Кіраўнікі Мінска

Старосты[правіць | правіць зыходнік]

Імя	Гады жыцця	Гады на ўрадзе	Заўвагі
Іван Юр'евіч Заслаўскі		1468--1473
Іван Красны, кн. друцкі^[1]		1487—1489
Мікалай Іванавіч Іллініч		1494—1498
Багдан Іванавіч Заслаўскі		1498--1525
Ян Стэцкевіч Далобаўскі		1530-я
Васіль Тышкевіч		1544—1571
Гаўрыла Іванавіч Гарнастай	1515?—1588?	1575--1588 (у літ.вікі 1571—1582)
Дзмітрый Скумін Тышкевіч (літ.) (бел.	каля 1546—1609	1588—1592
Андрэй Мікалаевіч Станкевіч		−1596--16.5.1604- ; у літ.вікі 1595—1597	адначасова і мастаўнічы менскі (зг. 16.5.1604)
Пётр Тышкевіч	?--1631	каля 1610--1625	У 1615 годзе ён купіў пляц на рагу Высокага рынка на скрыжаванні вуліц Валоцкай і будучай Дамініканскай і пачаў будаваць для дамініканскага ордэна мураваны касцёл і двухпавярховы кляштар пры ім.
Крыштаф Завіша	1600—1670	да 1629—1645
Андрэй Казімір Завіша	1614—1678	1645--1676- (у літ.вікі 1645—1647)
Ян Мікалай Завіша		у літ.вікі 1685
Крыштаф Станіслаў Завіша	1660—1721	1685—1720
Ігнацы Завіша	1690—1738	1720—1738
Удальрык Крыштаф Радзівіл	1712—1770	1739—1746
Юзаф Міхал Іваноўскі		1746-1762 (у літ.вікі 1765)
Міхал Валадковіч		1762-
Ігнацы Іваноўскі		1765-1778 (у літ.вікі 1765)
Антоні Тадэвуш Пшаздзецкі		1767—1772
Аўгуст Дамінік Пшаздзецкі	1760—1782	1772—1782
Міхал Геранім Бжастоўскі	1762--1806	1782
Геранім Вінцэнт Радзівіл	1759—1786	1783—1786
Міхал Геранім Бжастоўскі	1762--1806	1787-1806 (у літ.вікі пасля 1787)

Падстаросты[правіць | правіць зыходнік]

Імя	Гады жыцця	Гады на ўрадзе
Іван Фёдаравіч Быкоўскі		−1570-
Фёдар Шавула		−1580-
Ян Янавіч Кураш		1594-1600
Марцін Казімір Валадковіч		1660-я
Тэадор Антоні Ваньковіч	?-1716	1689—1716
Узлоўскі		−1751-

Магістрат (1499—1831)[правіць | правіць зыходнік]

Паводле прывілея на магдэбургскае права, рада складалася з 12 радцаў, які разам з войтам выбіралі са свайго складу 2 бурмістраў на год («рочных»). Лаўнікі таксама былі, але прывілеям не згаданы, як выбіраліся не вядома, таксама не вядомы імёны лаўнікаў да 1590 года.

З 1590 года рада вырашыла, што штогадовыя выбары радцаў замінаюць нармальнай рабоце магістрата і вызначыла новы парадак. Радцы выбіраліся на неабмежаваны тэрмін, фактычна пажыццёва, калі да іх асабістай працы не было прэтэнзій месцічаў. Рада з 12 радцаў са свайго складу выбірала «рочных» — 2 бурмістраў, 2 радцаў, 2 лаўнікаў, 2 бірчых і 2 шафараў. Выбіраліся «рочныя» на 3 гады наперад, так у 1590 годзе са складу рады абраны «рочныя» на 1590, 1591 і 1592 гады. Тэрмін паўнамоцтваў пачынаўся на "дзень зімняга Ніколы" (6 снежня), калі «рочныя» аднаго года перадавалі справы, скрыні, пячаткі і ключы «рочным» наступнага года.

