Лунінец: Розніца паміж версіямі

Лунінец
Герб	Сцяг
Краіна	Беларусь
Вобласць	Брэсцкая
Раён	Лунінецкі
Каардынаты	52°15′00″ пн. ш. 26°48′40″ у. д.HGЯO
Першая згадка	1449
Горад з	1940
Плошча	55 км²;
Вышыня цэнтра	139 м
Насельніцтва	24,2 тыс. чалавек (2008)
Часавы пояс	UTC+3
Тэлефонны код	+375 1647
Паштовы індэкс	225642 (43,44)
Аўтамабільны код	1
СААТА	1247501000
Афіцыйны сайт	luninets.info (руск.)
	Лунінец на Вікісховішчы

Інтэрактыўны прагляд гісторыі

[дагледжаная версія]

← Папярэдняя праўка Наступная праўка →

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

ВізуальнаВікіразметка

Лінейны

Версія ад 11:24, 2 снежня 2014

Лу́нінец (афіц. транс.: Luniniec) — горад у Брэсцкай вобласці Беларусі, адміністрацыйны цэнтр Лунінецкага раёна. Вузел чыгунак на Брэст, Гомель, Баранавічы, Сарны і аўтадарог. У 240 км да ўсходу ад Брэста. Насельніцтва 23,8 тыс. чалавек (2006).

Гісторыя

Вядомы з 1449 пад назвай Малы Лулін, шляхецкае ўладанне. З 1471 сяло Лулінец маёнтка Ішкалдзь, належала Неміровічам. У 1552 удава Я. П. Неміровіча Ганна Сапежанка перадала сяло свайму пасынку полацкаму ваяводзе С. С. Давойне. Потым сяло належала Друцкім-Любецкім, Граўжышскім, Кунцэвічам, Долматам. З 1561 сяло завецца Лунінец. З 1588 у Наваградскім павеце ВКЛ, 484 жыхара, 74 дома, вінакурня. У 1622 г. Канстанцін Долмат падарыў Лунінец разам з сялянамі Дятлавіцкаму мужчынскаму манастыру.

Пасля 2-га падзелу Рэчы Паспалітай (1793) у складзе Расійскай імперыі. У 1842 маёнткі манастыра былі перададзеныя ў казну, а жыхары пераведзеныя ў катэгорыю дзяржаўных сялян. Развіццю Лунінца спрыяла будаўніцтва Палескіх чыгунак. З лістапада 1911 па люты 1912 тут жыў і працаваў Я. Колас. З 1921 у складзе Польшчы, горад, цэнтр павета. З 1939 у БССР, з 1940 — цэнтр раёна. У гады Вялікай Айчыннай вайны ў Лунінцы і раёне акупанты знішчылі 16,6 тыс. чалавек, вывезлі ў Германію 2,3 тыс. чалавек.

Эканоміка

Прадпрыемствы машынабудавання, будаўнічых матэрыялаў, дрэваапрацоўчай і харчовай прамысловасці. Гасцініца «Юбілейная».

РУВП «Лунінецкі рамонтна-механічны завод»
Філіял «Нарыхтоўча-вытворчы камбінат „Палессе“» Лунінецкага раённага спажывецкага таварыства
ААТ «Лунінецкі малочны завод»
ААТ «Лунінецлес»
Філіял «Лунінецкі хлебазавод» РУВП «Брэстхлебпрам»

Дэмаграфія

1588—484 чал., 74 дамы́
1795—624 чал., 75 дамоў
1897 — 3167 чал., 855 двароў
1939 — 8300 чал.

Культура

Лунінецкі краязнаўчы музей.

СМІ

Газета «Інформ-прагулка». Недзяржаўнае выданне. Уваходзіць у склад «Асацыяцыі выдаўцоў рэгіянальнай прэсы „Аб'яднаныя Масмедыі“».
Газета «Лунінецкія навіны». Орган мясцовых улад.

