Найвышэйшае камандаванне джыхаду і вызвалення
| Найвышэйшае камандаванне джыхаду і вызвалення | |
|---|---|
| القيادة العليا للجهاد والتحرير | |
 | |
| Ідэалогія | нацыяналізм, баасізм, суфізм |
| Рэлігійная прыналежнасць | іслам (сунізм) |
| Лідары | Ібрагім Ізат ад-Дуры † (2007—2020) |
| Актыўная ў | |
| Сфарміравана | 2007[3] |
| Расфарміравана | 18 снежня 2011 (часова) |
| Саюзнікі |
 Баас, .png){kind=small} Ісламская армія ў Іраку,  Ісламская дзяржава (летам 2014) |
| Праціўнікі |
 Міжнародныя кааліцыйныя сілы ў Іраку,  Ірак,  Сілы народнай мабілізацыі, Ісламская дзяржава |
| Колькасць членаў |
80 000 чалавек (на 2015 год[1][2]) звыш за 1000 (2020) |
| Удзел у канфліктах | Іракская вайна, Грамадзянская вайна ў Іраку, Барацьба з тэрарызмам у Іраку пасля 2017 года |
Найвышэйшае камандаванне джыхаду і вызвалення (араб. القيادة العليا للجهاد والتحرير) — аб’яднанне іракскіх паўстанцаў на чале з Партыяй арабскага сацыялістычнага адраджэння (Баас) і Арміяй людзей накшбандзійскага ордэна (АЛНО). Вядзе ўзброеную барацьбу супраць арміі ЗША, урада Ірака і некаторых мясцовых узброеных груповак.
Перадгісторыя[правіць | правіць зыходнік]
У снежні 2006 года, пасля пакарання Садама Хусейна праз павешанне, што выклікала абурэнне ў яго прыхільнікаў, была створана суфійская арганізацыя «Армія людзей накшбандзійскага ордэна» (прадстаўнікі тарыката Накшбандзія)[4]. Падчас праўлення Хусейна суфіі займалі добрае становішча[4][5]. У першыя гады пасля падзення ўлады баасістаў і акупацыі Ірака суфіі не ўдзельнічалі ў маштабным суніцкім супраціве, у якім дамінавалі салафіты. Баявыя групы, звязаныя з Аль-Каідай, нападалі на суфіеў і іх святыя месцы, знішчалі магілы суфійскіх святых. Аднак часам суфіі і салафіты дзейнічалі сумесна — падчас бітвы за Эль-Фалуджу ў 2004 годзе, калі горад кантраляваў «Савет шуры муджахідаў», які прадстаўляў саюз салафітаў, суфіеў і баасістаў. Аднак пасля нарастання хаосу і ўзроўню гвалту ў Іраку суфіі сталі скардзіцца на напады з боку шыітаў і ўзялі ў рукі зброю. З 2005 года пачалося фарміраванне суфійскіх узброеных груп[4].
Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]
ВКДВ створана 3 кастрычніка 2007 года, у яго склад увайшлі 23 баявыя групы[6], у тым ліку найбуйнейшая суфійская паўстанцкая арганізацыя «Армія накшбандзійскага ордэна»[7]. Аб’яднанне ўзначаліў Ібрагім Ізат ад-Дуры, былы старшыня Савета рэвалюцыйнага камандавання і сакратар Партыі арабскага сацыялістычнага адраджэння (Баас).
У сваёй першай заяве «Вышэйшае камандаванне» звярнулася да ЗША з патрабаваннямі: прызнаць арганізацыі супраціву адзінымі законнымі прадстаўнікамі Ірака, вывесці войскі з тэрыторыі Ірака, спыніць забойствы і разбурэнні, вызваліць зняволеных, кампенсаваць Іраку страты ад акупацыі[6].
У снежні 2011 года, у сувязі з вывадам замежных войскаў, кааліцыя баевікоў самараспусцілася, але ўжо праз тры гады аднавіла сваю дзейнасць
У гэты момант«Вышэйшае камандаванне» стала ідэалагічным супернікам «Ісламскай дзяржавы». Першае выступае за свецкае дзяржава ў міжнародна прызнаных межах Іраку, у той час як ІД імкнецца стварыць салафіцкі халіфат на тэрыторыі некалькіх дзяржаў. Ад-Дуры асуджаў дзеянні баевікоў па выгнанні хрысціян з Масула і пераследу езідаў, забараняючы сваім байцам нападаць на грамадзянскіх асоб незалежна ад іх этнічнай і рэлігійнай прыналежнасці[8]. Аднак агульная варожасйь да ЗША і іракскаму ўраду прымушала іх у шэрагу выпадкаў супрацоўнічаць. Так, «Вышэйшае камандаванне» разам з ІД прымала ўдзел у штурме Масула падчас летняга наступлення ІД на поўначы Ірака ў 2014 годзе[8][9].
Па стане на 2015 год «Армія людзей накшбандзійскага ордэна», якая з’яўляецца асновай «Вышэйшага камандавання», лічыцца найбольш моцнай і ўплывовай паўстанцкай арганізацыяй у Іраку пасля ІД[8].
Мэты[правіць | правіць зыходнік]
У 2007-м «Вышэйшае камандаванне» выклала шэраг з васьмі умоў для правядзення перамоваў з амерыканскімі ўзброенымі сіламі[10]:
- Афіцыйна прызнаць патрыятычнае супраціў і ўсе патрыятычныя, арабскія нацыяналістычныя і ісламісцкія арганізацыі супраціву ва ўсіх іх узброеных і грамадзянскіх арганізацыях адзіным законным прадстаўніком Ірака і яго народа.
- Афіцыйна аб’явіць аб безумоўным вывадзе войскаў з Ірака.
