Уладзімір Елісеевіч Лабанок: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі
Няма тлумачэння праўкі
Радок 110: Радок 110:
}}
}}


'''Уладзі́мір Елісе́евіч Лабано́к''' ({{ДН|3|7|1907|20|6}} — {{ДС|4|11|1984}}) — беларускі дзяржаўны дзеяч, удзельнік [[Вялікая Айчынная вайна|Вялікай Айчыннай вайны]], адзін з кіраўнікоў [[Савецкі партызанскі рух, 1941—1944|партызанскага руху]] ў [[Віцебская вобласць|Віцебскай вобласці]]. [[Герой Савецкага Саюза]] (1943).
'''Уладзі́мір Елісе́евіч Лабано́к''' ({{ДН|3|7|1907|20|6}} в.[[Востраў (Пухавіцкі раён)|Востраў]] — {{ДС|4|11|1984}}) — беларускі дзяржаўны дзеяч, удзельнік [[Вялікая Айчынная вайна|Вялікай Айчыннай вайны]], адзін з кіраўнікоў [[Савецкі партызанскі рух, 1941—1944|партызанскага руху]] ў [[Віцебская вобласць|Віцебскай вобласці]]. [[Герой Савецкага Саюза]] (1943).


== Біяграфія ==
== Біяграфія ==
Нарадзіўся ў вёсцы [[Вёска Востраў, Пухавіцкі раён|Востраў]] (сучасны {{МН|Пухавіцкі раён|ў Пухавіцкім раёне|}} [[Мінская вобласць|Мінскай вобласці]]).
Нарадзіўся ў вёсцы [[Вёска Востраў, Пухавіцкі раён|Востраў]] (сучасны {{МН|Пухавіцкі раён|ў Пухавіцкім раёне|}} [[Мінская вобласць|Мінскай вобласці]]).


У 1926 г. скончыў Дукорскую сямігадовую школу з сельскагаспадарчым ухілам.
У 1926 г. скончыў Дукорскую сямігадовую школу з сельскагаспадарчым ухілам.


У 1931 годзе скончыў [[Беларуская дзяржаўная сельскагаспадарчая акадэмія|Беларускую сельскагаспадарчую акадэмію]].
У 1931 годзе скончыў [[Беларуская дзяржаўная сельскагаспадарчая акадэмія|Беларускую сельскагаспадарчую акадэмію]].


З [[1931]] года працаваў на пасадзе агранома, памочніка [[Народны камісарыят земляробства БССР|Народнага Камісара земляробства Беларускай ССР]], а з [[1933]] года — на пасадзе агранома-эканаміста ўпаўнаважанага Народнага Камісарыята саўгасаў СССР па [[БССР]].
З [[1931]] года працаваў на пасадзе агранома, памочніка [[Народны камісарыят земляробства БССР|Народнага Камісара земляробства Беларускай ССР]], а з [[1933]] года — на пасадзе агранома-эканаміста ўпаўнаважанага Народнага Камісарыята саўгасаў СССР па [[БССР]].


З [[1939]] года — дырэктар Смалянскага сельскагаспадарчага тэхнікума Віцебскай вобласці БССР. З [[1941]] года — першы сакратар [[горад Лепель|Лепельскага]] [[Раённы камітэт КПСС|РК]] КП(б)Б.
З [[1939]] года — дырэктар Смалянскага сельскагаспадарчага тэхнікума Віцебскай вобласці БССР. З [[1941]] года — першы сакратар [[горад Лепель|Лепельскага]] [[Раённы камітэт КПСС|РК]] КП(б)Б.


=== Вялікая Айчынная вайна ===
=== Вялікая Айчынная вайна ===
Са снежня 1941 па чэрвень 1944 года 1-ы сакратар [[Лепельскі раён|Лепельскага]] падпольнага райкома [[Камуністычная партыя Беларусі, 1918|КП(б)Б]]. З сакавіка 1942 года У. Е. Лабанок камандзір [[Партызанскі атрад (СССР, 1941-1944)|партызанскага атрада]], са снежня 1942 — камісар [[Чашніцкі раён|Чашніцкай]] [[Партызанская брыгада (СССР, 1941-1944)|партызанскай брыгады]] («Дубрава»), з ліпеня 1943 года — камандзір Лепельскай партызанскай брыгады імя Сталіна. У снежні 1943 года узначаліў аператыўную групу [[Цэнтральны камітэт КПБ|ЦК КП(б)Б]] і [[Беларускі штаб партызанскага руху|Беларускага штаба партызанскага руху]] па Полацка-Лепельскай партызанскай зоне.
Са снежня 1941 па чэрвень 1944 года 1-ы сакратар [[Лепельскі раён|Лепельскага]] падпольнага райкома [[Камуністычная партыя Беларусі, 1918|КП(б)Б]]. З сакавіка 1942 года У. Е. Лабанок камандзір [[Партызанскі атрад (СССР, 1941-1944)|партызанскага атрада]], са снежня 1942 — камісар [[Чашніцкі раён|Чашніцкай]] [[Партызанская брыгада (СССР, 1941-1944)|партызанскай брыгады]] («Дубрава»), з ліпеня 1943 года — камандзір Лепельскай партызанскай брыгады імя Сталіна. У снежні 1943 года узначаліў аператыўную групу [[Цэнтральны камітэт КПБ|ЦК КП(б)Б]] і [[Беларускі штаб партызанскага руху|Беларускага штаба партызанскага руху]] па Полацка-Лепельскай партызанскай зоне.


