Пітэр Чарлз Догерці: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Ellis Novak (размовы | уклад) |
clean up, replaced: 1972]]-1975 → 1972—[[1975 (2), Сэнт- → Сент-, Чарлз → Чарльз (2), нар. {{ДН| → {{ДН|, }}, {{ДН| → }}; {{ДН|, removed: true using [[Project:AWB|AWB]] |
||
Радок 19: | Радок 19: | ||
| Сайт = |
| Сайт = |
||
}} |
}} |
||
'''Пітэр Чарлз До́герці''' або '''Дохерці, Доэрці''' ({{lang-en|Peter Charles Doherty}} |
'''Пітэр Чарлз До́герці''' або '''Дохерці, Доэрці''' ({{lang-en|Peter Charles Doherty}}; {{ДН|15|10|1940}}, {{МН|Брысбен||Горад Брысбен}}, [[Аўстралія]]) — [[Аўстралія|аўстралійскі]] і [[ЗША|амерыканскі]] [[вучоны]] ў галіне [[імуналогія|імуналогіі]], лаўрэат [[Нобелеўская прэмія па фізіялогіі і медыцыне|Нобелеўскай прэміі па фізіялогіі і медыцыне]] ў [[1996]] годзе разам з [[Рольф Цынкернагель|Р. Цынкернагелем]] «за адкрыцці ў галіне [[імунная сістэма|імуннай сістэмы]] чалавека, у прыватнасці яе здольнасці выяўляць клеткі, заражаныя вірусам». |
||
== Біяграфія == |
== Біяграфія == |
||
Скончыў [[Квінслендскі ўніверсітэт]] у [[1962]] годзе. Працаваў з [[1963]] года ў Інстытуце даследаванняў жывёл (г. [[Брысбен]]), з [[1967]] года ў НДІ [[Эдынбург]]а. Атрымаўшы доктарскую ступень у [[1970]] годзе ва [[Эдынбургскі ўніверсітэт|ўніверсітэце Эдынбурга]], [[Шатландыя]], ён вярнуўся ў Аўстралію. У [[1972]] |
Скончыў [[Квінслендскі ўніверсітэт]] у [[1962]] годзе. Працаваў з [[1963]] года ў Інстытуце даследаванняў жывёл (г. [[Брысбен]]), з [[1967]] года ў НДІ [[Эдынбург]]а. Атрымаўшы доктарскую ступень у [[1970]] годзе ва [[Эдынбургскі ўніверсітэт|ўніверсітэце Эдынбурга]], [[Шатландыя]], ён вярнуўся ў Аўстралію. У [[1972]]—[[1975]] і [[1982]]—[[1988]] гадах працаваў у [[Аўстралійскі ўніверсітэт|Аўстралійскім універсітэце]] (г. [[Канбера]]). З [[1988]] года ў дзіцячым шпіталі, адначасова з [[1992]] года [[прафесар]] універсітэта Тэнесі (г. [[Мемфіс]], [[ЗША]]). |
||
Аўтар навуковых прац па механізмах імуналагічнай талерантнасці, памяці. |
Аўтар навуковых прац па механізмах імуналагічнай талерантнасці, памяці. |
||
Радок 46: | Радок 46: | ||
== Спасылкі == |
== Спасылкі == |
||
* [http://www.stjude.org/stjude/v/index.jsp?vgnextoid=e5dd10e88ce70110VgnVCM1000001e0215acRCRD&vgnextchannel=a0d513c016118010VgnVCM1000000e2015acRCRD Старонка Пітэра Догерці на сайце шпіталя |
* [http://www.stjude.org/stjude/v/index.jsp?vgnextoid=e5dd10e88ce70110VgnVCM1000001e0215acRCRD&vgnextchannel=a0d513c016118010VgnVCM1000000e2015acRCRD Старонка Пітэра Догерці на сайце шпіталя Сент-Джуд] {{ref-en}} |
||
* [http://nobelprize.org/medicine/laureates/1996/doherty-autobio.html Аўтабіяграфія Пітэра Догерці на Нобелеўскім сайце] {{ref-en}} |
* [http://nobelprize.org/medicine/laureates/1996/doherty-autobio.html Аўтабіяграфія Пітэра Догерці на Нобелеўскім сайце] {{ref-en}} |
||
Радок 54: | Радок 54: | ||
{{DEFAULTSORT:Догерці, Рольф}} |
{{DEFAULTSORT:Догерці, Рольф}} |
||
[[Катэгорыя:Асобы]] |
|||
[[Катэгорыя:Постаці аўстралійскай імуналогіі]] |
[[Катэгорыя:Постаці аўстралійскай імуналогіі]] |
||
[[Катэгорыя:Лаўрэаты Нобелеўскай прэміі па медыцыне]] |
