу адкрытага чэмпіянату Кітая 2005 (5:4), у той жа стадыі на Шанхай Мастэрс 2009 (5:2), а таксама ў 1/8 фіналу чэмпіянату свету 2011 года (13:12), што стала апошняй перамогай Дзіна над праціўнікам. Бінэм быў мацней на Гран-пры 2007 (4:1), а таксама ў чатырох апошніх паядынках паміж імі, уключаючы адкрыты чэмпіянат Аўстраліі 2011 (5:2) і паўфінал адкрытага чэмпіянату Уэльса 2013 (6:5). Такім чынам, агульны лік па асабістых сустрэчах усталяваўся 6:4 на карысць Сцюарта, на рэйтынгавым узроўні — 3:3[118]. Кітаец дамінаваў у першай партыі, а таксама пакінуў за сабой другую з брэйкам у 69 балаў у той час, як брытанец набраў толькі 12 ачкоў. 38-гадовы Бінэм размачыў лік, выйграўшы трэці фрэйм з серыяй у 87 балаў, але Дзін Цзюньхуэй зрабіў падыход у 45 ачкоў у пачатку чацвёртай партыі, пасля чаго давёў яе да перамогі і зноў павялічыў адрыў да двух фрэймаў — 3:1. Бінэм узяў верх у пятай партыі, выйграўшы яе з брэйкам у 55 ачкоў, пасля чаго Дзін перамог у шостай партыі на каляровых шарах, зрабіўшы лік 4:2 на сваю карысць. Пры ліку 22:24 у сёмым фрэйме Сцюарт зрабіў пераможны брэйк у 63 балы, пасля чаго цалкам дамінаваў над апанентам, у якога сталі праступаць памылкі, у рэшце двубоя і, зрабіўшы падыходы ў 46, 59, 41 і 97 балаў, выйграў восьмы, дзявяты і дзясяты фрэймы і ўсталяваў на табло фінальны лік — 6:4 на сваю карысць. Такім чынам, Сцюарт Бінэм, пераможца аднаго рэйтынгавага турніру, адкрытага чэмпіянату Аўстраліі 2011[119], здзейсніў камбэк, выйграўшы чатыры апошнія партыі матча, і выйшаў у свой чацвёрты фінальны матч рэйтынгавага ўзроўню ў кар'еры на Марка Алена[відэа 21][120][121][122][123][124][125][5].

13 верасня
Марк Ален (10)
Сцяг Паўночнай Ірландыі Паўночная Ірландыя
6-5 Марк Сэлбі (2)
Сцяг Англіі Англія
16-111 (70), 0-116 (116), 70-33 (52), 7-67, 20-68, 69-0 (68), 17-97 (71), 68-44, 115-0 (115), 74-20 (64), 71-64 (63 Сэлбі)
Соценныя серыі: Ален: 115; Сэлбі: 116
13 верасня
Дзін Цзюньхуэй (1)
Сцяг Кітая Кітай
4-6 Сцюарт Бінэм (11)
Сцяг Англіі Англія
106-12, 81-0 (69), 0-103 (87), 77-28, 34-78 (55), 71-28, 24-85 (63), 1-109 (59), 3-75, 1-97 (97)

Сёмы дзень (14 верасня)

[правіць | правіць зыходнік]
Пераможца турніру Сцюарт Бінэм

Выбыў: Сцяг Паўночнай Ірландыі Марк Ален (10)

14 верасня ў фінальным двубоі, які праходзіў у дзвюх сесіях да 10 перамог у фрэймах, сустрэліся Сцюарт Бінэм, які тройчы гуляў у фінальных матчах рэйтынгавых турніраў і выйграў адзін з іх[120][121], і Марк Ален з Паўночнай Ірландыі, які таксама тройчы гуляў у вырашальных паядынках рэйтынгавага ўзроўню, але выйграў два з іх — World Open 2012 і World Open 2013, якія праходзілі ў Кітаі[126][127]. Бінэм, які нарадзіўся ў 1976 годзе, упершыню ўвайшоў у топ-32 у сезоне 2006/2007[128] ва ўзросце 30 гадоў, а лепшую форму ў сваёй кар'еры набраў толькі пасля 35 гадоў, калі ў сезоне 2011/2012 выйграў свой першы рэйтынгавы турнір, адкрыты чэмпіянат Аўстраліі[119], а таксама ўпершыню ўвайшоў у топ-16 сусветнага рэйтынгу[129]. Пасля гэтага ён яшчэ двойчы даходзіў да фіналаў спаборніцтваў рэйтынгавага ўзроўню, прайграўшы ў вырашальным матчы Усі Класік 2012 Рыкі Уолдэну (4:10)[130] і ў фінале адкрытага чэмпіянату Уэльса 2013 Стывену Магуайру (8:9)[131], стаў пераможцам трох міні-рэйтынгавых турніраў серыі PTC у Азіі[132] і апошняга розыгрышу прэм'ер-лігі ў 2012 годзе[133]. Яго праціўнік па фінале, 28-гадовы Ален, ужо ва ўзросце 21 года ўвайшоў у топ-32 афіцыйнага рэйтынгу[134], а праз год — у топ-16[135], трымаючыся там да Шанхай Мастэрс. У 2009 годзе выйграў свой першы прафесійны турнір, запрашальны Цзянсу Класік у Кітаі, перайграўшы ў фінале Дзіна Цзюньхуэя з лікам 6:0[136], а ў 2011 годзе дайшоў да фіналу чэмпіянату Вялікабрытаніі, дзе саступіў Джаду Трампу (8:10)[137]. Пасля гэтага ён стаў пераможцам двух кітайскіх рэйтынгавых спаборніцтваў, World Open 2012, дзе ў фінале быў пераможаны Стывен Лі (10:1)[115], і World Open 2013, дзе ў вырашальным паядынку Ален перайграў Мэцью Стывенса (10:4)[116], а таксама выйграў яшчэ тры турніры серыі PTC да пачатку бягучага сезона[138]. На старце сезона 2014/2015 Марк дайшоў да фіналаў на двух першых этапах серыі PTC, перамогшы ў адным з іх[98][99]. Да гэтага снукерысты 7 разоў сустракаліся паміж сабой, з якіх два матча на Championship League скончыліся ўнічыю. Марк Ален перайграваў апанента тры разы: на чэмпіянаце Вялікабрытаніі 2008 (9:2), на Championship League 2010 (3:2) і ў чвэрцьфінале чэмпіянату Вялікабрытаніі 2010 года (9:7). У сваю чаргу, Сцюарт двойчы перамагаў праціўніка, але абодва разы на рэйтынгавых спаборніцтвах: на Шанхай Мастэрс 2010 (5:2) і ў чвэрцьфінале адкрытага чэмпіянату Аўстраліі 2011 (5:3), які стаў апошнім двубоем паміж гульцамі[139].

«Лік занадта станоўчы для мяне. Я пачаў гульню вельмі добра, але пасля ліку 4:1 у кожным фрэйме была моцная барацьба. Мне пашанцавала скончыць першую сесію з лікам 6:3, а ўвечары я сумеў давесці справу да канца».

«Я вельмі рады выйграць такі вялікі тытул, гэта шмат значыць для мяне. Марк Уільямс называе мяне Чэсні Хоўксам, таму што лічыць, што я выканаўца аднаго хіта, аднак больш ён не зможа так мяне называць. Разуменне таго, што вы можаце выйграць тытул стварае ціск, і мне ўдалося зрабіць гэта некалькі разоў. На сённяшні дзень вельмі складана выйграць турнір, але пасля таго, як я перамог Дамініка Дэйла ў другім раўндзе і гуляў сапраўды добра, я падумаў, што гэта можа быць маім тыднем».

