Нарвская трыумфальная брама: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Інтэрактыўны прагляд гісторыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
← Папярэдняя праўкаНаступная праўка →
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
ВізуальнаВікіразметка
Няма тлумачэння праўкі
дапаўненне
Радок 10: Радок 10:
|Архітэктурны стыль = ампір
|Архітэктурны стыль = ампір
|Архітэктар = [[Васіль Пятровіч Стасаў|В. П. Стасаў]]
|Архітэктар = [[Васіль Пятровіч Стасаў|В. П. Стасаў]]
|Скульптар = [[Сцяпан Сцяпанавіч Піменаў|С. С. Піменаў]],<br />
|Скульптар = {{нп3|Сцяпан Сцяпанавіч Піменаў|С. С. Піменаў|ru|Пименов, Степан Степанович}},<br />
[[Васіль Іванавіч Дэмут-Маліноўскі|В. І. Дэмут-Маліноўскі]],<br />
{{нп3|Васіль Іванавіч Дэмут-Маліноўскі|В. І. Дэмут-Маліноўскі|ru|Демут-Малиновский, Василий Иванович}},<br />
[[Пётр Карлавіч Клот|П. К. Клот]]<br />
{{нп3|Пётр Карлавіч Клот|П. К. Клот|ru|Клодт, Пётр Карлович}}<br />
[[Іван Лепэ|І. Лепэ]]
[[Іван Лепэ|І. Лепэ]]
|Будаўнік =
|Будаўнік =
Радок 24: Радок 24:
|Стан =
|Стан =
}}
}}
⚫
[[Выява:Narvskie vorota pamyatnik.JPG|thumb|right|240px|Нарвскія трыўмфальныя вароты і [[плошча Стачак]].]]
{{Культурная спадчына РФ|7810230000}}
{{Культурная спадчына РФ|7810230000}}
'''Нарвскія трыумфальныя вароты''' — помнік архітэктуры стылю [[ампір]] ў [[Санкт-Пецярбург]]у. Размешчаны на плошчы стачак паблізу станцыі метро «нарвскага».
'''Нарвскія трыумфальныя вароты''' — помнік архітэктуры стылю [[ампір]] ў [[Санкт-Пецярбург]]у. Размешчаны на плошчы стачак паблізу станцыі метро «нарвскага».

⚫
Трыумфальныя вароты пабудаваныя ў 1827—1834 (архітэктар [[Васіль Пятровіч Стасаў]], скульптары С. С. Піменаў, У. І. Дэмут-Маліноўскі (калясніца ў групе Славы, постаці воінаў і двух коней), П. К. Клод (першая сур'ёзная праца) у памяць пра герояў Айчыннай вайны 1812 года. Вышыня больш за 30 м, шырыня 28 м, шырыня пралёта больш за 8 м, вышыня пралёта 15 м.

== Драўляныя трыўмфальныя вароты ==
Першапачаткова трыўмфальныя вароты былі пабудаваныя для сустрэчы рускіх войскаў, якія вярталіся з Еўропы ў [[1814]] на {{нп3|Нарвская застава|Нарвскую заставу|ru|Нарвская застава}}, непасрэдна ля мяжы горада паблізу {{нп3|Абводны канал, Санкт-Пецярбург|Абводнага канала|ru|Обводный канал}} па праекту [[Джакама Кварэнгі]] з дрэва і алебастру. Тэрмін узвядзення склаў адзін месяц<ref name=autogenerated1>Газета «Нарвская застава» 19(299) май 2012.</ref>

Вароты ўпрыгожвалі калясніца з шасцю коньмі, кіраваная багіняй Славы, скульптуры рымскіх воінаў.

Кварэнгі прадставіў два праекты брамы: з архітраўным перакрыццем і з аркай. З абедзьвух бакоў ад аркі змяшчаліся трыбуны для гледачоў і аркестраў. Расійскія войскі ў 1814 годзе прайшлі пад аркай 4 разы: 30 ліпеня, 8 верасня, 18 кастрычніка, 25 кастрычніка<ref name=autogenerated1 />.

Аднак збудаваныя ў 1814 годзе па праекце [[Джакама Кварэнгі]] з дрэва і алебастру вароты хутка прыйшлі ў непрыдатнасць. Генерал-губернатар Санкт-Пецярбурга удзельнік вайны [[Міхаіл Андрэевіч Міларадавіч|М. А. Міларадавіч]] устаў на іх абарону, і на самым высокім узроўні [Мікалай I, імператар расійскі|Мікалаем I]] было прынята рашэнне аб пабудове новых каменных варот на беразе ракі [[Рака Тараканаўка|Тараканаўкі]], некалькі на поўдзень ад ранейшага месца.

== Аднаўленне ў метале ==
⚫
[[Выява:Narvskie vorota pamyatnik.JPG|thumb|right|240px|Нарвскія трыўмфальныя вароты і [[плошча Стачак]].]]

