Дзяніс Аляксандравіч Палякоў

Дзяніс Палякоў
Дзяніс Палякоў
Агульная інфармацыя
Поўнае імя	Дзяніс Аляксандравіч Палякоў
Нарадзіўся	17 красавіка 1991[…] (34 гады); Мінск, Беларуская ССР, СССР;
Грамадзянства	Беларусь
Рост	184 см
Вага	74 кг
Пазіцыя	абаронца
Інфармацыя пра клуб
Клуб	Дынама (Мінск)
Нумар	19
Клубная кар’ера
2024—	Дынама (Мінск)
Нацыянальная зборная
Узнагароды і медалі
Дзяржаўныя і ведамасныя ўзнагароды
	↑ Колькасць гульняў і галоў за прафесійны клуб лічыцца толькі для розных ліг нацыянальных чэмпіянатаў, адкарэктавана станам на 4 верасня 2024. ; ↑ Колькасць гульняў і галоў за нацыянальную зборную ў афіцыйных матчах, адкарэктавана станам на 28 сакавіка 2024 ;
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Дзяніс Палякоў (нар. 17 красавіка 1991, Мінск) — беларускі футбаліст, абаронца мінскага «Дынама» і нацыянальнай зборнай Беларусі.

Біяграфія

Нарадзіўся ў 1991 годзе ў Мінску. Выхаванец СДЮШАР «Дынама» (першыя трэнеры Юрый Веніямінавіч Расолька і Аляксандр Яўгеньевіч Ляўковіч).

Клубная кар’ера

У 2007 годзе пачаў выступаць за дубль салігорскага «Шахцёра». За галоўную каманду дэбютаваў пры галоўным трэнеры Эдуардзе Малафееве 13 сакавіка 2010 года ў кубкавым чвэрцьфінале з «Нёманам». Хутка замацаваўся ў асноўным складзе на пазіцыі правага абаронцы.

10 снежня 2011 года было заключана пагадненне аб пераходзе Дзяніса Палякова ў барысаўскі БАТЭ^[5]. У Барысаве спачатку гуляў як цэнтральны абаронца, але потым стаў асноўным правым абаронцам.

Пачатак сезона 2013 быў прапушчаны з-за траўмы, і толькі з чэрвеня футбаліст стаў трывала трапляць у асноўны склад. У другой палове 2013 года выступаў як цэнтральны абаронца, на гэтай пазіцыі чаргаваўся з Віталем Гайдучыкам і Ягорам Філіпенкам.

З пачатку сезона 2014 канчаткова замацаваўся ў цэнтры абароны барысаўчан. У другой палове сезона 2015, у сувязі з траўмай Максіма Жаўнерчыка, выкарыстоўваўся на пазіцыі правага абаронцы. У лістападзе 2015 года падоўжыў кантракт з БАТЭ^[6]. У пачатку сезона 2016 прапусціў шэраг матчаў з-за траўмы, пазней вярнуўся на пазіцыю цэнтральнага абаронцы.

У снежні 2017 года падпісаў кантракт з кіпрскім клубам АПОЭЛ да 2020 года^[7]. У сезоне 2017/18 разам з АПОЭЛам стаў чэмпіёнам Кіпра. Аднак, не быў уключаны ў заяўку на еўракубкі на сезон 2018/19, і ў жніўні 2018 года па пагадненні бакоў разарваў кантракт з кіпрскім клубам^[8].

Неўзабаве пасля зыходу з АПОЭЛа стаў трэніравацца з БАТЭ і ў выніку зноў стаў іграком барысаўскага клуба^[9]. Спачатку знаходзіўся на лаўцы запасных, пазней стаў з’яўляцца ў стартавым складзе.

У снежні 2018 года перайшоў у клуб расійскай Прэм’ер-лігі «Урал»^[10]. Выступаў у стартавым складзе каманды, у пачатку сезона 2019/20 заставаўся на лаўцы запасных, пазней вярнуў месца ў аснове. У сакавіку 2020 года пакінуў екацярынбургскі клуб^[11].

Летам 2020 года меў прапановы ад розных беларускіх клубаў, аднак у выніку ў жніўні папоўніў склад алмацінскага «Кайрата»^[12]. Неўзабаве замацаваўся ў стартавым складзе каманды, у сезоне 2020 дапамог ёй стаць чэмпіёна Казахстана, а ў 2021 годзе — выйграць бронзавыя медалі. У студзені 2022 года было афіцыйна абвешчана, што абаронца па заканчэнні кантракта пакідае «Кайрат»^[13].

У лютым 2022 года стаў трэніравацца з «Астаной» і неўзабаве падпісаў пагадненне з клубам^[14]. Разам з камандай стаў чэмпіёнам Казахстана.

У снежні 2022 года падпісаў кантракт на 1,5 гады з ізраільскім «Хапаэлем» з Хайфы^[15].

У жніўні 2024 года стаў футбалістам мінскага «Дынама»^[16].

Міжнародная кар’ера

У 2010 годзе дэбютаваў за нацыянальную зборную, і толькі пасля гэтага быў запрошаны ў моладзевую зборную Беларусі, гуляў на чэмпіянаце Еўропы ў Даніі ўлетку 2011 года. Пасля гуляў таксама за алімпійскую зборную на Алімпійскіх гульнях 2012 у Лондане.

