Науру
| |||||
| |||||
| Дэвіз: «God’s Will First» «Боская воля перадусім» | |||||
| Гімн: «Nauru Bwiema» | |||||
| Дата незалежнасці | 31 студзеня 1968 (ад Вялікабрытаніі, Аўстраліі і Новай Зеландыі) | ||||
| Афіцыйныя мовы | англійская, наўруанская | ||||
| Сталіца | няма; органы ўлады знаходзяцца ў акрузе Ярэн | ||||
| Найбуйнейшыя гарады | гарадоў няма; найбуйнейшыя акругі: Дэнігамоду, Мененг, Айва | ||||
| Форма кіравання | Парламенцкая рэспубліка | ||||
| Прэзідэнт Спікер Парламента |
Бэран Уака Людвіг Скоці | ||||
| Плошча • Усяго • % воднай паверхні |
21 км² 0,57 | ||||
| Насельніцтва • Ацэнка (2011) • Перапіс (2006) • Шчыльнасць |
9.378 чал. (216-я) 9.275 чал. 447 чал./км² (23-я) | ||||
| ВУП (ППЗ) • Разам (2005) • На душу насельніцтва |
$60 млн (194-ы) $5.000 (132-ы) | ||||
| ВУП (намінал) • Разам (2013) • На душу насельніцтва |
$121 млн (193-ы) $15.211 (51-ы) | ||||
| Валюта | аўстралійскі долар | ||||
| Інтэрнэт-дамен | .nr | ||||
| Код ISO (Alpha-2) | NR | ||||
| Код ISO (Alpha-3) | NRU | ||||
| Код МАК | NRU | ||||
| Тэлефонны код | +674[1] | ||||
| Часавыя паясы | UTC+12 і Pacific/Nauru[d][2] | ||||
Нау́ру (наўр.: Naoero, англ.: Nauru [ˈnaʊruː]) — карлікавая дзяржава на аднайменным каралавым востраве ў заходняй частцы Ціхага акіяна плошчай 21,3 км² і насельніцтвам каля 13 тысяч чалавек. Незалежнасць абвешчаная ў 1968 годзе. Востраў Науру знаходзіцца за 42 км на поўдзень ад экватара. Бліжэйшы востраў Банаба знаходзіцца за 291 км на ўсход і адносіцца да рэспублікі Кірыбаці. Науру з’яўляецца самай маленькай незалежнай рэспублікай на Зямлі, самай маленькай астраўной дзяржавай, самай маленькай дзяржавай за межамі Еўропы і адзінай у свеце рэспублікай без афіцыйнай сталіцы. Дзяржава ўваходзіць у Садружнасць Нацый. 14 верасня 1999 Рэспубліка Науру была прынятая ў ААН. Науру — член Паўднёваціхаакіянскай камісіі і Форума ціхаакіянскіх астравоў.
Гісторыя
[правіць | правіць зыходнік]Першым з еўрапейцаў на востраве высадзіўся ў 1798 г. англійскі мараплавец Дж. Ферн. З 1830-х гг. пачалася каланізацыя краіны. У 1888 г. востраў анексіравала Германія і далучыла да свайго пратэктарату Маршалавы астравы. У 1898 г. тут выяўлены вялікія запасы фасфатаў, з 1906 г. іх распрацоўвала Брытанская ціхаакіянская фасфатная кампанія. У 1914 г. востраў акупіравалі войскі Аўстраліі, якая ў 1919 г. атрымала ад Лігі Нацый мандат на кіраванне ім (разам з Вялікабрытаніяй і Новай Зеландыяй). У 1942—1945 гг. заняты японскімі войскамі. З 1947 г. падапечная тэрыторыя ААН, зноў кандамініум Вялікабрытаніі, Аўстраліі і Новай Зеландыі. На мяжы 1940-х — 1950-х гг. у краіне ўзмацніўся рух за незалежнасць. У 1951 г. на аснове створанага яшчэ ў 1927 г. Савета Правадыроў заснаваны Науруанскі Савет Мясцовага Самакіравання, у 1966 г. — Заканадаўчы і Выканаўчы Саветы.
31 студзеня 1968 г. абвешчана незалежнасць Науру. Паводле канстытуцыі 1968 г. першым прэзідэнтам абраны Хамер ДэРобарт. У 1970 г. усе правы на здабычу і продаж фасфатаў перайшлі да Nauru Phosphate Corporation, што дазволіла Науру мець адзін з найвышэйшых стандартаў жыцця ў Акіяніі за кошт іх экспарту.
Ушанаванне
[правіць | правіць зыходнік]- У гонар Науру названа малая планета — (570814) Nauru[3].
Гл. таксама
[правіць | правіць зыходнік]Зноскі
- ↑ а б Віківандроўка — 2006.
- ↑ а б в https://data.iana.org/time-zones/tzdb-2021e/australasia
- ↑ "(570814) Nauru = 2006 WY" (PDF). WGSBN Bulletin(англ.). 2 (1). IAU: 10. 17 January 2022. Праверана 2023-01-05.
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Науру
 | ||
|---|---|---|
| Дзяржавы | Аўстралія • Вануату • Кірыбаці • Маршалавы Астравы • Науру • Новая Зеландыя • Палау • Папуа — Новая Гвінея • Самоа • Саламонавы Астравы • Тонга • Тувалу • Федэратыўныя Штаты Мікранезіі • Фіджы |  |
| Залежныя тэрыторыі | ||
| Тэматычныя сайты | ||||
|---|---|---|---|---|
| Слоўнікі і энцыклапедыі | ||||