Радцы[правіць | правіць зыходнік]

Фёдар Шакола, Яўстафій Шарыпа, Івашка Вайтовіч, Філіп Рыловіч (студзень 1510)
Філіповіч (1510)
Багдан Савіч, Саўка Піліповіч, Іван Ткач, Лявон Ходзьковіч, Захар’я Дзямідовіч, Аніска Мухліч (1590)
Андрэй Масленка (-1592-1620-^[2])
Міхайла Філіповіч (-1596-1615-)
Васіль Мікіціч Лах (XVI ст.)
Санка Філіповіч (-1600-1615-)
Іван Бабурка (-1600-1615-)^[3]
Раман Бабурка (-1605-1615-)
Даніэль Масленка (-1600я-)
Васіль Масленка (-1612-)
Юзаф Філіповіч (-1615-)
Павел Пашкевіч (-1615-)
Васіль Масленка (-1615-)
Лука/Лукаш Богушавіч Шышка (-1615-1647-)^[4]
Іван Пашкевіч Пілацік (-1616-)
Мацьяш Балцаровіч (-1647-)
Супрон Супрановіч (-1647-)
Рыгор Якаўлевіч (-1647-1664-)
Васіль Паўлавіч (-1647-)
Павел Алісевіч Філіповіч (-1652-1680^[5]-)
Міхал Шышка (-1664-1673-)
Ян Уласовіч Фурс / Іван Фурс / Фурс Улазовіч^[6] (-1664-1680-)
Аляксандр Жыткевіч (-1667-^[7])
Мірон Філіповіч, Адам Сапатковіч (-1667^[7]-)
Адам Сапатковіч (-1667^[7]-1677^[6]-)
Яўмен Пятровіч Астроўскі (-1678^[6]-)
Афанас Нядзвецкі (-1678^[6]-)
Міхал Кудышэвіч (-1700-)
Базыль Мазуркевіч (-1700-1722-)
Сіла Пашкевіч (XVII ст.)
Шышка (-1752-)
Шышка (-1752-)
Ян Давыд Шэйба (-1748-1762-)
Ігнацій Таранкевіч (-1768-1787-)^[8]^[9]
Мікалай Заварскі (-1787-)^[10]
Якаб Дэрукоф (-1787-)^[10]
Антоні Шышка (1770я)
Андрэй Макарэвіч (-1781-), старшыня цэху муляроў
Ян Байкоў (-1790я-)

Бурмістры[правіць | правіць зыходнік]

Фёдар Шакола, Яўстафій Шарыпа, Івашка Вайтовіч, Філіп Рыловіч (студзень 1510) — першы вядомы персанальны склад бурмістраў Менска^[11]
Філіповіч (1510)
Багдан Савіч, Саўка Піліповіч (1590)
Міхайла Філіповіч (1596)
Андрэй Масленка (1592)
Санка Філіповіч (1600)
Іван Бабурка (1600)^[12]
Раман Бабурка (1605)
Даніэль Масленка (1600-я)^[12]
Васіль Масленка (1612)
Іван Пашкевіч Пілацік (1616)
Лука/Лукаш Богушавіч Шышка (1629, 1635, 1639)^[4]
Павел Алісевіч Філіповіч (1652, 1680^[5])
Міхал Шышка (жн.1664, сак.1665, 1673)
Ян Уласовіч Фурс/Іван Фурс/Фурс Улазовіч (жн. 1664, 1674, 1680)
Мірон Філіповіч, Адам Сапатковіч (1667^[7])
Сіла Пашкевіч (XVII ст.)
Міхал Кудышэвіч, Базыль Мазуркевіч (1700)
Базыль Мазуркевіч (1722)
Шышка, Шышка (1752)
Ян Давыд Шэйба (1762)
Антоні Шышка (1770я)
Ігнацій Таранкевіч (1773)^[8]
Андрэй Макарэвіч (1781)
Мікалай Заварскі (-1787-)^[10]
Якаб Дэрукоф (-1787-)^[10]
Ян Байкоў (1790я)

Радцы рочныя[правіць | правіць зыходнік]

Іван Ткач, Лявон Ходзькавіч (1590)
Аляксандр Жыткевіч (1667)
Ян Уласовіч Фурс/Іван Фурс (1674)
Ян Давыд Шэйба (1748)
Ігнацій Таранкевіч (1768)^[8]

Лаўнікі рочныя[правіць | правіць зыходнік]

Захар’я Дзямідовіч, Аніска Мухліч (1590)
Рыгор Якаўлевіч (1664)
Яўмен Пятровіч Астроўскі (-1678^[6]-)
Афанас Нядзвецкі (-1678^[6]-)