Сцюарт Бінэм, які перайграў мясцовага фаварыта Дзіна Цзюньхуэя ў паўфінальным матчы, дамінаваў у пачатку паядынку, узяўшы першы фрэйм з серыяй у 99 балаў і другую партыю з падыходамі ў 26 і 28 ачкоў. Пры ліку 25:19 у трэцім фрэйме ён выканаў пераможную серыю ў 46 ачкоў, а зрабіўшы брэйк у 68 балаў у чацвёртай партыі, усталяваў лік 4:0 на сваю карысць. Толькі пасля гэтага Марк, які ў паўфінальным двубоі перамог чэмпіяна свету Марка Сэлбі, здолеў размачыць лік, зрабіўшы спробу выканаць максімальную серыю ў пятай партыі, але памыліўся на чорным пасля трынаццатага чырвонага шара і скончыў фрэйм серыяй у 97 ачкоў (відэа). Пры ліку 0:23 у шостым фрэйме Ален пачаў атаку, але спыніўся на 28 балах, пасля чаго дазволіў праціўніку перахапіць ініцыятыву, але Сцюарт таксама не давёў партыю да перамогі і, спыніўшыся на 38 балах, аддаў пазіцыю снукерысту з Паўночнай Ірландыі, які здзейніў клірэнс у 41 бал і з лікам 69:61 выйграў другое ачко, зрабіўшы лік 2:4. Дзякуючы двум выніковым падыходам у 25 балаў англічанін пакінуў за сабой сёмы фрэйм, пасля чаго яго апанент аформіў брэйк у 69 ачкоў і зноў скараціў адставанне да дзвюх партый. Пры ліку 16:39 у дзявятым фрэйме Бінэм пачаў атаку і набраў 22 балы, скараціўшы сваё адставанне да 1 ачка і пакінуўшы на стале адзін чырвоны шар. Марк Ален першым атрымаў шанец на атаку і забіў чырвоны з ружовым, а таксама жоўты шар, пасля чаго памыліўся на ўялёным і аддаў праціўніку магчымасць пачаць атаку, якую Сцюарт выкарыстаў і, зачысціўшы стол да чорнага шара, зрабіў лік пасля першай сесіі 6:3 на сваю карысць.

Пры ліку 0:6 у першай партыі вячэрняй гульнявой сесіі Марк Ален зрабіў брэйк у 42 ачкі, пасля чаго Бінэм з дапамогай серыі выніковых падыходаў скараціў адставанне да ліку 39:42, а пазней пры ліку 40:57 зачысціў з апошняга чырвонага да ружовага шары і выйграў дзясятую партыю, усталяваўшы лік 7:3. Сцюарт дамінаваў у наступным фрэйме, а, дзякуючы брэйку ў 57 балаў, пакінуў за сабой чацвёртую партыю запар і зрабіў лік 9:3 на сваю карысць. Ален, які болей не меў права на паразу ў ніводным фрэйме, пачаў атаку ў трынаццатай партыі, але спыніўся на 16 балах і аддаў Бінэму пазіцыю, пасля чаго англічанін выканаў брэйк у 81 бал і паставіў кропку ў гэтым фінальным матчы, разграміўшы апанента з лікам 10:3[відэа 22]. Такім чынам, 38-гадовы Сцюарт Бінэм выйграў свой другі рэйтынгавы тытул, а таксама першы прыз у £85,000[140][141][142][143][144][5].

14 верасня
Сцюарт Бінэм (11)
Сцяг Англіі Англія
10-3 Марк Ален (10)
Сцяг Паўночнай Ірландыі Паўночная Ірландыя
Статыстыка ігракоў і асабістыя сустрэчы падаюцца ніжэй↓
Дзённая сесія: 99-0 (99), 67-52 (51 Ален), 71-19, 69-22 (68), 0-101 (97), 61-69, 64-28, 0-75 (69), 56-48
Вячэрняя сесія: 66-57, 56-1, 78-49 (57), 81-16 (81)
  1. У табліцы прадстаўленыя вынікі па кожным з фрэймаў. У дужках пазначаны серыі, якія перавысілі 50 ачкоў, а таксама аўтар гэтай серыі пры неадназначнасці.
  2. а б в г д е Статыстыка падаецца з улікам вынікаў бягучага турніру.

Уайлдкард раўнд

[правіць | правіць зыходнік]

Восем кітайскіх аматараў атрымалі ўалдкард ад арганізатараў турніру: Янь Бінтаа, Чэнь Цзыфань, Ню Чжуан, Сюй Сы, Чжан Юн, Чжаа Сіньтун, Юань Сыцзюнь і Хуан Цзяхаа. Яны гулялі ў папярэднім раўндзе за права выступаць у першым крузе асноўнага турніру супраць васьмярых выпадковых гульцоў, якія прайшлі кваліфікацыйны раўнд: Ляна Вэньбо, Лі Хана, Майкла Уайта, Раяна Дэя, Марка Уільямса, Мэцью Сэлта, Майкла Холта і Кена Доэрці[145][146][5].

Першы гулец Лік Другі гулец
Сцяг Кітая Лян Вэньбо (23) 1-5 Сцяг Кітая Янь Бінтаа
Сцяг Кітая Лі Хан (68) 5-3 Сцяг Кітая Чэнь Цзыфань
Сцяг Уэльса Майкл Уайт (29) 5-1 Сцяг Кітая Ню Чжуан
Сцяг Уэльса Раян Дэй (20) 5-0 Сцяг Кітая Сюй Сы
Сцяг Уэльса Марк Уільямс (19) 5–2 Сцяг Кітая Чжан Юн
Сцяг Англіі Мэцью Сэлт (54) 3-5 Сцяг Кітая Чжаа Сіньтун
Сцяг Англіі Майкл Холт (22) 5–2 Сцяг Кітая Юань Сыцзюнь
Сцяг Ірландыі Кен Доэрці (34) 5-3 Сцяг Кітая Хуан Цзяхаа

Асноўная сетка

[правіць | правіць зыходнік]

[145][146][5]

  Першы раўнд
да 5 перамог
Другі раўнд
да 5 перамог
Чвэрцьфіналы
да 5 перамог
Паўфіналы
да 6 перамог
Фінал
да 10 перамог
                                               
1  Сцяг Кітая Дзін Цзюньхуэй 5  
38  Сцяг Англіі Джэк Лісоўскі 1  
  1  Сцяг Кітая Дзін Цзюньхуэй 5  
  25  Сцяг Англіі Мартын Гоўлд 3  
14  Сцяг Англіі Джо Пэры 4
25  Сцяг Англіі Мартын Гоўлд 5  
  1  Сцяг Кітая Дзін Цзюньхуэй 5  
  15  Сцяг Шатландыі Грэм Дот 2  
15  Сцяг Шатландыі Грэм Дот 5  
УК  Сцяг Кітая Янь Бінтаа 2  
  15  Сцяг Шатландыі Грэм Дот 5
  7  Сцяг Англіі Шон Мёрфі 3  
7  Сцяг Англіі Шон Мёрфі 5
71  Сцяг Паўночнай Ірландыі Джо Свэйл 4  
  1  Сцяг Кітая Дзін Цзюньхуэй 4  
  11  Сцяг Англіі Сцюарт Бінэм 6  
6  Сцяг Англіі Джад Трамп 2  
24  Сцяг Уэльса Дамінік Дэйл 5  
  24  Сцяг Уэльса Дамінік Дэйл 1
  11  Сцяг Англіі Сцюарт Бінэм 5  
11  Сцяг Англіі Сцюарт Бінэм 5
68  Сцяг Кітая Лі Хан 3  
  11  Сцяг Англіі Сцюарт Бінэм 5
  26  Сцяг Шатландыі Алан Мак-Манус 1  
13  Сцяг Шатландыі Стывен Магуайр 5  
53  Сцяг Англіі Джымі Робертсан 1  
  13  Сцяг Шатландыі Стывен Магуайр 1
  26  Сцяг Шатландыі Алан Мак-Манус 5  
4  Сцяг Англіі Роні О’Саліван 3
26  Сцяг Шатландыі Алан Мак-Манус 5  
11  Сцяг Англіі Сцюарт Бінэм 10
10  Сцяг Паўночнай Ірландыі Марк Ален 3
3  Сцяг Аўстраліі Ніл Робертсан 4  
29  Сцяг Уэльса Майкл Уайт 5  
  29  Сцяг Уэльса Майкл Уайт 5  
  20  Сцяг Уэльса Раян Дэй 2  
9  Сцяг Шатландыі Джон Хігінс 4
20  Сцяг Уэльса Раян Дэй 5  
  29  Сцяг Уэльса Майкл Уайт 4  
  10  Сцяг Паўночнай Ірландыі Марк Ален 5  
10  Сцяг Паўночнай Ірландыі Марк Ален 5  
35  Сцяг Англіі Эндру Хігінсан 3  
  10  Сцяг Паўночнай Ірландыі Марк Ален 5
  19  Сцяг Уэльса Марк Уільямс 1  
5  Сцяг Англіі Бары Хокінс 4
19  Сцяг Уэльса Марк Уільямс 5  
  10  Сцяг Паўночнай Ірландыі Марк Ален 6
  2  Сцяг Англіі Марк Сэлбі 5  
8  Сцяг Ганконга Марка Фу 4  
УК  Сцяг Кітая Чжаа Сіньтун 5  
  УК  Сцяг Кітая Чжаа Сіньтун 3
  28  Сцяг Ірландыі Фергал О’Браен 5  
16  Сцяг Англіі Роберт Мілкінс 1
28  Сцяг Ірландыі Фергал О’Браен 5  
  28  Сцяг Ірландыі Фергал О’Браен 0
  2  Сцяг Англіі Марк Сэлбі 5  
12  Сцяг Англіі Рыкі Уолдэн 2  
22  Сцяг Англіі Майкл Холт 5  
  22  Сцяг Англіі Майкл Холт 3
  2  Сцяг Англіі Марк Сэлбі 5  
2  Сцяг Англіі Марк Сэлбі 5
34  Сцяг Ірландыі Кен Доэрці 2  