[[Катэгорыя:Лаўрэаты Нобелеўскай прэміі па медыцыне]] |
Версія ад 21:11, 4 ліпеня 2014
Пітэр Чарлз Догерці | |
---|---|
англ.: Peter Charles Doherty | |
Дата нараджэння | 15 кастрычніка 1940 (83 гады) |
Месца нараджэння | г. Брысбен, Аўстралія |
Грамадзянства | Аўстралія |
Род дзейнасці | імунолаг, ветэрынар, прафесар |
Навуковая сфера | імуналогія |
Месца працы | |
Альма-матар |
Квінслендскі ўніверсітэт Эдынбургскі ўніверсітэт |
Член у | |
Узнагароды | |
Сайт | peterdoherty.com.au |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Пітэр Чарлз До́герці або Дохерці, Доэрці (англ.: Peter Charles Doherty; 15 кастрычніка 1940, Брысбен, Аўстралія) — аўстралійскі і амерыканскі вучоны ў галіне імуналогіі, лаўрэат Нобелеўскай прэміі па фізіялогіі і медыцыне ў 1996 годзе разам з Р. Цынкернагелем «за адкрыцці ў галіне імуннай сістэмы чалавека, у прыватнасці яе здольнасці выяўляць клеткі, заражаныя вірусам».
Біяграфія
Скончыў Квінслендскі ўніверсітэт у 1962 годзе. Працаваў з 1963 года ў Інстытуце даследаванняў жывёл (г. Брысбен), з 1967 года ў НДІ Эдынбурга. Атрымаўшы доктарскую ступень у 1970 годзе ва ўніверсітэце Эдынбурга, Шатландыя, ён вярнуўся ў Аўстралію. У 1972—1975 і 1982—1988 гадах працаваў у Аўстралійскім універсітэце (г. Канбера). З 1988 года ў дзіцячым шпіталі, адначасова з 1992 года прафесар універсітэта Тэнесі (г. Мемфіс, ЗША).
Аўтар навуковых прац па механізмах імуналагічнай талерантнасці, памяці.
Высветліў механізм распазнавання чужародных клетак імуннымі лімфацытамі.
Доктар філасофіі (1970).
Член Аўстралійскай АН (1983), Лонданскага каралеўскага таварыства (1987).[3]
Узнагароды
- 1997 — Чалавек года ў Аўстраліі.[4]
- 1997 — Ордэн Аўстраліі.[5]
- 1996 — Нобелеўская прэмія па фізіялогіі і медыцыне.
- 1995 — Прэмія Альберта Ласкера за фундаментальныя медыцынскія даследаванні.
- 1986 — Міжнародная прэмія Гайрднера.
- 1983 — Прэмія Паўля Эрліха і Людвіга Дармштэтэра (ням.: Paul-Ehrlich-und-Ludwig-Darmstaedter-Preis).
Зноскі
- ↑ Montenegro A. ORCID Public Data File 2023 — 2023. — doi:10.23640/07243.24204912.V1 Праверана 10 лістапада 2023.
- ↑ NNDB — 2002.
- ↑ Fellows . Royal Society. Праверана 27 November 2010.
- ↑ Lewis, Wendy (2010). Australians of the Year. Pier 9 Press. ISBN 978-1-74196-809-5.
- ↑ It's an Honour: AC
Літаратура
- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.18. Кн.1: Дадатак: Шчытнікі — ЯЯ / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 2004. — Т. 18. — 472 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0295-4 (Т. 18 Кн. 1).
Спасылкі
- Нарадзіліся 15 кастрычніка
- Нарадзіліся ў 1940 годзе
- Члены Лонданскага каралеўскага таварыства
- Члены і члены-карэспандэнты Нацыянальнай акадэміі навук ЗША
- Члены Аўстралійскай акадэміі навук
- Члены РАН
- Члены Парыжскай медыцынскай акадэміі
- Лаўрэаты Нобелеўскай прэміі паводле алфавіта
- Кампаньёны ордэна Аўстраліі
- Асобы
- Вучоныя паводле алфавіта
- Нарадзіліся ў Брысбене
- Постаці аўстралійскай імуналогіі
- Лаўрэаты Нобелеўскай прэміі па медыцыне
- Замежныя члены РАН
- Лаўрэаты прэміі Альберта Ласкера за фундаментальныя медыцынскія даследаванні
- Лаўрэаты міжнароднай прэміі Гайрднера