Маргарыта I Дацкая

Маргарыта I Дацкая
Маргарыта I Дацкая
манарх Даніі
	10 жніўня 1387 — 28 кастрычніка 1412
Папярэднік	Олаф Хокансан
Пераемнік	Эрык Памеранскі[d]
манарх Нарвегіі[d]
	2 лютага 1388 — 28 кастрычніка 1412
Папярэднік	Олаф Хокансан
Пераемнік	Эрык Памеранскі[d]
манарх Швецыі
	24 лютага 1389 — 28 кастрычніка 1412
Папярэднік	Альбрэхт Мекленбургскі[d]
Пераемнік	Эрык Памеранскі[d]
Нараджэнне	1353; Søborg Castle[d], Грыбскаў, Сталічная вобласць, Данія, Каралеўства Данія;
Смерць	28 кастрычніка 1412[…]; Фленсбург, Шлезвіг, Данія, Кальмарская унія;
Месца пахавання	Роскільскі сабор;
Род	Эстрыдсены
Бацька	Вальдэмар IV Атэрдаг
Маці	Ядзвіга Шлезвігская[d]
Муж	Хокан Магнусан
Дзеці	Олаф Хокансан
Веравызнанне	хрысціянства
Дзейнасць	валадарная каралева
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Маргарыта Дацкая (дацк.: Margrete Valdemarsdatter; 1353 — 28 кастрычніка 1412) — каралева Даніі з 10 жніўня 1387 па 24 студзеня 1396 года, рэгент Нарвегіі з 2 лютага 1388 па 6 верасня 1389 года і каралева Швецыі з 22 сакавіка 1389 па 23 чэрвеня 1396 года. Разумны і рашучы палітык і дзяржаўны дзеяч, дачка дацкага караля Вальдэмара IV Атэрдага, жонка нарвежскага караля Хокана VI. Яна мела велізарны аўтарытэт у краінах Скандынавіі.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

У 1376 годзе дамаглася абрання на дацкі прастол замест Альбрэхта IV Мекленбургскага свайго сына — непаўналетняга Олафа, які ў 1380 годзе пасля смерці Хокана VI атрымаў у спадчыну прастол Нарвегіі. Маргарыта кіравала Даніяй і Нарвегіяй ад імя Олафа ў якасці рэгенткі, а пасля яго смерці ў 1387 годзе стала каралевай гэтых дзяржаў. У 1389 годзе Маргарыту Дацкую прызналі сваёй каралевай і шведы. Яна ажыцявіла ідэю скандынаўскага яднання: дамаглася ў чэрвені 1397 года ўзвядзення на прастол Даніі, Швецыі і Нарвегіі ў якасці агульнаскандынаўскага караля свайго траюраднага пляменніка Эрыка Памеранскага.

Фактычна да канца свайго жыцця Маргарыта Дацкая кіравала краінамі Кальмарскай уніі.

Зноскі

↑ ^а ^б Margareta — 1917.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q379406"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q1724971"></a>
↑ Margareta — SLS.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q769544"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q10429758"></a>
↑ Margaret I // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q5375741"></a>
↑ (unspecified title) Праверана 7 жніўня 2020.

[_55777612af68357a-1] а ^б Margareta — 1917.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q379406"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q1724971"></a>

[_1b672813928e5411-2] Margareta — SLS.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q769544"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q10429758"></a>

[_90be600e3c6075be-3] Margaret I // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q5375741"></a>

[_795575f5d3c2cc3f-4] (unspecified title) Праверана 7 жніўня 2020.

[1]

[2]

[3]

[4]

Папярэднік: Олаф II	Каралева Даніі 1387–1396	Пераемнік: Эрык Памеранскі
Папярэднік: Олаф IV	Каралева Нарвегіі 1387–1389
Папярэднік: Альбрэхт Мекленбургскі	Каралева Швецыі 1389–1396

