Баі за Ідліб (з 2012)
Баі за Ідліб | |||
---|---|---|---|
Асноўны канфлікт: грамадзянская вайна ў Сірыі | |||
Дата | з 2012 года | ||
Месца | Ідліб, Сірыя | ||
Праціўнікі | |||
|
|||
Баі за Ідліб — ваенныя дзеянні за буйны горад Ідліб (звыш 100 тыс. насельніцтва), размешчаны на паўночным захадзе Сірыі, а пазней — за кантроль над аднайменнай правінцыяй падчас грамадзянскай вайны ў краіне з 2011 года па цяперашні час, паміж узброенымі сіламі Сірыі і сіламі апазіцыі.
Горад з’яўляецца адміністрацыйным цэнтрам аднайменнай правінцыі і мае стратэгічнае значэнне, бо размешчаны паблізу мяжы з Турцыяй, адкуль баевікі атрымліваюць падмацавання і ўзбраенне (гл. Удзел замежных краін у грамадзянскай вайне ў Сірыі#Турцыя)
Перадгісторыя
[правіць | правіць зыходнік]У 2011 годзе, услед за падзеямі ў Дэр’а, правінцыю Ідліб ахапілі хваляванні і антыўрадавыя выступы. Узброеныя напады на прадстаўнікоў улады пачаліся тут яшчэ ў красавіку. Так, 6 чэрвеня сірыйскія сілавікі ў горадзе Джыср-эш-Шугур на ўсходзе правінцыі Ідліб страцілі, у тым ліку падчас нападу на штаб-кватэры гарадской паліцыі і спецслужбаў, па афіцыйных даных, забітымі 120 чалавек.
Першая бітва за Ідліб (2012 год)
[правіць | правіць зыходнік]З пачаткам грамадзянскай вайны горад быў заняты паўстанцамі. Яны кантралявалі яго некалькі месяцаў, калі ў іх атрымлівалася супрацьстаяць нападам з боку ўрадавых сілаў.
З 10 па 13 сакавіка 2012 года ўзброенымі сіламі Сірыі была праведзена ваенная аперацыя з мэтай ачысткі горада ад сіл апазіцыі. За тыдзень да гэтага адбылося нарошчванне ваеннай сілы і пачалася падрыхтоўка да штурму (так, 9 мая калона з 42 танкаў і 131 транспарту з ваеннымі накіраваліся ў бок Ідліба). Населены пункт абаранялі 1000-1300 паўстанцаў, мелася 2 танкі[4]. 13 сакавіка пасля зацятых баёў урадавыя войскі занялі горад[5].
Урадавыя войскі страцілі 7 салдат забітымі, 6 танкаў выведзены са строю[6]. Абаронцы страцілі 36[6][7]-52 забітымі, 130 палоннымі[8][9].
У ліпені таго ж года паведамлялася, што большая частка правінцыі Ідліб зноў апынулася пад кантролем паўстанцаў[10].
Падзенне Ідліба
[правіць | правіць зыходнік]У сакавіку 2015 года ў Ідлібе пачаліся баявыя дзеянні паміж урадавай арміяй і атрадамі тэрарыстычных груп розных ісламісцкіх арганізацый, аб’яднаных у т.зв. «Армію Заваёвы»[11][12][13].
На наступны дзень баевікам удалося адбіць чатыры кантрольна-прапускныя пункты, якія яны страцілі напярэдадні. Увесь дзень баі ішлі ля ўезду ва ўсходнюю частку горада. Увечары, па паведамленнях уладаў, у Ідліб прыбыла 11-я бранятанкавая дывізія і правяла контратаку ў прамысловым раёне горада. Пры спробе напасці на блок-пост сірыйскай арміі быў ліквідаваны адзін з верхаводаў групоўкі «Ахрар аш-Шам» — Абу Джаміль Юсуф Кутуб. У гэты ж дзень загінуў і палявы камандзір мясцовага праўрадавага падраздзялення «Хезбала» — Аль Хадж Вала[14].
Да канца другога дня баёў ісламістам удалося захапіць 17 кантрольна-прапускных пунктаў і армейскіх блокпастоў[15].
Пасля пяці дзён баёў камандаванне сірыйскай арміі прыняло рашэнне адступіць з горада. Такім чынам, Ідліб з насельніцтвам у 100 тысяч чалавек стаў другім горадам, пасля Ракі, які цалкам перайшоў пад кантроль джыхадзістаў[16].
Падчас адступлення ўрадавых войскаў былі пакараны смерцю 15 зняволеных, якія знаходзіліся ў мясцовым аддзяленні разведкі[17][18]. Па паведамленнях апазіцыі, 36 салдат урадавай арміі былі пакараны смерцю за перадачу паўстанцам разведданых для наступлення.
У маі ісламісты кантралявалі ўжо ўсю тэрыторыю правінцыі[19].
