Мікалай Радзівіл (каля 1470 — 1521) — вялікалітоўскі дзяржаўны дзеяч, з роду Радзівілаў.
Сын Мікалая Радзівіла Старога. Крайчы ВКЛ у 1488—93, падчашы ВКЛ у 1493—1505, маршалак вялікі ў 1505, ваявода трокскі ў 1505—10, ваявода віленскі і канцлер ВКЛ з 1510. Удзельнічаў у войнах ВКЛ з Маскоўскай дзяржавай 1500—03, 1507—08 і 1512—22, у бітве на Вядрошы 1500, Клецкай бітве 1506 з татарамі. У 1515 узначальваў пасольства ВКЛ на з'ездзе Ягелонаў і Габсбургаў у Пожані (Браціславе) і Вене. У 1518 атрымаў ад імператара Свяшчэннай Рымскай імперыі Максіміліяна I тытул князя «на Гонёндзе і Мядзеле». Меў шматлікія маёнткі ў Літве (Шырвінты, Кейданы, Упнікі, Солы і інш.), на Падляшшы (Ганёндз, Райгруд, Кнышын), Хоўхлу і Хаценчыцы каля Маладзечна, трымаў Бабруйскую воласць, Бельскае староства. У шлюбе з Альжбетай Саковіч меў 3 дачок, сыноў Яна, Мікалая і Станіслава.
- Іканаграфія Мікалая Радзівіла
З фрэскі касцёла Св. Юрыя ў Вільні
Зноскі
 Мікалай Радзівіл (1470—1521) — продкі |
---|
|