Татарка (Асіповіцкі раён)
Выгляд
Рабочы пасёлак
Татарка
| ||||||||||||||||||||||||||
Тата́рка[2] — рабочы пасёлак у Асіповіцкім раёне Магілёўскай вобласці Беларусі. Чыгуначная станцыя на лініі Асіповічы—Жлобін. Насельніцтва 705 чал. (2017)[3].
Геаграфія
[правіць | правіць зыходнік]Знаходзіцца за 12 км у напрамку на паўднёвы ўсход ад горада Асіповічы, за 148 км ад Магілёва, за 4 км ад аўтамабільнай дарогі М3 (E271).
Гісторыя
[правіць | правіць зыходнік]У 2-й палове XIX стагоддзя вёска ў Ляхавіцкай воласці Бабруйскага павета. Насельніцтва складала 35[4] жыхароў. З 1873 года — станцыя Лібава-Роменскай чыгункі. З 1924 года ў Асіповіцкім раёне Бабруйскай акругі, з 1938 года ў Магілёўскай вобласці. У 1940 годзе на торфазаводзе працавала 414 рабочых[4]. У 1944—1954 гадах у Бабруйскай вобласці. З 1949 года рабочы пасёлак.
Насельніцтва
[правіць | правіць зыходнік]- 1995 — 1200 чал.[5]
- 2000 — 1023 жыхары[6].
- 2001 — 1000 жыхароў[4].
- 2016 — 720 чал.[7]
- 2017 — 705 чал.[3]
Эканоміка
[правіць | правіць зыходнік]Прадпрыемствы паліўнай прамысловасці.
Памятныя мясціны
[правіць | правіць зыходнік]- Брацкая магіла савецкіх воінаў і партызан, якія загінулі ў Вялікую Айчынную вайну[6] — Гісторыка-культурная каштоўнасць Беларусі, шыфр 513Д000056
Гл. таксама
[правіць | правіць зыходнік]Зноскі
[правіць | правіць зыходнік]- ↑ Численность населения на 1 января 2024 г. и среднегодовая численность населения за 2023 год по Республике Беларусь в разрезе областей, районов, городов, поселков городского типа — Белстат, 2024.
- ↑ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Магілёўская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2007. — 406 с. — ISBN 978-985-458-159-0. (DJVU)
- ↑ а б Колькасць насельніцтва на 1 студзеня 2017 г. і сярэднегадавая колькасць насельніцтва за 2016 год па Рэспубліцы Беларусь у разрэзе абласцей, раёнаў, гарадоў і пасёлкаў гарадскога тыпу (руск.). Нацыянальны статыстычны камітэт Рэспублікі Беларусь (29 сакавіка 2017). Праверана 3 красавіка 2017.
- ↑ а б в Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15.
- ↑ Беларусь 1995.
- ↑ а б ЭГБ 2001.
- ↑ Колькасць насельніцтва на 1 студзеня 2016 г. і сярэднегадавая колькасць насельніцтва за 2015 год па Рэспубліцы Беларусь у разрэзе абласцей, раёнаў, гарадоў і пасёлкаў гарадскога тыпу (руск.). Нацыянальны статыстычны камітэт Рэспублікі Беларусь (30 сакавіка 2016). Праверана 3 красавіка 2017.
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Тата́рка // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — С. 450. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15).
- Татарка // Беларусь: энцыклапедычны даведнік / Рэдкал. Б. І. Сачанка (гал. рэд.) і інш.; Маст. М. В. Драко, А. М. Хількевіч. — Мн.: БелЭн, 1995. — С. 702. — 800 с. — 5 000 экз. — ISBN 985-11-0026-9.
- Тата́рка // Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. Т. 6. Кн. 1: Пузыны — Усая / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (галоўны рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн. : БелЭн, 2001. — С. 507. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0214-8.
- Республика Беларусь. Атлас охотника и рыболова: Могилёвская область / Редактор Г. Г. Науменко. — Мн.: РУП «Белкартография», 2012. — С. 23. — 64 с. — 10 000 экз. — ISBN 978-985-508-173-0. (руск.)
- Ліст карты N-35-106. Выданне 1984 года. Стан мясцовасці на 1979 год. (руск.)
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]- Геаграфічныя звесткі па тэме Татарка на OpenStreetMap