Алег Леанідавіч Сліжэўскі: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
(удзельнік выдалены)
др (выдаленае кароткае апісанне змен)
(удзельнік выдалены)
др (выдаленае кароткае апісанне змен)
Радок 98: Радок 98:
[[13 снежня]] [[2011]] года прызначаны міністрам юстыцыі Беларусі<ref>{{Спасылка | аўтар = | прозвішча = | імя = | аўтарlink = | суаўтары = | год = 13 снежня 2011| url = http://blr.belta.by/all_news/president/i_368.html| копія = | дата копіі = | загаловак = Прэзідэнт Рэспублікі Беларусь разгледзеў кадравыя пытанні| фармат = | назва праекту = | выдавецтва = БЕЛТА| дата доступу = | мова = | каментар = }}</ref>.
[[13 снежня]] [[2011]] года прызначаны міністрам юстыцыі Беларусі<ref>{{Спасылка | аўтар = | прозвішча = | імя = | аўтарlink = | суаўтары = | год = 13 снежня 2011| url = http://blr.belta.by/all_news/president/i_368.html| копія = | дата копіі = | загаловак = Прэзідэнт Рэспублікі Беларусь разгледзеў кадравыя пытанні| фармат = | назва праекту = | выдавецтва = БЕЛТА| дата доступу = | мова = | каментар = }}</ref>.


[[16 кастрычніка]] [[2015]] года пастановай Савета Міністраў № 870 у складзе Урада склаў свае паўнамоцтвы перад нававыбраным Прэзідэнтам Рэспублікі Беларусь.<ref>{{Спасылка | аўтар = | прозвішча = | імя = | аўтарlink = | суаўтары = | дата = 16 кастрычніка 2015| url = http://government.by/upload/docs/filed13774f25432683d.PDF| копія = | дата копіі = | загаловак = Пастанова Савета Міністраў Рэспублікі Беларусь № 870 «Аб складанні паўнамоцтваў Урада Рэспублікі Беларусь»| фармат = | назва праекту = | выдавецтва = | дата доступу = | мова = ru| каментар = }}</ref>, а [[17 снежня]] 2015 года ўказам Прэзідэнта № 500 зноў зацверджаны на пасадзе міністра<ref>{{Спасылка | аўтар = | прозвішча = | імя = | аўтарlink = | суаўтары = | дата публікацыі = 17 снежня 2015| url = http://president.gov.by/by/news_by/view/naznachany-chleny-urada-respubliki-belarus-12747/| копія = | дата копіі = | загаловак = Назначаны члены ўрада Рэспублікі Беларусь| фармат = | назва праекту = | выдавецтва = http://president.gov.by| дата доступу = | мова = | каментар = }}</ref>
[[16 кастрычніка]] [[2015]] года пастановай Савета Міністраў № 870 у складзе Урада склаў свае паўнамоцтвы перад нававыбраным Прэзідэнтам Рэспублікі Беларусь.<ref>{{Спасылка | аўтар = | прозвішча = | імя = | аўтарlink = | суаўтары = | дата = 16 кастрычніка 2015| url = http://government.by/upload/docs/filed13774f25432683d.PDF| копія = | дата копіі = | загаловак = Пастанова Савета Міністраў Рэспублікі Беларусь № 870 «Аб складанні паўнамоцтваў Урада Рэспублікі Беларусь»| фармат = | назва праекту = | выдавецтва = | дата доступу = | мова = ru| каментар = }}</ref>, а [[17 снежня]] 2015 года ўказам прэзідэнта № 500 зноў зацверджаны на пасадзе міністра<ref>{{Спасылка | аўтар = | прозвішча = | імя = | аўтарlink = | суаўтары = | дата публікацыі = 17 снежня 2015| url = http://president.gov.by/by/news_by/view/naznachany-chleny-urada-respubliki-belarus-12747/| копія = | дата копіі = | загаловак = Назначаны члены ўрада Рэспублікі Беларусь| фармат = | назва праекту = | выдавецтва = http://president.gov.by| дата доступу = | мова = | каментар = }}</ref>


