Касцёл Святой Варвары (Віцебск)

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Касцёл
Касцёл Святой Барбары
Касцёл Святой Барбары
Касцёл Святой Барбары
55°12′04″ пн. ш. 30°10′51″ у. д.HGЯO
Краіна  Беларусь
Горад Віцебск
Канфесія Каталіцызм
Епархія Віцебская дыяцэзія
Архітэктурны стыль барока і неараманскі стыль
Архітэктар Віктар Іосіфавіч Піятроўскі
Будаўніцтва 17831785 гады
Асноўныя даты

1785пабудаваны
18841885перабудаваны

19901993адрэстаўраваны
Матэрыял цэгла
Map
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Касцёл Святой Варвары — дзеючы рымска-каталіцкі касцёл у Віцебску, помнік архітэктуры XIX стагоддзя. Размешчаны ў Чыгуначным раёне па адрасе вуліца Ленінградская № 27.

Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]

Касцёл Святой Варвары ў XIX ст.

Касцёл пабудаваны з цэглы ў 17831785 гадах, грунтоўна перабудаваны ў 18841885 гадах. Часткова зруйнаваны ў Вялікую Айчынную вайну. Адрэстаўраваны ў 19901993 гадах. Помнік архітэктуры барока і неараманскага стылю.

Архітэктура[правіць | правіць зыходнік]

Трохнефавая, двухвежавая базіліка з чырвонай цэглы. Галоўны фасад вылучаюць дзве двух’ярусныя вежы, першы ярус чатырохгранны, другі — шасцігранны. Паміж вежамі размешчаны трохвугольны франтон на шырыню цэнтральнага нефа. У аздобе храма шырока выкарыстана дэкаратыўная цэгла: карнізныя паяскі, геаметрычны малюнак у завяршэнні ярусаў вежы і інш. Інтэр’ер трохнефавы, нефы перакрыты цыліндрычнымі скляпеннямі з распалубкамі.

Інтэр’ер касцёла

Тэрыторыя касцёла абмежавана: з паўднёва-заходняга боку — па агароджы тэрыторыі касцёла, з паўночна-заходняга боку — па агароджы тэрыторыі касцёла, з паўночна-ўсходняга боку — па агароджы тэрыторыі касцёла да паўночназаходняй сцяны двухпавярховага будынка. Ад вугла будынка — па паўднёва-заходняй сцяне будынка, з паўднёва-ўсходняга боку ад двухпавярховага будынка да капліцы, у створы з паўднёва-ўсходняй сцяной капліцы і далей па агароджы тэрыторыі касцёла.

Капліца[правіць | правіць зыходнік]

За агароджай касцёла. Пабудавана ў пачатку XXI ст. з цэглы з выкарыстаннем форм барока. Кампактная прамавугольная ў плане пабудова пад двухсхільным дахам, тарцы якога закрыты фігурнымі ўвагнута-пукатымі франтонамі. 3 тыльнага боку выступае партатыўная трохгранная апсідка пад паўшатровым чарапічным пакрыццём. Плоскасныя фасады прарэзаны арачнымі аконнымі праёмамі з вітражным ашкленнем[1].

Зноскі

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Витебск. Энциклопедический справочник Мн., 1988.
  • Памятная книжка Витебской губернии на 1865 год. — Санкт-Петербург: 1865
  • Свод памятников истории и культуры Белоруссии. — Мн.: БелСЭ им. Петруся Бровки, 1985. — 8000 экз. (на белор. языке)
  • Кулагін А. М. Каталіцкія храмы Беларусі: Энцыклапедычны даведнік. — Мн.: БелЭн, 2000. — 216 с. — ISBN 985-11-0187-7

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]