Барбадас
| |||||
| |||||
| Дэвіз: «Pride and Industry» | |||||
| Гімн: «In Plenty and In Time of Need» | |||||
| Дата незалежнасці | 30 лістапада 1966 (ад Вялікабрытаніі) | ||||
| Афіцыйная мова | англійская | ||||
| Сталіца | Брыджтаўн | ||||
| Найбуйнейшыя гарады | Брыджтаўн | ||||
| Форма кіравання | Канстытуцыйная манархія | ||||
| Глава дзяржавы Генерал-губернатар Прэм'ер-міністр |
Елізавета II Эліят Белгрэйв Фрэйндэль Сцюарт | ||||
| Плошча • Усяго • % воднай паверхні |
199-я ў свеце 431 км² нязнач. | ||||
| Насельніцтва • Ацэнка (2009) • Шчыльнасць |
284,589[1] чал. 660 чал./км² | ||||
| ВУП (ППЗ) • Разам (2010) • На душу насельніцтва |
$6.175 млрд[2] $22,296[2] | ||||
| ВУП (намінал) • Разам (2010) • На душу насельніцтва |
$3.963 млрд[2] $14,307[2] | ||||
| ІРЧП (2011) | ▲ 0,793 [3] (вельмі высокі) (47-ы) | ||||
| Валюта | Барбадаскі долар | ||||
| Інтэрнэт-дамен | .bb | ||||
| Тэлефонны код | +1-246 | ||||
| Часавыя паясы | -4 | ||||
.svg)
Барба́дас (англ.: Barbados) — дзяржава на аднайменным востраве ў архіпелагу Малыя Антыльскія астравы ў Атлантычным акіяне. Тэрыторыя – 431 кв. км. Насельніцтва – каля 280 тыс. чалавек, 90% – негры і мулаты. Сталіца – Брыджтаўн (прыкладна 8 тыс.жыхароў, з прыгарадамі – больш 90 тысяч). Дзяржаўная мова – англійская. Нацыянальнае свята – 30 лістапада (1966) – Дзень незалежнасці. Грашовая адзінка – барбадоскі долар.
Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]
Барбадос адкрыты еўрапейцамі ў 1518 годзе. Назва «Барбадас» пайшла ад партугальскага даследчыка Пэдра Кампоса ў 1536 годзе, які спачатку назваў востраў Os Barbados («Барадатыя») з-за вялікай колькасці абвітых падобнымі на бароды эпіфітамі фігавых дрэў, якія растлі на ім.
У 1627 годзе брытанцы заснавалі на востраве сваю калонію. У 1961 годзе Барбадос атрымаў статус «асацыяванай з Вялікабрытаніяй дзяржавы». Незалежнасць была абвешчана 30 лістапада 1966 года.
Дзяржаўны лад[правіць | правіць зыходнік]
У адпаведнасці з канстытуцыяй 1966 г. кіраўніком дзяржавы з'яўляецца каралева Вялікабрытаніі, прадстаўленая на востраве генерал-губернатарам (з 1 лістапада 2011 г. — Эліат Белгрэйв(англ.) бел.). Для Барбадоса характэрныя ўстойлівыя традыцыі парламентарызму. Першыя заканадаўчыя акты, якія рэгулююць парадак фарміравання і дзейнасці Заканадаўчага сходу як ключавога органа самакіравання вострава, былі прынятыя задоўга да здабыцця ім незалежнасці (1639).
Заканадаўчая ўлада належыць парламенту, які складаецца з Палаты сходу (30 членаў, абіраемых насельніцтвам на 5 гадоў) і Сената (21 сенатар, прызначаемы генерал-губернатарам).
Выканаўчую ўладу здзяйсняе ўрад на чале з прэм'ер-міністрам (лідар партыі парламенцкай большасці), які зацвярджаецца генерал-губернатарам. З кастрычніка 2010 г. урад узначальвае Фрэйндэль Сцюарт(англ.) бел..
