Інцыдэнт з «Блэкуотэрам» у Багдадзе

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі

16 верасня 2007 года ў выніку бязладнай стральбы, адкрытай супрацоўнікамі амерыканскай прыватнай ваеннай кампаніі «Блэкуотэр» на плошчы Нісур у Багдадзе, загінулі 17 і пацярпелі 20 іракскіх мірных жыхароў[1][2][3]. Найміты «Блэкуотэр» знаходзіліся ў складзе канвою з дыпламатамі Дзяржаўнага дэпартамента ЗША. Масавае забойства абурыла іракскую грамадскасць і абвастрыла адносіны паміж Іракам і ЗША[4]. У 2014 годзе чацвёра наймітаў паўсталі перад федэральным судом ЗША: адзін быў асуджаны па абвінавачванні ў наўмысным забойстве, яшчэ трое ў ненаўмысным[5].

Супрацоўнікі «Блэкуотэр» сцвярджалі, што канвой трапіў у засаду, і яны стралялі ў мэтах абароны. Іракскі ўрад казаў, што ніякай важкай прычыны для стральбы не было[6]. На наступны дзень у ПВК была часова адклікана ліцэнзія на дзейнасць у Іраку. У афіцыйнай заяве Дзярждэпу ЗША было сказана пра «нявінна забітых» іракцаў. Міністэрства абароны ЗША таксама пагадзілася з тым, што ў дадзеным здарэнні віна ляжыць на наймітах. Ірак настойваў на як мага больш суровым пакаранні. Было пачата не менш пяці расследаванняў, адно з якіх вяло ФБР[7]. У яго ходзе высветлілася, што супрацоўнікамі ПВК было забіта 17 іракцаў, з іх 14 — без бачнай прычыны[2].

У снежні 2008 года пецярым з наймітаў былі прад’яўлены абвінавачванні ў забойстве і перавышэнні нормаў самаабароны, але 31 снежня 2009 года ўсе абвінавачванні былі зняты на падставе няправільнасці вядзення справы. Тагачасны прэм’ер-міністр Ірака Нуры аль-Малікі рэзка раскрытыкаваў рашэнне суда[8]. У красавіку 2011 справа была адноўлена, а ранейшае рашэнне суда прызнана памылковым[9]. Пяты супрацоўнік «Блэкуотер», які прымаў удзел у інцыдэнце, быў вызвалены ад абвінавачванняў, а шосты прызнаў сябе вінаватым у наўмысным забойстве і спробе забойства. 6 студзеня 2012 года ПВК выплаціла кампенсацыю сем’ям шасці ахвяр інцыдэнту[10]. У кастрычніку 2014 года адзін баец быў абвінавачаны ў наўмысным забойстве, а яшчэ тры ў выкарыстанні аўтаматычнай агнястрэльнай зброі для здзяйснення забойства. 13 красавіка 2015 года першага прысудзілі да пажыццёвага зняволення, а трох іншых — да трыццаці гадоў турмы[11].

22 снежня 2020 года, перад сваім сыходам з пасады, прэзідэнт ЗША Дональд Трамп памілаваў асуджаных[12].

Зноскі

  1. Tavernise, Sabrina (2007-09-18). "U.S. Contractor Banned by Iraq Over Shootings". The New York Times [англійская]. 0362-4331. Праверана 2019-01-04.
  2. а б Johnston, David (2007-11-14). "F.B.I. Says Guards Killed 14 Iraqis Without Cause". The New York Times [англійская]. 0362-4331. Праверана 2019-01-04.
  3. Devereaux, Ryan (2012-06-05). "Blackwater guards lose bid to appeal charges in Iraqi civilian shooting case". The Guardian [англійская]. 0261-3077. Праверана 2019-01-04.
  4. "U.S. troops in Iraq will need immunity: U.S. chief". Reuters [англійская]. 2011-08-02. Праверана 2019-01-04.
  5. Apuzzo, Matt (2014-10-22). "Blackwater Guards Found Guilty in 2007 Iraq Killings". The New York Times [англійская]. 0362-4331. Праверана 2019-01-04.
  6. Zielbauer, Paul von (2007-10-07). "Iraqi Inquiry Says Shooting Was Unprovoked". The New York Times [англійская]. 0362-4331. Праверана 2019-01-04.
  7. A. B. C. News. FBI Begins Blackwater Probe (англ.). ABC News (12 лютага 2009). Праверана 4 студзеня 2019.
  8. Schmidt, Michael S. (2011-04-25). "Decision to Reopen Blackwater Case Confuses Iraqi Victims". The New York Times [англійская]. 0362-4331. Праверана 2019-01-04.
  9. Risen, James (2011-04-22). "Appeals Court Revives Case Against Blackwater Guards". The New York Times [англійская]. 0362-4331. Праверана 2019-01-04.
  10. Blackwater settles Nisoor Square lawsuit | CharlotteObserver.com & The Charlotte Observer Newspaper. web.archive.org (22 сакавіка 2012). Архівавана з першакрыніцы 22 сакавіка 2012. Праверана 4 студзеня 2019.
  11. Apuzzo, Matt (2015-04-13). "Ex-Blackwater Guards Given Long Terms for Killing Iraqis". The New York Times [англійская]. 0362-4331. Праверана 2019-01-04.
  12. Haberman, Maggie (2020-12-23). "Trump Pardons Two Russia Inquiry Figures and Blackwater Guards". The New York Times. Архівавана з арыгінала 2020-12-23. Праверана 2020-12-25.