Далейшае супрацьстаянне
[правіць | правіць зыходнік]2015
[правіць | правіць зыходнік]20 снежня 2015 цэнтр горада быў падвергнуты бамбардзіроўцы з паветра, з прычыны чаго, па непацверджанай інфармацыі, загінулі 45 чалавек і 170 атрымалі раненні, у тым ліку і дзеці[20][21][22]. Прадстаўнікі апазіцыі паведамілі, спасылаючыся на мясцовых жыхароў, што ўдары былі нанесены па мясцовым рынку, жылым дамам і адміністрацыйным будынкам[22][23]. Усяго было нанесена восем удараў[21]. Па сцвярджэннях сірыйскай апазіцыі, удары нанесла расійская авіяцыя[21][22][23]. Расійскі бок адхіліў абвінавачванні ў бамбардзіроўцы грамадзянскага насельніцтва Сірыі, назваўшы іх фэйкам[24][25].
2016
[правіць | правіць зыходнік]На поўнач ад Ідліба, паміж правінцыяй і сірыйска-турэцкай мяжой, размешчаны раён Афрын, перайшоў курдскім «атрадам народнай самаабароны» (YPG), якія Анкара лічыць адгалінаваннем ад забароненай у Турцыі Рабочай партыі Курдыстана (РПК).
2015—2016 гг. — раён Байырбуджак, размешчаны недалёка ад правінцыі Ідліб і сірыйска-турэцкай мяжы, і населены пераважна туркаманамі, на працягу некалькіх месяцаў падвяргаўся бамбардзіроўкам.
2017
[правіць | правіць зыходнік]4 красавіка 2017 — інцыдэнт з хімічнай зброяй у Хан-Шэйхуне (89 загінулых).
4 мая на перамовах у Астане Расіяй, Турцыяй і Іранам падпісаны мемарандум аб стварэнні ў Сірыі зон бяспекі. Згодна з дакументам, правінцыя Ідліб, якая на той момант заставалася адзіным рэгіёнам у Сірыі, практычна цалкам кантраляваным сіламі апазіцыі, стала часткай самай шырокай, першай зоны дээскалацыі; акрамя Ідліба, у яе таксама ўвайшлі мяжуючыя з ім паўночныя раёны правінцыі Латакія, заходнія раёны правінцыі Алепа і паўночныя раёны правінцыі Хама. Турцыі (якая, разам з Расіяй і Іранам, з’яўляецца краінай-гарантам перамір’я ў Сірыі) было прапанавана ажыццяўляць кантроль над дадзенай зонай дээcкалацыі; турэцкі бок паставіўся да гэтай прапановы пазітыўна. На думку экспертаў, Расія ніякіх сваіх інтарэсаў у Ідлібе не мела і цалкам гатова пагадзіцца з тым, што гэтая правінцыя стане турэцкай зонай уплыву, і «менавіта таму расійскі бок не падтрымліваў жаданне законнага сірыйскага ўрада пачаць ваенныя дзеянні ў Ідлібе». Таксама ў сітуацыю ў Ідлібе не збіраліся ўмешвацца ЗША, якія мелі сваю сферу ўплыву на ўсходзе Сірыі[26].
У ліпені ў правінцыі Ідліб адбыліся кровапралітныя сутыкненні паміж рознымі групамі баевікоў. Жорсткія баі паміж узброенымі фарміраваннямі за ўплыў у рэгіёне і кантроль над каналамі паставак тэхнікі, узбраення і харчоў з Турцыі працягваліся на працягу некалькіх дзён і прывялі да сотняў забітых і параненых баевікоў[27]
У жніўні, з-за сутыкненняў паміж рознымі групамі баевікоў, кантроль над правінцыяй Ідліб амаль цалкам замацаваўся за групоўкай «Фронт аль-Нусра». Аднак у дадзены яна момант перажывала дэфіцыт фінансавання з боку «замежных заступнікаў». Жаласны фінансавы стан і неабходнасць кантраляваць вялікую тэрыторыю прывёў да таго, што члены дробных баявых атрадаў «Фронт ан-Нусры» пачалі прадаваць браніраваную тэхніку і ўзбраенне ўрадавым войскам[28].
Верасень: сірыйская апазіцыя падтрымала ідэю стварэння зоны дээскалацыі ў Ідлібе[29].
9 снежня армія Сірыі пры падтрымцы ПКС РФ увайшла ў Ідліб, 10 снежня УС САР прасоўвалася ўглыб правінцыі.
12 снежня — урадавыя войскі адбілі новыя тэрыторыі ў «Хаят Тахрыр аш-Шам» блізу Галанскіх вышынь, элітнае падраздзяленне сірыйскай арміі «Сілы Тыгра» было гатова пачаць наступленне на Ідліб.
13 снежня — камандаванне сірыйскай арміі рыхтавала ўдарную групоўку войскаў для ваеннай аперацыі ў правінцыі Ідліб.