- Спыніць рэйды, пераслед, забойствы, разбурэнні, сабатаж, высяленне і выгнанне і вывесці акупацыйныя войскі з усіх населеных пунктаў.
- Вызваліць усіх зняволеных і затрыманых без выключэння і пакрыць ім страты.
- Вярнуць на службу іракскую армію і сілы нацыянальнай бяспекі, якія былі абвешчаныя распушчанымі амерыканцамі падчас іх уварвання ў 2003 годзе. Яны павінны быць адноўлены ў адпаведнасці з правіламі і традыцыямі, якія дзейнічалі да амерыканскага ўварвання, і яны таксама павінны атрымаць кампенсацыю.
- Абавязаны пакрыць Іраку ўсе матэрыяльныя і маральныя страты і шкоду, нанесеныя краіне акупацыяй.
- Адмяніць усе законы, дэкрэты і іншыя заканадаўчыя акты, выдадзеныя пасля акупацыі.
- Правесці прамыя перамовы з супрацівам аб рэалізацыі праграмы выканання прынцыпаў, якіх прытрымлівалася Вярхоўнае камандаванне.
Кіраўніцтва[правіць | правіць зыходнік]
На 2007-ы год, крамя прызначэння ад-Дуры кіраўніком групоўкі, Вярхоўнае камандаванне джыхаду і вызвалення таксама прызначыла ў свой Генеральны штаб яшчэ некалькіх чалавек[11]:
- Генерал-лейтэнант Амір Мухамад Амін (намеснік Вярхоўнага галоўнакамандуючага па ваенных пытаннях)
- Шэйх Алі Абдала аль-Убайды (кіраўнік рэлігійнага кансультатыўнага органа)
- Генерал Халід Сулейман Халаф (кіраўнік Савета нацыянальнай бяспекі)
- Генерал-лейтэнант Мухамад Саліг Альван (кіраўнік Савета па адміністрацыйных і фінансавых пытаннях)
- Генерал Салах ад-Дын Ахмад (кіраўнік савета па інфармацыі і мабілізацыі)
- Кан’ан Амін (прадстаўнік)
Склад[правіць | правіць зыходнік]
У склад арганізацыі ўваходзяць[10]:
- Армія людзей накшбандзійскага ордэна
- Армія паплечнікаў Прарока (Джэйш ас-Сахаба)
- Армія Мурабітынаў (Джэйш аль-Мурабітын)
- Армія Аль-Хамза (Джэйш аль-Хамза)
- Армія паслання (Джэйш аль-Рысу)
- Армія ібн аль-Валіда (Джэйш ібн аль-Валід)
- Аб’яднанае камандаванне маджахедаў ў Іраку
- Вызваленчыя брыгады (Катаіб Аль-Тахрыр)
- Армія Мустафы (Джэіш аль-Мустафа)
- Армія вызвалення Ірака (Джэйш Тахрыр Ірак)
- Эскадроны пакутнікаў (Сарая Аш-Шухада)
- Армія Сабірыйцаў (Джэйш аль-Сабірэйн)
- Брыгады джыхаду ў краіне двух рэк
- Армія рыцара за вызваленне галіны самакіравання
- Эскадрыллі джыхаду ў Басры (Сарая аль-Джыхад аль-Басра)
- Эскадроны джыхаду Эль-Фалуджа (Сарая аль-Фалуджа аль-Джыхад)
- Патрыятычны Народны Фронт вызвалення Іраку
- Эскадрыллі рэвалюцыі Хусайні Ат-Таф (Альтаф Сарая аль-Хусайні)
- Эскадрыллі вызвалення поўдня (Сарая Тахрыр аль-Жжунуб)
- Армія Ханіна (Джэйш аль-Ханін)
- Эскадрыллі Дзіяла джыхаду і вызвалення
- Эскадрыллі славы вызвалення Іраку
- Вызваленчая Армія Курдыстана[12]
Зноскі[правіць | правіць зыходнік]
- ↑ Network, Thierry Meyssan,Voltaire The illusion of the eradication of Daesh, by Thierry Meyssan. Архівавана з першакрыніцы 6 кастрычніка 2018.
- ↑ Freeman, Colin Izzat Ibrahim al-Douri: the King of Clubs is back, and he may yet prove to be Saddam Hussein's trump card. Telegraph (18 мая 2013). Архівавана з першакрыніцы 5 November 2018.
- ↑ (unspecified title) Праверана 28 чэрвеня 2019.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 Sufi Insurgent Groups in Iraq
- ↑ The JRTN Movement and Iraq’s Next Insurgency (недаступная спасылка). Combating Terrorism Center at West Point. Архівавана з першакрыніцы 26 жніўня 2011.
- ↑ 6,0 6,1 Al Douri forms nationalist Sunni coalition; 1920s Revolution Brigades denounces al Qaeda The Long War Journal, 4 October 2007
- ↑ Iraqi Insurgents Announce New Coalition Associated Press, 3 October 2007
- ↑ 8,0 8,1 8,2 Jaysh Rijal al-Tariqa al-Naqshbandia (JRTN)
- ↑ Арабская весна 2015 года
- ↑ 10,0 10,1 Al Douri forms nationalist Sunni coalition The Long War Journal, 4 October 2007
- ↑ Iraqi Resistance announces Founding of Supreme Command for the Jihad and Liberation in Baghdad AlBasrah.net, 3 October 2007
- ↑ Kurdistan Liberation Army Pledges Allegiance to al Douri CBS News, 22 December 2008
Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]
- Iraq insurgents form front under ex-Saddam aide: TV Архівавана 24 верасня 2015. Reuters, 3 October 2007
- Attacks attributed to the SCJL on the START terrorism database.