== Санкцыі ЕС і іншых краін ==
== Санкцыі ЕС і іншых краін ==

Версія ад 01:05, 17 верасня 2021

Алег Сліжэўскі
Сцяг Міністр юстыцыі Рэспублікі Беларусь Сцяг
з 13 снежня 2011
Прэзідэнт Аляксандр Лукашэнка
Кіраўнік урада Міхаіл Мясніковіч
Андрэй Кабякоў
Сяргей Румас
Папярэднік Віктар Галаванаў

Нараджэнне 16 жніўня 1972(1972-08-16) (51 год)
Адукацыя
Дзейнасць юрыст
Узнагароды

Алег Леанідавіч Сліжэўскі (нар.16 жніўня 1972) — беларускі дзяржаўны дзеяч, міністр юстыцыі Рэспублікі Беларусь.

Біяграфія

Працоўную дзейнасць пачаў на Гродзенскім заводзе «Радыёпрыбор».

У 19901992 г.г. служыў ва Узброеных сілах Рэспублікі Беларусь.

У 1998 г. скончыў Гродзенскі дзяржаўны ўніверсітэт па спецыяльнасці «правазнаўства».

З снежня 1996 года па сакавік 1999 г. — судовы выканаўца суду Кастрычніцкага раёна Гродна.

З сакавіка 1999 г. па лістапад 2002 г. — галоўны спецыяліст, намеснік начальніка аддзела арганізацыйнага забеспячэння дзейнасці судоў ўпраўлення юстыцыі Гродзенскага аблвыканкама.

З лістапада 2002 г. па верасень 2010 г. — намеснік начальніка ўпраўлення грамадскіх аб’яднанняў — начальнік аддзела палітычных партый і прафсаюзаў упраўлення грамадскіх аб’яднанняў, начальнік упраўлення грамадскіх аб’яднанняў Міністэрства юстыцыі.

З 3 верасня 2010 года па 13 снежня 2011 г. — старшыня Рэспубліканскага працоўнага арбітражу.

У 1999 годзе скончыў магістратуру Гродзенскага дзяржаўнага ўніверсітэта імя Я. Купалы, у 2005 годзе — аспірантуру Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта.

У 2012 годзе скончыў Акадэмію кіравання пры Прэзідэнце Рэспублікі Беларусь па спецыяльнасці «дзяржаўнае і мясцовае кіраванне».

13 снежня 2011 года прызначаны міністрам юстыцыі Беларусі[1].

16 кастрычніка 2015 года пастановай Савета Міністраў № 870 у складзе Урада склаў свае паўнамоцтвы перад нававыбраным Прэзідэнтам Рэспублікі Беларусь.[2], а 17 снежня 2015 года ўказам прэзідэнта № 500 зноў зацверджаны на пасадзе міністра[3]

Санкцыі ЕС і іншых краін

Алег Сліжэўскі неаднаразова станавіўся суб’ектам забароны на паездкі і замарожвання актываў Еўрапейскім Саюзам як частка спісу беларускіх чыноўнікаў, адказных за палітычныя рэпрэсіі, падтасоўку вынікаў галасавання і прапаганду: пасля прэзідэнцкіх выбараў 2006 года[4] як кіраўнік аддзела грамадскіх арганізацый, партый і няўрадавых арганізацый Міністэрства юстыцыі, прэзідэнцкіх выбараў 2010 года як кіраўнік аддзела грамадскіх арганізацый, партый і няўрадавых арганізацый Міністэрства юстыцыі і член ЦВК[5].

Згодна з рашэннем Еўрапейскага савета ад 15 кастрычніка 2012 года, у якасці міністра юстыцыі, члена Цэнтральнай выбарчай камісіі і былога кіраўніка аддзела грамадскіх арганізацый і палітычных партый Міністэрства юстыцыі чыноўнік адказваў за парушэнні міжнародных выбарчых стандартаў[6][7]. На сваёй пасадзе ў Міністэрстве юстыцыі і згодна з кантролем, які ён ажыццяўляе над судовай сістэмай, Алег Сліжэўскі прымаў актыўны ўдзел у рэпрэсіях супраць грамадзянскай супольнасці і дэмакратычнай апазіцыі шляхам адмовы ў рэгістрацыі недзяржаўных арганізацый і палітычных партый, што ў многіх выпадках прыводзіла да іх ліквідацыі[7].