14 снежня — армія Сірыі рыхтавала да штурму апірышча «Джэбхат ан-Нусры» і базы «Den of Asps».
15 снежня — расійскія самалёты нанеслі бомбавыя ўдары па умацраёнах групоўкі «Джэбхат ан-Нусра» ў населеных пунктаў Абу-Далі, Абу-Тэнаха і Мушарыфа, наносячы вялікую шкоду абароне джыхадзістаў.
21 снежня — САА пачала штурм пазіцый «Джэбхат ан-Нусры» ў Абу-Далі.
25 снежня — САА і ПКС РФ завяршылі падрыхтоўку да наступлення ў Ідлібе і ў апошнія дні 2017 года пачалі аперацыю ў правінцыі, штодня вяртаючы асобныя вёскі пад свой кантроль.
27 снежня — «Сілы Тыгра» пры падтрымцы ПКС РФ зачысцілі ад баевікоў тры населеныя пункты на поўдні правінцыі Ідліб.
28 снежня — «Тыгры» пры падтрымцы ПКС РФ вызвалілі Абу-Далі ў правінцыі Ідліб.
30 снежня — урадавыя войскі Сірыі паспяхова працягвалі буйнамаштабнае наступленне на поўдні правінцыі Ідліб, усё бліжэй прабіваючыся да стратэгічнай ваеннай базе Абу-эд-Духур.
2018
[правіць | правіць зыходнік]1 студзеня 2018 года — адбыўся магутны выбух каля турмы «Ан-Нусры» паблізу горада Ідліб.
6 студзеня — у паўднёвай частцы правінцыі Ідліб працягнулася поўнамаштабная аперацыя сірыйскай арміі. Пасля масіраванага ўдару расійскай авіяцыі ўрадавыя войскі вызвалілі населеныя пункты Шэйх Барака і Ум Мавалаят, размешчаныя на поўдзень ад горада Сінджар, а таксама вёскі Хава, Тэль Амара і Расм Аль-Саід на ўсход ад яго.
7 студзеня — урадавыя войскі Сірыі і іх саюзнікі вызвалілі ад баевікоў групоўкі «Джэбхат ан-Нусра» стратэгічна важны населены пункт Сінджар на паўднёвым усходзе правінцыі Ідліб, за 15 км ад ваеннай авіябазы Абу-Духур.
10 студзеня — САА і атрады народнага апалчэння вызвалілі ад праціўніка ваенны аэрадром Абу-Духур за 50 км ад горада Ідліб, аднак на наступны дзень былі выбіты байцамі «Хаят Тахрыр аш Шам». Станам на 14 студзеня сірыйская армія працягвала атачаць і рыхтавалася да фінальнага штурму авіябазы.
20 студзеня — урадавыя войскі Сірыі ўзялі пад свой кантроль авіябазу і прыступілі да штурму горада Абу-Духур.
22 студзеня — САА, пры дапамозе ПКС РФ, вызваліла горад Абу-Духур у правінцыі Ідліб.
29 студзеня — САА выбіла ісламістаў з вышыні Тэль-Азу[30].
31 студзеня — САА пры падтрымцы ВКС РФ вызваліла горад Мушэрыфа. «Сілы Тыгра» пры падтрымцы ПКС РФ і ВПС САР прасоўваліся да стратэгічнага горада Серакіб.
1 лютага — 5 мірных жыхароў загінулі і вялікая колькасць грамадзянскіх асоб атрымалі раненні ў выніку паветранага ўдару ў раёне Серакіба.
2 лютага — «Сілы Тыгра» завяршылі аперацыю ў Ідлібе і рыхтаваліся да перакідання на іншы фронт, САА рыхтаваліся да вырашальнага штурму Серакіба[31].
3 лютага — сірыйская армія знаходзілася за 15 км ад Серакіба. Штурмавік Су-25 ПКС РФ збіты баевікамі «Хаят Тахрыр аш-Шам» у Ідлібе[32][33]. Лётчык катапультаваўся, але загінуў у баі з паўстанцамі[33].
8 лютага — сірыйскія войскі вялі баі на подступах да горада Серакіб.
У ліпені «Джэбхат ан-Нусра» і «Тахрыр Сурыя» вялі цяжкія баі за раёны горада Ідліб.
З 15 жніўня ўдары авіяцыі ВПС Сірыі і расійскіх ПКС па пазіцыях «Хаят Тахрыр аш-Шам» і «Ісламскай партыі Туркестана» ў правінцыі Ідліб былі прыпынены. Адноўленыя ўдары былі з 4 верасня.
14 кастрычніка быў заняты стратэгічна важны горад Сінджар[34][35].
2019
[правіць | правіць зыходнік]У лютым 2019 года ПКС РФ аднавілі ўдары па апорных пунктах баевікоў у паўднёвай частцы правінцыі Ідліб.