Турыстычная інфармацыя

Дзейнічае Лунінецкі краязнаўчы музей. Спыніцца можна ў гасцініцы «Юбілейная».

Славутасці

Касцёл Св. Іосіфа (1931).
Свята-Крыжаўзвіжанская царква (1912—1921).

Страчаная спадчына

Сінагога.

Вядомыя асобы

А. В. Петрушэўскі (1898—1976), генерал-палкоўнік, Герой Савецкага Саюза
М. М. Калінковіч (1950—1990), беларускі пісьменнік, гісторык
Аксана Спрынчан (нар. 1973), беларуская пісьменніца.
Ірына Хлюстава, беларускі лёгкаатлет

Літаратура

Беларуская энцыклапедыя. Т. 9. — Мн., 1999.
Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. Т. 4. — Мн., 1997.
Белорусская ССР: крат. энцикл. Т. 1. — Мн., 1979.

Спасылкі

↑ GeoNames — 2005. Праверана 9 ліпеня 2017.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q830106"></a>

[_2ffe9d5a99ce1c6d-1] GeoNames — 2005. Праверана 9 ліпеня 2017.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q830106"></a>

[1]

@@ Радок 36: / Радок 36: @@
  |мова сайта 2            =
 }}
-'''Лу́нінец''' ([[Інструкцыя па транслітарацыі (2007)|афіц. транс.]]: ''Luniniec'') — горад у [[Брэсцкая вобласць|Брэсцкай вобласці]] [[Беларусь|Беларусі]], адміністрацыйны цэнтр [[Лунінецкі раён|Лунінецкага раёна]]. Вузел чыгунак на [[Брэст]], [[Гомель]], [[Баранавічы]], [[Сарны]] і аўтадарог. У 240 км да ўсходу ад Брэста. Насельніцтва 23,8 тыс. чалавек (2006).
+'''Лу́нінец''' ([[Інструкцыя па транслітарацыі (2007)|афіц. транс.]]: ''Luniniec'') — горад у [[Брэсцкая вобласць|Брэсцкай вобласці]] [[Беларусь|Беларусі]], адміністрацыйны цэнтр [[Лунінецкі раён|Лунінецкага раёна]]. Вузел чыгунак на [[Брэст]], [[Гомель]], [[Баранавічы]], [[Сарны]] і аўтадарог. У 240 км да ўсходу ад Брэста. Насельніцтва 23,8 тыс. чалавек (2006).
 {{змест злева}}
 == Гісторыя ==
-Вядомы з 1449 пад назвай '''Малы Лулін''', шляхецкае ўладанне. З 1471 сяло '''Лулінец''' маёнтка [[Ішкалдзь]], належала Неміровічам. У 1552 удава Я. П. Неміровіча Ганна Сапежанка перадала сяло свайму пасынку полацкаму ваяводзе [[Станіслаў Станіслававіч Давойна|С. С. Давойне]]. Потым сяло належала Друцкім-Любецкім, Граўжышскім, Кунцэвічам, Долматам. З 1561 сяло завецца '''Лунінец'''. З 1588 у Наваградскім павеце [[ВКЛ]], 484 жыхара, 74 дома, [[вінакурня]]. У [[1622]] г. Канстанцін Долмат падарыў Лунінец разам з сялянамі Дятлавіцкаму мужчынскаму манастыру. Пасля 2-га падзелу Рэчы Паспалітай (1793) у складзе Расійскай імперыі. У 1842 маёнткі манастыра былі перададзеныя ў казну, а жыхары пераведзеныя ў катэгорыю дзяржаўных сялян. Развіццю Лунінца спрыяла будаўніцтва [[Палескія чыгункі|Палескіх чыгунак]]. З лістапада 1911 па люты 1912 тут жыў і працаваў [[Я. Колас]]. З 1921 у складзе Польшчы, горад, цэнтр павета. З 1939 у [[БССР]], з 1940 — цэнтр раёна. У гады Вялікай Айчыннай вайны ў Лунінцы і раёне акупанты знішчылі 16,6 тыс. чалавек, вывезлі ў Германію 2,3 тыс. чалавек.
