Дыялекты беларускай мовы: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
дрНяма тлумачэння праўкі
дрНяма тлумачэння праўкі
Радок 20: Радок 20:
Вялікі ўклад у вывучэнне асаблівасцяў гаворак беларускай мовы ўнёс акадэмік [[Расійская Імператарская Акадэмія навук|Расійскай Імператарскай Акадэміі навук]] [[Яўхім Фёдаравіч Карскі|Яўхім Карскі]]. Пасля заканчэння [[Другая сусветная вайна|Другой сусветнай вайны]] — Інстытутам [[мовазнаўства]] [[Нацыянальная акадэмія навук Беларусі|Акадэміі навук БССР]] сумесна з [[БДУ|Беларускім Дзяржаўным універсітэтам]] і педагагічнымі інстытутамі савецкай рэспублікі было арганізавана падрабязнае і сістэматычнае вывучэнне гаворак беларускай мовы ў дзяржаўных межах [[Беларуская Савецкая Сацыялістычная Рэспубліка|БССР]]. На аснове сабраных матэрыялаў быў складзены падрабязны «дыялектычны атлас беларускай мовы»; не ўсе мовы свету і нават [[Еўропа|Еўропы]] маюць такія падрабязныя і добра зафіксаваныя навуковыя працы ў галіне [[Дыялекталогія|дыялекталогіі]].
Вялікі ўклад у вывучэнне асаблівасцяў гаворак беларускай мовы ўнёс акадэмік [[Расійская Імператарская Акадэмія навук|Расійскай Імператарскай Акадэміі навук]] [[Яўхім Фёдаравіч Карскі|Яўхім Карскі]]. Пасля заканчэння [[Другая сусветная вайна|Другой сусветнай вайны]] — Інстытутам [[мовазнаўства]] [[Нацыянальная акадэмія навук Беларусі|Акадэміі навук БССР]] сумесна з [[БДУ|Беларускім Дзяржаўным універсітэтам]] і педагагічнымі інстытутамі савецкай рэспублікі было арганізавана падрабязнае і сістэматычнае вывучэнне гаворак беларускай мовы ў дзяржаўных межах [[Беларуская Савецкая Сацыялістычная Рэспубліка|БССР]]. На аснове сабраных матэрыялаў быў складзены падрабязны «дыялектычны атлас беларускай мовы»; не ўсе мовы свету і нават [[Еўропа|Еўропы]] маюць такія падрабязныя і добра зафіксаваныя навуковыя працы ў галіне [[Дыялекталогія|дыялекталогіі]].


=== Трасянка ===
==== Трасянка ====
У Беларусі таксама існуе такая з'ява, як ''[[трасянка]]''. Гэта — [[размоўная мова]] з пераважна [[Руская мова|рускай]] лексікай-[[Слоўнік|слоўнікам]], але беларускай [[Граматычны лад|граматыкай]] і [[фанетыка]]й. Утварылася трасянка ў выніку змешвання народна-дыялектнай беларускай мовы з сучаснай рускай літаратурнай мовай. Адзначаецца, што з вуснай прамовы трасянка пранікае і ў [[Публіцыстыка|публіцыстыку]]. Літаратурная беларуская мова выкарыстоўваецца галоўным чынам гарадской інтэлігенцыяй; вялікая частка гарадскога насельніцтва карыстаецца сучаснай рускай літаратурнай мовай.
У Беларусі таксама існуе такая з'ява, як ''[[трасянка]]''. Гэта — [[размоўная мова]] з пераважна [[Руская мова|рускай]] лексікай-[[Слоўнік|слоўнікам]], але беларускай [[Граматычны лад|граматыкай]] і [[фанетыка]]й. Утварылася трасянка ў выніку змешвання народна-дыялектнай беларускай мовы з сучаснай рускай літаратурнай мовай. Адзначаецца, што з вуснай прамовы трасянка пранікае і ў [[Публіцыстыка|публіцыстыку]]. Літаратурная беларуская мова выкарыстоўваецца галоўным чынам гарадской інтэлігенцыяй; вялікая частка гарадскога насельніцтва карыстаецца сучаснай рускай літаратурнай мовай.



Версія ад 17:56, 1 верасня 2016

Асноўныя дыялекты

Дыялекты беларускай мовы[1]:      Паўночна-ўсходні      Паўднёва-заходні      Сярэднебеларускія гаворкi
     Палескія (заходнепалескія) гаворкі
Лініі:
     Мяжа беларускіх гаворак (1903, Карскі)      Усходняя мяжа заходняй групы рускіх гаворак (1967, Захарава, Арлова)      Мяжа беларускіх і ўкраінскіх гаворак (1980, Беўзенка)

Беларуская народна-дыялектных мова падзяляецца вучонымі на два асноўных дыялекты: паўночна-усходні дыялект і паўднёва-заходні дыялект — падзеленыя пераходнымі сярэднебеларускімі гаворкамі.

Гаворкі

Асаблівасці

Гаворкі беларускай народна-дыялектнай мовы адрозніваюцца адна ад адной:

  • Лексічна;
  • Характарам акання;
  • Наяўнасцю цвёрдага «Р» ва ўсякім становішчы або ў пэўных умовах, або змешваннем цвёрдага «Р» з мяккім;
  • Наяўнасцю або адсутнасцю:

... а таксама ўяўляюць змешаныя гаворкі па суседстве з украінскімі, паўночна- і паўднёва- рускімі.

Вывучэнне

Вялікі ўклад у вывучэнне асаблівасцяў гаворак беларускай мовы ўнёс акадэмік Расійскай Імператарскай Акадэміі навук Яўхім Карскі. Пасля заканчэння Другой сусветнай вайны — Інстытутам мовазнаўства Акадэміі навук БССР сумесна з Беларускім Дзяржаўным універсітэтам і педагагічнымі інстытутамі савецкай рэспублікі было арганізавана падрабязнае і сістэматычнае вывучэнне гаворак беларускай мовы ў дзяржаўных межах БССР. На аснове сабраных матэрыялаў быў складзены падрабязны «дыялектычны атлас беларускай мовы»; не ўсе мовы свету і нават Еўропы маюць такія падрабязныя і добра зафіксаваныя навуковыя працы ў галіне дыялекталогіі.

Трасянка

У Беларусі таксама існуе такая з'ява, як трасянка. Гэта — размоўная мова з пераважна рускай лексікай-слоўнікам, але беларускай граматыкай і фанетыкай. Утварылася трасянка ў выніку змешвання народна-дыялектнай беларускай мовы з сучаснай рускай літаратурнай мовай. Адзначаецца, што з вуснай прамовы трасянка пранікае і ў публіцыстыку. Літаратурная беларуская мова выкарыстоўваецца галоўным чынам гарадской інтэлігенцыяй; вялікая частка гарадскога насельніцтва карыстаецца сучаснай рускай літаратурнай мовай.

Класіфікацыя беларускіх дыялектаў

Групы дыялектаў

Для беларускай мовы вылучаюць наступныя асноўныя групы дыялектаў[2]:

Гл. таксама

Зноскі

  1. Беларуская мова: энцыклапедыя // Пад рэд. А. Я. Міхневіча. — Мн.: Беларуская энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 1994. — C. 55.
  2. Этнаграфія Беларусі: Энцыкл. (Беларус. Сав. Энцыкл.; Э91 Рэдкал.: І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ, 1989. — 575 с.:іл. ISBN 5-85700-014-9