Войты[правіць | правіць зыходнік]

Пётр Шакола (1499—1501)
Абрам Езафовіч, Іван / Ян Новахрышчоны, «жыд Абрахам» (1503-1508-)
Канстанцін Абрамавіч Езафовіч
Грынашка Багдановіч (-1518-)
Васіль Тышкевіч (-1557-)
Ян Янавіч Карэйва/Карэйвіч (2-я пал. XVI ст.)
Сямён Мікуліч (2-я пал. XVI ст.)
Марцін Тышкевіч (1582-)
Іван Фёдаравіч Быкоўскі/Быкаўскі (-1590-1594)
Рыгор Тарлецкі (1595-1600-)
Самуэль Пятровіч Друцкі-Горскі (лета 1617-да 3.2.1635)
Фёдар/Тэадор Самуэлевіч Друцкі-Горскі (да 3.2.1635-1651)
Ян Адэркас (16.8.1651-18.9.1651, саступіў урад)
Крыштаф Валадковіч (18.9.1651-1670)
Юрый Лукомскі (1671-)
Ян Таргоня-Жыдовіч (сяр. XVII ст.), таксама і возны менскі
Адам Стэфанавіч Ваньковіч (XVII ст.)
Станіслаў Буржынскі, Станіслаў з Бужына Бужынскі (-1739-1744-)
Антоній Тадэвуш Пшаздзецкі (1750я-)

Лентвойты[правіць | правіць зыходнік]

Павел Ціша (-1557-)
Ян Петрашкевіч (-1590-)
Павел Ванькевіч (-1596-)
Андрэй Масленка (-1600-)
Самуэль Багушэвіч (-красавік 1645)
Аляксандр Жыткевіч (1667^[7])
Тамаш Ян Рук’янскі (-1680-)^[5]
Крыштаф Валіцкі (-1700-)
Ежы Адам Пшасецкі (-1762-1768-)

Гараднічыя[правіць | правіць зыходнік]

Яцка (Якуб) Іванавіч Ратамскі (1510/1511), адмовіўся ад ураду
Валошка (Ваўчко) Яўлашкавіч Шапялевіч (1511-1521-)
Грынашка Багданавіч Шалуха (-1541-)
Андрэй Сямёнавіч Адзінцэвіч (-1544-1550)
Марцін Валадковіч (1582)
Адам Валадковіч (-1623-)
Павел Скарупа (-1627-1645-)
Марцін Казімір Валадковіч (1649—1660я-)
Юзаф Міхал Іваноўскі (-1743-1758)
Ануфрый Антоній Жыжэмскі (з 27.03.1765)
Крыштаф Глінскі-Ліхадзяеўскі (з 1773)
Дамінік Жыжэмскі (1782—1785)

Кіраўнікі французскай адміністрацыі і Часовага ўрада ВКЛ (1812)[правіць | правіць зыходнік]

Прэзідэнт агульнай камісіі Часовага ўрада Мінскай правінцыі[правіць | правіць зыходнік]

13 ліпеня 1812 — 27 ліпеня 1812 — князь Міхал Крыштафавіч Пузына

Мэр Мінска[правіць | правіць зыходнік]

27 ліпеня — 16 лістапада 1812 — Ксаверый Тадэвушавіч Ліпскі (1764— пасля 1820)

Прэзідэнт муніцыпальнай рады Мінскага дэпартамента[правіць | правіць зыходнік]

27 ліпеня — 16 лістапада 1812 — князь Міхал Крыштафавіч Пузына

Гарадскія галовы (1831—1917/18)[правіць | правіць зыходнік]