Сцюарт Бінэм выйшаў у свой першы рэйтынгавы фінал у сезоне 2014/2015[147], прайграўшы ў трэцім раўндзе Усі Класік Марку Фу (4:5)[66] і ў чвэрцьфінале адкрытага чэмпіянату Аўстраліі Марку Дэвісу (4:5)[57]. У сваю чаргу, Марк Ален не прымаў удзел у першым рэйтынгавым турніры сезона, Усі Класік, а на адкрытым чэмпіянаце Аўстраліі саступіў у першым крузе Фергалу О'Браену (2:5)[57]. Аднак, снукерыст з Паўночнай Ірландыі выйшаў у фінал першага этапу еўратура PTC у Рызе, дзе саступіў Марку Сэлбі (3:4)[98], а праз два тыдні выйшаў у фінал і другога этапу ў Фюрце, дзе здабыў перамогу, перайграўшы Джада Трампа ў вырашальным матчы (4:2)[99], і, такім чынам, выйшаў ужо ў трэці запар фінал турніраў рэйтынгавага і міні-рэйтынгавага статусаў[148].

Марк Ален стаў першым снукерыстам з Паўночнай Ірландыі, які выйшаў у фінал турніру Шанхай Мастэрс.

Для абодвух фіналістаў гэты фінал стаў чацвёртым вырашальным паядынкам рэйтынгавага ўзроўню ў кар'еры. Бінэм выйграў адзін рэйтынгавы тытул, двойчы прайграўшы ў фіналах[120][121], а Марк Ален двойчы перамагаў на рэйтынгавых спаборніцтвах і адзін раз прайграў у фінальным паядынку[126][127].

Фінал: да 10 перамог. Рэферы: Дэн Шыхаа.
Шанхайская гранд-сцэна, Шанхай, Кітай, 14 верасня 2014.
Сцюарт Бінэм (11)
Сцяг Англіі Англія
10-3 Марк Ален (10)
Сцяг Паўночнай Ірландыі Паўночная Ірландыя
Дзённая сесія: 99-0 (99), 67-52 (51 Ален), 71-19, 69-22 (68), 0-101 (97), 61-69, 64-28, 0-75 (69), 56-48
Вячэрняя сесія: 66-57, 56-1, 78-49 (57), 81-16 (81)
99 Найвышэйшая серыя 97
0 Соценныя серыі 0
4 Серыі 50+ 3

Серыі, вышэйшыя за 50 ачкоў

[правіць | правіць зыходнік]

У 39 матчах Шанхай Мастэрс гульцы аформілі 25 соценных серый, што на 2 сэнчуры менш, чым у 2013 годзе[151][152]. Колькасць серый, большых за 50 ачкоў, дасягнула 165 брэйкаў, што ў сярэднім азначае больш за 4 паўсоценныя серыі ў матчы[5].

Лідарамі па колькасці соценных серый сталі пераможца турніру Сцюарт Бінэм і кітаец Лі Хан, які саступіў Бінэму ў 1/16 фіналу. Яны зрабілі па 3 сэнчуры-брэйка. Па колькасці серый «50+» лідарамі сталі пераможца турніру Сцюарт Бінэм (18 брэйкаў), валіец Майкл Уайт (17 брэйкаў) і фіналіст Марк Ален (16 брэйкаў). Прыз за найвышэйшы брэйк, зроблены ў асноўнай стадыі турніру, роўны £2000, у другі раз запар атрымаў Бары Хокінс, які аформіў серыю ў 144 балы ў матчы першага раўнда супраць Марка Уільямса[15].

Ніжэй прадстаўлены ўдзельнікі, упарадкаваныя па іх найвышэйшай серыі на турніры. Насупраць пералічаны ўсе соценныя і паўсоценныя брэйкі кожнага гульца.

Гулец 50+ 100+ 50-100 Усе серыі 50+
Сцяг Англіі Бары Хокінс 3 1 2 144; 70, 50
Сцяг Кітая Лі Хан 7 3 4 141, 136, 102; 78, 65, 62, 51
Сцяг Англіі Роні О’Саліван 3 1 2 139; 57, 54
Сцяг Уэльса Майкл Уайт 17 2 15 128, 104; 98, 92, 85, 83, 78, 76, 71, 64, 62, 59, 55, 55, 55, 51, 50
Сцяг Кітая Дзін Цзюньхуэй 9 2 7 128, 101; 96, 69, 67, 67, 60, 56, 52
Сцяг Англіі Шон Мёрфі 7 2 5 121, 102; 80, 75, 65, 56, 55
Сцяг Англіі Сцюарт Бінэм 18 3 15 118, 114, 103; 99, 97, 96, 91, 87, 81, 79, 78, 71, 68, 63, 59, 57, 55, 50
Сцяг Ганконга Марка Фу 2 1 1 117; 66
Сцяг Англіі Марк Сэлбі 13 1 12 116; 99, 76, 76, 75, 71, 70, 65, 63, 61, 50, 50, 50
Сцяг Паўночнай Ірландыі Марк Ален 16 1 15 115; 97, 87, 85, 83, 79, 74, 69, 68, 68, 67, 64, 56, 55, 52, 51
Сцяг Кітая Чжаа Сіньтун 6 1 5 114; 80, 69, 64, 57, 56
Сцяг Кітая Хуан Цзяхаа 2 1 1 114; 71
Сцяг Кітая Чэнь Цзыфань 2 1 1 106; 60
Сцяг Англіі Мартын Гоўлд 3 1 2 105; 97, 83
Сцяг Уэльса Дамінік Дэйл 3 2 1 103, 102; 57
Сцяг Уэльса Раян Дэй 10 1 9 102; 94, 78, 77, 70, 64, 61, 57, 55, 52
Сцяг Англіі Джад Трамп 1 1 0 100
Сцяг Шатландыі Грэм Дот 8 0 8 98, 89, 69, 66, 66, 65, 58, 50
Сцяг Шатландыі Стывен Магуайр 4 0 4 96, 66, 61, 54
Сцяг Аўстраліі Ніл Робертсан 2 0 2 96, 50
Сцяг Ірландыі Кен Доэрці 2 0 2 91, 68
Сцяг Англіі Эндру Хігінсан 1 0 1 87
Сцяг Кітая Янь Бінтаа 3 0 3 85, 70, 53
Сцяг Англіі Рыкі Уолдэн 2 0 2 80, 67
Сцяг Ірландыі Фергал О’Браен 3 0 3 75, 63, 61
Сцяг Англіі Майкл Холт 5 0 5 72, 67, 66, 60, 59
Сцяг Шатландыі Алан Мак-Манус 2 0 2 69, 51
Сцяг Уэльса Марк Уільямс 3 0 3 68, 59, 59
Сцяг Кітая Ню Чжуан 1 0 1 68
Сцяг Шатландыі Джон Хігінс 3 0 3 65, 63, 55
Сцяг Англіі Джо Пэры 2 0 2 64, 60
Сцяг Паўночнай Ірландыі Джо Свэйл 2 0 2 54, 50
Увогуле 165 25 140 Вышэйшы брэйк: 144 (Бары Хокінс)

Статыстыка турніру

[правіць | правіць зыходнік]

Сцюарт Бінэм стаў пятым снукерыстам з Англіі, які атрымаў перамогу на турніры Шанхай Мастэрс, а таксама восьмым пераможцам турніру[1].