=== У мірны час ===
=== У мірны час ===
З 1944 года займаў пасады ў апараце ЦК КПБ, старшыні [[Полацкая вобласць|Полацкага]] і [[Гомельская вобласць|Гомельскага]] аблвыканкамаў, 1-га сакратара [[Палескі абласны камітэт КПБ|Палескага]] і [[Віцебскі абласны камітэт КПБ|Віцебскага]] (верасень 1956 — красавік 1962)<ref name="vit">{{кніга|загаловак=Витебск: Энциклопедический справочник|адказны=Гл. редактор И. П. Шамякин|месца=Минск|выдавецтва=БелСЭ им. П. Бровки|год=1988|старонкі=112, 113|старонак=408|isbn=5-85700-004-1|тыраж=60&nbsp;000}}{{ref-ru}}</ref> абкамаў КПБ.<br/>
З 1944 года займаў пасады ў апараце ЦК КПБ, старшыні [[Полацкая вобласць|Полацкага]] і [[Гомельская вобласць|Гомельскага]] аблвыканкамаў, 1-га сакратара [[Палескі абласны камітэт КПБ|Палескага]] і [[Віцебскі абласны камітэт КПБ|Віцебскага]] (верасень 1956 — красавік 1962)<ref name="vit">{{кніга|загаловак=Витебск: Энциклопедический справочник|адказны=Гл. редактор И. П. Шамякин|месца=Минск|выдавецтва=БелСЭ им. П. Бровки|год=1988|старонкі=112, 113|старонак=408|isbn=5-85700-004-1|тыраж=60&nbsp;000}}{{ref-ru}}</ref> абкамаў КПБ.<br />


З 1962 года на пасадзе 1-га намесніка старшыні [[Савет Міністраў БССР|Савета міністраў]] [[Беларуская Савецкая Сацыялістычная Рэспубліка|БССР]] і адначасова [[Міністэрства вытворчасці і нарыхтовак сельгаспрадуктаў БССР|міністр вытворчасці і нарыхтовак сельгаспрадуктаў]], з 1974 — намеснік Старшыні [[Прэзідыум Вярхоўнага Савета БССР|Прэзідыума Вярхоўнага Савета БССР]].
З 1962 года на пасадзе 1-га намесніка старшыні [[Савет Міністраў БССР|Савета міністраў]] [[Беларуская Савецкая Сацыялістычная Рэспубліка|БССР]] і адначасова [[Міністэрства вытворчасці і нарыхтовак сельгаспрадуктаў БССР|міністр вытворчасці і нарыхтовак сельгаспрадуктаў]], з 1974 — намеснік Старшыні [[Прэзідыум Вярхоўнага Савета БССР|Прэзідыума Вярхоўнага Савета БССР]].


Член Цэнтральнай рэвізійнай камісіі [[ЦК КПСС]], Член [[Цэнтральны камітэт КПБ|ЦК КП Беларусі]] з 1949 года, кандыдат у члены [[бюро ЦК КПБ]] з 1962 і 1976 гадоў, член бюро ЦК КПБ у 1966—1976. Абіраўся дэпутатам [[Вярхоўны Савет БССР|Вярхоўнага Савета БССР]] 3, 6—10 скліканняў, дэпутатам [[Вярхоўны Савет СССР|Вярхоўнага Савета СССР]] 2—10-га скліканняў, у 1968—1974 гадах займаў пасаду Старшыні Савета Нацыянальнасцей Вярхоўнага Савета [[СССР]].
Член Цэнтральнай рэвізійнай камісіі [[ЦК КПСС]], Член [[Цэнтральны камітэт КПБ|ЦК КП Беларусі]] з 1949 года, кандыдат у члены [[бюро ЦК КПБ]] з 1962 і 1976 гадоў, член бюро ЦК КПБ у 1966—1976. Абіраўся дэпутатам [[Вярхоўны Савет БССР|Вярхоўнага Савета БССР]] 3, 6—10 скліканняў, дэпутатам [[Вярхоўны Савет СССР|Вярхоўнага Савета СССР]] 2—10-га скліканняў, у 1968—1974 гадах займаў пасаду Старшыні Савета Нацыянальнасцей Вярхоўнага Савета [[СССР]].
Радок 150: Радок 150:


== Ушанаванне памяці ==
== Ушанаванне памяці ==
У [[горад Мінск|мінскім]] мікрараёне [[Жылы раён Сухарава, Мінск|Сухарава]] адна з [[Вуліца Лабанка, Мінск|вуліц]] носіць імя Уладзіміра Лабанка, таксама яго імём названа вуліца ў [[горад Лепель|Лепелі]], саўгас-тэхнікум у горадзе [[горад Мар'іна Горка|Мар'іна Горка]] Мінскай вобласці, Лепельская сярэдняя школа № 1, музей народнай славы ў пасёлку [[Гарадскі пасёлак Ушачы|Ушачы]].
У [[горад Мінск|мінскім]] мікрараёне [[Жылы раён Сухарава, Мінск|Сухарава]] адна з [[Вуліца Лабанка, Мінск|вуліц]] носіць імя Уладзіміра Лабанка, таксама яго імём названа вуліца ў [[горад Лепель|Лепелі]], саўгас-тэхнікум у горадзе [[горад Мар'іна Горка|Мар’іна Горка]] Мінскай вобласці, Лепельская сярэдняя школа № 1, музей народнай славы ў пасёлку [[Гарадскі пасёлак Ушачы|Ушачы]].


У [[Мінск]]у на доме № 4 па [[Завулак Бранявы, Мінск|Бранявым завулку]] ў [[1986]] годзе ўстаноўлена мемарыяльная дошка ([[сілумін]]; скульпт. [[І. Глебаў]])<ref name="ЗП">{{крыніцы/ЗП|Мінск}}</ref>.
У [[Мінск]]у на доме № 4 па [[Завулак Бранявы, Мінск|Бранявым завулку]] ў [[1986]] годзе ўстаноўлена мемарыяльная дошка ([[сілумін]]; скульпт. [[І. Глебаў]])<ref name="ЗП">{{крыніцы/ЗП|Мінск}}</ref>.

Версія ад 16:19, 3 ліпеня 2019

Уладзімір Елісеевіч Лабанок
Сцяг Намеснік старшыні Прэзідыума Вярхоўнага Савета Беларускай ССР
1974 — 4 лістапада 1984
Пераемнік Уладзімір Мікуліч
Сцяг 1-ы намеснік старшыні Савета Міністраў Беларускай ССР
красавік 1962 — 1974
Кіраўнік урада Ціхан Кісялёў
Пераемнік Уладзімір Міцкевіч
Сцяг Міністр вытворчасці і нарыхтовак сельгаспрадуктаў БССР
красавік 1962 — 1964
Кіраўнік урада Ціхан Кісялёў
Папярэднік пасада заснаваная
Пераемнік пасада скасаваная
Сцяг Першы сакратар Віцебскага абласнога камітэта КПБ
верасень 1956 — красавік 1962
Папярэднік Мікіта Кароткін
Пераемнік Станіслаў Пілатовіч
Старшыня Гомельскага абласнога выканаўчага камітэта
студзень 1954 — верасень 1956
Кіраўнік урада Кірыл Мазураў
Папярэднік Андрэй Куцак
Пераемнік Іван Палякоў
Сцяг Першы сакратар Палескага абласнога камітэта КПБ
снежань 1948 — студзень 1954
Папярэднік Іван Карасёў
Пераемнік пасада скасаваная
Старшыня Полацкага абласнога выканаўчага камітэта
верасень 1944 — 1946
Кіраўнік урада Панцеляймон Панамарэнка
Папярэднік пасада заснаваная
Пераемнік Сцяпан Шупеня

Нараджэнне 3 ліпеня 1907(1907-07-03)
Смерць 4 лістапада 1984(1984-11-04) (77 гадоў)
Месца пахавання
Партыя
Адукацыя
Дзейнасць палітык
Ваенная служба
Гады службы 1941—1944
Прыналежнасць  СССР
Род войскаў партызан
Званне
Палкоўнік
Палкоўнік
Камандаваў Лепельскай партызанскай брыгады імя Сталіна
Бітвы Вялікая Айчынная вайна
Узнагароды
Герой Савецкага Саюза ордэн Леніна ордэн Кастрычніцкай Рэвалюцыі ордэн Чырвонага Сцяга ордэн Суворава I ступені ордэн Айчыннай вайны I ступені ордэн Працоўнага Чырвонага Сцяга ордэн Дружбы народаў медаль «За працоўную доблесць» медаль «За перамогу над Германіяй у Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.» медаль «За доблесную працу ў Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.» медаль «Ветэран працы» медаль «За асваенне цалінных зямель»
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Уладзі́мір Елісе́евіч Лабано́к (20 чэрвеня (3 ліпеня) 1907 в.Востраў — 4 лістапада 1984) — беларускі дзяржаўны дзеяч, удзельнік Вялікай Айчыннай вайны, адзін з кіраўнікоў партызанскага руху ў Віцебскай вобласці. Герой Савецкага Саюза (1943).