Увесну авіяўдары сталі наносіць масіўней: 13 сакавіка, упершыню з верасня 2018 года, былі задзейнічаныя асноўныя сілы ПКС у бамбардзіроўцы пазіцый тэрарыстаў. Таксама заўважана нарошчванне ваенна-паветранай тэхнікі Расіі на авіябазе Хмеймім. У красавіку ўдары ПКС па складах і пазіцыях «Хаят Тахрыр аш-Шам» аднавіліся: быў знішчаны аб’ект, дзе вырабляліся ракеты для РСЗА, якой баевікі абстрэльвалі жылыя кварталы Латакіі і Мас’яфа. 28 красавіка баевікі паспрабавалі нанесці ўдар з рэактыўных сістэм залпавага агню і самаробных ўдарных беспілотнікаў па расійскай авіябазе Хмеймім, аднак дадзеная атака скончылася няўдала для баевікоў[36]. Расійскія сілы не панеслі страт ні ў асабістым складзе, ні ў тэхніцы, а ўсе ракеты і беспілотнікі былі перахопленыя і збітыя сіламі СПА авіябазы. У канцы красавіка і пачатку мая да бамбардзіроўкам далучыліся ВПС Сірыі. Паралельна з Ідлібам удары наносіліся на поўначы Хамы, па аб’ектах баевікоў «Джэйш аль-Іза». Таксама Сірыйская Арабская Армія пачала сцягваць цяжкую ваенную тэхніку на поўдзень Ідліб і поўначы Хамы. Баевікі абвясцілі мабілізацыю сваіх сіл і пачалі сцягваць падмацаванні, у тым ліку і элітныя сілы з поўначы Алепа, на ўсход і поўдзень правінцыі Ідліб[37].
5 мая Сірыйская Арабская Армія атрымала каманду на штурм правінцыі Ідліб і поўначы Хамы, урадавыя войскі пачалі наступленне.
18 мая на франтах Хамы, Латакіі, і ў тым ліку Ідліб увайшоў у сілу рэжым спынення агню на 72 гадзіны. Баявыя дзеянні былі прыпыненыя ў сувязі з Рамаданам.
11 чэрвеня ПКС Расіі аднавілі ўдары па пазіцыях тэрарыстаў у Ідлібе. 19 чэрвеня яны разбамбілі майстэрні і склады баевікоў у сірыйскім Ідлібе. Акрамя горада Ідліб, расійская і сірыйская авіяцыя нанесла ўдары па пазіцыях баевікоў у гарадах Кансафра, Марат ан-Нума, Серакіб, Хан Шэйхун, Арыха, Кафра Саджна і шэрагу іншых паселішчаў рэгіёна «Вялікі Ідліб» (правінцыі Хама і Ідліб, часткі рэгіёнаў Алепа і Латакія).
27 чэрвеня Сірыйская армія рыхтавала наступленне на стыку правінцый Хама і Ідліб. «Хаят Тахрыр аш-Шам» сцягвала сілы і ўзбраенне ў тым жа рэгіёне.
30 чэрвеня ВПС ЗША нанеслі авіяўдар на захадзе Алепа і па Вялікаму Ідлібу, знішчыўшы палявых камандзіраў групоўкі «Хурас ад-Дзін», падпарадкавальнай Аль-Каідзе[38]. Гэта першы ўдар заходніx інтэрвентаў па Ідлібе з 2017 года.
1 верасня ВПС ЗША здзейснілі авіяўдар па Ідлібу, які прывёў да шматлікіх ахвяраў і разбурэнняў[39].
20 лістапада Сірыйская армія аднавіла наступленне на паўднёвым усходзе Ідліба. Вайскоўцы сумесна са спецназам штурмавалі абарону баевікоў групоўкі «Хаят Тахрыр аш-Шама» ў горадзе Мушарыфа Аш-Шмаль. Пасля непрацяглага бою сірыйскія ваенныя ўстанавілі поўны кантроль над горадам. У выніку гэтага прасоўвання армія Сірыі здолела накіраваць свае сілы на поўнач ад горада Ум-Халал. Па інфармацыі выдання AMN, наступленне Сірыйскай Арабскай арміі на паўднёвым усходзе Ідліба прызначана для размяшчэння іх войскаў на паўднёва-ўсходнім флангу Марат-ан-Нума, які з’яўляецца асноўным апорай узброеных сіл уздоўж шашы Ідліб—Хама[40].
У ноч на 1 снежня ў раёне населенага пункта Іджаз ішлі баі. У ходзе контрнаступлення байцы ўрадавых войскаў змаглі ўзяць горад пад кантроль. Ваенныя выціснулі з ваколіц пасёлка баевікоў кааліцыі «Хаят Тахрыр аш-Шам»[41].