Бінэм выйграў свой восьмы прафесійны і другі рэйтынгавы тытул у кар'еры[149]. Гэтая перамога стала першым поспехам рэйтынгавага ўзроўню для брытанца за тры гады (у ліпені 2011 года ён атрымаў перамогу на адкрытым чэмпіянаце Аўстраліі[119]).

Выйграўшы на Шанхай Мастэрс, Сцюарт Бінэм стаў 32-м снукерыстам, які выйграў больш за адзін турнір рэйтынгавага ўзроўню ў кар'еры[153].

Статыстыка гульцоў

[правіць | правіць зыходнік]

[3][5][15]

Гулец Апошні матч М В П Ф ВФ ПФ 50+ 100+ НС Ф/50+ Ф/100+ ПГ (£) РА
Сцяг Англіі Сцюарт Бінэм Фінал: Сцяг Паўночнай Ірландыі Марк Ален 10:3 5 5 0 43 31 12 72,1% 18 3 118 2,39 14,33 85,000 85,000
Сцяг Паўночнай Ірландыі Марк Ален Фінал: Сцяг Англіі Сцюарт Бінэм 3:10 5 4 1 47 24 23 51,1% 16 1 115 2,94 47 35,000 35,000
Сцяг Англіі Марк Сэлбі 1/2 фіналу: Сцяг Паўночнай Ірландыі Марк Ален 5:6 4 3 1 31 20 11 64,5% 13 1 116 2,38 31 19,500 19,500
Сцяг Кітая Дзін Цзюньхуэй 1/2 фіналу: Сцяг Англіі Сцюарт Бінэм 4:6 4 3 1 31 19 12 61,3% 9 2 128 3,44 15,5 19,500 19,500
Сцяг Уэльса Майкл Уайт 1/4 фіналу: Сцяг Паўночнай Ірландыі Марк Ален 4:5 4 3 1 31 19 12 61,3% 17 2 128 1,82 15,5 12,000 12,000
Сцяг Шатландыі Алан МакМанус 1/4 фіналу: Сцяг Англіі Сцюарт Бінэм 1:5 3 2 1 20 11 9 55% 2 0 69 10 12,000 12,000
Сцяг Шатландыі Грэм Дот 1/4 фіналу: Сцяг Кітая Дзін Цзюньхуэй 2:5 3 2 1 22 12 10 54,5% 8 0 98 2,75 12,000 12,000
Сцяг Ірландыі Фергал О’Браен 1/4 фіналу: Сцяг Англіі Марк Сэлбі 0:5 3 2 1 19 10 9 52,6% 3 0 75 6,33 12,000 12,000
Сцяг Англіі Майкл Холт 1/8 фіналу: Сцяг Англіі Марк Сэлбі 3:5 3 2 1 22 13 9 59,1% 5 0 72 4,4 8,000 8,000
Сцяг Уэльса Раян Дэй 1/8 фіналу: Сцяг Уэльса Майкл Уайт 2:5 3 2 1 21 12 9 57,1% 10 1 102 2,1 21 8,000 8,000
Сцяг Кітая Чжаа Сіньтун 1/8 фіналу: Сцяг Ірландыі Фергал О’Браен 3:5 3 2 1 25 13 12 52% 6 1 114 4,17 25 0 0
Сцяг Уэльса Марк Уільямс 1/8 фіналу: Сцяг Паўночнай Ірландыі Марк Ален 1:5 3 2 1 22 11 11 50% 3 0 68 7,33 8,000 8,000
Сцяг Шатландыі Стывен Магуайр 1/8 фіналу: Сцяг Шатландыі Алан Мак-Манус 1:5 2 1 1 12 6 6 50% 4 0 96 3 8,000 8,000
Сцяг Англіі Шон Мёрфі 1/8 фіналу: Сцяг Шатландыі Грэм Дот 3:5 2 1 1 17 8 9 47,1% 7 2 121 2,43 8,5 8,000 8,000
Сцяг Англіі Мартын Гоўлд 1/8 фіналу: Сцяг Кітая Дзін Цзюньхуэй 3:5 2 1 1 17 8 9 47,1% 3 1 105 5,67 17 8,000 8,000
Сцяг Уэльса Дамінік Дэйл 1/8 фіналу: Сцяг Англіі Сцюарт Бінэм 1:5 2 1 1 13 6 7 46,2% 3 2 103 4,33 6,5 8,000 8,000
Сцяг Кітая Янь Бінтаа 1/16 фіналу: Сцяг Шатландыі Грэм Дот 2:5 2 1 1 13 7 6 53,8% 3 0 85 4,33 0 0
Сцяг Кітая Лі Хан 1/16 фіналу: Сцяг Англіі Сцюарт Бінэм 3:5 2 1 1 16 8 8 50% 7 3 141 2,29 5,33 6,000 6,000
Сцяг Ірландыі Кен Доэрці 1/16 фіналу: Сцяг Англіі Марк Сэлбі 2:5 2 1 1 15 7 8 46,7% 2 0 91 7,5 6,000 6,000
Сцяг Англіі Бары Хокінс 1/16 фіналу: Сцяг Уэльса Марк Уільямс 4:5 1 0 1 9 4 5 44,4% 3 1 144 3 9 6,000 0
Сцяг Ганконга Марка Фу 1/16 фіналу: Сцяг Кітая Чжаа Сіньтун 4:5 1 0 1 9 4 5 44,4% 2 1 117 4,5 9 6,000 0
Сцяг Шатландыі Джон Хігінс 1/16 фіналу: Сцяг Уэльса Раян Дэй 4:5 1 0 1 9 4 5 44,4% 3 0 65 3 6,000 0
Сцяг Аўстраліі Ніл Робертсан 1/16 фіналу: Сцяг Уэльса Майкл Уайт 4:5 1 0 1 9 4 5 44,4% 2 0 96 4,5 6,000 0
Сцяг Англіі Джо Пэры 1/16 фіналу: Сцяг Англіі Мартын Гоўлд 4:5 1 0 1 9 4 5 44,4% 2 0 64 4,5 6,000 0
Сцяг Паўночнай Ірландыі Джо Свэйл 1/16 фіналу: Сцяг Англіі Шон Мёрфі 4:5 1 0 1 9 4 5 44,4% 2 0 54 4,5 6,000 6,000
Сцяг Англіі Роні О’Саліван 1/16 фіналу: Сцяг Шатландыі Алан Мак-Манус 3:5 1 0 1 8 3 5 37,5% 3 1 139 2,67 8 6,000 0
Сцяг Англіі Эндру Хігінсан 1/16 фіналу: Сцяг Паўночнай Ірландыі Марк Ален 3:5 1 0 1 8 3 5 37,5% 1 0 87 8 6,000 6,000
Сцяг Англіі Джад Трамп 1/16 фіналу: Сцяг Уэльса Дамінік Дэйл 2:5 1 0 1 7 2 5 28,6% 1 1 100 7 7 6,000 0
Сцяг Англіі Рыкі Уолдэн 1/16 фіналу: Сцяг Англіі Майкл Холт 2:5 1 0 1 7 2 5 28,6% 2 0 80 3,5 6,000 0
Сцяг Англіі Джэк Лісоўскі 1/16 фіналу: Сцяг Кітая Дзін Цзюньхуэй 1:5 1 0 1 6 1 5 16,7% 0 0 44 6,000 6,000
Сцяг Англіі Роберт Мілкінс 1/16 фіналу: Сцяг Ірландыі Фергал О’Браен 1:5 1 0 1 6 1 5 16,7% 0 0 38 6,000 0
Сцяг Англіі Джымі Робертсан 1/16 фіналу: Сцяг Шатландыі Стывен Магуайр 1:5 1 0 1 6 1 5 16,7% 0 0 33 6,000 6,000
Сцяг Кітая Хуан Цзяхаа Уайлдкард раўнд: Сцяг Ірландыі Кен Доэрці 3:5 1 0 1 8 3 5 37,5% 2 1 114 4 8 0 0
Сцяг Кітая Чэнь Цзыфань Уайлдкард раўнд: Сцяг Кітая Лі Хан 3:5 1 0 1 8 3 5 37,5% 2 1 106 4 8 0 0
Сцяг Англіі Мэцью Сэлт Уайлдкард раўнд: Сцяг Кітая Чжаа Сіньтун 3:5 1 0 1 8 3 5 37,5% 0 0 44 6,000 6,000
Сцяг Кітая Чжан Юн Уайлдкард раўнд: Сцяг Уэльса Марк Уільямс 2:5 1 0 1 7 2 5 28,6% 0 0 47 0 0
Сцяг Кітая Юань Сыцзюнь Уайлдкард раўнд: Сцяг Англіі Майкл Холт 2:5 1 0 1 7 2 5 28,6% 0 0 41 0 0
Сцяг Кітая Ню Чжуан Уайлдкард раўнд: Сцяг Уэльса Майкл Уайт 1:5 1 0 1 6 1 5 16,7% 1 0 68 6 0 0
Сцяг Кітая Лян Вэньбо Уайлдкард раўнд: Сцяг Англіі Янь Бінтаа 1:5 1 0 1 6 1 5 16,7% 0 0 38 6,000 6,000
Сцяг Кітая Сюй Сы Уайлдкард раўнд: Сцяг Уэльса Раян Дэй 0:5 1 0 1 5 0 5 0% 0 0 35 0 0

