Пій XII

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
(Пасля перасылкі з Пій XII (Папа Рымскі))
Пій XII
лац.: Pius PP. XII

Герб
260-ы Папа Рымскі
2 сакавіка 1939 — 9 кастрычніка 1958
Папярэднік Пій XI
Пераемнік Ян XXIII
Дзяржаўны сакратар Святога Прастола
7 лютага 1930 — 2 сакавіка 1939
Папярэднік Pietro Gasparri[d]
Пераемнік Luigi Maglione[d]
Камерленга Апостальскай палаты[d]
1 красавіка 1935 — 2 сакавіка 1939
Папярэднік Pietro Gasparri[d]
Пераемнік Lorenzo Lauri[d]
кардынал
з 16 снежня 1929
камерленга Калегіі кардыналаў[d]
13 снежня 1937 — 2 сакавіка 1939
Папярэднік Lorenzo Lauri[d]
Пераемнік Raffaele Rossi[d]
тытулярны архібіскуп[d]
з 23 красавіка 1917
Дыяцэзія See of Sardis[d]
Апостальскі нунцый у Германіі[d]
22 чэрвеня 1920 — 16 снежня 1929
Пераемнік Cesare Orsenigo[d]
Archpriest of the Basilica di San Pietro in Vaticano[d]
25 сакавіка 1930 — 2 сакавіка 1939
Папярэднік Rafael Merry del Val[d]
Пераемнік Federico Tedeschini[d]
Apostolic Nuncio to Bavaria[d]
20 красавіка 1917 — 8 чэрвеня 1925
Папярэднік Giuseppe Aversa[d]
Пераемнік Alberto Vassallo di Torregrossa[d]
Apostolic Nuncio to Prussia[d]
22 чэрвеня 1926 — 19 жніўня 1929
Пераемнік Cesare Orsenigo[d]

Адукацыя
Навуковая ступень laurea[d] (1901)[1]
Дзейнасць ксёндз, каталіцкі біскуп
Нараджэнне 2 сакавіка 1876(1876-03-02)[2][3][…]
Смерць 9 кастрычніка 1958(1958-10-09)[2][3][…] (82 гады)
Пахаванне
Дынастыя Pacelli Family[d]
Бацька Filippo Pacelli[d][1]
Прыняцце свяшчэннага сану 1899
Кардынал з 1929

Аўтограф Выява аўтографа

Узнагароды
Ордэн Залатой шпоры
Ордэн Залатой шпоры
Вярхоўны ордэн Хрыста
Вярхоўны ордэн Хрыста
Вялікі крыж ордэна Пія IX
Вялікі крыж ордэна Пія IX
Вялікі крыж ордэна Святога Рыгора Вялікага
Вялікі крыж ордэна Святога Рыгора Вялікага
Вышэйшы ордэн Святога Дабравешчання Кавалер Вялікага крыжа ордэна Святых Маўрыкія і Лазара
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Пій XII (Eugenio Maria Giuseppe Giovanni Pacelli), Папа Рымскі (2 сакавіка 1939 — 9 кастрычніка 1958).

Абвясціў энцыкліку «Mystici Corporis Christi» (1943), у якой атаясаміў царкву з містычным целам Хрыста і заклікаў да адзінства хрысціян. Абвясціў догму Узнясення найсвяцейшай дзевы Марыі (1950), увёў свята Марыі — каралевы свету (1954). Пачаў рэформу літургічнага тыдня (1951). Увёў вечаровыя святыя месы, зрабіў раўнастайным еўхарыстычны пост. Дапусціў ужыванне нацыянальных моў у літургіі Еўхарысціі і ў літургіях некаторых таямніц.

Першы Папа, які прызнаў яўленні ў Фаціме.

Адкрыў сучасны радыёцэнтр у Санта Марыя ды Галерыя.

Быў абвешчаны слугою Божым (1990); быў пачаты працэс яго беатыфікацыі.

Гл. таксама[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі

  1. а б в г д е PIO XII, papa // Dizionario Biografico degli Italiani — 2015. Праверана 22 студзеня 2023.
  2. а б Pius (Pius XII.) // Brockhaus Enzyklopädie / Hrsg.: Bibliographisches Institut & F. A. Brockhaus, Wissen Media Verlag Праверана 9 кастрычніка 2017.
  3. а б Pius XII // Gran Enciclopèdia CatalanaGrup Enciclopèdia, 1968.
  4. а б в г Pius XII <papa> // OPAC SBN Праверана 22 студзеня 2023.
  5. а б в г autori vari Pio XII // Dizionario di Storia / Istituto dell'Enciclopedia Italiana — 2011. Праверана 22 студзеня 2023.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]