18 снежня каля сотні баевікоў на танках і БТРах атакавалі пазіцыі сірыйскай арміі ў Таманы і на вышыні ў раёне Зайтуны. Атакі праводзілі баевікі ўзброеных груповак «Хаят Тахрыр аш-Шам», «Хурас Ад-Дзін» і «Сірыйская нацыянальная армія». Напад прайшоў з двух пунктаў: у раёне населенага пункта Таманы ў наступленні пры падтрымцы двух танкаў і БТР перайшлі каля 40 чалавек. Пры гэтым яшчэ да 60 членаў незаконных узброеных фарміраванняў, прарабіўшы праход у мінным загародзе, паспрабавалі завалодаць вышынёй на поўнач ад населенага пункта Зайтуна. Сірыйская армія адбіла ўсе атакі, знішчыўшы адзін танк і адзін бронетранспарцёр тэрарыстаў. Пазней каля 200 баевікоў пры падтрымцы дзесяці аўтамабіляў падвышанай праходнасці з усталяваным на іх буйнакаліберным узбраеннем атакавалі пазіцыі ўзброеных сіл у раёне населеных пунктаў Ум-Халахіль і Зарзур. Пры адбіцці нападу знішчаныя тры баевікі, 12 сірыйскіх вайскоўцаў атрымалі раненні[42].
19 снежня пры двух масавых нападах баевікоў загінулі 17 вайскоўцаў і яшчэ 42 салдата атрымалі раненні. Абедзве атакі былі адбіты, знішчаныя і параненыя да 200 тэрарыстаў[43].
20 снежня САА абвясціла аб пачатку другога этапу наступальнай аперацыі ў правінцыі[44]. За некалькі гадзін баёў сірыйскім вайскоўцам атрымалася выбіць баевікоў з горада Ум-Джалал. Пазней пад кантроль урадавых сіл перайшлі пасёлкі Рабiя, Шаар і Хiрбет[45].
21 снежня САА і саюзныя ёй апалчэнні пасля зацяжных баёў з «Тахрыр аш-Шам» занялі тры пасёлкі на паўднёвым усходзе правінцыі. ПКС РФ нанеслі з паветра кропкавыя ўдары па размяшчэнні джыхадзістаў у раёне пасёлка Серакім, а таксама ля вёсак Ханас-Субуль і Тэль-Манас.
22 снежня сірыйскія ўрадавыя сілы ў правінцыі Ідліб адбілі некалькі нападаў баевікоў на свае пазіцыі, але страцілі забітымі шэсць чалавек, яшчэ 13 вайскоўцаў атрымалі раненні. Таксама сірыйскія ваенныя вызвалілі некалькі вёсак у правінцыі Ідліб[46].
2020
[правіць | правіць зыходнік]12 студзеня ў поўнач увайшло ў сілу спыненне агню ў правінцыі Ідліб, пра якое дамовіліся Расія і Турцыя.
Увечары 15 студзеня спыненне агню ў Ідлібе было сарванае. У адказ на абстрэлы з боку баевікоў сірыйскія ўрадавыя войскі на ўсходзе правінцыі нанеслі артылерыйскі ўдар па пазіцыях ісламісцкага альянсу «Хаят Тахрыр аш-Шам» і пратурэцкага «Нацыянальнага фронту вызвалення» (НФВ). Раней авіяўдары сірыйскіх ВПС і расійскіх ПКС былі нанесеныя па наваколлі горада Маарат ан-Нума, а таксама па прыфрантавой паласе. У ходзе баявых вылетаў былі атакаваныя таксама тылавыя раёны, у тым ліку наваколлі горада Джыср аш-Шугур і адміністрацыйны цэнтр правінцыі — горад Ідліб. Тут моцныя пашкоджанні атрымалі некалькі будынкаў, у якіх знаходзіліся камандныя структуры баевікоў ХТШ. Удары былі нанесеныя і па прамзоне, дзе размешчаны склады з тэхнікай і ўзбраеннем. Ісламісцкія крыніцы заявілі аб гібелі больш за 20 грамадзянскіх асоб у выніку ўдараў па Ідлібе, абвінавачваючы ў гэтым выключна расійскую авіяцыю. У той жа час стала вядома, што ў выніку паветраных рэйдаў у Ідлібе было знішчана да 15 баевікоў ХТШ[47]. З надыходам цемры ў атаку пайшлі штурмавыя групы 25-й дывізіі спецыяльнага прызначэння (былыя «Сілы Тыгра») пры падтрымцы падраздзяленняў 7-й механізаванай дывізіі і Рэспубліканскай гвардыі УС Сірыі. У ходзе наступлення з выкарыстаннем прыбораў начнога бачання былі вызваленыя пасёлак Барса, паселішчы Абу-Джэрыф, Тэль-Хатры, Наўхiя аш-Шарко і Хiрбет Дауд[48][49].
25 студзеня сірыйская армія правяла паспяховую наступальную аперацыю на паўднёвым усходзе правінцыі Ідліб, аднавіла кантроль над населенымі пунктамі Абу-Джрэйф, Тлеманс, Такана і Маар-Шамарын[50].
