Бэлз

Горад Бэлз укр.: Белз Герб Сцяг Краіна Украіна Вобласць Львоўская Раён Сакальскі Каардынаты 50°22′48″ пн. ш. 24°00′06″ у. д. Заснаваны 1509 Першая згадка 1030 Горад з 1377 Плошча 5,85 км² Вышыня цэнтра 200 м Насельніцтва 2300 чалавек (2017) Часавы пояс UTC+2, летам UTC+3 Тэлефонны код +380-3257 Паштовы індэкс 80062 Аўтамабільны код BC / 14 КААТУУ 4624810300 Афіцыйны сайт belztg.gov.ua Бэлз на карце Украіны ±

Медыяфайлы на Вікісховішчы

Бэлз (укр.: Белз) — горад раённага значэння ў Сакальскім раёне Львоўскай вобласці Украіны. Адзін з самых старажытных гарадоў Заходняй Украіны.

Геаграфія

Размешчаны на рэках Салакія і Рэчыца — прытоках Заходняга Буга басейна Балтыйскага мора, за 3 кіламетры ад украінска-польскай мяжы, за 12 км ад Чэрванаграда і 25 ад раённага цэнтра — Сакаля.

Клімат

Кліматаграма Бэлза
С	Л	С	К	М	Ч	Л	Ж	В	К	Л	С
43   -0.4 -5.4	42   1.3 -4.8	48   6.7 -1.5	55   14.1 4.1	81   18.9 9.4	83   22.1 13.1	99   24.1 15.3	72   23.7 14.7	71   18.6 10.4	52   12.7 5.8	47   7.0 1.9	45   1.8 -2.6
Тэмпература ў °C • Сума ападкаў у мм

Гісторыя

Бэлз — адзін з самых старадаўніх гарадоў Заходняй Украіны, быў сталіцай Бэлзcкага княства. Пасля цэнтр Бэлзскага ваяводства ў складзе Рэчы Паспалітай. Адсюль адбываецца бэлзскі кірунак у хасідызме — містычнае адгалінаванне іўдаізму. Аднак цяпер гэта адзін з самых маленькіх гарадоў Украіны. Гістарычна Бэлз адносіўся да Галіцыі, у некаторай ступені і да Валыні. З 2001 года горад і яго наваколлі рашэннем Кабінета Міністраў Украіны сталі Дзяржаўным гісторыка-культурным запаведнікам.

Насельніцтва

Помнікі гісторыі і архітэктуры

• Касцёл св. Мікалая (РКЦ) і кляштар дамініканаў XVII ст.
• Царква св. Мікалая (УГКЦ), былы касцёл дамініканак.
• Царква св. Мікалая (УПЦ КП, былы касцёл Беззаганнага Зачацця Багародзіцы) і капліца св. Валянціна 1911 г.
• Драўляная царква св. Параскевы XVII стагоддзя. і званіца
• Капліца Снапкоўскіх, вядома як «Арыянская вежа», 1606 г.
• Ратуша XVII ст.
• Габрэйскі малітоўны дом 1909 г.
• Арыгінальная галіцкая драўляная забудова.

Літаратура

• Белз // Географический энциклопедический словарь: Географические названия (руск.) / Гл. ред. А. Ф. Трёшников; Ред. кол.: Э. Б. Алаев, П. М. Алампиев (зам. гл. ред.) и др. — 2-е изд., исправл. и дополн. — М.: Советская энциклопедия, 1989. — С. 62. — 592 с. — 210 000 экз. — ISBN 5-85270-057-6.
• Белз // Т. 3. Бари — Браслет. — М. : Советская энциклопедия, 1970. — С. 107. — (Большая советская энциклопедия : [в 30 т.] / гл. ред. А. М. Прохоров; 1969—1978). (руск.)