Аніцэт (Папа Рымскі)
| Анікет | |||
| лац.: Anicetus | |||
 Размаляваная гравюра, 1493 год. | |||
| |||
|---|---|---|---|
| 11 ліпеня 154 (155) — 20 красавіка 165 (166) | |||
| Царква: | |||
| Папярэднік: | |||
| Пераемнік: | |||
| Прафесія: | |||
| Нараджэнне: | |||
| Смерць: | |||
 Выявы на Вікісховішчы | |||
Аніцэт (лац.: Anicetus; ? — 165/166) — біскуп рымскі (154/155 — 165/166), прылічаны да святых.
Звестак пра Аніцэта амаль няма. Паводле Liber Pontificalis быў сірыйцам з Эдэсы. Вядома толькі, што ў час яго пантыфікату Рым наведаў вядомы біскуп Смірны Палікарп (пам. ~163), каб узгадніць з рымскай царквой дысцыплінарныя пытанні, датычныя ўсталявання даты святкавання Вялікадня, а таксама пазіцыі царкоўнай іерархіі ў дачыненні да новых хрысціянскіх плыняў, якія пагражаюць расколам. Гаворка ішла ў асноўным пра погляды фрыгійскага селяніна Мантана і яго вучняў, якія прапагандавалі хрысціянства, у якім акцэнт рабіўся на індывідуальных дзеяннях Святога Духа ў рэлігійных перажываннях; а таксама пра дзейнасць Маркіёна — заможнага купца з Сінопу, які сцвярджаў, што хрысціянства павінна адкінуць Стары запавет і развіваць дактрыну выключна ў духу пасланняў апостала Паўла. Маркіён прыбыў у Рым і ахвяраваў хрысціянскай суполцы значную суму (200 тыс. сестэрцый) і частку сваёй бібліятэкі. Рада старэйшын, пра ролю Аніцэта крыніцы не згадваюць, адхіліла вучэнне Маркіёна, вярнула яму грошы, але пакінула бібліятэку. Маркіён заснаваў у Рыме ўласную суполку, якая знайшла паслядоўнікаў ва ўсходніх і заходніх правінцыях Рымскай імперыі.
Зноскі
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Казбекова Е. В. Аникет // Православная энциклопедия. Том II. — М.: Церковно-научный центр «Православная энциклопедия», 2001. — С. 436. — 752 с. — 40 000 экз. — ISBN 5-89572-007-2
- Аницет // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.) — СПб., 1890—1907.
Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]
- Pope St. Anicetus // Catholic Encyclopedia (англ.)
| Папярэднік: Пій I |
Папа рымскі 154(155) – 165(166) |
Пераемнік: Сотар |
|
