Баранавіцкая раўніна

Баранавіцкая раўніна — раўніна на поўначы Брэсцкай і поўдні Гродзенскай абласцей Беларусі. Працягласць з захаду на ўсход 90 км, з поўначы на поўдзень 60 км. Сярэдняя вышыня 180—190 м над узроўнем мора, максімальная вышыня 218 м (каля вёскі Канюхі Ляхавіцкага раёна). Плошча 2,2 тыс. км².

Згладжаны рэльеф раўніны сфармавалі ледавіковыя воды. Тут пераважае спадзіста-хвалісты рэльеф, які месцамі пераходзіць у спадзіста-ўвалісты і буйнаўзгоркавы (каля далін Шчары і Лахазвы) з перавышэннямі 30—40 м. Па схілах далін утварыліся яры глыбінёю 3—4 м. На паўночным усходзе знаходзіцца азёрна-ледавіковая катлавіна з Калдычаўскім возерам у цэнтры, з якога бярэ пачатак рака рака Шчара. На памежжы з Палессем развіты дзюны, эолавыя грады і масівы вышынёй 3—5 м. На паверхні пашыраны водна-ледавіковыя пясчаныя, радзей супясчаныя і сугліністыя адклады асноўнай марэны.

Пад лясамі 31% тэрыторыі, у цэнтральнай частцы 2 буйныя масівы з хвоі і шыракалістых парода. На раўніне знаходзяцца Баранавіцкі і Слонімскі біялагічныя заказнікі дзяржаўнага значэння.

Літаратура

• Барановичская равнина // Туристская энциклопедия Беларуси / редкол. Г. П. Пашков [и др.]; под общ. ред. И. И. Пирожника. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2007. — 648 с. ISBN 978-985-11-0384-9