Статыстыка па краінах

[правіць | правіць зыходнік]
Краіна 1/16 фіналу 1/8 фіналу Чвэрцьфіналы Паўфіналы Фінал
КУ КУ КУ КУ КУ
Сцяг Англіі Англія 14 43,75 5 31,25 2 25 2 50 1 50
Сцяг Паўночнай Ірландыі Паўночная Ірландыя 2 6,25 1 6,25 1 12,5 1 25 1 50
Сцяг Кітая Кітай 4 12,5 2 12,5 1 12,5 1 25 0 0
Сцяг Шатландыі Шатландыя 4 12,5 3 18,75 2 25 0 0 0 0
Сцяг Уэльса Уэльс 4 12,5 4 25 1 12,5 0 0 0 0
Сцяг Ірландыі Ірландыя 2 6,25 1 6,25 1 12,5 0 0 0 0
Сцяг Ганконга Ганконг 1 3,13 0 0 0 0 0 0 0 0
Сцяг Аўстраліі Аўстралія 1 3,13 0 0 0 0 0 0 0 0

Агульная статыстыка

[правіць | правіць зыходнік]
Кваліфікацыя УК раўнд 1/16 фіналу 1/8 фіналу Чвэрцьфіналы Паўфіналы Фінал Увогуле
Колькасць гульцоў 112 16 32 16 8 4 2 40
Колькасць матчаў 92 8 16 8 4 2 1 39
Колькасць фрэймаў 701 (828) 55 (72) 124 (144) 57 (72) 27 (36) 21 (22) 13 (19) 297 (365)
Сярэдняя колькасць фрэймаў у матчы 7,62 6,88 7,75 7,13 6,75 10,5 13
Самая буйная перамога 5:0 (5) 5:0 (1) 5:1 (3) 5:1 (3) 5:0 (1) 6:4 (1) 10:3 (1) 10:3 (1)
Колькасць матчаў з вырашальнымі партыямі 28 0 6 0 1 1 0 8
Колькасць серый 50+ 315 24 71 34 15 14 7 165
Колькасць соценных серый 34 3 13 5 2 2 0 25
Найвышэйшая серыя 142 (К. Мэфлін) 114 (Хуан Ц.) 144 (Б. Хокінс) 128 (М. Уайт) 114 (С. Бінэм) 116 (М. Сэлбі) 99 (С. Бінэм) 144 (Б. Хокінс)
Сярэдняя колькасць паўсоценных серый у матчы 3,42 3 4,44 4,25 3,75 7 7 4,23
Сярэдняя колькасць соценных серый у матчы 0,37 0,38 0,81 0,63 0,5 1 0 0,64
Ф/50+ 2,23 2,29 1,75 1,68 1,8 1,5 1,86 1,8
Ф/100+ 20,62 18,33 9,54 11,4 13,5 10,5 11,88
  1. Матч уайлдкард раўнда Шанхай Мастэрс 2014 (Раян Дэй - Сюй Сы)
  2. Матч 1/16 фіналу Шанхай Мастэрс 2014 (Шон Мёрфі - Джо Свэйл)
  3. Матч 1/16 фіналу Шанхай Мастэрс 2014 (Роні О'Саліван - Алан Мак-Манус)
  4. Некалькі фрэймаў матча 1/16 фіналу Шанхай Мастэрс 2014 (Бары Хокінс - Марк Уільямс)
  5. Матч 1/16 фіналу Шанхай Мастэрс 2014 (Джон Хігінс - Раян Дэй)
  6. Матч 1/16 фіналу Шанхай Мастэрс 2014 (Джад Трамп - Дамінік Дэйл)
  7. Матч 1/16 фіналу Шанхай Мастэрс 2014 (Дзін Цзюньхуэй - Джэк Лісоўскі)
  8. Матч 1/16 фіналу Шанхай Мастэрс 2014 (Грэм Дот - Янь Бінтаа) Другая частка
  9. Матч 1/16 фіналу Шанхай Мастэрс 2014 (Ніл Робертсан - Майкл Уайт)
  10. Матч 1/16 фіналу Шанхай Мастэрс 2014 (Марк Сэлбі - Кен Доэрці)
  11. Матч 1/16 фіналу Шанхай Мастэрс 2014 (Марка Фу - Чжаа Сіньтун) Другая частка
  12. Матч 1/8 фіналу Шанхай Мастэрс 2014 (Марк Ален - Марк Уільямс)
  13. Матч 1/8 фіналу Шанхай Мастэрс 2014 (Грэм Дот - Шон Мёрфі)
  14. Матч 1/8 фіналу Шанхай Мастэрс 2014 (Стывен Магуайр - Алан Мак-Манус) Другая частка
  15. Матч 1/8 фіналу Шанхай Мастэрс 2014 (Дзін Цзюньхуэй - Мартын Гоўлд)
  16. Чвэрцьфінальны матч Шанхай Мастэрс 2014 (Фергал О'Браен - Марк Сэлбі) Другая частка
  17. Чвэрцьфінальны матч Шанхай Мастэрс 2014 (Майкл Уайт - Марк Ален)
  18. Чвэрцьфінальны матч Шанхай Мастэрс 2014 (Сцюарт Бінэм - Алан Мак-Манус)
  19. Чвэрцьфінальны матч Шанхай Мастэрс 2014 (Дзін Цзюньхуэй - Грэм Дот)
  20. Паўфінальны матч Шанхай Мастэрс 2014 (Марк Ален - Марк Сэлбі)
  21. Паўфінальны матч Шанхай Мастэрс 2014 (Дзін Цзюньхуэй - Сцюарт Бінэм)
  22. Фінальны матч Шанхай Мастэрс 2014 (Сцюарт Бінэм - Марк Ален)