28 студзеня ўрадавая армія вярнула кантроль над горадам Маарат-эн-Нуман у Ідлібе[51]. Адразу пасля яго ўзяцця Сірыйская армія працягнула наступленне на Серакіб. 5 лютага армія Сірыі адбіла ў баевікоў гэты горад[52].
3 лютага пазіцыі турэцкіх войскаў у раёне Серакіба патрапілі пад абстрэл сірыйскай арміі, у выніку якога загінулі пяць вайскоўцаў і тры чалавекі з ліку грамадзянскага персаналу. Па сцвярджэнні Турцыі, сірыйская армія была загадзя паведамлена аб размяшчэнні турэцкіх сіл. У той жа дзень прэзідэнт Турцыі Таіп Эрдаган заявіў, што турэцкая авіяцыя і артылерыя нанеслі ў адказ удары па 40 мэтам ў Ідлібе. Расійскі цэнтр па прымірэнні варагуючых бакоў у Сірыі адзначыў, што турэцкія вайскоўцы патрапілі пад абстрэл урадавых сіл, паколькі турэцкі бок не папярэдзіў расійскіх вайскоўцаў аб сваіх рухах[53].
10 лютага падраздзяленні сірыйскай арміі ў ваколіцах горада Серакіб адбілі контратакі баевікоў, якія пры агнявой падтрымцы турэцкіх войскаў паспрабавалі вярнуць пад свой кантроль пазіцыі, страчаныя падчас папярэдняга наступлення ўрадавых сіл. Адказным ударам сірыйскія вайскоўцы адкінулі праціўніка і вызвалілі пасёлак Тальхія, за 3 км ад былога ваеннага аэрадрома Тафтаназ. Сірыйская артылерыя абстраляла сам аэрадром, дзе знаходзіцца камандны пункт баевікоў і турэцкі назіральны пункт. Мінабароны Турцыі паведаміла пра гібель пяці сваіх вайскоўцаў у выніку абстрэлу. УС Турцыі адкрылі агонь у адказ па сірыйскім пазіцыям[54].
18 лютага сірыйская армія ўзяла пад поўны кантроль стратэгічную трасу Дамаск—Алепа; таксама былі вызваленыя заходнія прыгарады Алепа — горад упершыню цалкам ачышчаны ад баевікоў.
27 лютага сірыйская апазіцыя паспрабавала зноў захапіць Серакіб; сірыйскія ўрадавыя войскі паспяхова адбілі атакі на горад. У Ідлібе стварылася напружаная сітуацыя на фоне абвастрэння супрацьстаяння Турцыі і Сірыі ў рэгіёне[55]. Аднак хутка баевікі адбілі горад, захапіўшы чатыры танка Т-72[56].
У канцы лютага і ў пачатку сакавіка туркі і іх саюзнікі пачынаюць ваенную аперацыю «Вясновы шчыт», уступаючы ў сутыкненні з урадавай арміяй. Праблему атрымалася ўрэгуляваць толькі 5 сакавіка. Тады прэзідэнт Расіі і Турцыі Уладзімір Пуцін і Рэджэп Эрдаган дамовіліся аб спыненні баявых дзеянняў у сірыйскай правінцыі Ідліб. Акрамя таго, ствараецца калідор бяспекі вакол шашы М4 Латакія — Алепа глыбінёй у 6 км па абодва бакі, а да 15 сакавіка ваенныя дзвюх краін павінны дамовіцца аб сумесным расійска-турэцкім патруляванні ў гэтай зоне[57]. «Хаят Тахрыр аш-Шам», якой там фармальна падпарадкоўваліся атрады радыкальных баевікоў-замежнікаў, маскоўскія дамоўленасці і перамір’е не прызнала і заклікала да барацьбы. Турэцкая армія адводзіць сваё ўзбраенне і ваенную тэхніку на поўнач ад устаноўленага калідора бяспекі; на 11 сакавіка ўжо адведзена трэць цяжкай зброі (пры гэтым, туркі не будуць выводзіць цяжкае ўзбраенне са сваіх назіральных пунктаў[58]).
28 красавіка турэцкія войскі перайшлі ў наступленне ў Сірыі, атакаваўшы пазіцыі баевікоў у раёне шашы M4 каля паселішча Найраб у правінцыі Ідліб. Таксама зафіксавана некалькі авіяўдараў па апорных пунктах групоўкі «Хаят Тахрыр аш-Шам».
3 чэрвеня па атрадах баевікоў у дадзенай правінцыі нанесены авіяўдары[59].
18 жніўня, па паведамленні Пентагона, у небе над заходняй часткай правінцыі Ідліб былі адначасова страчаныя адразу два ўдарна-разведвальных дроны MQ-9 Reaper («Жнец»), якія выляталі парай на баявое заданне з ракетамі AGM-114R9X на борце. Як высветлілася пазней, БПЛА ліквідаваныя байцамі ўрадавага войска, якія меркавана выкарыстоўвалі для гэтага беларускую сістэму РЭБ «Навальніца-С»[60].