Асноўныя палітычныя партыі:
- Барбадоская лейбарысцкая партыя (заснаваная ў 1938, кіруючая з 1994, умеранага сацыял-рэфармісцкага толку),
- Дэмакратычная лейбарысцкая (левацэнтрысцкая апазіцыйная палітычная арганізацыя, створаная ў 1955),
- Нацыянальная дэмакратычная,
- Працоўная партыя Барбадоса,
- Народны палітычны саюз.
Эканоміка[правіць | правіць зыходнік]
Рост ВУП у 2006 – 3,5%. Аснова эканомікі – турызм (больш 500 тыс. турыстаў штогод; занята 13 тыс. чалавек з 130 тыс. працаздольнага насельніцтва) і сельская гаспадарка, якая спецыялізуецца галоўным чынам на вырошчванні цукровага трыснёгу (вытворчасць цукру складала 38 тыс. тон у 2005 г.). Культывіруецца таксама кукуруза, бавоўна, трапічная садавіна, гародніна, тытунь. Развіта жывёлагадоўля і рыбалоўства.
Развіваецца рынак фінансавых паслуг, страхавання, а таксама афшорны бізнес (11 тыс. занятых). Гэтаму ў немалой ступені спрыяюць нізкія стаўкі падаткаў, якія не перавышаюць 2,5%, спрошчаная працэдура афармлення, падатковыя палёгкі і дамовы аб пазбяганні падвойнага падаткаабкладання.
Біржа Барбадаса з'яўляецца 3-яй па памерах сярод краін Карыбскага рэгіёна.
Прамысловасць прадстаўленая прадпрыемствамі лёгкай і харчовай прамысловасці, па перапрацоўцы цукровага трыснёгу, нафты, вытворчасці электроннага абсталявання, хімікатаў, мэблі, лакафарбавай прадукцыі, якія працуюць у асноўным на прывазной сыравіне і арыентаваныя першым чынам на экспарт. У краіне здабываюцца нафта, прыродны газ, вапняк. За кошт падводнага свідравання Барбадос на 70% (2006) пакрывае свае патрэбнасці ў энерганосьбітах.
Аб'ём рэзерваў цэнтральнага банка вострава перавышае 500 млн. долараў. Інфляцыя – каля 7%. Узровень беспрацоўя застаецца стабільным – парадку 10%.
Асноўнымі спажыўцамі барбадоскіх тавараў (цукар, ром, прадукты харчавання, хімікаты, электронныя кампаненты, вопратка) з'яўляюцца краіны Карыбскай супольнасці, ЗША, Вялікабрытанія. Імпарт тавараў (харчаванне, прамысловае абсталяванне, хімікаты, паліва) у асноўным ажыццяўляецца з ЗША, Вялікабрытаніі, Японіі, Канады.
Рэлігія[правіць | правіць зыходнік]
Пераважная частка насельніцтва вызнае хрысціянства (95%), дамінуючае месца сярод хрысціянскіх канфесій займае англіканскае супольніцтва (40%). Да іншых рэлігій, распаўсюджаных на востраве, адносяцца індуізм, іслам, вера бахаі і іудаізм.
Зноскі
- ↑ Barbados: People. World Factbook of CIA
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Barbados. International Monetary Fund. Архівавана з першакрыніцы 22 жніўня 2011. Праверана 6 кастрычніка 2010.
- ↑ Human Development Report 2011 (англ.) . United Nations Development Program (2011). Архівавана з першакрыніцы 2 лютага 2012. Праверана 6 лістапада 2011.
Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Барбадас- Афіцыйны сайт урада Барбадаса(англ.)
- Афіцыйны сайт Парламента Барбадаса(англ.)
- Парламент — некаторыя факты пра Барбадас(англ.)
- Сайт Цэнтральнага банка Барбадаса(англ.)
- Інвестыцыі і развіццё Барбадаса(англ.)
| |||||||||||