Архітэктар Стасаў захаваў у цэлым задуму Кварэнгі і [[26 жніўня]] [[1827]] у гадавіну [[Барадзінская бітва|Барадзінскай бітвы]] быў закладзены першы камень. Асаблівасць праекту новых варот складалася ў тым, што канструкцыю стваралі з цаглянага мура, абшытага меднымі лістамі. З медных лістоў створана і скульптурная група: шасцёрка коней ({{нп3|Пётр Карлавіч Клот|П. К. Клот|ru|Клодт, Пётр Карлович}}) і фігура Славы ({{нп3|Сцяпан Сцяпанавіч Піменаў|С. С. Піменаў|ru|Пименов, Степан Степанович}}).

Скульптуры рымскіх воінаў замянілі меднымі старажытнарускімі віцязямі. (Піменаў і Дэмут-Маліноўскі). Крылатыя жаночыя фігуры, барэльефы з геніямі Славы — скульптар [[Іван Лепэ|І. Лепэ]]<ref>[http://encspb.ru/object/2805471522?lc=ru Энциклопедия Санкт-Петербурга. Нарвские триумфальные ворота]</ref>.

Мастацтвазнаўцы адзначаюць, што скульптура Нарвскіх варот адрозніваецца строгасцю і прастатой, яна пазбаўленая алегарычнага ўскладнення вобразаў, гэтак характэрнага для манументальна-дэкаратыўных твораў таго часу<ref name="50 биографий"/>.

Абапал брамы маюцца надпісы: Пачаты 26 жніўня 1827. Адкрыты 17 жніўня 1834 года. Таксама маюцца надпісы аб месцах вырашальных бітваў, аб воінскіх злучэннях.


Паглядзець на новыя вароты прыбыла імператарская сям'я. Таксама быў выпушчаны бронзавы медаль.
⚫
Трыумфальныя вароты пабудаваныя ў 1827-1834 (архітэктар [[Васіль Пятровіч Стасаў]], скульптары С. С. Піменаў, У. І. Дэмут-Маліноўскі (калясніца ў групе Славы, постаці воінаў і двух коней), П. К. Клод (першая сур'ёзная праца) у памяць пра герояў Айчыннай вайны 1812 года. Вышыня больш за 30 м, шырыня 28 м, шырыня пралёта больш за 8 м, вышыня пралёта 15 м.


== Этапы рэстаўрацыі ==
== Этапы рэстаўрацыі ==
Эфектная спачатку [[медзь]], ужо праз некалькі гадоў пасля адкрыцця ва ўмовах пецярбургскага клімату стала карадзіраваць. Да канца XIX стагоддзя вароты рэстаўравалі, замяніўшы медныя лісты на жалезныя, што толькі ўзмацніла карозію. У 1925 была пачатая новая рэстаўрацыя, аднак яе перапыніла Вялікая Айчынная вайна, падчас якой вароты моцна пацярпелі ад артабстрэлаў і бамбёжак. Пасля вайны вароты рэстаўраваўся яшчэ тройчы: 1949-51, 1979-80, 2002-2003. З 1987 года ў верхняй частцы варот адкрыты музей, у якім прадстаўлена атрыбутыка Айчыннай вайны 1812 года, праводзяцца тэматычныя выставы.
Эфектная спачатку [[медзь]], ужо праз некалькі гадоў пасля адкрыцця ва ўмовах пецярбургскага клімату стала карадзіраваць. Да канца XIX стагоддзя вароты рэстаўравалі, замяніўшы медныя лісты на жалезныя, што толькі ўзмацніла карозію. У 1925 была пачатая новая рэстаўрацыя, аднак яе перапыніла Вялікая Айчынная вайна, падчас якой вароты моцна пацярпелі ад артабстрэлаў і бамбёжак. Пасля вайны вароты рэстаўраваўся яшчэ тройчы: 1949-51, 1979-80, 2002—2003. З 1987 года ў верхняй частцы варот адкрыты музей, у якім прадстаўлена атрыбутыка Айчыннай вайны 1812 года, праводзяцца тэматычныя выстаўкі.


== Літаратура ==
== Літаратура ==

Версія ад 14:49, 5 чэрвеня 2014

Славутасць
Нарвскія трыўмфальныя вароты
59°54′03″ пн. ш. 30°16′26″ у. д.HGЯO
Краіна  Расія
Горад Санкт-Пецярбург
Архітэктурны стыль ампір
Скульптар

С. С. Піменаў?!,
В. І. Дэмут-Маліноўскі?!,
П. К. Клот?!

І. Лепэ
Архітэктар В. П. Стасаў
Дата заснавання 1814
Будаўніцтва 1827—1834 гады
Статус Герб Расіі Аб’ект культурнай спадчыны РФ № 7810230000№ 7810230000
Сайт gmgs.ru/narva_gate
Map
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы
Герб Расіі Культурная спадчына Расійскай Федэрацыі, аб'ект № 7810230000аб'ект № 7810230000

Нарвскія трыумфальныя вароты — помнік архітэктуры стылю ампір ў Санкт-Пецярбургу. Размешчаны на плошчы стачак паблізу станцыі метро «нарвскага».