Спартыўныя дасягненні

Чэмпіён Беларусі (7): 2012, 2013, 2014, 2015, 2016, 2017, 2018
Срэбраны прызёр чэмпіянату Беларусі (2): 2010, 2011
Уладальнік Кубка Беларусі: 2015
Уладальнік Суперкубка Беларусі (4): 2014, 2015, 2016, 2017
У спісе 22 найлепшых футбалістаў чэмпіянату Беларусі (6): 2010, 2011, 2012, 2015, 2016, 2017
Чэмпіён Кіпра: 2017/18
Бронзавы прызёр моладзевага чэмпіянату Еўропы: 2011
Чэмпіён Казахстана (2): 2020, 2022
Бронзавы прызёр чэмпіянату Казахстана: 2021
Уладальнік Кубка Казахстана: 2021

Крыніцы

↑ Denis Polyakov // Transfermarkt — 2000. Праверана 9 кастрычніка 2017.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q2449070"></a>
↑ Dzyanis Palyakow // FBref
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q56239490"></a>
↑ ^а ^б https://dynamo-brest.by/by/player/38-vysshaya-liga-2025/1240-denis-polyakov
↑ https://teams.by/denis-poiyakov/player-13/
↑ Денис Поляков перешел в БАТЭ за 600.000 долларов (руск.). champ.by (10 снежня 2011). Праверана 16 кастрычніка 2023.
↑ Денис Поляков продлил контракт с БАТЭ (руск.). football.by (7 лістапада 2015). Праверана 16 кастрычніка 2023.
↑ Поляков перешел в АПОЭЛ (руск.). by.tribuna.com.
↑ АПОЭЛ объявил о расторжении контракта с Денисом Поляковым (руск.). football.by (3 жніўня 2018). Праверана 16 кастрычніка 2023.
↑ Денис Поляков вновь стал игроком БАТЭ (руск.). football.by (20 жніўня 2018). Праверана 16 кастрычніка 2023.
↑ "Урал" объявил о подписании контракта с Поляковым (руск.). football.by (25 снежня 2018). Праверана 16 кастрычніка 2023.
↑ Поляков покинул "Урал" (руск.). football.by (23 сакавіка 2020). Праверана 16 кастрычніка 2023.
↑ Денис Поляков подписал контракт с алматинским "Кайратом" (руск.). football.by (24 жніўня 2020). Праверана 16 кастрычніка 2023.
↑ «Кайрат» покинули Оганесян, Суюмбаев, Покатилов и Поляков (руск.). sports.ru (19 студзеня 2022). Праверана 16 кастрычніка 2023.
↑ Денис Поляков подписал контракт с "Астаной" (руск.). football.by (18 лютага 2022). Праверана 16 кастрычніка 2023.
↑ Футбол. Денис Поляков после чемпионства в Казахстане перешел в "Хапоэль" из Хайфы (руск.)(недаступная спасылка). pressball.by (22 снежня 2022). Архівавана з першакрыніцы 23 снежня 2022. Праверана 23 снежня 2022.
↑ Да "бела-сініх" далучыўся Дзяніс Палякоў (бел.). dinamo-minsk.by (31 жніўня 2024). Праверана 31 жніўня 2024.

[club-4] Колькасць гульняў і галоў за прафесійны клуб лічыцца толькі для розных ліг нацыянальных чэмпіянатаў, адкарэктавана станам на 4 верасня 2024.

[national-5] Колькасць гульняў і галоў за нацыянальную зборную ў афіцыйных матчах, адкарэктавана станам на 28 сакавіка 2024

[_6c14667ed340a071-1] Denis Polyakov // Transfermarkt — 2000. Праверана 9 кастрычніка 2017.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q2449070"></a>

[_31d9cdcb900dfac9-2] Dzyanis Palyakow // FBref
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q56239490"></a>

[_26f4b0879a4f7668-3] а ^б https://dynamo-brest.by/by/player/38-vysshaya-liga-2025/1240-denis-polyakov

[_7cd3f4d2fb376056-6] ttps://teams.by/denis-poiyakov/player-13/

[7] Денис Поляков перешел в БАТЭ за 600.000 долларов (руск.). champ.by (10 снежня 2011). Праверана 16 кастрычніка 2023.

[8] Денис Поляков продлил контракт с БАТЭ (руск.). football.by (7 лістапада 2015). Праверана 16 кастрычніка 2023.

[9] Поляков перешел в АПОЭЛ (руск.). by.tribuna.com.

[10] АПОЭЛ объявил о расторжении контракта с Денисом Поляковым (руск.). football.by (3 жніўня 2018). Праверана 16 кастрычніка 2023.

[11] Денис Поляков вновь стал игроком БАТЭ (руск.). football.by (20 жніўня 2018). Праверана 16 кастрычніка 2023.

[12] "Урал" объявил о подписании контракта с Поляковым (руск.). football.by (25 снежня 2018). Праверана 16 кастрычніка 2023.

[13] Поляков покинул "Урал" (руск.). football.by (23 сакавіка 2020). Праверана 16 кастрычніка 2023.

[14] Денис Поляков подписал контракт с алматинским "Кайратом" (руск.). football.by (24 жніўня 2020). Праверана 16 кастрычніка 2023.

[15] «Кайрат» покинули Оганесян, Суюмбаев, Покатилов и Поляков (руск.). sports.ru (19 студзеня 2022). Праверана 16 кастрычніка 2023.

[16] Денис Поляков подписал контракт с "Астаной" (руск.). football.by (18 лютага 2022). Праверана 16 кастрычніка 2023.

[17] Футбол. Денис Поляков после чемпионства в Казахстане перешел в "Хапоэль" из Хайфы (руск.)(недаступная спасылка). pressball.by (22 снежня 2022). Архівавана з першакрыніцы 23 снежня 2022. Праверана 23 снежня 2022.

[18] Да "бела-сініх" далучыўся Дзяніс Палякоў (бел.). dinamo-minsk.by (31 жніўня 2024). Праверана 31 жніўня 2024.

[1]

[2]

[3]

[4]

[* 1]

[* 2]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]