Мікалай Радзівіл Стары

Мікалай Радзівіл
Мікалай Радзівіл
	; Герб «Трубы»
Староста ўшпольскі і пянянскі
	1477 — 1509
Манарх	Казімір IV Ягелончык; Аляксандр Ягелончык
Папярэднік	Радзівіл Осцікавіч
15-ы Намеснік смаленскі
	1482 — 1586
Манарх	Казімір IV Ягелончык
Пераемнік	Івашка Ільініч
Маршалак гаспадарскі
	1486 — 1486
Манарх	Казімір IV Ягелончык
Нараджэнне	каля 1440
Смерць	16 ліпеня 1509
Месца пахавання	Вільнюс;
Род	Радзівілы
Бацька	Радзівіл Осцікавіч
Жонка	Соф'я з Манівідаў; Соф'я з Заслаўскіх; Соф'я з Рагацінскіх
Дзеці	ад 1-га шлюбу: Войцех, Ганна, Мікалай, Юрый, Ян
Дзейнасць	палітык
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Дагледжаная версія гэтай старонкі, зацверджаная 14 мая 2019, была заснавана на гэтай версіі.

Мікалай «Стары», Мікалай Радзівілавіч (? — 16 ліпеня 1509) — вялікалітоўскі дзяржаўны дзеяч.

Біяграфія

Сын Радзівіла Осцікавіча. Намеснік смаленскі з 1481. У 1488 як кашталян троцкі і намеснік новагародскі ўвайшоў у склад Рады ВКЛ. Хутка вылучыўся на галоўную ролю ў Радзе і ў 1491^[2] заняў урады ваяводы віленскага і канцлера літоўскага. Выконваючы завяшчанне вялікага князя Казіміра, у 1492 забяспечыў пераход вялікалітоўскага стальца да Аляксандра Ягелончыка. Выступаў за шлюб Аляксандра з Аленай Іванаўнай, дачкой вялікага князя маскоўскага Івана III. Быў адным з ініцыятараў падпісання ў 1499 новага акта уніі паміж ВКЛ і Польшчай. Кіраваў ВКЛ пры адсутнасці ў дзяржаве вялікага князя. Паводле завяшчання Аляксандра садзейнічаў перадачы ў 1506 вялікалітоўскага стальца Жыгімонту I. Стварыў вялікую латыфундыю, якая заклала падмурак магутнасці роду Радзівілаў. Валодаў Кейданамі, Біржамі, Дубінкамі і інш. ў Літве; Жупранамі, Геранёнамі каля Ашмян, Нягневічамі, воласцю Бобрык на Прыпяці. У шлюбе з Соф'яй Манівід меў дачку, сыноў Мікалая, Яна, Войцеха, Юрыя. Пасля быў жанаты з Соф'яй, дачкой князя Івана Юр'евіча Заслаўскага, і з Соф'яй (Фядорай), дачкой князя Івана Рагацінскага.

Галерэя

Іканаграфія Мікалая Радзівіла «Старога»
Невядомы мастак, кан. XVII—XVIII стст.
Мікалай Радзівіл «Стары». Невядомы мастак, XVII ст.

Зноскі

↑ Senatorowie i dygnitarze Wielkiego Księstwa Litewskiego 1386—1795 / пад рэд. J. Wolff — Kraków: 1885. — С. 72, 160.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q123243396"></a>
↑ Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego. Spisy, tom I: Województwo wileńskie. XIV—XVIII wiek, DiG, 2004.

Літаратура

Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; маст. З. Э. Герасімовіч. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 2: Кадэцкі корпус — Яцкевіч. — 792 с. — ISBN 985-11-0378-0 (т. 2), ISBN 985-11-0315-2.

Спасылкі

На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Мікалай Радзівіл Стары

[_4492451cd48dc402-1] Senatorowie i dygnitarze Wielkiego Księstwa Litewskiego 1386—1795 / пад рэд. J. Wolff — Kraków: 1885. — С. 72, 160.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q123243396"></a>

[2] Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego. Spisy, tom I: Województwo wileńskie. XIV—XVIII wiek, DiG, 2004.

[1]

[2]