  1. а б в Tournaments - History - Shanghai Masters (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 12 жніўня 2015. Праверана 21 жніўня 2015.
  2. Tournament Calendar 2014/2015 (англ.). Snooker.org. Архівавана з першакрыніцы 12 ліпеня 2015. Праверана 29 верасня 2014.
  3. а б в 2014 Shanghai Masters (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 4 красавіка 2015. Праверана 21 жніўня 2015.
  4. а б в Bank of Communications OTO Shanghai Masters Qualifiers (англ.). Snooker.org. Архівавана з першакрыніцы 29 красавіка 2015. Праверана 29 верасня 2014.
  5. а б в г д е ё ж з і к л м н о п р с Bank of Communications OTO Shanghai Masters (англ.). Snooker.org. Архівавана з першакрыніцы 14 ліпеня 2015. Праверана 25 верасня 2014.
  6. а б в г д е 2011 Shanghai Masters (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 29 мая 2015. Праверана 21 жніўня 2015.
  7. а б в г д е 2012 Shanghai Masters (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 12 жніўня 2015. Праверана 21 жніўня 2015.
  8. а б в г д е 2013 Shanghai Masters (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 6 красавіка 2015. Праверана 21 жніўня 2015.
  9. а б Indicative Prize Money Rankings Schedule 2014/2015 Season (англ.) (PDF). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (12 мая 2014). Архівавана з першакрыніцы 15 мая 2014. Праверана 29 верасня 2014.
  10. Updated Prize Money List (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (7 красавіка 2014). Архівавана з першакрыніцы 20 кастрычніка 2014. Праверана 29 верасня 2014.
  11. Bank of Communications OTO Shanghai Masters 2014 Qualifying Format (англ.) (PDF)(недаступная спасылка). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера. Архівавана з першакрыніцы 10 жніўня 2014. Праверана 29 верасня 2014.
  12. World Snooker Bank of Communications OTO Shanghai Masters 2014 Provisional Format of Play (англ.) (PDF)(недаступная спасылка). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера. Архівавана з першакрыніцы 21 жніўня 2014. Праверана 29 верасня 2014.
  13. Shanghai Masters 2014 Qualifiers Draw & Results (англ.) (PDF)(недаступная спасылка). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (17 жніўня 2014). Архівавана з першакрыніцы 17 жніўня 2014. Праверана 29 верасня 2014.
  14. Shanghai Masters qualifiers: century breaks (англ.) (PDF)(недаступная спасылка). worldsnookerdata.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера. Архівавана з першакрыніцы 15 жніўня 2014. Праверана 29 верасня 2014.
  15. а б в 2014 Shanghai Masters - Tournament Ranking (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 4 красавіка 2015. Праверана 21 жніўня 2015.
  16. Tournament Record - Neil Robertson in Shanghai Masters (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 13 жніўня 2015. Праверана 21 жніўня 2015.
  17. а б в г д е Tournament Record - Mark Selby in Shanghai Masters (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 13 жніўня 2015. Праверана 21 жніўня 2015.
  18. а б Tournament Record - Shaun Murphy in Shanghai Masters (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 13 жніўня 2015. Праверана 21 жніўня 2015.
  19. а б в г д е ё ж Tournament Record - Stuart Bingham in Shanghai Masters (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 13 жніўня 2015. Праверана 21 жніўня 2015.
  20. а б в г д е Tournament Record - Ding Junhui in Shanghai Masters (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 13 жніўня 2015. Праверана 21 жніўня 2015.
  21. а б Tournament Record - Ryan Day in Shanghai Masters (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 13 жніўня 2015. Праверана 21 жніўня 2015.
  22. а б в г Tournament Record - Alan McManus in Shanghai Masters (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 21 жніўня 2015. Праверана 21 жніўня 2015.
  23. а б Tournament Record - Michael White in Shanghai Masters (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 21 жніўня 2015. Праверана 21 жніўня 2015.
  24. Tournament Record - Yan Bingtao in Shanghai Masters (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 21 жніўня 2015. Праверана 21 жніўня 2015.
  25. Tournament Record - Chen Zifan in Shanghai Masters (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 21 жніўня 2015. Праверана 21 жніўня 2015.
  26. Tournament Record - Niu Zhuang in Shanghai Masters (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 21 жніўня 2015. Праверана 21 жніўня 2015.
  27. Tournament Record - Xu Si in Shanghai Masters (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 21 жніўня 2015. Праверана 21 жніўня 2015.
  28. Tournament Record - Zhang Yong in Shanghai Masters (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 21 жніўня 2015. Праверана 21 жніўня 2015.
  29. Tournament Record - Huang Jiahao in Shanghai Masters (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 21 жніўня 2015. Праверана 21 жніўня 2015.
  30. а б в г д 2007 Shanghai Masters (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 21 чэрвеня 2015. Праверана 21 жніўня 2015.
  31. а б в г д 2008 Shanghai Masters (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 1 жніўня 2015. Праверана 21 жніўня 2015.
  32. а б в г 2009 Shanghai Masters (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 1 жніўня 2015. Праверана 21 жніўня 2015.
  33. 2010 Shanghai Masters (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 13 жніўня 2015. Праверана 21 жніўня 2015.
  34. Embassy World Championship 2000 (англ.). Snooker.org. Архівавана з першакрыніцы 26 красавіка 2015. Праверана 30 верасня 2014.
  35. Embassy World Championship 2003 (англ.). Snooker.org. Архівавана з першакрыніцы 20 красавіка 2015. Праверана 30 верасня 2014.
  36. Murphy Guns Down Outlaw (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (8 верасня 2014). Архівавана з першакрыніцы 18 кастрычніка 2014. Праверана 30 верасня 2014.
  37. а б Last 32 Finishes by Yan Bingtao in All Professional Ranking Events (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 29 мая 2015. Праверана 21 жніўня 2015.
  38. а б Dafabet World Championship (англ.). Snooker.org. Архівавана з першакрыніцы 10 ліпеня 2015. Праверана 30 верасня 2014.
  39. Head-to-Head: Ronnie O'Sullivan vs Alan McManus (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 21 жніўня 2015. Праверана 21 жніўня 2015.
  40. Ronnie O'Sullivan - Season 2014/2015 (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 19 сакавіка 2015. Праверана 21 жніўня 2015.
  41. Li Hang (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 8 ліпеня 2015. Праверана 21 жніўня 2015.
  42. Tournament Record - Li Hang in Shanghai Masters (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 21 жніўня 2015. Праверана 21 жніўня 2015.
  43. O'Sullivan Falls To McManus (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (8 верасня 2014). Архівавана з першакрыніцы 17 снежня 2014. Праверана 30 верасня 2014.
  44. SHANGHAI MASTERS 2014. Роні О'Саліван вылецеў у першым раўндзе пасля паразы ад МакМануса (руск.). snooker.by (8 верасня 2014). Архівавана з першакрыніцы 21 жніўня 2015. Праверана 30 верасня 2014.
  45. Shanghai Masters: Ronnie O'Sullivan falls to Alan McManus (англ.). BBC Sport (8 верасня 2014). Архівавана з першакрыніцы 28 чэрвеня 2015. Праверана 1 кастрычніка 2014.
  46. Head-to-Head: Barry Hawkins vs Mark Williams (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 21 жніўня 2015. Праверана 21 жніўня 2015.
  47. а б Betfair World Championship (англ.). Snooker.org. Архівавана з першакрыніцы 2 красавіка 2015. Праверана 1 кастрычніка 2014.
  48. Tournament Record - Barry Hawkins in Shanghai Masters (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 13 жніўня 2015. Праверана 21 жніўня 2015.
  49. Head-to-Head: Ryan Day vs John Higgins (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 21 жніўня 2015. Праверана 21 жніўня 2015.
  50. Tournament Record - John Higgins in Shanghai Masters (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 13 жніўня 2015. Праверана 21 жніўня 2015.
  51. Tournament Record - Ken Doherty in Shanghai Masters (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 21 жніўня 2015. Праверана 21 жніўня 2015.
  52. Higgins And Hawkins Lose In Shanghai (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (9 верасня 2014). Архівавана з першакрыніцы 12 верасня 2014. Праверана 1 кастрычніка 2014.