Манархі Швецыі
дынастыя Мунсё	Б’ёрн Жалезнабокі Эрык Б’ёрнсан Эрык Рэфілсан Анунд Упсальскі Б’ёрн з Хогі Эрык Анундсан (да 882) Б’ёрн Эрыксан (882—932) Олаф Б’ёрнсан (970—975) Эрык VI Сегерсель (Пераможны) (970—995) Олаф Шатконунг (995—1022) Анунд Якаб (1022—1050) Эмунд Стары (1050—1060)
дынастыя Стэнкіляў	Стэнкіль (1060—1066) Хальстэн (1066 — 1080-я) Інгэ I Старэйшы (1080-я — 1110-я) Блот-Свен (1084—1087) Філіп Хальстэнсан/Інгэ II Малодшы (1118 — 1120-я) Рагнвальд Дурны (1125—1126) Магнус I Моцны (1126—1130) Магнус II Хенрыксен (1160—1161)
Кіраванне Сверкераў і Эрыкаў	Сверкер Старэйшы (1130—1156) Эрык Святы (1156—1160) Карл Сверкерсан (1160—1167) Кнут I Эрыксан (1167—1196) Сверкер Малодшы Карлсан (1196—1208) Эрык X Кнутсан (1208—1216) Юхан I Сверкерсан (1216—1222) Эрык Эрыксан Шапялявы (ці Кульгавы) (1222—1229) Кнут II Хольмгерсан Доўгі (1229—1234) Эрык Эрыксан Шапялявы (ці Кульгавы) (1234—1249)
дынастыя Фолькунгаў	Біргер Ярль, рэгент (1248—1266) Вальдэмар I Біргерсан (1250—1275) Магнус I Ладулас (1275—1290) Біргер Магнусан (1290—1319) Магнус Эрыксан (1319—1363) Эрык XII (1356—1359)
дынастыя Мекленбургаў	Альбрэхт Мекленбургскі (1363—1389)
Каралі і намеснікі Кальмарскай уніі	Маргарыта I Дацкая (1389—1412) Эрык Памеранскі (1412—1439) Энгельбрэкт Энгельбрэктсан, рэгент (1435—1436) Карл VIII Кнутсан, рэгент (1438—1440) Крыстафер III Баварскі (1440—1448) Карл VIII Кнутсан (1448—1457, 1464—1465, 1467—1470) Крысціян I Дацкі (1457—1464) Стэн Стурэ Старэйшы, рэгент (1470—1497) Ганс (Юхан II) (1497—1501) Стэн Стурэ Старэйшы, другі раз рэгент (1501—1503) Свантэ Нільсан, рэгент (1504—1511) Стэн Стурэ Малодшы, рэгент (1512—1520) Крысціян II (1520—1523)
дынастыя Васа	Густаў I Ваза (1523—1560) Эрык XIV (1560—1568) Юхан III (1568—1592) Жыгімонт (1592—1599) Карл IX (1599—1611; рэгент да 1604) Густаў II Адольф (1611—1632) Крысціна (1632—1654; рэгенцтва, 1632—1644)
Пфальц-Цвейбрукенская дынастыя	Карл X Густаў (1654—1660) Карл XI (1660—1697; рэгенцтва, 1660—1672) Карл XII (1697—1718) Ульрыка Элеанора (1719—1720)
Гесэнская дынастыя	Фрэдрык I (1720—1751)
Гольштэйн-Готарпская дынастыя	Адольф Фрэдрык (1751—1771) Густаў III (1771—1792) Густаў IV Адольф (1792—1809; рэгенцтва, 1792—1796) Карл XIII (1809—1818)
дынастыя Бернадотаў	Карл XIV Юхан (1818—1844) Оскар I (1844—1859) Карл XV (1859—1872) Оскар II (1872—1907) Густаў V (1907—1950) Густаў VI (1950—1973) Карл XVI Густаў (з 1973)

Каралі Даніі
Кнютлінгі	Кнуд I Гардэкнуд (917?—948?) Горм Стары (948—958?) Харальд I Сінязубы (958—986?) Свен I Вілабароды (986—1014) Харальд II (1014—1018) Кнуд Вялікі (1018—1035) Хардэкнуд (1035—1042)
Інглінгі	Магнус I Высакародны (1042—1047)
Эстрыдсены	Свен II Эстрыдсен (1047—1074?) Харальд III (1074?—1080) Кнуд IV Святы (1080—1086) Олаф I (1086—1095) Эрык I (1095—1103) Нільс (1104—1134) Эрык II (1134—1137) Эрык III (1137—1146) Кнуд V і Свен III (1146—1157) Вальдэмар I Вялікі (1157—1182) Кнуд VI (1182—1202) Вальдэмар II Пераможца (1202—1241) Эрык IV (1241—1250) Абель (1250—1252) Крыстафер I (1252—1259) Эрык V Гліпінг (1259—1286) Эрык VI Менвед (1286—1319) Крыстафер II (1319—1326) Вальдэмар III (1326—1329) Крыстафер II (адноўлены) (1329—1332) міжцарства (1332—1340) Вальдэмар IV Атэрдаг (1340—1375) Олаф II (1375—1387) Маргрэтэ I (1387—1412)
Кальмарская унія	Эрык Памеранскі (1412—1439) Крыстафер III Баварскі (1439—1448)
Ольдэнбургі	Крысціян I (1448—1481) Ганс (1481—1513) Крысціян II (1513—1523) Фрэдэрык I (1523—1533) Крысціян III (1534—1559) Фрэдэрык II (1559—1588) Крысціян IV (1588—1648) Фрэдэрык III (1648—1670) Крысціян V (1670—1699) Фрэдэрык IV (1699—1730) Крысціян VI (1730—1746) Фрэдэрык V (1746—1766) Крысціян VII (1766—1808) Фрэдэрык VI (1808—1839) Крысціян VIII (1839—1848) Фрэдэрык VII (1848—1863)
Глюксбургі	Крысціян IX (1863—1906) Фрэдэрык VIII (1906—1912) Крысціян X (1912—1947) Фрэдэрык IX (1947—1972) Маргрэтэ II (1972—2024) Фрэдэрык Х (2024-)