15 верасня расійская авіяцыя атакавала варожыя аб’екты ў Ідлібе. Пад прыцэл трапіў лагер апазіцыі ў раёне Маарэт Місрын, дзе рыхтавалі каля 300 баевікоў. Агнём іх накрылі знішчальнікі-бамбавікі Су-34 і франтавыя бамбавікі Су-24М.
20 верасня расійскія ПКС нанеслі ўдар па лагеры «Заходняму», што на ўскраінах Ідліба. Ударылі адразу па сямі аб’ектах бомбамі ОФАБ-250 і КАБ-500. Атака праводзілася сіламі чатырох франтавых бамбардзіроўшчыкаў Су-24 і Су-34[61].
Зноскі
- ↑ "BBC Arabic: Groups affiliated to al-Qaeda carry out acts of terror". Champress. 18 September 2012. Архівавана з арыгінала 24 ліпеня 2018. Праверана 21 September 2012.
- ↑ "Syrian Rebels Plot Their Next Moves: A TIME Exclusive". TIME. 11 February 2012. Архівавана з арыгінала July 8, 2013.
- ↑ О попавших в «Malhama Tactical» джихадистов, гражданах Белоруссии. (видео) | soldat.pro — Военные специалисты. Обьединяем лучших!
- ↑ Syrian forces assault Idlib amid peace talks . Al Jazeera English.
- ↑ Сирийские власти заявили о захвате города Идлиб
- ↑ а б Syrian troops conduct "qualitative" operation in Idlib: media . Xinhua.
- ↑ Loyd, Anthony (19 March 2012). "Syrian survivors tell of Idlib massacre". The Australian.
- ↑ 130 armed men surrender to Syrian authorities in Idlib// PressTV Архівавана 15 сакавіка 2012.
- ↑ Idlib - Mar 14, 2012 - 15:43 . Al Jazeera Blogs.(недаступная спасылка)
- ↑ СМИ: Сирийский Идлиб полностью перешел в руки повстанцев // Росбалт, июль 2012
- ↑ Полторы тысячи боевиков напали на сирийский город Идлиб . Российская газета (25 сакавіка 2015). Праверана 28 сакавіка 2015.
- ↑ Исламисты захватили сирийский город Идлиб . Газета.ру (28 сакавіка 2015). Праверана 28 сакавіка 2015.
- ↑ "Qaeda, allies seize Syria's Idlib city in blow to regime". AFP. 28 March 2015. Праверана 4 April 2015.
- ↑ مقتل أول قائد ميداني لحزب الله في معركة تحرير مدينة إدلب(недаступная спасылка). Siraj Press. Архівавана з першакрыніцы 13 ліпеня 2015. Праверана 10 верасня 2017.
- ↑ Syrian Government Shells Kill 18 in South, Activists Say . ABC News. Праверана 26 March 2015.
- ↑ Боевики-исламисты захватили крупный город Идлиб в Сирии // РИА Новости, 2 июля 2015
- ↑ Al Qaida affiliate seizes major city in northern Syria . McClatchyDC.
- ↑ Syrian forces executed prisoners before fleeing Idlib: Monitor . Middle East Eye.
- ↑ Сирия: экстремисты контролируют провинцию Идлиб // Euronews, май 2015
- ↑ В результате авиаудара российской авиации по Идлибу погибли более 40 человек // Reuters с gordonua.com
- ↑ а б в «Russia blamed for deadly air strike in Syria's Idlib»
- ↑ а б в Russian airstrikes in Syria blamed for scores of civilian deaths // washingtonpost.com
- ↑ а б «Активисты в Сирии: РФ разбомбила Идлиб, десятки убитых» // Би-Би-Си, 20 декабря 2015
- ↑ «Россия отказывается признавать убийство гражданских лиц в Сирии», Amnesty International, 23 December 2015
- ↑ 18 декабря 2015 г. Совет Безопасности ООН единогласно принял резолюцию, осуждающую атаки мирного населения в Сирии. 21 декабря Amnesty International выпустила отчет, обвиняющий Россию в систематических атаках мирного населения в Сирии. Представители Министерства обороны РФ назвали отчет «фейком» («Минобороны России назвало фейком доклад Amnesty об авиаударах в Сирии»). Пресс-секретарь Президента России В. Путина Дмитрий Песков заявил, что «... в Кремле доклада не видели.» («Песков: в Кремле не видели доклад Amnesty International по Сирии»).
- ↑ Турции предложили контроль за зоной деэскалации в Идлибе // gazeta.ru, 17 мая 2017
- ↑ Кровавая бойня в Идлибе: уничтожены и ранены сотни боевиков // ТК Звезда, 22.07.2017
- ↑ Террористы в Идлибе от безысходности продают танки сирийским военным // ТК Звезда, 12 авг 2017
- ↑ Сирийская оппозиция поддержала идею создания зоны деэскалации в Идлибе // РИА, 4 сен 2017
- ↑ САА выбили исламистов с высоты Тель-Азу . Военные материалы (29 января 2018).