+Вядомы з 1449 пад назвай '''Малы Лулін''', шляхецкае ўладанне. З 1471 сяло '''Лулінец''' маёнтка [[Ішкалдзь]], належала Неміровічам. У 1552 удава Я. П. Неміровіча Ганна Сапежанка перадала сяло свайму пасынку полацкаму ваяводзе [[Станіслаў Станіслававіч Давойна|С. С. Давойне]]. Потым сяло належала Друцкім-Любецкім, Граўжышскім, Кунцэвічам, Долматам. З 1561 сяло завецца '''Лунінец'''. З 1588 у Наваградскім павеце [[ВКЛ]], 484 жыхара, 74 дома, [[вінакурня]]. У [[1622]] г. Канстанцін Долмат падарыў Лунінец разам з сялянамі Дятлавіцкаму мужчынскаму манастыру.
+Пасля 2-га падзелу Рэчы Паспалітай (1793) у складзе Расійскай імперыі. У 1842 маёнткі манастыра былі перададзеныя ў казну, а жыхары пераведзеныя ў катэгорыю дзяржаўных сялян. Развіццю Лунінца спрыяла будаўніцтва [[Палескія чыгункі|Палескіх чыгунак]]. З лістапада 1911 па люты 1912 тут жыў і працаваў [[Я. Колас]]. З 1921 у складзе Польшчы, горад, цэнтр павета. З 1939 у [[БССР]], з 1940 — цэнтр раёна. У гады Вялікай Айчыннай вайны ў Лунінцы і раёне акупанты знішчылі 16,6 тыс. чалавек, вывезлі ў Германію 2,3 тыс. чалавек.
 == Эканоміка ==
 Прадпрыемствы машынабудавання, будаўнічых матэрыялаў, дрэваапрацоўчай і харчовай прамысловасці. Гасцініца «Юбілейная».
+* РУВП «Лунінецкі рамонтна-механічны завод»
+* Філіял «Нарыхтоўча-вытворчы камбінат „Палессе“» Лунінецкага раённага спажывецкага таварыства
+* ААТ «Лунінецкі малочны завод»
+* ААТ «Лунінецлес»
+* Філіял «Лунінецкі хлебазавод» РУВП «Брэстхлебпрам»
 == Дэмаграфія ==
@@ Радок 59: / Радок 67: @@
 * Газета «Лунінецкія навіны». Орган мясцовых улад.
+== Турыстычная інфармацыя ==
-== Славутасці ==
+Дзейнічае Лунінецкі краязнаўчы музей. Спыніцца можна ў гасцініцы «Юбілейная».
-[[Свята-Крыжаўзвіжанская царква, Лунінец|Свята-Крыжаўзвіжанская царква]] (1921).
+=== Славутасці ===
+* Касцёл Св. Іосіфа (1931).
+* [[Свята-Крыжаўзвіжанская царква, Лунінец|Свята-Крыжаўзвіжанская царква]] (1912—1921).
+=== Страчаная спадчына ===
+* Сінагога.
 == Вядомыя асобы ==

Брэсцкая вобласць
Раёны	Баранавіцкі Брэсцкі Бярозаўскі Ганцавіцкі Драгічынскі Жабінкаўскі Іванаўскі Івацэвіцкі Камянецкі Кобрынскі Лунінецкі Ляхавіцкі Маларыцкі Пінскі Пружанскі Столінскі	Герб Брэсцкай вобласці
Гарады	Баранавічы¹ Белаазёрск Брэст¹ Бяроза Высокае Ганцавічы Давыд-Гарадок Драгічын Жабінка Іванава Івацэвічы Каменец Кобрын Косава Лунінец Ляхавічы Маларыта Мікашэвічы Пінск¹ Пружаны Столін
Пгт	Антопаль Гарадзішча Дамачава Лагішын Ружаны Рэчыца Целяханы Шарашова
¹горад абласнога падпарадкавання