1836—1839 — Леапольд Дэльпацэ (1802—1864)^[13]
?-1849-? — Адам Воўк
1851—1854 — Леапольд Дэльпацэ (1802—1864)
1859—1864 — Леапольд Дэльпацэ (1802—1864)
1864—? — Аляксандр Андрэевіч Свечнікаў, купец 2-й гільдыі
1866—? — Сцяпан Яфімавіч Тамаровіч
?-1870-? — Аляксандр Андрэевіч Свечнікаў
1871—1875-? — Аляксандр Пятровіч Фогель
1876—1880 — Міхаіл Іванавіч Казарынаў (1835—1885)
1880 — 19 лістапада 1889 — Мікалай Мікалаевіч Галіневіч (1838—1889)
18 студзеня 1890—1901 — граф Караль Эмерыкавіч Чапскі (1860—1904)
1901—1905 — Мечыслаў Юзафавіч Райкевіч
1905—1906 — Міхал Генрыкавіч Валовіч^[pl] (раней 1889 — пасля 1918)
1906—1909 — Станіслаў Мельхіёравіч Стэфановіч
28 чэрвеня 1909 — 30 ліпеня 1917 — Станіслаў Браніслававіч Хржанстоўскі^[pl] (раней 1896—пасля 1927)^[14]
1917— 27 мая 1918 — П. Кашчанка
27 мая 1918—? — Станіслаў Браніслававіч Хржанстоўскі^[pl] (раней 1896 — пасля 1927)

Паўстанцкія грамадзянскія начальнікі Мінска (1863)[правіць | правіць зыходнік]

студзень — верасень 1863 — Пётр Янавіч Чакатоўскі (1832—1882)
верасень 1863 — Артур Пятровіч Тарчынскі (каля 1821—пасля 1882)
кастрычнік 1863 — Багуслаў Семірадскі (1838—пасля 1864)

Гарадскія камісары (у часы Грамадзянскага ўпраўлення ўсходніх зямель)[правіць | правіць зыходнік]

14 жніўня 1919—? — Багдан Міхалавіч Грушвіцкі (1870—пасля 1919)

Бурмістры (у часы Грамадзянскага ўпраўлення ўсходніх зямель)[правіць | правіць зыходнік]

27 жніўня 1919—? — Мечыслаў Васілевіч Запольскі-Доўнар (1871—1919-?)

Старшыні Мінгарвыканкама (1917—1919, 1920—1941)[правіць | правіць зыходнік]

Барыс Паўлавіч Позерн (сакавік 1917 — чэрвень 1917)
Ісідар Еўсцігнеевіч Любімаў (ліпень 1917 — жнівень 1917)
Карл Іванавіч Ландэр (верасень 1917 — кастрычнік 1917)
Віктар Іванавіч Яркін (сакавік 1918 — май 1919)
Казімір Генрыхавіч Цыхоўскі (чэрвень 1919 — верасень 1919)
Фрыц Мацвеевіч Кюсэ (снежань 1920 — снежань 1921)
Адольф Хрыстафоравіч Гетнер (студзень 1922 — снежань 1923)
Сяргей Бенядзіктавіч Карп (студзень 1924 — сакавік 1924)
Адам Сямёнавіч Славінскі (сакавік 1924 — ліпень 1924)
Сцяпан Вікенцевіч Яцкевіч (жнівень 1924 — красавік 1929)
Нічыпар Лукіч Аксючыц (красавік 1929 — снежань 1930)
Іосіф Ігнатавіч Валодзька (люты 1931 — сакавік 1933)
Антон Мацвеевіч Каранеўскі (май 1933 — студзень 1934)
Емяльян Піліпавіч Жуковіч (сакавік 1934 — чэрвень 1937)
Канстанцін Іванавіч Бударын (верасня 1940 — чэрвень 1941)

Бургамістры (у часы нацысцкай акупацыі 1941—1944)[правіць | правіць зыходнік]

ліпень 1941 — лістапад 1941 — Вітаўт Тумаш (1910—1998)
17 лістапада 1941 — 7 снежня 1943 — Вацлаў Леанардавіч Іваноўскі (1880—1943)
снежань 1943 — 3 ліпеня 1944 — Анатоль Фёдаравіч Комар (1902— пасля 1944)

Намеснік бургамістра[правіць | правіць зыходнік]

ліпень 1941 — 3 ліпеня 1944 — Адам Канстанцінавіч Дземідэцкі-Дземідовіч (1888—пасля 1952)

Старшыні Мінгарвыканкама (з 1944)[правіць | правіць зыходнік]