- ↑ Сирия сегодня: «Силы Тигра» и Республиканская гвардия САА объединили Алеппо и Идлиб в один фронт(недаступная спасылка). Федеральное Агентство Новостей (2 Февраля 2018). Архівавана з першакрыніцы 5 лютага 2018. Праверана 28 жніўня 2019.
- ↑ Reuters: боевики "Хайят Тахрир аш-Шам" взяли ответственность за атаку на российский Су-25 . Вести.ru (4 февраля 2018).
- ↑ а б Российский Су-25 сбили боевики "Хайат тахрир аш-Шам" . MIGnews.com (4 февраля 2018).
- ↑ [1] // Радио «Свобода»
- ↑ Почему сирийская армия до сих пор не начала операцию в Идлибе // Взгляд, 15 сентября 2018
- ↑ Российскую базу в Сирии обстреляли ракетами . www.utro.ru. Праверана 7 мая 2019.
- ↑ РФ предупредила о масштабном ударе боевиков в Сирии (руск.). Рамблер/новости. Праверана 7 мая 2019.
- ↑ США нанесли авиаудар по позициям "Аль-Каиды"* на северо-западе Сирии (руск.). РИА Новости (1 ліпеня 2019). Праверана 4 ліпеня 2019.
- ↑ Удар США по Идлибу привел к многочисленным жертвам и разрушениям (руск.). РИА Новости (1 верасня 2019). Праверана 1 верасня 2019.
- ↑ Армия Сирии возобновила наступление в Идлибе (руск.). NEWS.ru. Праверана 24 снежня 2019.
- ↑ Анастасия Дроздецкая. Сирийская армия теснит боевиков «Ан-Нусры» в провинции Идлиб (руск.)(недаступная спасылка). ПолитЭксперт. Архівавана з першакрыніцы 19 снежня 2019. Праверана 24 снежня 2019.
- ↑ На сирийскую армию напали сотни боевиков (руск.). РИА Новости (18 снежня 2019). Праверана 24 снежня 2019.
- ↑ В Идлибе 17 сирийских военных погибли, отражая атаку четырёхсот боевиков (руск.). Life.ru (20 снежня 2019). Праверана 24 снежня 2019.
- ↑ СМИ сообщили о новой военной операции сирийской армии в Идлибе (руск.). РИА Новости (19 снежня 2019). Праверана 24 снежня 2019.
- ↑ Армия Асада освободила деревню на юге Идлиба (руск.). EADaily. Праверана 24 снежня 2019.
- ↑ Сирийские военные освободили несколько деревень в провинции Идлиб (руск.). РИА Новости (22 снежня 2019). Праверана 24 снежня 2019.
- ↑ Идлиб бомбили: российская и сирийская авиация атаковала тылы террористов // Eurasia Daily, 16.01.2020
- ↑ Угрозы Эрдогана обернулись наступлением Асада в Идлибе: перемирие сорвано // Eurasia Daily, 16.01.2020
- ↑ СМИ: сирийские войска освободили от террористов два посёлка на востоке Идлиба . ТАСС. Праверана 16 студзеня 2020.
- ↑ СМИ: сирийские войска приближаются к форпосту террористов в Маарет-Наамане // ТАСС, 26.01.2020
- ↑ Сирийская армия вернула контроль над городом Мааррат-эн-Нууман в Идлибе (руск.). РИА Новости (28 студзеня 2020). Праверана 28 студзеня 2020.
- ↑ Армия Сирии отбила у боевиков город Саракиб (руск.). РИА Новости (5 лютага 2020). Праверана 6 лютага 2020.
- ↑ Песков заявил, что Россия сохраняет обеспокоенность ситуацией в Идлибе // ТАСС, 10.02.2020
- ↑ СМИ: сирийская армия отразила контратаки боевиков в Идлибе // ТАСС, 10.02.2020
- ↑ Боевики остановлены: Саракиб остался у Асада // Газета.ру, 27.02.2020
- ↑ Серакиб перешёл под контроль боевиков. Правительственные силы не смогли удержать город, САА покинула позиции
- ↑ Россия и Турция договорились о перемирии в Идлибе. Договориться «на земле» должны российские и турецкие военные // Ведомости, 5 марта 2020
- ↑ Почему Турция отказалась отводить вооружение в Идлибе? Мнение эксперта // Sputnik, 13.03.2020
- ↑ Russian Airstrikes Hit Syria's Rebel Bastion For First Time Since Ceasefire: Report. .
- ↑ Белорусская «Гроза-С» в Сирии вырвала зубы у американских «Жнецов» (15 сентября 2020)
- ↑ ВКС РФ в Сирии обрушили море огня на объекты с иностранными ЧВК и боевиками . Вечерний курьер - Последние интересные новости, события, факты сегодня. Праверана 7 кастрычніка 2020.