Перайсці да зместу

Баніфацый V

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Баніфацый V
лац.: Bonifatius PP. V
Баніфацый V
69-ы Папа Рымскі
26 снежня 619 — 25 кастрычніка 625
Папярэднік Адэадат I
Пераемнік Ганорый I, Папа Рымскі

Дзейнасць каталіцкі святар, пісьменнік
Нараджэнне VI стагоддзе
Смерць 25 кастрычніка 625
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Баніфацый V (лац.: Bonifatius PP. V, у міру — Баніфача Фуміні, італ.: Bonifacio Fummini або Баніфацый Фуміній, лац. Bonifatius Fumminius;?, Неапаль — 25 кастрычніка 625) — Папа Рымскі з 23 снежня 619 па 25 кастрычніка 625 года.

Баніфацый нарадзіўся ў Неапалі і змяніў Адэадата I, пасля смерці якога папскі пасад заставаўся вакантным больш за год. Яго абранне суправаджалася правакацыямі з боку патрыцыяў. Перад інтранізацыіяй Баніфацыя Італія была ўзбударажаная паўстаннем еўнуха Элефтерыя, экзарха Равенны. Патрыцый-самазванец наблізіўся да Рыма, але перш чым ён паспеў дабрацца да горада, ён быў забіты сваімі ўласнымі салдатамі.

Liber Pontificalis адзначае, што Баніфацый прыняў указ, па якім царквы сталі месцамі прытулку для злачынцаў, а таксама загадаў царкоўным натарыусам падпарадкоўвацца законам імперыі ў сферы завяшчанняў. Ён дамогся надання папскім ўказам статусу законаў. Папа завяршыў і асвяціў могілкb Святога Нікамедf на Наментанской дарозе. У Liber Pontificalis Баніфацый апісваецца як «самы мяккі з мужоў», чые галоўнай вартасцю была бязмерная любоў да духавенства.

Баніфацый V рэфармаваў царкоўнае кіраванне ў Англіі і шмат зрабіў для хрысціянізацыі Англіі. Беда Вялебны адзначаў асаблівую ўвагу Папы да англійскай царквы. «Лісты ўгаворванні», адрасаваныя Папам архіепіскапу Кентэрберыйскаму і Юсту, епіскау Рочэрстэрскаму, не захаваліся, але некаторыя іншыя яго пасланні засталіся ў гісторыі. Згодна Бедзе, тата Баніфацый таксама накіраваў лісты да караля Нартумбрыі Эдвін ў 625 годзе, заклікаючы яго прыняць хрысціянскую веру, і да прынцэсе-хрысьціянкі Этельбурге Кентскі, жонцы Эдвіна, умаўляючы яе пераканаць мужа перайсці ў хрысціянства.

Баніфацый V памёр 25 кастрычніка 625 года і быў пахаваны ў прытворы сабора святога Пятра.

Зноскі