Трыумфальныя вароты пабудаваныя ў 1827—1834 (архітэктар Васіль Пятровіч Стасаў, скульптары С. С. Піменаў, У. І. Дэмут-Маліноўскі (калясніца ў групе Славы, постаці воінаў і двух коней), П. К. Клод (першая сур'ёзная праца) у памяць пра герояў Айчыннай вайны 1812 года. Вышыня больш за 30 м, шырыня 28 м, шырыня пралёта больш за 8 м, вышыня пралёта 15 м.

Драўляныя трыўмфальныя вароты

Першапачаткова трыўмфальныя вароты былі пабудаваныя для сустрэчы рускіх войскаў, якія вярталіся з Еўропы ў 1814 на Нарвскую заставу  (руск.) (бел., непасрэдна ля мяжы горада паблізу Абводнага канала  (руск.) (бел. па праекту Джакама Кварэнгі з дрэва і алебастру. Тэрмін узвядзення склаў адзін месяц[1]

Вароты ўпрыгожвалі калясніца з шасцю коньмі, кіраваная багіняй Славы, скульптуры рымскіх воінаў.

Кварэнгі прадставіў два праекты брамы: з архітраўным перакрыццем і з аркай. З абедзьвух бакоў ад аркі змяшчаліся трыбуны для гледачоў і аркестраў. Расійскія войскі ў 1814 годзе прайшлі пад аркай 4 разы: 30 ліпеня, 8 верасня, 18 кастрычніка, 25 кастрычніка[1].

Аднак збудаваныя ў 1814 годзе па праекце Джакама Кварэнгі з дрэва і алебастру вароты хутка прыйшлі ў непрыдатнасць. Генерал-губернатар Санкт-Пецярбурга удзельнік вайны М. А. Міларадавіч устаў на іх абарону, і на самым высокім узроўні [Мікалай I, імператар расійскі|Мікалаем I]] было прынята рашэнне аб пабудове новых каменных варот на беразе ракі Тараканаўкі, некалькі на поўдзень ад ранейшага месца.

Аднаўленне ў метале

Нарвскія трыўмфальныя вароты і плошча Стачак.

Архітэктар Стасаў захаваў у цэлым задуму Кварэнгі і 26 жніўня 1827 у гадавіну Барадзінскай бітвы быў закладзены першы камень. Асаблівасць праекту новых варот складалася ў тым, што канструкцыю стваралі з цаглянага мура, абшытага меднымі лістамі. З медных лістоў створана і скульптурная група: шасцёрка коней (П. К. Клот?!) і фігура Славы (С. С. Піменаў?!).

Скульптуры рымскіх воінаў замянілі меднымі старажытнарускімі віцязямі. (Піменаў і Дэмут-Маліноўскі). Крылатыя жаночыя фігуры, барэльефы з геніямі Славы — скульптар І. Лепэ[2].

Мастацтвазнаўцы адзначаюць, што скульптура Нарвскіх варот адрозніваецца строгасцю і прастатой, яна пазбаўленая алегарычнага ўскладнення вобразаў, гэтак характэрнага для манументальна-дэкаратыўных твораў таго часу[3].

Абапал брамы маюцца надпісы: Пачаты 26 жніўня 1827. Адкрыты 17 жніўня 1834 года. Таксама маюцца надпісы аб месцах вырашальных бітваў, аб воінскіх злучэннях.

Паглядзець на новыя вароты прыбыла імператарская сям'я. Таксама быў выпушчаны бронзавы медаль.

Этапы рэстаўрацыі

Эфектная спачатку медзь, ужо праз некалькі гадоў пасля адкрыцця ва ўмовах пецярбургскага клімату стала карадзіраваць. Да канца XIX стагоддзя вароты рэстаўравалі, замяніўшы медныя лісты на жалезныя, што толькі ўзмацніла карозію. У 1925 была пачатая новая рэстаўрацыя, аднак яе перапыніла Вялікая Айчынная вайна, падчас якой вароты моцна пацярпелі ад артабстрэлаў і бамбёжак. Пасля вайны вароты рэстаўраваўся яшчэ тройчы: 1949-51, 1979-80, 2002—2003. З 1987 года ў верхняй частцы варот адкрыты музей, у якім прадстаўлена атрыбутыка Айчыннай вайны 1812 года, праводзяцца тэматычныя выстаўкі.

Літаратура

  • Гусаров А.Ю. Памятники воинской славы Петербурга. — СПб, 2010. — ISBN 978-5-93437-363-5.

Спасылкі

  1. ↑ а б Газета «Нарвская застава» 19(299) май 2012.
  2. ↑ Энциклопедия Санкт-Петербурга. Нарвские триумфальные ворота
  3. ↑ Памылка ў зносках: Няслушны тэг <ref>; для зносак 50 биографий няма тэксту
Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Нарвская_трыумфальная_брама&oldid=1795333"