  53. Tournament Record - Robert Milkins in Shanghai Masters (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 22 жніўня 2015. Праверана 21 жніўня 2015.
  54. а б в Tournament Record - Fergal O'Brien in Shanghai Masters (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 22 жніўня 2015. Праверана 22 жніўня 2015.
  55. Tournament Record - Judd Trump in Shanghai Masters (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 13 жніўня 2015. Праверана 22 жніўня 2015.
  56. Head-to-Head: Judd Trump vs Dominic Dale (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 7 ліпеня 2015. Праверана 22 жніўня 2015.
  57. а б в Australian Goldfields Open (англ.). Snooker.org. Архівавана з першакрыніцы 25 ліпеня 2015. Праверана 1 кастрычніка 2014.
  58. Tournament Record - Dominic Dale in Shanghai Masters (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 22 жніўня 2015. Праверана 22 жніўня 2015.
  59. Tournament Record - Jack Lisowski in Shanghai Masters (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 22 жніўня 2015. Праверана 22 жніўня 2015.
  60. Tournament Record - Michael Holt in Shanghai Masters (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 22 жніўня 2015. Праверана 22 жніўня 2015.
  61. Spaceman Stuns Trump (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (9 верасня 2014). Архівавана з першакрыніцы 17 лютага 2015. Праверана 1 кастрычніка 2014.
  62. Shanghai Masters: Judd Trump & John Higgins lose in first round (англ.). BBC Sport (9 верасня 2014). Архівавана з першакрыніцы 13 кастрычніка 2014. Праверана 1 кастрычніка 2014.
  63. SHANGHAI MASTERS 2014. Трамп прайграў Дэйлу і іншыя вынікі (руск.). snooker.by (9 верасня 2014). Архівавана з першакрыніцы 22 жніўня 2015. Праверана 1 кастрычніка 2014.
  64. Дамінік Дэйл выбіў Джада Трампа ў першым раўндзе Шанхай Мастэрс (руск.). Eurosport (9 верасня 2014). Архівавана з першакрыніцы 13 верасня 2014. Праверана 22 жніўня 2015.
  65. а б в Tournament Record - Graeme Dott in Shanghai Masters (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 13 жніўня 2015. Праверана 21 жніўня 2015.
  66. а б Sports Lottery Cup Wuxi Classic (англ.). Snooker.org. Архівавана з першакрыніцы 22 сакавіка 2015. Праверана 1 кастрычніка 2014.
  67. Indian Open (англ.). Snooker.org. Архівавана з першакрыніцы 26 студзеня 2015. Праверана 1 кастрычніка 2014.
  68. Head-to-Head: Joe Perry vs Martin Gould (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 22 жніўня 2015. Праверана 22 жніўня 2015.
  69. Tournament Record - Martin Gould in Shanghai Masters (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 22 жніўня 2015. Праверана 22 жніўня 2015.
  70. White Shines To Beat Robertson (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (10 верасня 2014). Архівавана з першакрыніцы 10 кастрычніка 2014. Праверана 1 кастрычніка 2014.
  71. DOTT ENGAGED IN WAR OF INDEPENDENCE (англ.). inside-snooker.com (10 верасня 2014). Архівавана з першакрыніцы 12 верасня 2014. Праверана 1 кастрычніка 2014.
  72. SangSom 6 Red World Championship (англ.). Snooker.org. Архівавана з першакрыніцы 5 красавіка 2015. Праверана 1 кастрычніка 2014.
  73. а б в г д е ё ж Tournament Record - Mark Allen in Shanghai Masters (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 13 жніўня 2015. Праверана 22 жніўня 2015.
  74. Finishes - Andrew Higginson's record in Shanghai Masters (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 22 жніўня 2015. Праверана 22 жніўня 2015.
  75. Last 16 Finishes by Zhao Xintong in All Professional Ranking Events (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 22 жніўня 2015. Праверана 22 жніўня 2015.
  76. Zhou Yuelong becomes world champion 2013 (англ.). ibsf.info. Міжнародная федэрацыя більярда і снукера (8 снежня 2013). Архівавана з першакрыніцы 22 жніўня 2015. Праверана 1 кастрычніка 2014.
  77. Wild Card Zhao Stuns Fu (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (10 верасня 2014). Архівавана з першакрыніцы 10 кастрычніка 2014. Праверана 1 кастрычніка 2014.
  78. WHITE LIGHTNING STRIKES THUNDER FROM DOWN UNDER (англ.). inside-snooker.com (10 верасня 2014). Архівавана з першакрыніцы 22 жніўня 2015. Праверана 1 кастрычніка 2014.
  79. SHANGHAI MASTERS 2014. Ніл Робертсан папоўніў шэрагі фаварытаў, якія вылецелі з турніру, і іншыя вынікі (руск.). snooker.by (10 верасня 2014). Архівавана з першакрыніцы 22 жніўня 2015. Праверана 1 кастрычніка 2014.
  80. Head-to-Head: Mark Allen vs Mark Williams (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 8 ліпеня 2015. Праверана 22 жніўня 2015.
  81. Quarter-final Finishes by Michael White in All Professional Ranking Events (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 7 красавіка 2015. Праверана 22 жніўня 2015.
  82. Head-to-Head: Stuart Bingham vs Dominic Dale (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 22 жніўня 2015. Праверана 22 жніўня 2015.
  83. Embassy World Championship 2005 (англ.). Snooker.org. Архівавана з першакрыніцы 6 красавіка 2015. Праверана 1 кастрычніка 2014.
  84. 888.Com World Championship 2006 (англ.). Snooker.org. Архівавана з першакрыніцы 7 чэрвеня 2015. Праверана 1 кастрычніка 2014.
  85. Head-to-Head: Shaun Murphy vs Graeme Dott (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 22 жніўня 2015. Праверана 22 жніўня 2015.
  86. In-Form Allen Beats Williams (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (11 верасня 2014). Архівавана з першакрыніцы 2 лістапада 2014. Праверана 1 кастрычніка 2014.
  87. Head-to-Head: Stephen Maguire vs Alan McManus (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 22 жніўня 2015. Праверана 22 жніўня 2015.
  88. WORLD RANKINGS AFTER THE PAUL HUNTER CLASSIC (ET4) 2013 (англ.) (PDF). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (27 жніўня 2013). Архівавана з першакрыніцы 28 верасня 2013. Праверана 1 кастрычніка 2014.
  89. а б в г д е ё WORLD RANKINGS AFTER THE PAUL HUNTER CLASSIC 2014 (ET2) (англ.) (PDF). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (27 жніўня 2014). Архівавана з першакрыніцы 24 лютага 2015. Праверана 1 кастрычніка 2014.
  90. Head-to-Head: Mark Selby vs Michael Holt (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 4 красавіка 2015. Праверана 22 жніўня 2015.
  91. Head-to-Head: Ding Junhui vs Martin Gould (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 22 жніўня 2015. Праверана 22 жніўня 2015.
  92. Ding And Selby Into Quarters (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (11 верасня 2014). Архівавана з першакрыніцы 10 кастрычніка 2014. Праверана 1 кастрычніка 2014.
  93. O'BRIEN BREAKS NEW GROUND IN CHINA (англ.). inside-snooker.com (11 верасня 2014). Архівавана з першакрыніцы 22 жніўня 2015. Праверана 1 кастрычніка 2014.
  94. SHANGHAI MASTERS 2014. Дзін і Сэлбі — у васьмёрцы лепшых (руск.). snooker.by (11 верасня 2014). Архівавана з першакрыніцы 22 жніўня 2015. Праверана 1 кастрычніка 2014.
  95. Shanghai Masters: Ding Junhui beats Martin Gould to reach quarter-finals (англ.). skysports.com. SkySports (11 верасня 2014). Архівавана з першакрыніцы 28 кастрычніка 2014. Праверана 1 кастрычніка 2014.
  96. а б в Head-to-Head: Mark Selby vs Fergal O'Brien (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 23 жніўня 2015. Праверана 23 жніўня 2015.
  97. а б в Head-to-Head: Mark Allen vs Michael White (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 23 жніўня 2015. Праверана 23 жніўня 2015.
  98. а б в European Tour Event One (англ.). Snooker.org. Архівавана з першакрыніцы 10 ліпеня 2015. Праверана 1 кастрычніка 2014.
  99. а б в European Tour Event Two (англ.). Snooker.org. Архівавана з першакрыніцы 10 ліпеня 2015. Праверана 1 кастрычніка 2014.
  100. а б в Head-to-Head: Stuart Bingham vs Alan McManus (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 21 чэрвеня 2015. Праверана 23 жніўня 2015.
  101. а б в г Head-to-Head: Graeme Dott vs Ding Junhui (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 23 жніўня 2015. Праверана 23 жніўня 2015.
  102. FINAL FOUR EYE SHANGHAI GLORY (англ.). inside-snooker.com (12 верасня 2014). Архівавана з першакрыніцы 23 жніўня 2015. Праверана 1 кастрычніка 2014.