Канстанцін Іванавіч Бударын (ліпень 1944 — жніўня 1945)
Іван Паўлавіч Паромчык (жнівень 1945 — сакавік 1946)
Канстанцін Навумавіч Длугашэўскі (красавік 1946 — ліпень 1954)
Васіль Іванавіч Шарапаў (ліпень 1954 — студзень 1968)
Міхаіл Васілевіч Кавалёў (студзень 1968 — студзень 1977)
Генадзь Георгіевіч Барташэвіч (студзень 1977 — чэрвень 1977)
Станіслаў Міхайлавіч Лукашэвіч (чэрвень 1977 — студзень 1980)
Георгій Станіслававіч Таразевіч (студзень 1980 — жнівень 1983)
Валерый Андрэевіч Пячэннікаў (жнівень 1983 — снежань 1985)
Уладзімір Іванавіч Міхасёў (снежань 1985 — май 1990)
Міхаіл Апанасавіч Марыніч (кастрычнік 1990 — красавік 1991)
Аляксандр Міхайлавіч Герасіменка (красавік 1991 — студзень 1995)
Уладзімір Васілевіч Ярмошын (студзень 1995 — люты 2000)
Міхаіл Якаўлевіч Паўлаў (сакавік 2000 — чэрвень 2009)
Мікалай Аляксандравіч Ладуцька (чэрвень 2010 — лістапад 2014)
Андрэй Віктаравіч Шорац (6 лістапада 2014 — 24 лістапада 2018)
Анатоль Аляксандравіч Сівак (24 лістапада 2018 — 3 верасня 2020)
Уладзімір Яўгенавіч Кухараў (з 3 верасня 2020)

Зноскі

↑ Вольф Ю. Князі літоўска-рускія…
↑ Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Мінска. У 4 кн. Кн. 1-я. — Мн.: БЕЛТА, 2001. — 576 с.: іл. ISBN 985-6302-33-1
↑ Менскія адрэсы Архівавана 16 верасня 2016.
↑ ^а ^б Жыцьцяпіс Менскае іконы Божае Маці (нявызн.)(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 9 ліпеня 2021. Праверана 10 жніўня 2016.
↑ ^а ^б ^в Лёсы, зламаныя маскоўскім нашэсцем (бел.). Наша Ніва. Праверана 6 студзеня 2024.
↑ ^а ^б ^в ^г ^д ^е Кніга актавых пратаколаў 1674-1680 гг. мінскага магістрата як крыніца па гісторыі горада др. паловы XVII ст. | Национальный исторический архив Беларуси (нявызн.). niab.by. Праверана 6 студзеня 2024.
↑ ^а ^б ^в ^г ^д Статкевіч Н. М. Мінск і Радзівілы: зямельныя ўладанні магнатаў у горадзе // Міжнародная навукова-практычная канферэнцыя «Нясвіжскі палац Радзівілаў: гісторыя, новыя даследаванні. Вопыт стварэння палацавых музейных экспазіцый» (Нясвіж, 20 кастрычніка 2009 г.). — Нясвіж: 2010.
↑ ^а ^б ^в Кітурка 2010, с. 59.
↑ История Минск. -- Мн., 1957. -- С. 67.
↑ ^а ^б ^в ^г Кітурка 2010, с. 62.
↑ Архіварыус № 19, 2021. — С. 64, 70.
↑ ^а ^б Менскія адрэсы Архівавана 16 верасня 2016.
↑ Леапольд Валенціевіч Дэльпацэ, або Дэльпац (Леапольда дэль Пацэ; нар. 1802) — менскі купец італьянскага (з Вероны) паходжання, каталік. Продкі перасяліліся ў Рэч Паспалітую ў 17 ст., кароль Ян Казімір са згоды Варшаўскага сейма адаптаваў афіцэра войскаў Рэчы Паспалітай — Франца Дэльпацэ, да шляхецкага стану (гл. індэгенат у Volumine Legum, T.IV, P.570, а таксама Канстытуцыі Варшаўскага сейма 1658, 1661, 1662 гадоў — P. 873, 939.). Справа пра дваранства Дэльпацэ захоўваецца ў НГАБ (ф.319, воп.2, спр.889, л.47). Леапольд меў сыноў Альфонса, Міхаіла і Станіслава.
↑ РГИА Ф. 1349 Оп. 2 Д. 979 Л. 77-80