Біяграфія

Нарадзіўся ў вёсцы Востраў (сучасны Пухавіцкі раён Мінскай вобласці).

У 1926 г. скончыў Дукорскую сямігадовую школу з сельскагаспадарчым ухілам.

У 1931 годзе скончыў Беларускую сельскагаспадарчую акадэмію.

З 1931 года працаваў на пасадзе агранома, памочніка Народнага Камісара земляробства Беларускай ССР, а з 1933 года — на пасадзе агранома-эканаміста ўпаўнаважанага Народнага Камісарыята саўгасаў СССР па БССР.

З 1939 года — дырэктар Смалянскага сельскагаспадарчага тэхнікума Віцебскай вобласці БССР. З 1941 года — першы сакратар Лепельскага РК КП(б)Б.

Вялікая Айчынная вайна

Са снежня 1941 па чэрвень 1944 года 1-ы сакратар Лепельскага падпольнага райкома КП(б)Б. З сакавіка 1942 года У. Е. Лабанок камандзір партызанскага атрада, са снежня 1942 — камісар Чашніцкай партызанскай брыгады («Дубрава»), з ліпеня 1943 года — камандзір Лепельскай партызанскай брыгады імя Сталіна. У снежні 1943 года узначаліў аператыўную групу ЦК КП(б)Б і Беларускага штаба партызанскага руху па Полацка-Лепельскай партызанскай зоне.

У мірны час

З 1944 года займаў пасады ў апараце ЦК КПБ, старшыні Полацкага і Гомельскага аблвыканкамаў, 1-га сакратара Палескага і Віцебскага (верасень 1956 — красавік 1962)[1] абкамаў КПБ.

З 1962 года на пасадзе 1-га намесніка старшыні Савета міністраў БССР і адначасова міністр вытворчасці і нарыхтовак сельгаспрадуктаў, з 1974 — намеснік Старшыні Прэзідыума Вярхоўнага Савета БССР.

Член Цэнтральнай рэвізійнай камісіі ЦК КПСС, Член ЦК КП Беларусі з 1949 года, кандыдат у члены бюро ЦК КПБ з 1962 і 1976 гадоў, член бюро ЦК КПБ у 1966—1976. Абіраўся дэпутатам Вярхоўнага Савета БССР 3, 6—10 скліканняў, дэпутатам Вярхоўнага Савета СССР 2—10-га скліканняў, у 1968—1974 гадах займаў пасаду Старшыні Савета Нацыянальнасцей Вярхоўнага Савета СССР.

Узнагароды

Творы

  • «В боях за Родину» (1961)
  • «Партизаны принимают бой» (1972)

Ушанаванне памяці

У мінскім мікрараёне Сухарава адна з вуліц носіць імя Уладзіміра Лабанка, таксама яго імём названа вуліца ў Лепелі, саўгас-тэхнікум у горадзе Мар’іна Горка Мінскай вобласці, Лепельская сярэдняя школа № 1, музей народнай славы ў пасёлку Ушачы.

У Мінску на доме № 4 па Бранявым завулку ў 1986 годзе ўстаноўлена мемарыяльная дошка (сілумін; скульпт. І. Глебаў)[2].

Зноскі

  1. Витебск: Энциклопедический справочник / Гл. редактор И. П. Шамякин. — Минск: БелСЭ им. П. Бровки, 1988. — С. 112, 113. — 408 с. — 60 000 экз. — ISBN 5-85700-004-1. (руск.)
  2. Збор помнікаў гісторыі і культуры Беларусі / АН БССР. Ін-т мастацтвазнаўства, этнаграфіі і фальклору; Рэд. кал.: С. В. Марцэлеў (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ, 1988. — Мінск. — 333 с.: іл. — ISBN 5-85700-006-8.

Літаратура

  • Уладзімір Елісеевіч Лабанок на сайце «Героі краіны»
  • Беларусь: Энцыклапедычны даведнік / Рэдкал.: Б. І. Сачанка і інш. — Мн.: БелЭн, 1995. — 800 с. — 5 000 экз. — ISBN 985-11-0026-9.
  • Витебск: Энциклопедический справочник / Гл. редактор И. П. Шамякин. — Минск: БелСЭ им. П. Бровки, 1988. — С. 112, 113. — 408 с. — 60 000 экз. — ISBN 5-85700-004-1. (руск.)