  103. SHANGHAI MASTERS 2014. Вызначыліся ўсе паўфіналісты (руск.). snooker.by (12 верасня 2014). Архівавана з першакрыніцы 23 жніўня 2015. Праверана 1 кастрычніка 2014.
  104. Mark Allen edges Michael White in Shanghai Masters (англ.). BBC Sport (12 верасня 2014). Архівавана з першакрыніцы 3 мая 2015. Праверана 1 кастрычніка 2014.
  105. Ding Too Strong For Dott (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (12 верасня 2014). Архівавана з першакрыніцы 11 лістапада 2014. Праверана 1 кастрычніка 2014.
  106. Career-total Statistics for Fergal O'Brien - Professional. CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 23 жніўня 2015. Праверана 23 жніўня 2015.
  107. а б Career-total Statistics for Mark Selby - Professional. CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 7 лютага 2015. Праверана 23 жніўня 2015.
  108. Career-total Statistics for Michael White - Professional. CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 2 красавіка 2015. Праверана 23 жніўня 2015.
  109. а б Career-total Statistics for Mark Allen - Professional. CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 8 ліпеня 2015. Праверана 23 жніўня 2015.
  110. а б Career-total Statistics for Stuart Bingham - Professional. CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 20 чэрвеня 2015. Праверана 23 жніўня 2015.
  111. Career-total Statistics for Alan McManus - Professional. CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 23 жніўня 2015. Праверана 23 жніўня 2015.
  112. а б Career-total Statistics for Ding Junhui - Professional. CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 14 студзеня 2015. Праверана 23 жніўня 2015.
  113. Career-total Statistics for Graeme Dott - Professional. CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 19 сакавіка 2015. Праверана 23 жніўня 2015.
  114. а б Head-to-Head: Mark Allen vs Mark Selby (англ.). cuetracker.net (23 жніўня 2015). Архівавана з першакрыніцы 23 жніўня 2015. Праверана 23 жніўня 2015.
  115. а б Star Xing Pai Haikou World Open (англ.). Snooker.org. Архівавана з першакрыніцы 8 жніўня 2015. Праверана 1 кастрычніка 2014.
  116. а б Yearly Yuan-jiang Gujinggong Liquor Haikou World Open (англ.). Snooker.org. Архівавана з першакрыніцы 20 чэрвеня 2015. Праверана 1 кастрычніка 2014.
  117. Allen Stuns Selby To Reach Final (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (13 верасня 2014). Архівавана з першакрыніцы 22 верасня 2014. Праверана 1 кастрычніка 2014.
  118. а б в Head-to-Head: Stuart Bingham vs Ding Junhui (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 21 чэрвеня 2015. Праверана 23 жніўня 2015.
  119. а б в Australian Goldfields Open (англ.). Snooker.org. Архівавана з першакрыніцы 27 чэрвеня 2015. Праверана 1 кастрычніка 2014.
  120. а б в Winner Finishes by Stuart Bingham in All Professional Ranking Events (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 23 жніўня 2015. Праверана 23 жніўня 2015.
  121. а б в Final Finishes by Stuart Bingham in All Professional Ranking Events (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 23 жніўня 2015. Праверана 23 жніўня 2015.
  122. Bingham Beats Ding In Shanghai (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (13 верасня 2014). Архівавана з першакрыніцы 9 лютага 2015. Праверана 1 кастрычніка 2014.
  123. ALLEN AND BINGHAM FIGHT FOR THE TITLE (англ.). inside-snooker.com (13 верасня 2014). Архівавана з першакрыніцы 23 жніўня 2015. Праверана 1 кастрычніка 2014.
  124. Shanghai Masters: Stuart Bingham and Mark Allen to meet in final (англ.). skysports.com. SkySports (13 верасня 2014). Архівавана з першакрыніцы 16 лістапада 2014. Праверана 1 кастрычніка 2014.
  125. SHANGHAI MASTERS 2014. Бінэм і Ален выйшлі ў фінал (руск.). snooker.by (13 верасня 2014). Архівавана з першакрыніцы 23 жніўня 2015. Праверана 1 кастрычніка 2014.
  126. а б Winner Finishes by Mark Allen in All Professional Ranking Events (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 23 жніўня 2015. Праверана 23 жніўня 2015.
  127. а б Final Finishes by Mark Allen in All Professional Ranking Events (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 23 жніўня 2015. Праверана 23 жніўня 2015.
  128. World Rankings 2006/2007 (англ.). Snooker.org. Архівавана з першакрыніцы 7 красавіка 2015. Праверана 1 кастрычніка 2014.
  129. Rankings after PTC6 (2011 Warsaw Classic) (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (3 кастрычніка 2011). Архівавана з першакрыніцы 15 чэрвеня 2012. Праверана 1 кастрычніка 2014.
  130. Wuxi Classic (англ.). Snooker.org. Архівавана з першакрыніцы 13 жніўня 2015. Праверана 1 кастрычніка 2014.
  131. BetVictor Welsh Open (англ.). Snooker.org. Архівавана з першакрыніцы 10 ліпеня 2015. Праверана 1 кастрычніка 2014.
  132. Winner Finishes by Stuart Bingham in All Professional Minor Ranking Events (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 23 жніўня 2015. Праверана 23 жніўня 2015.
  133. PartyPoker.com Premier League Snooker - Finals (англ.). Snooker.org. Архівавана з першакрыніцы 4 жніўня 2015. Праверана 1 кастрычніка 2014.
  134. World Rankings 2007/2008 (англ.). Snooker.org. Архівавана з першакрыніцы 26 сакавіка 2015. Праверана 1 кастрычніка 2014.
  135. World Rankings 2008/2009 (англ.). Snooker.org. Архівавана з першакрыніцы 24 красавіка 2015. Праверана 1 кастрычніка 2014.
  136. 2009 Jiangsu Classic (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 23 жніўня 2015. Праверана 23 жніўня 2015.
  137. williamhill.com UK Championship (англ.). Snooker.org. Архівавана з першакрыніцы 14 жніўня 2015. Праверана 1 кастрычніка 2014.
  138. Winner Finishes by Mark Allen in All Professional Minor Ranking Events (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 23 жніўня 2015. Праверана 23 жніўня 2015.
  139. а б в Head-to-Head: Stuart Bingham vs Mark Allen (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 8 ліпеня 2015. Праверана 23 жніўня 2015.
  140. а б Bingham Beats Allen To Take Shanghai Crown (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (14 верасня 2014). Архівавана з першакрыніцы 21 верасня 2014. Праверана 1 кастрычніка 2014.
  141. BINGHAM IN POIGNANT TITLE DEDICATION (англ.). inside-snooker.com (14 верасня 2014). Архівавана з першакрыніцы 29 верасня 2014. Праверана 1 кастрычніка 2014.
  142. Stuart Bingham beats Mark Allen in one-sided Shanghai Masters final (англ.). skysports.com. SkySports (14 верасня 2014). Архівавана з першакрыніцы 31 кастрычніка 2014. Праверана 1 кастрычніка 2014.
  143. SHANGHAI MASTERS 2014. Сцюарт Бінэм упэўнена перамагае ў фінале Марка Алена (руск.). snooker.by (14 верасня 2014). Архівавана з першакрыніцы 23 жніўня 2015. Праверана 1 кастрычніка 2014.
  144. Shanghai Masters: Stuart Bingham beats Mark Allen to claim title (англ.). BBC Sport (14 верасня 2014). Архівавана з першакрыніцы 22 кастрычніка 2014. Праверана 1 кастрычніка 2014.
  145. а б Shanghai Masters 2014 draw & results (англ.) (PDF)(недаступная спасылка). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (17 верасня 2014). Архівавана з першакрыніцы 17 верасня 2014. Праверана 1 кастрычніка 2014.
  146. а б Shanghai Masters 2014: Schedule & results (англ.). BBC Sport (3 верасня 2014). Архівавана з першакрыніцы 10 кастрычніка 2014. Праверана 1 кастрычніка 2014.
  147. Stuart Bingham - Season 2014/2015 (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 20 чэрвеня 2015. Праверана 23 жніўня 2015.
  148. Mark Allen - Season 2014/2015 (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 8 ліпеня 2015. Праверана 23 жніўня 2015.
  149. а б Stuart Bingham (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 7 ліпеня 2015. Праверана 21 жніўня 2015.
  150. Mark Allen (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 7 ліпеня 2015. Праверана 22 жніўня 2015.
  151. Shanghai Masters: century breaks (англ.)(недаступная спасылка). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера. Архівавана з першакрыніцы 14 верасня 2014. Праверана 1 кастрычніка 2014.
  152. Shanghai Masters: century breaks(недаступная спасылка). worldsnookerdata.com. World Professional Billiards and Snooker Association. Архівавана з першакрыніцы 22 верасня 2013. Праверана 21 верасня 2015.
  153. Titles Won - All-time - Professional (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 13 жніўня 2015. Праверана 23 жніўня 2015.