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Дашкевич, Е. Организационная структура польской гражданской администрации в Минске в 1919―1920 гг. / Е. Дашкевич // Знакамітыя мінчане XIX—XX стст. Роля выхадцаў з Міншчыны ў польскім культурным, грамадскім і палітычным жыцці ў перыяд II Рэчы Паспалітай : матэрыялы [XI] Беларуска-польскай навуковай канферэнцыі, Мінск, 27 верасня 2019 г. / [рэдкалегія: А. Вялікі, З. Вінніцкі (навуковыя рэдактары) і інш.]. — Мінск, 2020. — С. 210―218.
Кітурка І. Ф. «Гандлёвы дзённік» («Dziennik handlowy») як крыніца па эканамічнай гісторыі Менска апошняй чвэрці XVIII ст. // Мінск і мінчане : дзесяць стагоддзяў гісторыі (да 510-годдзя атрымання Менскам магдэбургскага права) : матэрыялы Міжнароднай навукова-практычнай канферэнцыі, Мінск, 4-5 верасня 2009 г. / НАН Беларусі; рэдкал.: А. А. Каваленя [і інш.]. — Мінск : Беларуская навука, 2010. — С. 57-64.
Снапкоўскі Ю. Адміністратары Мінска і Мінскай губерні ў канцы XVIII -- пачатку XX стагоддзя: малавядомыя зігзагі лёсу і сваяцкія сувязі // Архівы і справаводства № 3, 2019. -- С. 87–99
Часовая мінская газета. 1812 год / агульн. рэд., перакл. з польск., персаналіі і паслясл. Я. Анішчанкі. — Мінск : Хурсік, 2008. — 181 с.

[1] Вольф Ю. Князі літоўска-рускія…

[2] Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Мінска. У 4 кн. Кн. 1-я. — Мн.: БЕЛТА, 2001. — 576 с.: іл. ISBN 985-6302-33-1

[МнАдр-Бабкова2-3] Менскія адрэсы Архівавана 16 верасня 2016.

[:0-4] а ^б Жыцьцяпіс Менскае іконы Божае Маці (нявызн.)(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 9 ліпеня 2021. Праверана 10 жніўня 2016.

[ЛёсыЗлам-5] а ^б ^в Лёсы, зламаныя маскоўскім нашэсцем (бел.). Наша Ніва. Праверана 6 студзеня 2024.

[:2-6] а ^б ^в ^г ^д ^е Кніга актавых пратаколаў 1674-1680 гг. мінскага магістрата як крыніца па гісторыі горада др. паловы XVII ст. | Национальный исторический архив Беларуси (нявызн.). niab.by. Праверана 6 студзеня 2024.

[:1-7] а ^б ^в ^г ^д Статкевіч Н. М. Мінск і Радзівілы: зямельныя ўладанні магнатаў у горадзе // Міжнародная навукова-практычная канферэнцыя «Нясвіжскі палац Радзівілаў: гісторыя, новыя даследаванні. Вопыт стварэння палацавых музейных экспазіцый» (Нясвіж, 20 кастрычніка 2009 г.). — Нясвіж: 2010.

[FOOTNOTEКітурка201059-8] а ^б ^в Кітурка 2010, с. 59.

[9] История Минск. -- Мн., 1957. -- С. 67.

[FOOTNOTEКітурка201062-10] а ^б ^в ^г Кітурка 2010, с. 62.

[11] Архіварыус № 19, 2021. — С. 64, 70.

[МнАдр-Бабкова-12] а ^б Менскія адрэсы Архівавана 16 верасня 2016.

[13] Леапольд Валенціевіч Дэльпацэ, або Дэльпац (Леапольда дэль Пацэ; нар. 1802) — менскі купец італьянскага (з Вероны) паходжання, каталік. Продкі перасяліліся ў Рэч Паспалітую ў 17 ст., кароль Ян Казімір са згоды Варшаўскага сейма адаптаваў афіцэра войскаў Рэчы Паспалітай — Франца Дэльпацэ, да шляхецкага стану (гл. індэгенат у Volumine Legum, T.IV, P.570, а таксама Канстытуцыі Варшаўскага сейма 1658, 1661, 1662 гадоў — P. 873, 939.). Справа пра дваранства Дэльпацэ захоўваецца ў НГАБ (ф.319, воп.2, спр.889, л.47). Леапольд меў сыноў Альфонса, Міхаіла і Станіслава.

[14] РГИА Ф. 1349 Оп. 2 Д. 979 Л. 77-80

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]