31 жніўня 2020 года Сліжэўскі быў уключаны ў спіс асобаў, на якіх накладзена бестэрміновая забарона на ўезд у Латвію, пяцігадовая забарона на ўезд у Эстонію і забарона на ўезд у Літву ў сувязі з тым, што сваімі дзеяннямі ён арганізаваў і падтрымаў фальсіфікацыю прэзідэнцкіх выбараў 9 жніўня і наступнае гвалтоўнае падаўленне мірных пратэстаў[8]. Восенню 2020 года Сліжэўскага як члена ЦВК ўключылі ў свае санкцыённыя спісы ЕС (за парушэнне выбарчага працэсу, невыкананне асноўных міжнародных стандартаў справядлівасці і празрыстасці, фальсіфікацыю вынікаў выбараў[9]), Канада[10], Вялікабрытанія[11], Швейцарыя[12][13].

Таксама Сліжэўскі знаходзіцца ў санкцыйным спісе спецыяльна прызначаных грамадзян і заблакіраваных асоб?! ЗША за «афіцыйнае абгрунтаванне палітычных рэпрэсій і фальсіфікацый на выбарах»[14].

Зноскі

  1. Прэзідэнт Рэспублікі Беларусь разгледзеў кадравыя пытанні. БЕЛТА.
  2. Пастанова Савета Міністраў Рэспублікі Беларусь № 870 «Аб складанні паўнамоцтваў Урада Рэспублікі Беларусь» (руск.). Праверана 16 кастрычніка 2015.
  3. Назначаны члены ўрада Рэспублікі Беларусь. http://president.gov.by+(17 снежня 2015).
  4. COUNCIL REGULATION (EC) No 765/2006 of 18 May 2006 concerning restrictive measures against President Lukashenko and certain officials of Belarus (англ.). EUR-Lex  (англ.). Праверана 25 снежня 2020.
  5. Поўны спіс 208 беларускіх чыноўнікаў, якім забаронены ўезд у ЕС . Наша Ніва (11 кастрычніка 2011). Архівавана з першакрыніцы 22 кастрычніка 2017.
  6. COUNCIL DECISION 2012/642/CFSP of 15 October 2012 concerning restrictive measures against Belarus
  7. а б EUR-Lex - 32012D0642 - EN - EUR-Lex (англ.). EUR-Lex  (англ.). Праверана 25 снежня 2020.
  8. Латвія, Літва і Эстонія ўключылі Лукашэнку і яшчэ 29 чыноўнікаў ў спіс пэрсон нон-грата. ПОЎНЫ СЬПІС
  9. Official Journal of the European Union L 319 I/1 (англ.). EUR-Lex  (англ.). Архівавана з першакрыніцы 24 снежня 2020. Праверана 25 снежня 2020.
  10. Canada, Global Affairs. Regulations Amending the Special Economic Measures (Belarus) Regulations. Міністэрства міжнародных спраў Канады  (англ.) (19 кастрычніка 2015). Праверана 25 снежня 2020.
  11. CONSOLIDATED LIST OF FINANCIAL SANCTIONS TARGETS IN THE UK (англ.). gov.uk  (англ.). Праверана 25 снежня 2020.
  12. Sanctions program: Belarus: Verordnung vom 11. Dezember 2020 über Massnahmen gegenüber Belarus (SR 946.231.116.9), Anhang 1 Origin: EU Sanctions: Art. 2 Abs. 1 (Finanzsanktionen) und Art. 3 Abs. 1 (Ein- und Durchreiseverbot) (англ.). Дзяржаўны сакратарыят па эканамічных пытаннях  (ням.) (7 ліпеня 2021). Архівавана з першакрыніцы 7 ліпеня 2021. Праверана 10 ліпеня 2021.
  13. Швейцария присоединилась к европейским санкциям против Беларуси (руск.). TUT.BY (11 снежня 2020). Праверана 25 снежня 2020.
  14. OFAC Sanctions List Search, Міністэрства фінансаў ЗША?!